#شعردر جایگاه زن اگر چه دختری پرپر شد از باد پریشانی نباید داد بر باد هوس آیین یزدانی شنیدم جاهلی آتش زده قرآن و خندیده بر آیین مسلمانی و این آیات نورانی و یا در آتش افکنده جوانی پوشش سر را و کرده از حجاب خویش اظهار پشیمانی هزاران دام و چاه افکنده شیطان در مسیر حق مبادا سرنگون افتی درون چاه شیطانی تو رفتار مرا ای هموطن در پای دین مگذار نه دارد دین حق عیبی، نه آیین مسلمانی بزن بر سینهء جانت مدال دانش و حکمت اگر خواهی رها گردی ز دست دیو نادانی زنان همواره در تاریخ ما پوشیده مو هستند بلی پوشیدگی بخشی است از فرهنگ ایرانی نشان سرفرازی و وقار است این حجاب تو تو مهتابی که می تابی میان شام ظلمانی بدون تو ندارد زندگی معنا و مفهومی کتاب آفرینش را تو فصل عشق و ایمانی ز مهر روی تو روید به باغ آفرینش گل تو گلزار محبت را سرود سبز بارانی تویی دختر، تویی مادر ، تویی از مهر و مه برتر نداری غیر از این عیبی :که قدر خود نمی دانی دکتر شجری طاهری