#یادداشت_تحلیلی 📝 منطق مغفولِ امام‌خمینی دربار‌ه‌ی‌حجاب ۱. در تاریخ ۵ آذر ۱۳۵۸، خبرنگار خارجی به امام خمینی اشکال می‌کند که در نوفل‌شاتو شما وعده کردید که نه‌تنها آزادی‌ها حفظ می‌شوند، بلکه تعمیم نیز می‌یابند، در صورتی که بعد از پیروزی انقلاب دیدیم که با تظاهرات جمعی از زنان که حجاب را قبول نداشتند مخالفت شد. امام خمینی نیز می‌گوید: «زن‌هایی که تظاهر کرده‌اند همان زن‌هایی بودند که از تتمۀ آن مسائل [فرهنگیِ به وجود آمده در حکومت پهلوی] بودند؛ آنهایی بودند که شاه آنها را به عنوان آزاد زنان به میدان آورده بود و آنها را به تباهی کشیده بود. آنها هم چون از این وضعی که آن تباهی‌ها، آن آزادی‌هایی که آنها می‌خواستند - می‌خواستند که با جوانها آزاد باشند که هر کاری می‌خواهند بکنند و می‌خواستند با تباهی‌ها هم‌آغوش باشند، می‌خواستند کارهای برخلاف عفت بکنند – [منع شدند]، و می‌دیدند که اسلام با کارهای خلاف عفت، با کارهایی که مملکت را به تباهی می‌کشد و ملّت را به عقب می‌راند موافق نیست [تظاهرات کردند]. آنها بودند که آمدند در خیابانها و با آن صورت‌هایی که مردم دیدند تظاهر کردند. و الّا جلوی آزادی، هرگز گرفته نشده است و نمی‌شود و مردم آزادند؛ الّا آنجایی که بخواهند تباهی بکنند و بخواهند ملّت را به عقب برانند.»(صحیفۀ امام، ج۱۱، ص۱۳۱، ۵ آذر ۱۳۵۸). ۲. در این بیان، امام خمینی معتقد است که: [الف]. زنانِ خواهانِ حجاب اختیاری، «بقایای تباه‌شدۀ سیاست فرهنگیِ دورۀ پهلوی» هستند که در دورۀ قبل، «آزاد زنان» خوانده می‌شدند و ازاین‌رو، در جامعۀ ایران «ریشه» ندارند و از لحاظ هویّتی، «اینجایی» و «بومی» نیستند، بلکه حکومت پهلوی به صورت ساختگی و سیاستی، آنها را پرورانده و تحمیل کرده است. این «تتمۀ انسانی»، میراث شومِ دورۀ تاریخیِ سپری‌شده هستند و اینک گمان می‌کنند که می‌توانند به حیات فرهنگی‌شان ادامه بدهد؛ حال‌آن‌که آن تاریخ به سر آمده و در این تاریخ جدید، «انسان جدید» متولّد شده است که تابع ارزش‌های فرهنگیِ متمایزی است. [ب]. مسألۀ این زنان نیز فقط حجاب اختیاری نیست، بلکه حجاب اختیاری، نقطۀ شروع است و اینان خواهان «رفتارهای خلاف عفت» هستند و می‌خواهند نسل جوان را در قالب «بستۀ سبک زندگیِ غربی»، فاسد و عیّاش و هرزه کنند. حجاب اختیاری، تنها یکی از نمودها و تعیّناتِ سبک زندگی آنان است و این سبک زندگی، دلالت‌های اجتماعی دیگری نیز دارد که به‌رسمیّت‌شناختن‌شان، زمام و شیرازۀ جامعۀ اسلامی را منهدم می‌کند. [ج.] و دلیل تظاهرات آنها نیز این است که جمهوری اسلامی به آنها اجازۀ «آزادی‌های نامشروع» نمی‌دهد و «منع قانونی» در مقابل‌شان ایجاد کرده است، درحالی‌که اگر جمهوری اسلامی، آنها را در انجام خواسته‌های نامشروع‌شان آزاد می‌گذاشت و «قواعد اسلامی» را بر عرصۀ عمومی حاکم نمی‌کرد و الزام نمی‌طلبید، برنمی‌آشفتند. پس چنین نیست که به آنها ظلم شده باشد و آنها حقّ خویش را بطلبند، بلکه مسألۀ آنها تداوم‌یافتن ولنگاری و بی‌بندوباری در سبک زندگی است و «حسّاسیّت جمهوری اسلامی» در این زمینه، آنها را برانگیخته و به صف‌‌آرایی سوق داده است. [د]. این زنان، مساوی با «مردم» یا «بخش عمدۀ مردم» هم نیستند که لازم باشد جمهوری اسلامی در مقابل آنها تسلیم شود و چاره‌ای در میان نباشد، بلکه اینان اقلّیّتی هستند که صدای‌ بلند دارند. حساب عموم مردم از اینان جداست، درحالی‌که آنها تلاش می‌کنند خودشان را مردم نشان بدهند. [هـ]. در اینجا، «دو برداشت متضاد از آزادی» در برابر هم قرار گرفته‌اند که در یکی، آزادی انسان را خواسته‌ها و امیال خودش تعیین می‌کند و به دلیل نسبی‌بودن ارزش‌ها، تباهی و غیرتباهی معنا ندارند؛ و در دیگری، آزادی انسان، باید تابع مصالح معنوی باشد. پس این نزاع اجتماعی، «خاستگاه معرفتی» و «سرچشمۀ میلی» دارد و از دو نوع «فلسفۀ زندگی» برمی‌خیزد که تصویرهای متفاوتی از انسان دارند. پس تسلیم‌شدن در برابر حجاب اختیاری یعنی پذیرفتن «روایت غربی از آزادی» و این امر با غایت تمدّنی و قدسیِ انقلاب، شکاف دارد و در نهایت نیز، «ساختار اجتماعیِ تجدّدی» را در جامعۀ ایران، بازتولید خواهد کرد. چنین روایتی از آزادی، آنچنان زیاده‌خواه و حریص است که پیش می‌رود تا تمام ساختارهای اجتماعی را تابع خویش سازد و دین و احکامش را نشدنی ترسیم نماید. [و.] «آزادی»، یک نقطۀ شروع خوب است برای ایجاد یک «معرفت نوپدید» و «میل متفاوت» در این زنان. تاریخ جدید یعنی برانداختن نظام معرفت و میل پیشین. این نظام در وجود برخی، همچنان مستقر است و اینان «تجربۀ وجودیِ تازه‌»ای نیافته‌اند. مسأله، پدیدآوردن یک اتّفاق است از پنجرۀ آزادی و در آسمان وجود شخص. ✍ مهدی جمشیدی ✾═┅┄┈ 🔰تا اطلاع‌ثانوی ما را اینجا دنبال‌کنید: 🔗 کانال "خبری|تحلیلی" زنان‌عفیفه‌جهان‌محصنات(۲) @mohsanat2_ir 🔗 صفحه‌ما در ویراستی virasty.com/mohsanat

📝 #یادداشت_تحلیلی ♨️ مؤلفه‌های قانون مطلوب عفاف و حجاب 🔷 الزام قانونی به رعایت حجاب شرعی از همان روزهای ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و درپی تحقق منویات امام راحل (ره) رهجویی شده و پس از چندی در متن قوانین رسمی کشور منعکس شده است. 🔸 مصوبات نهادهای رسمی و قانونی کشور -مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شوری اسلامی – را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم نمود. دسته اول مفادی از قانون است که به لزوم کار ایجابی در حوزه حجاب و عفاف تأکید دارد و تکالیف و وظایفی را بر عهده دستگاه‌های مختلف کشور قرار داده است. دسته دوم نیز جرم‌انگاری عدم رعایت حجاب شرعی است که مهم‌ترین مصداق آن تبصره ماده (638) کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی است. متأسفانه هر دو دسته از مفاد قانونی، وافی به مقصود نبوده‌اند و هر کدام به دلایلی نتوانسته‌اند اهداف مربوط را محقق نمایند. اگر چه آسیب‌شناسی چرایی عدم وصول به اهداف قوانین مزبور، بحثی مستوفی می‌طلبد و در این مختصر مقدور نیست، لکن نظر به ارائه لایحه عفاف و حجاب و اجماع سه قوه نسبت به لزوم اصلاح قوانین مربوط به عفاف و حجاب به نظر می‌رسد لازم است به برخی از مهم‌ترین مؤلفه‌های قانون مطلوب در این حوزه اشاره شود: 🔗 برای خواندن ادامه مطلب "اینجا" کلیک کنید. ✍ رضا بکشلو (پژوهشگر حوزه قانونگذاری) ✾═┅┄┈ 🔰تا اطلاع‌ثانوی ما را اینجا دنبال‌کنید: 🔗 کانال "خبری|تحلیلی" زنان‌عفیفه‌جهان‌محصنات(۲) 🆔️@mohsanat2_ir 🔗 صفحه‌ما در ویراستی 🆔️virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی ♨️ منازعه در خیابان، سنتز بی‌حجابی و بی‌عملی 📝 اکنون بیش از یکسال شده که لااقل در موضوع حجاب، وضع «بی‌دولتی»، «بی‌قانونی» و «طفره روی حکومتی» را تجربه می‌کنیم. کلیت تدبیر مدیران کشور در برابر رخدادهای سال گذشته تا کنون -که شاید پرحجم‌ترین تهاجم علیه جامعه و ایستارهای آن بود- را می‌توان در پلمپ‌های به شدت محدود، آن هم به مدت ۲ روز و یک هفته، و وعده‌ها و سخن‌درمانی‌های سران سه قوه خلاصه کرد. و البته لایحه‌ای که تعویق‌های مکرر در نگارش یا تأیید و اجرایی شدن آن، چشم امید جامعه را کور کرده است. بعید است که اغلب شهروندان نمونه‌هایی از منازعات مربوط به بی‌حجابی را در تجربه روزمره خود نداشته یا ندیده باشند. همه‌ آنچه که در مترو و خیابان و پاساژ و … رخ می‌دهد فقط همین کلیپ‌هایی که مکرر منتشر می‌شود نیست که تازه همان هم کم تعداد نیست. قدرت و اقتدار از خیابان برداشته شده و جای آن منازعه و کشاکش نشسته است. 🔗 برای‌مطالعه ادامه مطلب "اینجا"👉ضربه بزنید. ✍ رضا باقری پور (پژوهشگرسیاست‌گذاری‌عمومی) #نه_به_لیبرالیزم #نه_به_نئولیبرالیزم ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تا اطلاع‌ثانوی 🕊 کانال"خبری|تحلیلی"زنان‌عفیفه‌جهان‌ محصنات(۲) 🆔️ @mohsanat2_ir 🕊 ویراستی ما 🆔️ virasty.com/mohsana

#یادداشت_تحلیلی 🚨ضرب شلاق بر یک کلیشه‌ حجاب‌ستیز 🔹یک کلیشه‌ی رایج در گفتگوهای مخالفان صلاحیت حاکمیت در اعمال قدرت در مسئله حجاب و الزام آن از ابتدا، این بود که «جامعه رفته رفته به یک تعادل و نقطه مورد اجماع در پوشش خواهد رسید». 🔹جالب و دردناک است که هنوز هم این گفتار که پایه و اساس آن چیزی جز حدس و تفأل جمعی نیست(!)، در محافل تصمیم‌سازی و حتی تصمیم‌گیری کشور حضور دارد. 🔹گذشته از اینکه همین باور و کلیشه فی‌نفسه «تعادل پوشش» را به زیان حجاب جابه‌جا می‌کند و نوعی مداخله به نفع بی‌حجابی، کشف حجاب و حیای جمعی است، ساده‌انگاری‌های تحلیلی واضحی نیز در آن موج می‌زند. از جمله اینکه جامعه را یک محیط آکواریومی و سربسته درنظر می‌گیرد و نیروهای متعددی که به سمت آن و به هدف تغییر آن میل می‌کنند را نادیده می‌گیرد. در این تحلیل چنان همه‌چیز زیبا و ایزوله در نظر گرفته می‌شود که انتظار می‌رود به جای تحلیل یک استاد دانشگاه یا سیاستمدار کهنه‌کار، تراوش ذهن کودکی خردسال باشد. 🔹دولت‌های خارجی، سرمایه‌گذاری‌های غیردولتی خارجی، گروه‌های معارض سیاسی و دینی نظیر بهاییت، بازماندگان مجاهدین خلق، تجزیه‌طلبان و همه کسانی که در تزلزل فرهنگی و اعتقادی جامعه ایران انتفاع دارند و در خیابان‌های شهر، شهروند خوانده می‌شوند، در این تحلیل‌ها و کلیشه‌ها سبک‌سرانه نادیده گرفته می‌شوند. رسانه، حادواقعیت، عملیات روانی، پول، سازماندهی و... در این تحلیل‌ها و کلیشه‌ها مفقود است. 🔹چنان که قوه قضاییه در توضیح حکم شلاق یکی از این عوامل، بر سفارشی بودن بی‌حجابی این مجرم صحه گذاشته است. این یک مورد علنی از ده‌ها موردی است که نهادهای اطلاعاتی ادعا دارند آنها را دستگیر کرده‌اند. 🔹بی‌حجابی در صفر پیدایش خود که به حدود ۱۷۰ سال پیش بازمی‌گردد نیز «کلان پروژه» استعمار بود. جالب آنکه همان زمان نیز این پروژه به پیمانکاری بابیت و بهاییت اجرا شد و هم‌اکنون نیز رسانه و فرد بهایی اصلی‌ترین مجری این پروژه‌ هستند. فقط این بار چیزی که فرق کرده این است که برخی از مسئولان جمهوری اسلامی بینش و اراده‌ی امیرکبیرها، آقانجفی‌ها و شیخ فضل‌الله‌ها را ندارند و الا آنچه طرف مقابل می‌کند، طی این دو قرن تغییر خاصی نکرده است. ✍ رضا باقری‌پور (پژوهشگر‌ سیاست‌گذاری‌ عمومی) ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تا اطلاع‌ ثانوی 🕊 کانال "خبری|تحلیلی" زنان‌عفیفه‌جهان‌محصنات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویراستی ما 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی ♨️ نسبت کشف حجاب با وضع نظام ۱. یک قضاوت رایج دربارۀ انگیزۀ زنان مکشفه این است که «کشف حجاب‌»شان به علّت «فساد جمهوری اسلامی» و‌ نوعی واکنش اعتراضی به آن است. در این گزاره، میان «کشف حجاب» و «فساد نظام»، ربط علّی برقرار شده است. آیا به‌واقع، این کنش در ذهن خود مکشفه‌ها به معنای «اعتراض به فساد جمهوری اسلامی» هست؟ یعنی اگر بساط بی‌عدالتی و تبعیض از جمهوری اسلامی (البتّه بنا به فرض ناصوابی که مطرح شده است) جمع شود، اینان هم «محجبه» خواهند شد؟ اینان «حجاب خودشان» را مشروط به «اصلاح جمهوری اسلامی» کرده‌اند؟ پاسخ، منفی است. پس همبستگی و نسبت علّی وجود ندارد و کسانی که آگاهانه چنین نظری دارند، در پی دستاویزی برای توجیه نظر خود هستند و در این مسیر، کشف حجاب را بهانه کرده‌اند. 🔗 برای خواندن ادامه مطلب "اینجا" کلیک کنید. ✍ مهدی جمشیدی ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تا اطلاع‌ ثانوی 🕊 کانال"خبری|تحلیلی" زنان‌عفیفه‌جهان‌محصنات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویراستی ما 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی 🔴 خاستگاه‌های معرفتیِ الزام حاکمیّتی به حجاب 📌 نقد استدلال‌های مصطفی ملکیان؛ 🔻در طول سال گذشته، مجموعه‌های از مباحثات دربارۀ حجاب و نقش دولت دینی دربارۀ آن مطرح شده و جنبه‌های متفاوتی از این مسأله، آشکار گردیده است، اما در این میان، آقای مصطفی ملکیان در مصاحبه‌ای که چندی پیش انجام داده است، چهار اشکال را نسبت به حجاب و الزام دولتی به آن بیان کرده که تکرار همان پرسش‌ها و شبهه‌هایی است که تاکنون اظهار شده بودند. 🔗 برای خواندن ادامه مطلب [اینجا] کلیک کنید. ✍️ مهدی جمشیدی| عضوهیات‌علمی‌گروه فرهنگ‌پژوهی‌پژوهشگاه؛ ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تا اطلاع‌ ثانوی 🕊 کانال"خبری|تحلیلی" زنان‌عفیفه‌جهان‌محصنات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویراستی ما 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی ♨️ حجاب؛ انرژی هسته‌ای فرهنگی 📝 ۲۰ سال کشور درگیر اوج و فرودهای مذاکرات هسته‌ای بود، تا برای آژانس ثابت کند که انرژی هسته‌ای ایران، صلح آمیز است اما آنها در کنش رسانه‌ای و رسمی خود نپذیرفتند هرچند عمیقا می‌دانستند ایران معتقد به مبانی فقهی حرام بودن بمب هسته‌ای هست. از سوی دیگر در این ۲۰ سال، نظام سعی کرد برای افکار عمومی فرهنگ سازی کند که انرژی هسته‌ای صلح آمیز، حق مسلم هر ایرانی است و برای بشریت سودمند است و به میزانی که این موضوع را ملموس کرد موفقیت دست پیدا کرد. حجاب هم از روزهای ابتدایی انقلاب محل نزاع دشمن با ما بوده‌است . که ما نتوانستیم فواید آن را در رشد۴۰ ساله زن ایرانی ملموس کنیم، رشد شاخص‌های کمی و کیفی پیشرفت زن ایرانی، نسبت به وضعیت مشابه زنان در سایر کشورها حاصل حیامداری و عفاف ورزی زنان و مردان ایرانی است. چرا که در هر جامه‌ای عفاف نباشد، تمرکز بر پیشرفت کاهش پیدا می‌کند. ملموس کردن رابطه حجاب و عفاف با پیشرفت می تواند امید و اقبال را در جامعه ایرانی رشد دهد. اکنون نزاع تمدنی و فرهنگی ایران و استکبار ظاهرا بر روی مسئله حجاب است. درحالی که طبق بیانات رهبری مسئله اصلی حجاب نیست: "بنده بصراحت می‌گویم برنامه‌ریزی [اغتشاشات ۱۴۰۱] کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها ‌است؛ ‌نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند. عَمَله و مزدوران و حقوق‌بگیران آنها، بعضی از ایرانی‌های خائن هم که در بیرون از کشور ‌هستند، به ‌اینها کمک کردند.. بنابراین، دعوا بر سر مسئله‌ی باحجاب و بدحجاب نیست؛.. بحث سر این‌ها ‌نیست. بحث سر اصل استقلال و ایستادگی و ‌تقویت و اقتدار ایران اسلامی است؛ بحث سر این است‌. ۱۴۰۱/۰۷/۱۱ بیانات در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح" در رابطه با انرژی هسته‌ای هم همینطور بود، انرژی هسته‌ای مثل دیواری بود که هرگاه ایران آن از اهمیت آن دل برید و دیوار را کوتاه کرد، دست مخالفان به تعدی به دیوار پشت آن دراز شد مثل تعدی به حق موشکی که بارها مورد اعتراض غربی‌ها قرار گرفته است "می‌گویند ما با سلاح هسته‌ای مخالفیم؛ دروغ می‌گویند؛ این هم مسئله‌شان نیست؛ شاید بسیاری از آنها یا همه‌‌ی آنها می‌دانند که ما دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم؛ [آنها] حتّی با سلاح متعارف ما مخالفند، با امکانات دفاعی ما مخالفند؛ می‌خواهند مؤلّفه‌های قدرت را از ایران بگیرند؛ وَالّا اصل نیاز کشور به غنی‌سازی یک امر مسلّمی است. ۱۳۹۹/۱۲/۰۴ بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری پ.ن: جمله‌های داخل"گیومه"جملات مقام‌معظم رهبری است. 🔗 برای خواندن ادامه مطلب "اینجا" کلیک کنید. ✍ معصومه فاطمی| پژوهشگر مطالعات زنان 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویـراستــــی‌مــــا 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی ♨️ حجاب به مثابه امر اجتماعی 📝 یکی از جنبه های مهم استدلال مخالفان حجاب، فقدان شواهد تاریخی از برخورد معصوم(ع) در زمان حکومت صدر اسلام با پدیده بدحجابی یا بی‌حجابی است. برخی از مخالفان حجاب که به نظر بنده اطلاعات تاریخی درستی هم در اختیار ندارند و دانش تاریخی خود را به جای رجوع به منابع معتبر، صرفا از گوگل (آن هم با سرچ این عبارت: آیا پیامبر با بدحجابان برخورد می کرد؟!) به دست می آورند! اینگونه استدلال می‌کنند که چون شواهد تاریخی دال بر برخورد معصومین(ع) با مقوله بدحجابی وجود ندارد، لذا الزام حجاب در حال حاضر نیز منتفی است. اگرچه این استدلال مخالفان از اساس باطل است و برای استخراج یک حکم نباید معطل ادلّه و شواهد تاریخی بمانیم و با استفاده از منابع معتبر دیگر می‌توان حکم وجوب و ضرورت حجاب را از دین استخراج نمود، اما رهبر معظم انقلاب در یکی از سخنرانی خود این تلقی ناقص از تاریخ حکومت صدراسلام را به چالش کشیدند. ایشان مقابله با حرام اجتماعی را همچون حکومت پیامبر(ص) و علی(ع) از وظایف حکومت اسلامی حال حاضر دانست. این بدان معناست که در حکومت صدراسلام معصومین(ع) با حرام اجتماعی مقابله می‌کردند. «حالا یک نفر یک غلطی برای خودش می‌کند، [به] کنار، آن بین خودش و خدا است؛ امّا آنچه در مقابل چشم مردم است، در محیط جامعه است، حکومت اسلامی -مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر- وظیفه دارد در مقابل آن بایستد... شارع مقدّس بر حکومت اسلامی تکلیف کرده است که مانع از رواج حرام الهی در جامعه بشود؛ حکومت اسلامی موظّف است در مقابل حرام بایستد، در مقابل گناه بایستد.» (17 اسفند 96) واضح است که بی‌حجابی و تن‌نمایی زنان در مقابل نامحرم یک فعل حرام است. پس چگونه ممکن است حکومتی که رسالت آن زدودن حرام از جامعه است، در مقابل بدحجابی موضع نداشته باشد؟ 🔗 برای خواندن ادامه مطلب "اینجا" کلیک کنید. ✍ سارا ایمانی 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویـراستــــی‌مــــا 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی 🔰 هشت نکته راهبردی درباره عملیات «وعده صادق» ایران علیه اسرائیل 🔖۱. انتخاب رمز معنادار «یا رسول الله» برای عملیات عملیات «وعده صادق» ایران علیه اسرائیل حاوی یک پیام مهم بود و آن اینکه جمهوری اسلامی دیشب به نمایندگی از همه امت اسلامی در سرتاسر جهان رژیم صهیونیستی را هدف قرار داد. 🔖۲. ایران بر خلاف تعیین خط قرمز صهیونیست‌ها هم از خاک خود و هم فراتر از انتظار آنها، حملات گسترده‌تر و بزرگتری را انجام داد. 🔖۳. در عملیات «وعده صادق» ایران و محور مقاومت تهاجمی‌ترین عملیات نظامی خود را در حالی تجربه کردند که نه تنها اسرائیل بلکه اصلی‌ترین متحد آن یعنی آمریکا تدافعی‌ترین شرایط نظامی خود را سپری کردند. دیشب آن‌ها تنها کاری که می‌توانستند بکنند این بود که کمتر موشک دریافت کنند و کمتر آسیب ببینند. 🔖۴. عملیات «وعده صادق» ایران نشان داد که یکی از مهمترین برآوردهای نظامی و راهبردی درباره ایران درست است؛ برآوردی که سال‌هاست می‌گوید جمهوری اسلامی می‌تواند همزمان بسیاری از منطقه غرب آسیا را در یک جبهه منظم علیه دشمنان خود به صف و وارد عملیات نظامی کند. 🔖۵. عملیات «وعده صادق» ایران با این‌که طراحی آن بر اساس یک جنگ نهایی نبود و همه توان و فناوری نظامی در آن بکار نرفته بود ولی یکبار دیگر قدرت موشکی ایران و نقطه‌زن بودن آن را نشان داد. ایران تنها به اهداف نظامی شلیک کرد و در این حجم از شلیک موشک، دچار خطا در نقطه‌زنی نشد. ضمن اینکه ناتوانی فناوری نظامی اسرائیل را نیز در برابر موشک‌ها و پهپادهای ایرانی به نمایش گذاشت. 🔖۶. درباره ابعاد عملیات «وعده صادق» از جغرافیای شلیک‌ها و مناطق هدف‌گذاری برای اصابت‌ها، تعداد و نوع پهپادها و موشک‌ها، تلفات و آسیب‌های دشمن، ابعاد اطلاعاتی و عملیاتی حمله تهاجمی ایران و.... ناگفته‌های فراوانی باقی مانده است. اما اولین برداشت قطعی این است که ایران یکی از بزرگترین عملیات‌های پیشرفته پهپادی و موشکی جهان را انجام داده است. 🔖۷. عملیات «وعده صادق» ایران انواع ادعاهای توهمی درباره توان نظامی و فناوری اسرائیل به عنوان پیشرفته‌ترین متحد آمریکا در منطقه را هم برملا کرد. یکی از این ادعاها این بود که دشمنان ایران قادر هستند در قالب جنگ الکترونیک با فناوری‌های پیشرفته قبل از اقدام ایران، موشک‌ها و پرتابگرهای آن را از کار بیاندازند. ادعاها و دیگر داستان‌های توهمی مشابه را که در این سالها ساخته و پرداخته شده را نیز می توان بازخوانی و فهرست کرد. 🔖۸. منطقه غرب آسیا با عملیات «وعده صادق» به دو بخش قبل و بعد آن تقسیم می‌شود. ایران محاسبات زیادی را به هم زد و مهم‌تر از به هم زدن محاسبات راهبردی منطقه، انتقال این پیام مهم بود که ایران زین پس بر اساس محاسبات جدید عمل می‌کند و تغییر موازنه شروع شده و طرف مقابل نیز راهی جز پذیرفتن آن ندارد. ✍️ مهدی_جهان‌تیغی| تحلیل |#تنبیه_متجاوز |#فلسطین |#تحلیل ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویـراستــــی‌مــــا 🆔 virasty.com/mohsanat

#یادداشت_تحلیلی 🔻 نقد موقعیّت فرهنگی انقلاب #یک ✍ مهدی جمشیدی تجربۀ اغتشاش سال ۱۴۰۱، هنوز کهنه و فرسوده نشده و باید از آن درس آموخت. ازاین‌رو، باید ضعف‌های خود را در این تجربه، علاج کرد و مجال نداد که از یک سوراخ، دو بار گزیده شویم. باید تأمّل کرد که در این تجربه، دشمن توانست از کدام مسیرها به ما ضربه بزند؛ چراکه امروز نیز همان راه‌ها را در پیش خواهد گرفت و دامنۀ تجدیدنظرهایش زیاد نیست. باید دست‌کم این منافذ و خلاء‌ها را برطرف کرد. در این باره، با چند نقطۀ کانونی مواجه هستیم. [یکم]. فیلم‌نامۀ دشمن، تکراری و تجربه‌شده است: ساختن یک «خُرده‌واقعیّتِ تلخ» در لایۀ شبه‌مردمی، تولید «روایت کلان» برای تدارک جنگ شناختی-هیجانی، بسیج «بدنۀ اجتماعیِ تجدّدی» برای فشار بر حاکمیّت، ایجاد «چالش ملّی» در راستای قفل‌شدگی، و تداوم موج بر اساس آفرینش «زنجیرۀ ریزواقعیّت‌های تلخ». دشمن دریافته که بخشی از جامعه، دیگر «فکر» نمی‌کند، بلکه فقط «تکرار» می‌کند؛ چنان‌که «فرضیه‌بافی‌های شیادانۀ دشمن»، بر جای «دلیل» و «شاهد» نشسته‌اند. دشمن فهمیده که می‌تواند با «حرکت‌های ایذاییِ جزئی»، «کج‌روایت‌های کلّی» از انقلابی‌ها بسازد. نیاز به اقیانوس انسانی نیست. نقطۀ شروع، همیشه کوچک است. و تصاویر بزرگ، از واقعیّت‌های کوچک ساخته می‌شوند. واقعیّت خُرد که تولید شد، واقعیّت‌های فراگیر، خودشان از راه خواهند رسید. شناخت، بردۀ همین تصویرهای روزمرّه و تنگ‌دامنه است. شاید در واقعیّت، بیش از این پنج نفر در میان نباشند، امّا وقتی منطقۀ عملیّات، ذهن‌ها و شناخت‌هاست، تخیّل ذهنی، مهم خواهد بود، نه تعداد میدانی. دشمن در پی تولید ریزواقعیّت است تا با تکیه بر آنها، جامعه را تحریک و تهییج کند. نقطۀ شروع، همین ریزواقعیّت‌هاست که در سیری شتابنده و صعودی، واقعیّت‌های بزرگ را صورت‌بندی می‌کنند. در درجۀ اوّل باید از شکل‌گیری ریزواقعیّت‌های منفی، جلوگیری کرد و در درجۀ دوم، باید بسیار زودتر از دشمن به روایت‌پردازی دربارۀ آن پرداخت و مجال نداد که روایت اوّل، از آنِ رسانه‌های دشمن شود. در این مرحله، ثانیه‌ها سرنوشت‌ساز هستند و تأخیر به معنی واگذارکردن بازی به دشمن است. [دوّم]. استحاله، از درون آغاز می‌شود. اغلب هم از «نمادها» شروع می‌شود، مانند تجربۀ فروپاشی شوروی که در آن، «مک‌دونالد» به نماد تجدّد و تغییر سیاسی و اجتماعی تبدیل شد. و در ایران نیز «کشف‌حجاب»، به نقطۀ تمرکز در جنگ نمادین تبدیل شد. بت تجدّد، در هر جا جلوه‌ای دارد. مسأله این است که می‌خواهند «خطوط قرمزِ فرهنگیِ انقلاب» را به عقب برانند، و ضدّارزش‌ها را «عادی» و‌ «هنجار» کنند. می‌خواهند ارزش‌های الهی در جامعه، «رسمیّت» و «غلبه» نداشته باشند و «خدای شارع» از جامعه برچیده شود. تعابیر «تکثّر» و‌ «تنوّع»، توجیه‌اند؛ واقعیّت آن است که در پی «نسبی‌سازی ارزش‌ها» و «تساهل» هستند. عبور از حجاب، «حلقۀ اوّل» از زنجیرۀ درنوردیدن مرزهای دینی و شکستن حریم‌های اخلاقی است. پیشروی ضدّارزشی، «تدریجی» و «گام‌به‌گام» است. هر ارزشی که شکسته شود، شکستن ارزش بعدی، «آسان‌تر» و «کم‌هزینه‌تر» خواهد شد. می‌دانند که کافی‌ست «قدم نخست» را بردارند. آری، به دنبال «فتح سنگر به سنگر» هستند. با «رهاسازی حجاب»، بخش اندکی از زنان به طرف «برهنگی‌ حداکثری» حرکت خواهند کرد. در ابتدا، یک مرگ طبیعی را به بهانه‌ای برای «کشف حجاب» تبدیل کردند. و اکنون در خیابان‌های تهران، «نیم‌تنه» می‌پوشند. آن متفکّر انقلابی که این آشوب را برآمده از «هرزگی» دانست، درست گفته بود. این‌که حاکمیّت، «اعمال اقتدار» نکند و «رهاسازی حجاب» را در پیش بگیرد به معنی حل‌شدن مسأله نیست، بلکه مواجهه در لایۀ مردمی شکل خواهد گرفت؛ میان «متدینان» با «ولنگارها».کنار کشیدن حاکمیّت، فاجعه‌ساز است؛ چون آغاز «نامدنیّت» و «تنش اجتماعی» است. به‌راستی، فلسفۀ وجود «دولت اسلامی» چیست؟! [سوّم]. بستر اصلی و اوّلیّۀ جریان اغتشاش، فضای مجازیِ غربی بوده و تمام نیروها و جریان‌هایی که با اغتشاش همراه بودند، یکدیگر را در این فضا یافتند و انسجام یافتند. این فضای رهاشده و بی‌مهار، همچنان از ظرفیّت تولید جریان‌های تخریبی برخوردار است و ما از این بستر، به‌شدت آسیب‌پذیر هستیم. ازاین‌رو، باید این فضای متعارض با حاکمیّت ملّی را کنار زد و مجال نداد که ذهنیّت جامعه، به‌آسانی در اختیار بازی‌هایی باشد که در آن ساخته‌وپرداخته می‌شوند. نباید از انسداد این فضا هراسید؛ چون حقّ حاکمیّت ملّیِ ما را به رسمیّت نمی‌شناسد، بلکه به کانون تهاجم و بسیج نیروهای معارض تبدیل شده است. میان گشودگی این فضا و تلاطم اجتماعی، نسبت مستقیم برقرار است. توطئه در خیابان از کج‌روایت در فضای مجازیِ غربی، ریشه گرفت و چالش ایجاد کرد. ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir

#یادداشت_تحلیلی 🔻نقد موقعیّت فرهنگی انقلاب #دو 🖊مهدی جمشیدی [چهارم]. بخش عمده‌ای از توطئه به سلبریتی‌های سپرده شده است؛ چنان‌که جامعه از طریق اینان، تحریک و برآشفته می‌شود. پیش از این، سلبریتی‌ها هرچه می‌خواستند می‌گفتند و می‌نوشتند و مسئولیّتی را نیز عهده‌دار نبودند، درحالی‌که پاره‌ای از جامعه گمان می‌کند که سخن اینان، صحیح و صواب است. به دلیل همین تأثیر و تعیین‌کنندگیِ اجتماعی باید صحنه را به صورتی طراحی کرد که اینان نیز در برابر تمام مواضع خویش، مسئولیّت‌پذیر باشند و اگر موضع نادرستی گرفتند و ذهنیّت جمعی را آلوده کردند، بی‌درنگ در چالش حقوقی قرار بگیرند. همچنین برخی از «روحانیان لیبرال»، نقش تخریبی مهمی را در بی‌ثبات‌سازی جنبۀ شرعیِ حجاب و اهمّیّت آن و الزام حکومتی به آن ایفا کردند. این ادبیّات تجدیدنظرطلبانه، قداست و فضیلت و قطعیّت حجاب را در برخی ذهنیّت‌ها فرسود و‌ زمینۀ فکری عبور از آن را فراهم کرد. پیش از این مباحث فقهی و تفسیری بازاندیشانه، حجاب در تصوّر توده‌ها، منزلت جزمی و‌ حتمی داشت. [پنجم]. ادّعای برخی این بود که بر اساس آمار، درصدی بالایی از مردم (گویا اکثریّت)، مخالفت مداخلۀ حقوقی و قانونیِ حکومت در حجاب هستند و این یعنی اکثریّت مردم می‌گویند نه به حجاب اجباری (یعنی حجاب قانونی و دارای ضمانت اجرا)؛ هر چند فقط ده درصد، کشف حجاب کردند. اینان می‌گویند در طول ماه‌های پس از اغتشاش تاکنون، مخالفان مداخلۀ حکومت، افزایش یافته است. یعنی برهنگی بیشتر و روشن‌شدن ماهیّت جریان «زن، زندگی، آزادی»، هیچ تاثیر منفی‌ای بر همراهی‌نکردن مردم نداشته، بلکه مردم، بیشتر با شعار اصلی این جریان (نه به حجاب اجباری)، همراه شدند. در مقابل باید گفت مشاهدات نشان می‌دهد که هم سئوالات در پیمایش‌ها سوگیری دارد و هم رویّۀ عملیِ نظرسنجی، مخدوش و نامعرّف است. از طرف دیگر، می‌شود از منطق ایجاد ظرفیّت اجتماعیِ پسینی استفاده کرد؛ یعنی هر چند مخالفتِ ابتدایی وجود دارد اما می‌توان در عمل، یک صورتِ مطلوب و نمونۀ موجّه از مداخلۀ حاکمیّتی ارائه کرد تا مردم در متن جریانِ عینی و با مشاهدۀ معقولیّت، همراه شوند. چون مخالفت با اجرای حکم اسلام، برخلاف شرع است، حاکمیّت اسلامی نمی‌تواند از آن تبعیّت کند؛ هر چند این مخالفان، اکثریّت باشند، به خصوص که می‌توان حدس قوّی زد که اکثریّتِ این اکثریّت، تنها مخالفت ذهنی دارند و حاضر نیستند برای این مخالفت، هزینۀ عملی بدهند و اختلال و تنش ایجاد کنند. به‌هرحال، اکنون دیگر هیچ اکثریّتی در میان نیست و جامعه در ماه‌های اخیر، بسیار به مداخلۀ حاکمیّت روی خوش نشان می‌دهد؛ چراکه مشاهده کرده که به‌راستی، کشف حجاب، آغاز راه است و در مدّت اندکی، برهنگی‌های زننده رایج می‌شوند. [ششم]. رهبر انقلاب از در پیش بودن «فتح خرمشهرها» سخن می‌گویند ولی حس برخی، حس «سقوط» است؛ بدون فتح و رو به عقب‌نشینی تدریجی و معطوف به حفظ سنگرهای باقی‌مانده نه فتح خرمشهرهای از دست رفته. در مقابل، باید بتوان از طریق هضم و مستحیل کردن جزییّاتی که نیروهای انقلابی را آزار می‌دهد در آن کلّیّت تاریخی، از تبدیل رنجش به یأس جلوگیری کرد؛ یعنی از طریق ارجاع به «بافت کلّی و الاهی»، تحوّلات و تنش‌ها را «طبیعی» و «ناتوان از استحاله» ترسیم و تعریف نمود. برداشت این است که سیر واقعی و عینیِ حرکت انقلاب، دست‌کم در عرصۀ اجتماعی، وضع قهقرایی داشته و انقلاب، جامعه و اصالت‌های فرهنگی را باخته و اکنون این شیب منفی، سر بر آورده است. این همۀ واقعیّتِ عینی نیست و آمیخته به مبالغه است، اما تحلیل‌های کلان و عام و تاریخی باید از عهدۀ حل این پاره‌های نچسب و ناملایم برآید؛ چنان‌که متهم به کلّی‌نگری‌های انتزاعی و بریده از سطح واقعی نیز نشویم. تلاش این است که خُرده‌ها و جزییّات ناخوشایند را نه اینکه نادیده بگیریم بلکه در حد و وزن خود ببینیم و انقلاب را ازدست‌رفته ترسیم نکنیم. اینکه تنها «ده درصد» از زنان، دچار کشف حجاب و برهنگی شده‌اند به این معنی است که «نود درصد» از زنان، چه محجبه و چه ضعیف‌الححاب، همراه و همدل هستند. ریزش ده درصدی به معنی شکست فرهنگی نیست، و به‌کارگیری قانون برای مهار این ده درصد، به معنی حقوقی و سخت شدن زبان نظام در مقام استقرار ارزش‌ها نیست. ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویـراستــــی‌مــــا

#یادداشت_تحلیلی 🔻نقد موقعیّت فرهنگی انقلاب #چهار 🖊مهدی جمشیدی [دهم]. اقتدار اجتماعیِ نظام، آسیب دیده است، نه به دلیل اجرای شریعت، بلکه به دلیل ارسال پیام ضعف از درون حاکمیّت به جامعه، و حاکمیّتی که اقتدارش تَرک برداشته باشد، دیگر نه تبلیغ و فرهنگ و تذکّر و کتابش اثر دارد، نه امنیت و قانون و برخورد و آهنش. طبقۀ سکولار احساس کرده است که می‌شود با نظام، چانه‎زنی کرد و نظام در ازای بقا و دوامش، حاضر است «باج فرهنگی» بدهد؛ یعنی از سبک زندگی به نفع سیاست، عقب‌نشینی کند. وقتی بخش تجدّدیِ جامعه مشاهده می‌کند که در درون حاکمیّت و در نیروهای انقلاب، تشتّت و اختلاف غوغا می‌کند و پس از بیش از یک سال، همچنان بحث بر سر ترجیح فرهنگ یا قانون و ... است، احساس می‌کند که «مجال بیانِ خویشتنِ تجدّدی»‌اش را دارد. چندسخنی و اختلاف درونی و کاشتن بذر تردید، موجبات سلطۀ اشرار فرهنگی را بر جامعه فراهم کرد. حفظ نظام، به معنی حفظ ارزش‌های اسلامی است و به تعبیر رهبر انقلاب، نظام منهای ارزش‌ها یعنی «سکولاریسم پنهان». نظام با «مقاومت» حفظ می‌شود نه با تسلیم و سازش؛ چه در سیاست خارجی و چه در اقتصاد و چه در فرهنگ. البتّه اقتدار، جلالت است نه جباریّت، تمکین است نه تحکّم، هیبت است نه هلاکت. راه‌حل این است: معبرگشایی برای حضور نیروهای اصیل انقلابی به درون حاکمیّت؛ یعنی آدم‌های شالوده‌شکن و غیرمتعهد به جنبه‌های ناصوابِ وضع موجود. البتّه این ورود باید به صورت جمعی باشد نه افرادی که محاصره و منفعل شوند. و آن‌گاه حمایت قاطعِ نیروهای بیرونی و غیررسمی. پس باید در پی چرخش رسمی در قدرت به همراه اهرمِ چانه‌زنیِ اجتماعی بود. برای این کار، ابتدا باید از نیروهای محافظه‌کار و انقلابی‌های متوسط عبور کرد و در برابر عادی‌سازی و ترمیدور، آرمان‌ها را بر سر واقعیّت‌های ناخوشایند و منفی کوفت و «بازسازی انقلابی» را طلبید. [یازدهم]. چون دربارۀ کشف حجاب، عادی‌سازی صورت گرفته، موقعیّت‌شان تا حدی تثبیت شده و مقابله، دشوارتر شده است. فقط هم کشف حجاب نیست، بلکه شبکه‌‌ای از مناسبات جنسیِ خلاف شرع، شکل گرفته و ریشه دوانده است. «موج لیبرالیسم» در عمق بخشی از جامعه، به صورت روند درآمده است. بدین‌جهت روز‌به‌روز، هزینۀ مواجهه افزایش یافته است. گویا اباحه‌گری، منزلت طبقاتی یافته است. نسل جوان را اینستاگرام سپردیم و اینک حاصل آن را در خیابان می‌بینیم؛ فضای مجازیِ غربی، هویّت ما را بلعیده و سبک زندگیِ دینی را شخم است. بخشی از ریشه‌های هویّتی، از خاک بیرون افتاده‌اند و گره‌‌های فرهنگی، کورتر شده‌اند. دشمن مانند موریانه، در حال جویدن هویّت ماست و اینک، فاجعه به داربست رسیده است. خطر، جدّی است. ریزش‌های فرهنگی در حال افزایش هستند. بخش عمدۀ تحوّلات فرهنگی، زیرپوستی و نهان هستند و اینها، گوشه‌هایی ناچیز از انحطاط هستند. سیر، شتابان و دفعی هست. کشف حجاب، فسقی هست که در خیابان می‌بینیم‌، وگرنه رفتارهای پنهانی، فراتر از اینهاست. اساس سبک زندگی در این لایۀ اجتماعی، دگرگون شده و هویّت‌شان مسخ شده است. اینبار بدون اغتشاش، در حال پیشروی فرهنگی هستند و سنگرها را فتح می‌کنند. همچنان از ذخیرۀ اغتشاش می‌خورند. در حال نزدیک‌شدن به لحظه‌ی «ترمیدور فرهنگی» هستیم. هرچه آنچه که نبود یا زیرپوستی بود، اکنون عیان شده و صورت متجاهرانه یافته است. اگر هویّت از دست رفت، باید فاتحۀ انقلاب را خواند. این بخش از جامعه، هیچ‌گاه اعتقاد راسخ نداشته‌اند امّا خوف از اقتدار حاکمیّت، مانع ظهور اجتماعی‌شان بوده. اینک با زوال اقتدار فرهنگی، جسارت یافته‌اند. در هیچ نقطه‌ای نیز متوقف نخواهند ماند. مرزها و حریم‌های فرهنگی در حال ازدست‌رفتن هستند. کشف حجاب، به‌واقع دیوار برلین بود. اقتدار و ابهت، فروریخته و منازعات اجتماعی، شدّت گرفته. غفلت فرهنگی در دهه‌های گذشته، بخشی از جامعه را دچار ریزش کرده است و روزبه‌روز هم وضع در حال تشدید و تثبیت هست. معصیّت یا تظاهر به معصیّت افزایش پیدا کرده‌. حرمت احکام خدا در علن، شکسته می‌شود. بخشی از جامعه، مقیّد و متشرع هستند و بخشی هم بی‌قید و متجاهر. تجاهر را نباید دست‌کم گرفت. اغتشاش سال ۱۴۰۱، به اهل معصیّت، جسارت تجاهر بخشید. طبقۀ متجدّد و بینابینی، احساس کرده که فرهنگ و هویّت و ارزش‌ها برای حاکمیّت، مهم نیست یا حاکمیّت در حال باج‌دادن به آنهاست. وقتی تصمیم‌سازانِ محافظه‌کار، به بهانۀ قطبی‌شدن جامعه، حاکمیّت را از «اقتدار»، تهی می‌کنند، ظهوراتِ لیبرالی در این قواره و ابعاد، بسط می‌یابد و ارزش‌ها دگرگون می‌شوند. ┈┄┅═✾═┅┄┈ 🛎 تااطلاع ثانوی؛کانال"خبری|تحلیلی" زنـان‌عفـیـــفه‌جهــان‌مُـحـــصَـنـــــــات(۲) 🆔 @mohsanat2_ir 🕊 ویـراستــــی‌مــــا