eitaa logo
مهذبین
108 دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
77 فایل
کانالی جهت خودسازی روح وجسم هدف مادراین کانال ارائه سبک زندگی اسلامی درهردوعرصه روحی وجسمی است.
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️چرا «کارت‌ساعت‌زنی» خلاف روش تقواست؟ ⭕️تقوا برترین روشِ انگیزه‌مندشدن برای رفتار است 💎 -ج۳ 🔻در روش تقوا، به آدم‌ها مهلت می‌دهیم تا خودشان باشند؛ لذا تشویق و تنبیهِ فوری زیاد نداریم 📌در مدیریت به روش تقوا، هیچ‌کسی را تحت تأثیر پول و مقام، کنترل نمی‌کنیم 🔻تقوا فقط موعظۀ اخلاقی و معنوی نیست؛ روشی است که شیوۀ زندگی و قوانین ما را تغییر می‌دهد 📌برخی مقررات و آئین‌نامه‌های موجود، کرامت انسان‌ها را از بین می‌برد و افراد را بی‌شخصیت بار می‌آورد _______________ : 🔻تقوا روشی است برای «انگیزه‌مندشدنِ انسان برای عمل». کلمۀ «انگیزش» یا «انگیزه‌مندشدن» کاربرد بسیاری در علم اقتصاد، سیاست و مدیریت دارد. یکی از پرسش‌های بنیادی در علم مدیریت، دربارۀ روش ایجاد انگیزه در افرادِ سازمان است. مدیران به‌دنبال این هستند که آیین‌نامه‌ها و قانون‌هایی وضع کنند تا انگیزۀ‌ کارمندان را تقویت و محکم کنند. لذا انگیزه‌مندشدن انسان، بیشتر یک مسئلۀ اجتماعی است تا فردی، و تقوا برترین ‌روش برای انگیزه‌مندشدن انسان است. 🔶تقوا فقط یک موعظۀ اخلاقی و معنوی نیست، بلکه یک روش است که شیوۀ زندگی و حتی قوانین ما را دستخوش تغییرات اساسی می‌کند. 🔻برخی از مقررات موجود، با روش تقوا مغایرت دارد، مثلاً دستگاه کارت‌ساعت‌زنی را دمِ در کارخانه یا اداره می‌گذارند و به‌ازای یک دقیقه تأخیر، حقوق فرد را کم می‌کنند، یا به‌ازای یک دقیقه اضافه‌کار، حقوقش را اضافه می‌کنند. با انسان‌ها هم مثل «سگ پائولف» (روشی مشهور برای شرطی‌کردن سگ از طریق دادنِ پاداش) برخورد می‌کنند؛ این خلاف تقواست. آن‌وقت می‌خواهند در این اداره، آدم رشد کند! در چنین فضای نظارتی و تشویق و تنبیه فوری، امکان خدمت حداکثری و به‌حداقل‌رسیدن فساد، از بین می‌رود، زیرا نگاه قانون‌گذار به افراد مجموعۀ خودش، نگاه مجرمانه است؛ یعنی اصل بر این است که به هیچ‌کسی نمی‌توان اعتماد کرد و همه غیرقابل‌اعتماد هستند! 🔶به امیرالمؤمنین(ع) می‌گفتند: «شما مدیریت بلد نیستی! چرا مثل معاویه آدم‌ها را خریدوفروش نمی‌کنی؟!» مگر شیوۀ امیرالمؤمنین در اداره جامعۀ خودش چگونه بود؟ حضرت می‌فرمود: «من به روش تقوا مدیریت می‌کنم؛ اگر تقوا نبود، من زیرک‌ترین فرد در میان عرب بودم؛ لَوْ لَا التُّقَى لَكُنْتُ أَدْهَى الْعَرَب» (کافی/8/24) 🔻در روش تقوا، تشویق و تنبیه فوری نداریم؛ به آدم‌ها «مهلت» داده می‌شود تا خودشان باشند. در روش تقوا، هیچ‌کسی را تحت تأثیر پُست و پول، مدیریت نمی‌کنند. کافی بود امیرالمؤمنین(ع) از روش تقوا دست برمی‌داشت و با دادن پول یا مقام، آدم‌ها را می‌خرید، آن‌وقت چه‌بسا معاویه هم با حضرت همراهی می‌کرد! ولی این روش، خلاف تقواست. 🔶در غرب و برخی از کشورهای شرقی، به‌تازگی متوجه شده‌اند که در شیوۀ مدیریت، نباید با آدم‌ها و کارکنان، برخورد غیرانسانی کرد. در برخی شرکت‌های ژاپنی اعلام کرده‌اند: «هرکسی خسته‌ است و می‌خواهد فردا نیاید، لازم نیست اجازۀ مرخصی بگیرد، اگر خودش تشخیص داده که نیاید، خُب نیاید؛ فقط خبر بدهد، ولی اجازه‌گرفتن نیاز نیست.» آنها با روش تجربی به این نتیجه رسیده‌اند، کارگری که این‌طوری به مرخصی می‌رود، چون خودش می‌خواهد به خودش اجازه بدهد، انرژی پیدا می‌کند که فردا دو برابر کار کند و غیبت روز گذشته‌اش را جبران کند. این استقلال‌بخشی و شخصیت‌دادن، به او احساس خوبی می‌دهد و از کارش بیشتر لذت می‌برد. این یعنی باکرامت برخوردکردن با انسان‌ها و حفظ شخصیت آنها. 🔻خداوند به ما کرامت داده است: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ» (اسراء/70) ما می‌توانیم این کرامتی که به ما داده شده را به‌وسیلۀ تقوا، ادامه بدهیم، چون می‌فرماید: «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ؛ هرکه باتقواتر است، باکرامت‌تر است» (حجرات/13) ولی ما با آئین‌نامه و مقرراتمان، این کرامت را از بین می‌بریم و افراد را بی‌شخصیت بار می‌آوریم. 🔶شاید بعضی از کارمندان و کارگران در صورت حذف روش کارت‌ساعت‌زنی، سوء استفاده کنند؛ البته تعداد آنها کم است. به کسانی که تخلف کردند و تقوا را رعایت نکردند، مهلت داده می‌شود تا خودشان را اصلاح کنند و به روش تقوا مقید شوند، اگر اصلاح نشدند، مدیر مجموعه، آنها را قاطعانه اخراج می‌کند. همچنین به‌جای «مدیریت از بالا» تذکر همکاران به فردِ بی‌انضباط، جایگزین کارت‌ساعت‌زنی و نظارتِ شدید بشود. همۀ افراد در اداره و کارخانه، باید احساس مسئولیت کنند که اگر یک نفر از سرِ تنبلی و بی‌انضباطی تأخیر کرد یا بی‌جهت غیبت کرد، به او تذکر بدهند تا متوجه اشتباهش بشود و خودش را اصلاح کند. 🚩 هیئت نور - ۹۶.۰۷.۰۱
🔰 واقعۀ غدیر، انتصاب «مقام سیاسی» است نه «مقام معنوی» 🔰 عظمت غدیر در این است که علی(ع) «برای حکومت» منصوب شد 🔻 موضوع بزرگ‌ترین عید مسلمین، یک موضوع سیاسی است 🔻 عید غدیر، انتصاب علی(ع) به مقام معنوی نیست؛ اصلاً مقام معنوی، انتصابی نیست! 🔻 غدیر، یک عید سیاسی است و راهِ حلی است برای اینکه عاشورا پیش نیاید 🔻 اگر مردم یک جامعه «سیاست‌ورزی» را درک نکنند، امام جامعه را تنها می‌گذراند _____________ : 🔸 واقعۀ غدیر انتصاب «مقام سیاسی» است نه «مقام معنوی»! امام خمینی(ره) عید غدیر را کاملاً سیاسی می‌دانستند و می‌فرمودند «اين‌طور نيست كه نصب حضرت امير(ع) به خلافت، از مقامات معنوى حضرت باشد... ولايتى كه در حديث غدير است به معناى حكومت است، نه به معناى مقام معنوى» (صحیفه امام/20/ 112-113) عظمت غدیر در این است که حضرت برای حکومت منصوب شدند. 🔸 عید غدیر، انتصاب علی(ع) به مقام معنوی نیست، با این استدلال که مقام معنوی، انتصابی نیست! مقام معنوی این‌گونه نیست که در یک‌روز با بالابردن دست شخصی او را به اوج معنویت برسانند؛ مقام معنوی برای افراد معمولی این‌گونه است که باید سیر و سلوک کنند و برای اولیای خدا هم از قبل تثبیت شده است و طی مراحل خودش، رو به صعود است، لذا غدیر از این جهت چیزی بر حضرت علی(ع) اضافه نکرد و عظمت بزرگترین عید ما، منصوب‌شدن ایشان برای حکومت است. 🔸 عید غدیر-که بزرگترین عید ما مسلمانان و بزرگترین شادی ما مؤمنان است- موضوعش سیاسی است ولی متأسفانه این واقعیت، اصلاً با رنگ و لعابِ امروز مساجد، حال و هوای هیئت‌ها و فضای تعالیم دینی رایج جامعۀ ما هم‌خوانی ندارد. 🔸 امام رضا(ع) از امیرالمؤمنین علی(ع) نقل کرده‌اند: در روز عید غدیر برای فرزندان خود لباسِ نو بخرید، بهترین غذای سال را در عید غدیر فراهم کنید، مؤمنان به یکدیگر هدیه بدهند، صلۀ رحم انجام دهید، اگر برای کسی که نیازمندِ وام است، وام فراهم کنید منِ علی‌‌بن‌ابیطالب ضمانت می‌کنم که آبرویش نرود و قرض را برگرداند. (مصباح‌المتهجد/ج2/ص757-758) 🔸 همچنین فرمودند: اگر کسی در عید غدیر به یک مؤمن غذا بدهد، معادل این است که ده فئام غذا داده است؛ هر فئام یعنی صدهزار پیغمبر، صدیق و شهید. (پس هر کس مؤمنی را افطار دهد انگار به یک میلیون نبی و صدیق و شهید افطار داده است) 🔸 نکته قابل توجه و تأمل این است که این توصیه‌ها برای یک عید سیاسی است؛ غدیر نصب به حکومت و بحثی کاملاً سیاسی است. 🔸 سیاست‌ورزی یک دانش پیچیده است و اگر مردم یک جامعه سیاست‌ورزی را درک نکنند، امام جامعه را تنها می‌گذراند. چنانکه‌ ابوموسی اشعری را به علی‌بن‌ابیطالب(ع) تحمیل کردند به طمع اینکه جنگ به راه نمی‌اندازد! 🔸 هرچه غدیر را بیشتر جشن بگیریم، مشکلات جامعه اسلامی کمتر می‌شود. در واقع غدیر، راهِ حلی است برای اینکه عاشورا پیش نیاید. 👤 علیرضا پناهیان 🚩حرم رضوی - ۹۷.۰۶.۰۵