#ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه 📜خطبه مبارکه فدکیه در معرفی حضرت قرآن 📌فراز دوم

⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ا❁﷽❁ا 📜معرفت حضرت قرآن در خطبه مبارکه فدکیه ⬅️فراز دوم ✨ «.. وَ بَقِيَّةٌ اِسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ.. كِتَابُ اَللَّه» (۱) {برای خداوند در میان شما بازمانده‌ای است که او را بر شما جانشین قرار داده است} 📌شرح فراز ↩️« لِلّه فِيكُمْ بَقِيَّةٌ..» ◀️دومین فضیلتی که حضرت أم الائمه الاطهار (سلام الله علیها)، حضرت قرآن را با آن معرفی می نمایند، «بقیة» است. از آنجا که این فراز عطف به فراز قبل بیان شده، عبارت « لِلّه فِيكُمْ» دراین فراز در تقدیر بوده و لذا فراز محط بحث در اصل بدین صورت می باشد: «لِلّه فِيكُمْ بَقِيَّةٌ اِسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ» یعنی حضرت قرآن «بَقِيَّةٌ لِله» باقی مانده ای برای خداست. ✔️«بقیة» از ریشه «بقی» (در مقابل فناء)‌ به معنای آنچه باقی می ماند؛ و باقی‌مانده از یک شیء است؛ که بر ثبوت و دوام دلالت دارد (۲). ☑️در آیات کلام وحی، از آنچه از انبیاء‌الهی باقی گذارده شده و به عبارتی بازمانده، ماترک و میراث ایشان است، به «بقیة» تعبیر شده؛ از آن جمله الواح حضرت موسی (علیه السلام) که در آن علم و حكمت نگاشته شده بود: ✨«.. وَ بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسى وَ آلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِكَةُ..» (سوره مبارکه بقره آيه۲۴۸) ➖عن ابی جعفر (علیه السلام)«.. وَ بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ..» قال: «رَضْرَاضُ اَلْأَلْوَاحِ فِيهَا اَلْعِلْمُ وَ اَلْحِكْمَةُ»(۳). ⏪اطلاق «بقیة» به حضرت قرآن از چند وجه است: 🖋باقی مانده و بازمانده کتب انبیاء از آنجا که حضرت قرآن، جامع جمیع کتب انبیاء پیشین بوده و به عبارتی تمام علوم بازمانده از انبیاء الهی در آن موجود است، به «بقیة» اطلاق می شود: «ما بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا أَعْطَاهُ مِنَ الْعِلْمِ بَعْضَهُ مَا خَلَا النَّبِيَّ صلی‌الله‌علیه‌وآله فَإِنَّهُ أَعْطَاهُ مِنَ الْعِلْمِ كُلَّهُ» (۴). 🖋سبب بقاء و دوام و ثبات کتب الهی مطابق کلام خداوند عزوجل، حضرت قرآن نه تنها مُصدِّق، بلکه مُهَیمن بر کتب انبیاست: «وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ..» (سوره مبارکه مائده آيه ۴۸)،‌ بدین معنا که شاهد و ناظر، رقیب و نگهبان، محیط، حاکم و غالب بر آنان است و تحریفات ایجاد شده در کتب و شرائع قبل را به موضع اصلی و حقیقی خود بر می گرداند(۵). فلذا حضرت قرآن، سبب بقاء، دوام و تثبیت جمیع کتب و شریعت های انبیاء الهی می باشد. 🖋زوال ناپذیری حضرت امام حسن بن علی المجتبی (علیه السلام) در فرمایشی بر فضیلت «بقاء» و زوال ناپذیری حضرت قرآن تأکید نموده و فرمودند: ▫️«مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ»(۶): باقی مانده ای در اين دنيا باقي نمي ماند، جز قرآن و بلافاصله اضافه فرمودند: ▫️«فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۷) پس قرآن را پیشوای خود قرار دهيد تا شما را به سوی هدایتتان راهنمایی کند. ✔️از این کلام نورانی استفاده می شود که فضیلت «بَقِيَّةٌ لِله» بودن حضرت قرآن در ارتباط است با شأن پیشوا بودن، امامت، راهبری و خلافت حضرت قرآن در امر هدایت خلق به صراط مستقیم؛ همانطور که خداوند عزوجل میفرماید: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ..» (سوره مبارکه اسراء آیه۹) لذا در ادامه فراز محط بحث از خطبه فدکیه نیز اشاره می شود: «اِسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ» ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️📜▪️

⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ↩️«اِسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ» ☑️واژه استخلاف از ریشه «خَلَفَ» به معنای قرار دادن کسی به عنوان جانشین یا نماینده است. حضرت قرآن باقی مانده ای برای خداست که ذات اقدس اله، او را به عنوان جانشین و نماینده خویش قرار داده، امام و پیشوای بر خلق تا آنان را به هدایتشان راهنمایی و دلالت کند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۸). ✔️البته در باب شأن «قائدیت» و «امامت» حضرت قرآن مؤیدات دیگر نیز وجود دارد؛ از آن جمله حدیث نبوی «عَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً..» (۹) و همچنین عبارتی که در ادامه خطبه مبارکه فدکیه در موضع خود بسط و شرح داده خواهد شد: «وَ قَائِدٌ إِلَى الرِّضْوَانِ أَتْبَاعَهُ» (۱۰). ✔️همچنین حدیث مشهور ثقلین که شاید بتوان آن را از مهمترین ادّله در این باب دانست که حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله) از «کتاب الله» به عنوان جانشین خویش و آنچه پس از خود بر مردم باقی خواهند گذارد، نام بردند: «إِنِّي قَدْ تَرَكْتُ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَكْبَرُ مِنَ اَلْآخَرِ كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونِّي فِيهِمَا» (۱۱) ⏪اما آنچه که در اینجا قابل تأمل است، بیان این نکته است که حضرت قرآن به عنوان باقی مانده ای برای خدا، جانشین قرار داده شده تا خلق را به «أقوم» یعنی وجود مقدس «امام»‌ هدایت نماید؛ چنانکه در تفاسیر متعدد ذیل شریفه ۹ سوره مبارکه اسراء وارد شده: ▫️«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» قَالَ یَهْدِی إِلَی الْإِمَامِ (۱۲) ▫️«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» قَالَ یَهْدِی إِلَی الْوَلَایَهًْ (۱۳) ✔️به بیانی دیگر، استخلاف حضرت قرآن بر خلق، به جهت هدایت ایشان به وجود مقدس امام است؛ حضرت قرآن «بقیةٌ لِله» (باقی مانده ای برای خدا) است که خلق را به وجود مقدس «بقیة الله» (باقی مانده خدا) دلالت و راهنمایی می کند؛ چنانکه مکررا ذیل شریفه ✨«بَقِیّةُ اللهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (سوره مبارکه هود آيه۸۶) فرموده اند: نَحْنُ وَ اللَّهِ بَقِیَّة اللَّهِ فِی أَرْضِه (۱۴). ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ بحار الأنوار ج۲۹ ص۲۲۰؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱ ص۶۵۲؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷ (۲).التحقیق فی کلمات القرآن ؛ ترجمه تفسیر مجمع البیان ج ۳ ص ۸۳ (۳).الکافي ج ۸، ص ۳۱۷؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۵۰۸؛ بحار الأنوار ج ۱۳، ص ۴۳۸ (۴).تفسیر فرات الکوفی النص ص۶۳۷؛ بحار الأنوار ج۲۶ ص۶۴ (۵). مراجعه شود به دلالت اسم «مهیمن» از اسامی حضرت قرآن: التوحيد (للصدوق) ؛ ص۲۰۵؛ منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى) ج۲۰ ص۳۵۷؛ تفسير الصافي ؛ ج۲ ؛ ص۴۰ (۶). إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ (۷).همان (۸). همان (۹).نهج الفصاحة ص۵۷۳؛ کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۲، ص ۱۶۴ (۱۰).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ بحار الأنوار ج۲۹ ص۲۲۰؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱ ص۶۵۲؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷ (۱۱).کمال الدين و تمام النعمة ج ۱، ص ۲۳۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۲۴؛ بحار الأنوار ج ۳۷، ص ۱۳۷ (۱۲). الکافی، ج۱، ص۲۱۶؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۴۴؛ بصائرالدرجات، ص۴۷۷؛ تأویل الآیات الظاهره، ص۲۷۳؛تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۲ (۱۳).البرهان فی تفسیر القرآن ج۳ص۵۱۰؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۴۵؛ تفسیرالعیاشی، ج۲، ص۲۸۳ (۱۴). الکافی، ج۱، ص۴۷۱؛ بحار الأنوار، ج۴۶، ص۳۱۵؛ کمال الدین، ج۱، ص۳۳۰ ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️

#ولایت_فاطمی #فاطمیة ✍فرازی از خطبه فدکیه حضرت أم الأنوار فاطمة الزهرا (سلام‌الله‌علیها) در مقام‌ «إنذار امّت و تبیین سقوط آنان در فتنه» با استناد به شریفه ✨﴿..أَلا فِي الفِتنَةِ سَقَطُوا وَ إنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالكافِرين﴾ (سوره مبارکه توبه آیه۴۹)‌ 🏴«فَلَمّا إختَارَ الله لِنَبِيِّه دَارَ أنبِيَائِهِ وَ مَأوَى أصفِيَائِهِ ظَهَرَ فِيكُم حَسَكَةُ النِّفَاق وَ سَمَلَ جِلبَابُ الدِّين وَ نَطَقَ كَاظِمُ الغَاوِين وَ نَبَغَ خَامِلُ الأَقَلّينَ وَ هَدَرَ فَنِيقُ المُبطِلِينَ فَخَطَر فِي عَرَصَاتِكُم وَ أطلَعَ الشَّيطَانُ رَأسَهُ مِن مَغرَزِهِ هَاتِفاً بِكُم فَألفَاكُم لِدَعوَتِه مُستَجِيبِين وَ لِلعِزَّةِ فِيهِ مُلاَحِظِين» ▪️هنگامیکه خدا برای پیامبرش منزلگاه انبیاء و اصفیا را برگزید، کینه های باطنی میانتان ظاهر و جامه‌ دین کهنه شد، گمراه بی‌زبان به سخن آمد و فرد بی‌نام و نشان معروف گشت، سرکرده اهل باطل صدای زشت خود را بلند کرد و قدم به میدانتان نهاد، شیطان سرش را از مخفیگاه خود بیرون آورد و شما را به خود دعوت کرد و آماده پذیرش دعوتش یافت ومنتظر فریبش! 📓الاحتجاج ج۱ص۹۷؛ بحارالأنوار ج۲۹ص۲۲۰

#ولایت_فاطمی #ظهور_نورانی_حضرت_فاطمةالزهراء_سلام_الله_علیها 📜 إهتِداء بفاطمة الزهراء (سلام‌الله‌علیها) ✍از کلام نورانی حضرت ختمی مرتبت (صلی‌الله‌علیه‌وآله وسلم) «إِنَّ الله جَعَلَ عَلِیَّاً وَ زَْوْجَتَهُ وَ أَبنائه وَ حُجَجَاً علی خَلْقِهِ وَ هُمْ أَبْوابُ العِلْمِ فِی أُمَّتی مَنِ اهْتَدی بِهِمْ هُدِیَ إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیم» خداوند متعال، امیرالمؤمنین و همسر او [حضرت صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها] و فرزندانش را حجّت ها بر مردم قرار داده و آنان درب های علم در میان امتم هستند که هرکه به هدایت آنان تمسک جوید﴿به صراط مستقیم هدایت شده است﴾(سوره مبارکه آل عمران آیه۱۰۱). 📔شواهد التنزيل لقواعد التفضيل ج۱ ص۷۶

#ظهور_نورانی_امام_علی_علیه_السلام #ولایت_فاطمی ✨«إلَهي أسْألُكَ بالعَلَوِيَّةِ العَالِيَة و الفَاطِمِيَّةِ البَيضَاء»✨ 📜ذکر توسل حضرت ابوطالب علیه‌السلام ✍هنگامیکه نور أقدس حضرت امیرالکونین علی بن ابیطالب (علیه‌السلام) در رحم مطهره فاطمة بنت اسد (عليهاالسلام) به ودیعه نهاده شد، از عظمت این امر الهی، زلزله شدیدی در مکه رخ داد که سبب پناه آوردن مردم به جناب ابوطالب (علیه‌السلام) شد‌. ایشان در اشاره‌ به شأن و منزلت بی همتای این مولود، مردم را به اطاعت و فرمانبرداری از او و اقرار کردن به امامت حضرتش [علی عليه‌السلام] فرا خواندند:«..تُطِيعُوهُ وَ تُقِرُّوا لَهُ بِالطَّاعَة وَ تَشهَدُوا لَهُ بِالإمامَة»؛ سپس با این ذکر نورانی، به درگاه ذات احدیت متوسّل شدند: «إلَهي وَسَيِّدي أسْألُكَ بِالمُحَمَّدِيَّةِ المَحمُودَة وَ العَلَوِيَّةِ العَالِيَة وَ الفَاطِمِيَّةِ البَيضَاء إلاّ تَفَضَّلتَ عَلَى تِهامَةَ بِالرَّأفَة وَالرَّحمَة» خدایا تو را به مقام محمود محمّدی و مرتبه بلند علوی و جایگاه فاطمی درخشان، سوگند می‌دهم که لطف و رحمتت را بر مکه تفضل فرمایی! 📔بحارالأنوار ج۳۵ ص۹۹؛ الفضائل لإبن شاذان ج۱ص۵۴

‍ #ولایت_فاطمی #مبعث_شریف 📜ذکر مناقب حضرت ختمی مرتبت (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) در حدیث قدسی لوح؛ مرویّ از ساحت مقدسه حضرت أم الأطهار فاطمة الزهرا (سلام‌الله‌علیها) 🗞«بِسمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِیم؛ هَذَا کتَابٌ مِنَ الله الْعَزِیزِ الْحَکیمِ لِمُحَمَّدٍ نَبِیهِ وَ نُورِهِ وَ سَفِیرِهِ وَ حِجَابِهِ وَ دَلِیلِهِ نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ مِنْ عِنْدِ رَبِّ الْعَالَمِینَ عَظِّمْ یا مُحَمَّدُ أَسْمَائِی وَ اشْکرْ نَعْمَائِی.. إِنِّی لَمْ أَبْعَثْ نَبِیاً فَأُکمِلَتْ أَیامُهُ وَ انْقَضَتْ مُدَّتُهُ إِلَّا جَعَلْتُ لَهُ وَصِیاً وَ إِنِّی فَضَّلْتُک عَلَی الْأَنْبِیاءِ وَ فَضَّلْتُ وَصِیک عَلَی الْأَوْصِیاءِ..» 🖇«این کتابی است از خداوند شکست ناپذیر حکیم، به محمّد (صلوات‌الله‌علیه) نبیّ خدا و نور خدا و سفیرش و حجاب خدا و دلیلش؛ که جبرئیل امین از جانب پروردگار عالمیان نازل کرده است؛ ای محمد (صلوات‌الله‌علیه) نام‌هایم را بزرگ شمار و نعمت‌هایم را شکر گذار.. که من هیچ پیامبری را مبعوث نکرده و ایام نبوّتش را تکمیل و دورانش را به پایان نرسانده ام مگر اینکه برای او وصی و جانشینی قرار دادم؛ و من همانا تو را بر تمامی پیامبران برتری بخشیده ام و وصیّ تو را بر تمامی اوصیا برتری دادم..» 📔الکافي ج۱ ص۵۲۷؛ عيون أخبار الرضا عليه السلام ج۱ ص۴۱؛ بحار الأنوار ج۳۶ ص۱۹۵

#ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه 📜خطبه مبارکه فدکیه در معرفی حضرت قرآن 📌فراز پنجم

⚪️⚜️📜▫️ ⚜️📜▫️ 📜▫️ ▫️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ا❁﷽❁ا 📜معرفت حضرت قرآن در خطبه مبارکه فدکیه ⬅️فراز پنجم ✨ «.. وَ بُرْهَانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَوَاهِرُهُ» (۱) ﴿کتاب خدا؛ برهانی که ظواهرش بر خلق نمایان گردیده است﴾ 📌شرح فراز ⏪«برهان» ☑️«برهان»،‌ مصدر از ریشه «بره» بمعنای روشن کردن، بر مطلق چیزهای روشن و واضحی که حقانیت امری را به طور یقین ثابت می‌کند و جای هیچ گونه تردیدی باقی نمی‌گذارد، اطلاق می شود؛ فلذا با «حجّت» و «بیان واضح» و «دلیل قاطع» نیز ترادف معنایی دارد (۲). تمام براهینِ ذات اقدس اله، یعنی بیان ادلّه ای که با رفع تاریکی های وهم، نورانیت فهم و روشن شدن قوای عقل را در بندگان سبب شده و حالت قطع و یقین به حقیقت را در آنان ایجاد می نماید، در ظواهر و بواطن حضرت قرآن نهفته است؛ چنانکه در نصوص ذکر شده: ➖يا مَنْ فِي الاْياتِ بُرْهانُهُ (۳) ➖يا مَنْ اياتُهُ بُرْهانٌ لِلنّاظِرينَ (۴) ✔️بدین معنا که حضرت قرآن، «برهانِ» تام و کامل ذات اقدس اله می باشد؛ چنانکه خداوند عزوجل خود تصریح می نماید: ✨«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا» (سوره مبارکه نساء،‌آیه ۱۷۴) {ای مردم! برای شما از جانب پروردگارتان برهانی آمده است [«قَدْ جاءَكُمْ» يعني أتاكم حجة من اللَّه تبرهن لكم (۵): یعنی حجّتی که همه چیز را بر شما روشن می کند]. ✔️از آنجا که براهینِ حضرت قرآن، سبب اتمام حجّت شده و راه هر گونه مخالفت را بر منکرین و مجاحدین می بندد و به عبارتی کسی یارای غلبه بر برهانیّت حضرت قرآن را ندارد، خداوند عزوجل در موارد متعدد، به آوردن برهانی در برابر حضرت قرآن تحّدی می نماید: «قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ» (سوره مبارکه نمل آیه۶۴). ✔️بدین ترتیب استمداد از حضرت قرآن و استناد و تکلّم به آیات آن، برترین «برهان» در هنگام احتجاج با خصم، دانسته شده است؛ چنانکه امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ اَلْكِتَابَ.. بُرْهَاناً لِمَنْ تَكَلَّمَ بِهِ» (۶). ↩️نکته ای که در اینجا ذکر آن لازم می آید، اینست که جوهره و بسیطِ براهینِ حضرت قرآن به یک حقیقت برمی گردد؛ همان ذوات مقدسه ای که خداوند عزوجل «برهانِ خویش» را به آنان اختصاص داده و نزدشان به ودیعه نهاده و وجود مبارکشان «برهان الله» و «برهانِ‌ واضح، باهر و منیرِ‌ ذات اقدس اله [در مطلق معنا]» است؛ چنانکه ذیل شریفه فوق (۱۷۴ سوره مبارکه نساء) حقیقتِ «برهان» به وجود مقدس حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه واله و سلم) تفسیر شده است: ▫️عن مولانا الامام الصّادق (علیه السلام): الْبُرْهَانُ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله (۷) و نیز در نصوص متعدد خطاب به ذوات مقدسه محمد و آلمحمد علیهم السلام) وارد شده است: ➖وَآياتُ اللهِ لَدَيْكُمْ.. وَبُرْهانُهُ عِنْدَكُمْ (۸) ➖وَاجْتَبيكُمْ بِقُدْرَتِهِ.. وخَصَّكُمْ بِبُرْهانِهِ (۹) برهان خداوند نزد شماست خداوند شما را به برهان خویش اختصاص داده است ➖اَلسَّلامُ عَلَي ..نُورِهِ وَبُرْهانِهِ (۱۰) ➖مَوْلايَ اَنْتَ ..الْبُرْهانُ الْمُنيرُ (۱۱) سلام بر [حقیقتِ] برهان خداوند ای مولای من! تویی برهان روشن ➖يَا بْنَ الْبَراهينِ الْواضِحاتِ الْباهِراتِ (۱۲) [خطاب به امام عصر ارواحنافداه] ای فرزند براهین واضح و آشکار خداوند ▫️ 📜▫️ ⚜️📜▫️ ⚪️⚜️📜▫️

⚪️⚜️📜▫️ ⚜️📜▫️ 📜▫️ ▫️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ⏪ مُتَجَلِّيَةٌ ظَوَاهِرُهُ ☑️«تجلّی» از ریشه «جلو» بر انکشاف، ظهور و پيدا شدن چيزى بعد از خفاء و ناپيدائيش دلالت می نماید (۱۳). مطابق کلام نورانی حضرت أم الکتاب صديقة الکبری (سلام الله علیها)، حضرت قرآن، برهانِ ذات اقدس اله است که ظواهر آن بر خلق متجلّی گشته است: «کتاب الله.. بُرْهَانٌ مُتَجَلِّيَةٌ ظَوَاهِرُهُ» (۱۴). به عبارت دیگر، هر آنچه از حضرت قرآن بر خلق جلوه کرده و بندگان به درک آن رسیده اند، در مرحله ظواهرِ قرآن است. ↩️از سویی دیگر، فراز محط بحث در مقابل فراز پیشین، که بر منکشف بودن «سرائر» تنها نزد اهل آن [یعنی ذوات مقدسه الراسخون فی العلم (محمدوآل محمد علیهم السلام)] دلالت می نمود: «آيٌ مُنْكَشِفَةٌ [فینا] سَرَائِرُهُ» (۱۵)، بر آشکار بودن «ظواهرِ»‌ حضرت قرآن نزد «جمیع خلق» دلالت می نماید: «منكشفة سرائرها» عند ذوي العقول و أولي الألباب المتدبرين فيها «متجلية ظواهره‏» عند الجميع (۱۶). ✔️به عبارت دیگر، ظواهر حضرت قرآن که همان وجه تنزیل آن است «ظهْرُهُ‏ تَنْزِيلُهُ‏» (۱۷) و متضمن احکام، اوامر و نواهی الهی است، «فَظَاهِرُهُ حُكْمٌ» (۱۸)، برای جمیع خلق دارای حجیت قطعیه می باشد: «ظاهِرُهُ عَمَلٌ مَوْجُوبٌ» (۱۹). ✔️گرچه همین وجه ظاهر نیز دارای وجوه متعدد و متکثّر و ظواهر دیگری است که خلق از احاطه علمی بر تمامی مراتب و ظهورات آن عاجزند؛ همانطور که فرمودند: ➖«إِنَّ لِلْقُرْآنِ .. ظَهْرٌ وَ لِلظَّهْرِ ظَهْرٌ» (۲۰) ➖«ظَاهِرُهُ أَنِيقٌ» (۲۱) ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱، ص ۶۵۲؛ بحار الأنوار ج ۲۹، ص ۲۲۰ (۲). التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۱ ص: ۲۶۲ (۳).دعای جوشن کبیر فراز ۴۲ (۴).دعای جوشن کبیر فراز ۷۵ (۵).التبيان في تفسير القرآن، ج۳، ص: ۴۰۶ (۶).نهج البلاغه، خطبه ۱۸۱؛ بحارالانوار، ج ۸۹، ص۲۲ (۷).تفسیر فرات الکوفی، ص۱۱۶؛ تأویل الآیات الظاهرة ص۱۵۰؛ تفسیر العیاشی، ج۱، ص۲۸۵ (۸). زادالمعاد ج۱ص۲۹۶؛ المزار الکبیر ج۱ص۵۲۳ [عبارت زیارت جامعه کبیره] (۹).همان (۱۰).همان (۱۱).بحارالانوار ج۹۷ ص۳۵۹؛ المزار (للشهیدالاول) ج۱ص۶۴ [زیارت غدیریه امیرالمومنین علی علیه السلام] (۱۲).مصباح الزائر ج۱ ص۴۴۶ [دعای شریف ندبه] (۱۳). ترجمه المیزان ج ۲۰ ص۵۰۸؛ تفسیر احسن الحدیث ج ۱۲ ص ۲۴۱؛ التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۲ ص۱۰۴ (۱۴).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱، ص ۶۵۲؛ بحار الأنوار ج ۲۹، ص ۲۲۰ (۱۵).همان (۱۶).اللمعة البيضاء ج۱ص۵۱۶ (۱۷).بحار الأنوار ؛ ج‏۸۹ ؛ ص۹۷ (۱۸)..الكافي ج۲ ص۵۹۹ (۱۹).دعائم الإسلام، ج‏۱، ص ۵۳ (۲۰).البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏۱ ؛ ص۴۵ (۲۱).الكافي ، ج‏۲، ص ۵۹۹ ▫️ 📜▫️ ⚜️📜▫️ ⚪️⚜️📜▫️

#ولایت_فاطمی #ظهور_نورانی_امام_حسین_علیه_السلام ✍ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و انتقال نور سرخ رنگ از وجه حضرت زهرا علیهاالسلام به ایشان 📜مطابق احادیث، با ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، نور سرخی که در هنگام عبادت غروب، در وجه حضرت أم الائمه فاطمةزهرا سلام‌الله‌علیها درخشندگی داشت و دالّ بر شکرگزاری ایشان در درگاه ذات احدیت بود، به امام حسین علیه‌السلام منتقل گردید: 🩸«فَإذَا كانَ آخِرُ النَّهَارِ وَ غَرَبَتِ الشَّمسُ اِحمَرَّ وَجهُ فَاطِمَة علیهاالسلام فَأَشْرَقَ وَجهُهَا بِالحُمْرَةِ فَرَحاً وَ شُكراً لله عَزّوَجَلّ.. فَلَم يَزَلْ ذَلِكَ النُّورُ فِي وَجهِهَا حَتَّى وُلِدَ الحُسَين علیه‌السلام». حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام نیز کمال مراتب این شکر را با «شهادت» به منصه ظهور رساندند‌؛ یعنی با شهادت خود و اهل بیتشان اوج شکرگزاری ذات احدیت را بجا آوردند‌؛ که فراز حدیث قدسی عاشورا «اللَّهُمَّ لَكَ الحَمدُ حَمدَ الشّاكِرينَ لَكَ عَلي مُصابِهِم الحَمدُلله عَلي عَظيمِ رَزِيَّتي»از مؤیدات این امر است. 🔖علل الشرایع ج۱ ص۱۸۰؛ بحارالأنوار ج۴۳ص۱۱؛ عوالم العلوم ج۱۱ ص ۷۶

#ولایت_فاطمی #ولادت_حضرت_عباس_علیه_السلام 🔷ذکر فضائل اصحاب الحسین و علمدار اصحاب ابالفضل العباس علیه‌السلام؛ در حدیث إخبار از وقائع کربلا به حضرت فاطمة الزهرا سلام‌الله‌علیها ✍رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله ضمن حدیثی که به حضرت فاطمةالزهرا سلام‌الله‌علیها خبر از شهادت فرزند مبارکش امام حسین علیه‌السلام می داد، به نفوس طاهری که در طف کربلا بذل جان نموده و خویشتن را فدا مینمایند، اشاره و اصحاب الحسین علیه‌السلام را با اوصافی همچون: 🔖«نُجُومُ السَّمَاءِ» (ستارگان آسمان ولایت)، «مَصَابِيحُ فِي ظُلُمَاتِ الْجَوْر» (چراغ های هدايت در تاریکی های ستم)، «قِوَامُ الأرْض» (مایه پایداری زمین)، «لَيسَ فِي الْأرضِ أعْلَمُ بِالله وَ لاَ أقْوَمُ بِحَقِّنا مِنْهُم» (عالم و عارف ترین بندگان به خداوند و استوارترین در طلب حق اهل بیت علیهم‌السلام) مدح نمودند‌. 📘کامل الزيارات ج۱ ص ۶۸؛فرات الکوفي ج۱ص ۱۷۱؛ بحارالأنوار ج۴۴ ص۲۶۴ 🖇این اوصاف در وجود مبارک حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام، صاحب لواء، علمدار و مقتدای اصحاب که مقامشان مورد غبطه جمیع شهداء در قیامت معرفی شده، در تمام معنا صادق بوده ودر اکمل وجه بروز دارد.