#ولادت_حضرت_رقیه_علیهاالسلام دختر آفتاب... بنتِ عشق بانوی دمشق میلاد نورانی تان بر حضرت صاحب العصر علیه السلام و بر ما مهنا باد

#ولادت_حضرت_رقیه_علیهاالسلام «وَ وَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدى»‏؛ ای ماه بانوی دمشق! قومی که تو را نمی شناختند، به سویت هدایت شدند تا مقامت را بشناسند*. شاعر چه زیبا در این مقام سروده است: ویری عند قبرها الشريف سناء عبر هذه الأجيال يهدي البرية در قبر شریفش نوریست که تا امتداد نسل ها مردمان را هدایت خواهد كرد. كلماجدت البناء عليه جدد العهد في قلوب زكية هرگاه بنایی بر قبر او تجدید شود، در دل های پاک نیز با او تجدید عهد می شود. لم تزل ترتقی و تهو عداها فبحق كانت تسمى رقية پیوسته (خود و محبینش) رفعت می یابند و دشمنانش ذلت، پس به درستی رقیه (سلام الله علیها) نامیده شده است.

#ولادت_حضرت_رقیه_علیهاالسلام بانوجان! گریه های تان سنگ و آهن را می‌شکافت؛ «... بِمَا يَفُتُّ الصَّخْرَ وَ الْحَدِيدَ» و قلب نازنین تان از آن گریه ها، تکه تکه شده بود، تا آنجا که شهیدۀ بکاء شدید؛ «السَّلامُ عَلَی قَلْبٍ تقطَّع بِالْبَلَاءِ وَ تبضَّع بِالْبُکَاءِ» «السَّلَامُ عَليْكِ يَا شَهِيدَةَ الْحُزْنِ وَ الْبُكاءِ» 📘فرازی از زیارت مفجعه السیدة رقیة (سلام الله علیها)

#ولادت_حضرت_رقیه_علیهاالسلام نگاه کن! ترنّم کوثر... بر لب‌های حسین(علیه‌السلام) جاری است! چه همه شمیم یاس دارد این دختر! لبخندش... کار خنده‌های مادر را می‌کند؛ برای عمه‌جانش! اما آینه کوچک و بزرگ ندارد... فاطمه اگر باشی... دنیا، قفس است برای لبخندت! پژواک خنده‌هایت... تنها در روزگار ظهور... طنین‌انداز خواهد شد!

#ولادت_حضرت_رقیه_علیهاالسلام ای پاک‌تر از اشکِ زلالِ مهتاب در بحرِ ولا گوهرِناب و کمیاب دل، گشته دخیلِ چادرِخاکی تو یا سیِّدتی! رُقیّه... بِنتُ الارباب! "الهی بِرقیّه علیهاالسلام عجّل‌لولیک‌الفرج"