فرهنگ ایران در دوره رضاشاه 🔸 تغییر نام شهرها 🔸 یرواند آبراهامیان، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک، در کتاب «تاریخ ایران مدرن» می‌نویسد: 🔸 [پس از پیروزی انقلاب اسلامی] شهرهایی که توسط رضاشاه تغییر نام داده‌شده بودند به نام‌های قبلی خود بازگشتند. برای مثال، پهلوی به انزلی، رضائیه به ارومیه و شاهی به علی‌آباد. 🔹 کلاه پهلوی 🔹 محمدعلی همایون کاتوزیان، عضو دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه آکسفورد، در کتاب «اقتصاد سیاسی ایران مدرن: استبداد و شبه مدرنیسم» می‌نویسد: 🔹 چند سال بعد شاه بر آن شد که کلاه #پهلوی چنان‌که باید مدرن نیست، پس فرمانی صادر شد تا همگان کلاهی را بر سر نهند که در آن دوران در اروپا و آمریکا مد بود، یعنی شاپوی «فرانسوی» که در ایران به «کلاه‌لگنی» مشهور بود... 🔸 میراث فرهنگی و آثار جهانی 🔸 محمدقلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب «رضاشاه و بریتانیا» می‌نویسد: ﺳﯽ. ون اچ. اﻧﮕﺮت، ﮐﺎردار آﻣﺮﯾﮑﺎ، ﮔﺰارش داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ۳۰۰۰۰ ﺑﻨﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ در ﺗﻬﺮان ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺷﺨﺺ رﺿﺎﺷﺎه ﺗﺨﺮﯾﺐ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي به‌جای آن‌ها ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید. 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir

هزینه‌کرد در دوره محمدرضاشاه 🔸 جشن 2500 ساله شاهنشاهی 🔸 پروفسور جیمز بیل، استاد روابط بین‌الملل کالج ویلیامزبورگ ویرجینیا، در کتاب خود که تحت عنوان «عقاب و شیر: تراژدی روابط ایران و آمریکا» منتشر گردیده، می‌آورد: 🔸شاه ایران ۱۱ اکتبر ۱۹۷۱م [۱۹ مهر ۱۳۵۰ شمسی] به‌ مناسبت بزرگداشت ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی در ایران یک هفته مراسم جشن و تبلیغات سیاسی را آغاز کرد. مراسم جشن در پایتخت باستانی ایران، در تخت‌جمشید برگزار شد. در این محل سه چادر بزرگ و ۵۹ چادر کوچک‌تر در اطراف آن، که مخصوص این مراسم وارد شده بود، برپا شدند. این چادرها که دارای تهویه مطبوع بود و با کریستال‌های «باکارت»، چینی‌های «لیموجز» و پارچه‌های نخی «پورتالت» تزیین شده بود، به مرکز جشنی تبدیل شدند که مجله تایم آن را «یکی از بزرگ‌ترین جشن‌ها در تمام تاریخ» توصیف کرد... 🔹 برخورد مردم با جشن 🔹 ماروین زونیس، تحلیل‌گر بین‌المللی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شیکاگو، در کتاب «شکست شاهانه» می‌نویسد: 🔹 برای مردم ایران نهاد سلطنتی اهمیت چندانی نداشت. پیش از این تاریخ درباره چنین سالگردی هیچ حرفی زده نشده بود؛ برگزاری جشن که دیگر جای خود دارد. اما بدتر آنکه شاه قصد نداشت این جشن‌ها را برای مردم ایران برگزار کند، بلکه نظرش معطوف به رهبران کشورهای خارجی بود و مهمانان شاه آنها بودند. مردم ایران به این جشن دعوت نشده بودند... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید. 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir

ثروت رضاشاه 🔸 ثروت شخصی 🔸 یرواند آبراهامیان، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک، در کتاب «ایران بین دو انقلاب» می‌نویسد: 🔸رضاشاه، پسر یک خرده مالک و سرهنگ سابق که با حقوق محدودی در سال 1921م [۱۲۹۹ شمسی] سر می‌کرد، در طول سلطنتش چنان ثروتی اندوخت که توانگرترین فرد ایران شد... 🔹 حرص و طمع 🔹 محمدقلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب «رضاشاه و بریتانیا» می‌نویسد: 🔹دریفوس گزارش می‌دهد که در تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۴۱م [۶ مهر ۱۳۲۰ شمسی]، محمدعلی فروغی، رئيس الوزراء، به مجلس اطلاع داد که سپرده‌های نقدی رضاشاه در بانک ملی «مبلغ باورنکردنی ۶۸۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال [۵/۴۲‌ میلیون دلار] است.» (در حالی که دریفوس، همانند بسیاری از دیپلمات‌های ارشد آمریکایی در ایران، سالیانه 8000 دلار حقوق می‌گرفتند.) دریفوس در ادامه می‌نویسد: «در واقع هیچ‌چیز ارزشمندی در کشور نبود که او [رضاشاه] به [تصاحب] آن علاقه‌مند نباشد... 🔸 علاقه به زمین و ملک 🔸در اوایل سال ۱۹۳۲م [اواخر ۱۳۱۰ شمسی]، سفارت بریتانیا گزارش داد که رضاشاه «شهوت تصاحب زمین دارد»؛ طوری که همه خانواده‌ها را روانه زندان می‌کرد مگر اینکه با فروش املاکشان به وی موافقت کنند... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید. 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir

🔶 سواد در دوره محمدرضاشاه 🔸 محمدعلی [همایون] کاتوزیان، عضو دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه آکسفورد، در کتاب «اقتصاد سیاسی ایران مدرن: استبداد و شبه مدرنیسم» می‌نویسد: سطح آموزش پایین آمد و فارغ‌التحصیلان مؤسسات آموزشی حتی از اخلاف خود نیز بی‌سوادتر بار آمدند. تمام این‌ها سوای مشکلاتی است که مسئله همیشگی تمرکز زیاده از حد بوروکراسی پیش می‌آورد و وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم را در تهران به نحو عجیبی درگیر مشکلات آموزشی نقاط دور دست کرده است؛ ساواک بر کارکنان دانشگاه‌ها فشار وارد می‌کرد تا در امور اداری و آموزشی با دانشجویان مدارا کنند، به امید آنکه نارضایتی سیاسی گسترش نیابد. 🔷 نرخ باسوادی در ایران 🔹 محمدعلی [همایون] کاتوزیان، عضو دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه آکسفورد، در کتاب «اقتصاد سیاسی ایران مدرن: استبداد و شبه مدرنیسم» می‌نویسد: در زمانی که درصد قابل ملاحظه‌ای از جمعیت کشور بی‌سواد بود، بخش قابل توجهی از بودجه آموزشی صرف شبکه‌های آموزشی پر هزینه شد... 🔶 سواد و کارآیی نیروی انسانی 🔸 فرد هالیدی، نویسنده و متخصص روابط بین‌الملل و خاورمیانه، در کتاب «ایران: دیکتاتوری و توسعه» می‌نویسد: ایران دارای یک سیستم آموزش و پرورش است که به نحو تأسف‎آوری در برآوردن نیازهای صنعتی شدن کشور ناتوان است... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید. 💠 اندیشکده راهبردی سعداء 🆔 @soada_ir