#سکینة_بنت_الحسین_علیهماالسلام حضرت سكینه(س) در هنگام وداع با بدن بی‏‌سر امام حسین(ع) سخنی از او شنید كه دیگران آن را نشنیدند؛ زیرا حلقوم بریده صدای مُلكی ندارد كه هر كسی بتواند آن را بشنود. تنها سكینه كه به فرموده امام حسین(ع)، در بحر جمال و جلال الهی شناور است؛ «وَ أَمّا سكینة فَالغالِبٌ عَلَیها الاسْتِغْراقُ مَعَ اللهِ» (سکینه بیشتر اوقاتش ، غرق در خداست) [1] ، توانایی شنیدن كلام بدن بی‌سر را دارد: «محرم این هوش جز بی‏‌هوش نیست»[2]. سالار شهیدان به حضرت سكینه(س) فرمود: این پیام را به پیروانم برسان: شِیعَتِی‏ مَا إِنْ‏ شَرِبْتُمْ‏ رَی‏ عَذْبٍ‏ فَاذْكُرُونِي أَوْ سَمِعْتُمْ‏ بِغَرِیبٍ‏ أَوْ شَهِیدٍ فَانْدُبُونِي [3] اگر حادثه ناگواری برایتان رخ داد یا به ستمدیده یا غریب یا شهیدی برخورد كردید، آن را بهانه قرار داده، مرا یاد كنید و بر مصیبت من بگریید. [1]. الكنی و الألقاب، شیخ عباس قمی، ج 2، ص 424. [2]. مثنوی معنوی، دفتر اول، بخش 1. [3]. مصباح، كفعمی، ص 741؛ مستدرك الوسائل، محدث نوری، ج 17، ص 26. برشی از کتاب "شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی"، تألیف آیت الله العظمی جوادی آملی #سکینة_بنت_الحسین_علیهماالسلام 🔍@Mohebbin_Nojavan