حجت الاسلام احمد پناهیان
📅 شب دوم #فاطمیه_دوم (به روایت ۷۵ روز)
📅 ١٨ دی ۹۸
هیئت محبین اهل بیت(ع) قم
⚫️ اگر ایمان به امام نداشته باشیم دو بلا سرمان می آید: اول اینکه قلبمان کور میشود، و #بی_بصیرت میشویم. دوم اینکه قیامت #دچار_عذابی میشویم که هم شدید است و هم باقی.
🔴 ایمان به خدا #ایمان_به_امام هم لازم دارد. رهبرانقلاب باز تکرار کردند که کسانیکه گمان میکنند در برابر دشمن #عقب_نشینی کنید، دشمن کوتاه می آید اشتباه میکنند. اگر داعیه مذاکره نبود، امروز سلیمانی را از دست نمی دادیم.
⚫️ به ولی خدا باید ایمان داشته باشیم. قبول داشتن علی به تنهایی کافی نیست. #سردار_سلیمانی اینگونه بود. او میان سیاسیون هیچ دلخوشی نداشت. تمام #دلخوشی او امر رهبرش بود. مردی که در شهادتش قیامت کرد.
🔴 در طول انقلاب کسی را سراغ نداریم که بتواند امتی را اینگونه حول محور ولایت به #اتحاد برساند، و #پرچم_جهاد و شهادت را اینگونه برافراشته کند. وقتی مردم در برابر سلیمانی تعظیم میکنند، استقامت و مجاهدت و انقلابی گری او را تعظیم میکنند.
⚫️ رهبرانقلاب گفتند برخی در اثر بی تقوایی #شجاعت ندارند. البته بی تقوایی برای علما مثل بی تقوایی برای مردم عادی نیست. وقتی #جایگاه_علمی و عنوان و بیوت علما برایشان مسئله اصلی میشود، این میشود بی تقوایی.
🔴 زهرای اطهر سلام الله علیها در بستر افتاده، با خانواده هایی که این فتنه را پدید آورده اند صحبت میکند و آنها را #فاسق و فاسد میخواند. فاطمه چقدر #تندرو است! مجاهدین پای رکاب پیغمبر صلی الله علیه وآله را مفسد و بدون شعور میخواند.
⚫️ امروز باید از برخی بپرسیم به چه دلیلی باید مقابل آمریکا #کوتاه_بیاییم، و حرف امام جامعه را رد کنیم؟ از این افراد دلیل و سند بخواهیم. حتی #تجربه هم نشان داده که آمریکا هرجا رفته مردم آنجا را به #بدبختی کشانده.
@mohebbin_net
هدایت شده از KHAMENEI.IR
🔰 در روز هفدهم شهريور۵۷ رهبرانقلاب در كدام شهر بودند | ماجرای نامه ايشان به يكی از افراد قم
🔻من از روز #هفدهم_شهریور سال ۱۳۵۷ خاطرهای در ذهن دارم. قبل از آن که این حادثه خونبار در تهران اتّفاق بیفتد، سیاست رژیم ستمشاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند.
⚠️این، نکته خیلی قابل توجّهی است که امروز مثل آیینهای، همه #عبرتها را به ما درس میدهد. کسی که روزنامههای آن وقت و اظهارات مسؤولان رژیم ستمشاهی را مطالعه میکرد، میفهمید که اینها میخواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه میکنند، از هم جدا کنند. عدّهای را که طرفداران و علاقهمندان مخلص امام بودند و راه امام را علناً اظهار میکردند، به عنوان #تندرو و افراطی و متعصّب معرفی میکردند. در مقابل اینها هم، بعضی از کسانی را که علاقهمند به مبارزه بودند، ولی خیلی جدّی در آن راه نبودند، یا جدّی بودند، ولی دستگاه آنطور خیال میکرد اینها جدیّتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدلند و با اینها میشود مذاکره و صحبت کرد، معرفی میکردند. من در آن روز این #احساس_خطر را کردم.
🔹آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود. به یکی از آقایان معروف که در قم بود، نامهای نوشتم و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم اینها با این تدبیرِ خباثتآمیز میخواهند بهانهای برای سختگیری بر مخلصان و عشّاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون اینکه خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند. این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم.
🔹روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامهها، خبر کشتار هفده شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطّلع شدیم.
🔺من برداشتم در حاشیه آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است». آن نامه را به وسیله مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آنها شروع کردند سختگیریها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقی راه انداختن که نمونهاش کشتار هفدهم شهریور بود. ۷۶/۰۶/۱۹
💻 Farsi.Khamenei.ir