این شعر تاریخ انقضا ندارد
🔹پارچه‌بافی می‌کرد و بزازی، گاهی هم شعر می‌گفت ولی از وقتی پسرش فوت کرد ورق برگشت. شعرش بوی سوگ فرزند گرفت.
🔹یک شب حضرت علی(ع) را در خواب دید. فرمودند: «محتشم! برای فرزند خود مرثیه گفتی، چرا برای نور چشم من نگفتی؟!»
🔹شب بعد همان خواب تکرار شد. دوباره خواب دید که حضرت علی(ع) فرمود: «برای فرزندم حسین مرثیه بگو!» محتشم گفت: فدایت شوم! چه بگویم؟! حضرت فرمودند که بگو: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است»
بقیۀ داستان را از زبان مقبل کاشانی اینجا بخوانید
@Farsna
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اللهم العن الجبت و الطاغوت