تیره و تار شده یکسره دنیای حسین رفت از خیمه قرار دلِ تنهای حسین مشک بر دوش، شجاعانه قدم برمیداشت زیر لب زمزمه‌اش این شده سقای حسین: باید این چشم و سرودست شود غرقِ به خون برسد حاجت من تا که به امضای حسین زخمِ شمشیر به تن داشت و لبریز عطش وارد علقمه شد حضرتِ دریای حسین إبن ملجم صفتان رفته عمود آوردند وای از لحظهٔ شقّ‌القمر و وای حسین ... #یا‌ساقی‌العطاشا‌یاابالفضل