eitaa logo
محبان
91 دنبال‌کننده
2هزار عکس
2.4هزار ویدیو
21 فایل
هرخیری به ما می رسد از حب اهلبیت عصمت و طهارت (علیهماالسلام)است،
مشاهده در ایتا
دانلود
🟫🚩 ادب الهی براعت استهلال ادب و معرفت ساقی ✍ فاطمه کلابیه، بعد از گذشت مدتی از زندگی مشترک با (علیه السلام)، به حضرت امیرالمؤمنین پیشنهاد کرد که به جای «فاطمه»، که اسم قبلی و اصلی وی بوده، او را ام البنین صدا زند تا فرزندان (سلام الله علیها) از ذکر نام اصلی او توسط پدرشان، به یاد مادر خویش، (س) نیفتند و در نتیجه، خاطرات گذشته، در ذهن آن‌ها تداعی نگردد و رنج بی‌مادری آن‌ها را آزار ندهد. ♦️ فرزندان ♦️ ✍ ثمره زندگی مشترک ام البنین (رض) با حضرت أمیرالمؤمنین علی (ع)، چهار پسر بود که به دلیل داشتن همین پسران، او را ام البنین، یعنی مادر پسران می‌خواندند. نام فرزندان ایشان به ترتیب عبارتند از: 🚩قمربنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) 🚩عبداللّه ، 🚩جعفر 🚩عثمان( امام علی(ع) او را به یاد و نام دوست و همرزمش عثمان بن مظعون که در رکاب پیامبر بود نامید) 🚩فرزندان ام البنین همگی در کربلا به شهادت رسیدند.
📌وفات حضرت ام‌البنین سلام‌الله‌علیها 🔹حضرت ام‌البنین (س) با نام فاطمه بنت حزام کلابیه، یکی از زنان بزرگوار اسلام و همسر امام علی (ع) است. این بانوی با کرامت به دلیل ادب، شجاعت و تقوای خود در میان شیعیان جایگاه ویژه‌ای برخوردارند. شیعیان از ایشان به عنوان نمونه‌ای از عشق و اخلاص به اهل‌بیت (ع) یاد می‌کنند و برای طلب شفاعت و توسل به درگاه خداوند، به ایشان متوسل می‌شوند. 🔸پس از شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)، امام علی (ع) با معرفی برادرشان عقیل، که دانشمند علم انساب بود، حضرت ام‌البنین (س) را به همسری برگزیدند. این ازدواج در راستای انتخاب زنی اصیل و شجاع برای تربیت فرزندانی با ویژگی‌های برجسته انجام گرفت. ایشان در حق فرزندان حضرت زهرا (س) مانند مادری دلسوز رفتار کردند و خود را خدمتکار فرزندان حضرت زهرا (س) می‌دانستند. 🔹همه پسران ایشان در رکاب امام حسین (ع) به شهادت رسیدند. پس از شنیدن خبر واقعه کربلا، اولین سؤال ایشان درباره امام حسین (ع) بود و گفتند: «اگر حسین زنده باشد، غمی نیست که فرزندانم را از دست داده باشم.» امام صادق (ع) در شان آن بانوی بزرگوار فرمود: امّ البنین، برای حسین (ع) مرثیه می‌سرایید و می‌گریست تا اینکه چشمانش نابینا شد. 🔸شیعیان برای برآورده شدن حاجات به حضرت ام‌البنین (س) توسل می‌کنند. توسل به ایشان نشانه‌ای از ایمان و ارادت به مقام والای ایشان به شمار می‌رود. این بانوی بزرگوار در ۱۳ جمادی‌الثانی سال ۶۴ (و به روایتی ۷۰ ق) وفات یافت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.