🎞 به ما اجازه کار نمی‌دهند! 🎙 عین‌صاد #️⃣ #ویدیو #کلیپ #تربیت @mojaradan

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت358 به چند ساعت نکشید که همه از بیماری من خبر دار شدند و همه هم اتفاق نظر داشتند که من کرونا گرفته‌ام. وقتی رستا زنگ زده بود با اصرا از من می‌خواست که خودم را قرنطینه کنم. ولی من قبول نکردم و گفتم: –رستا ما باید امروز عقد کنیم حتی اگر من کرونا داشته باشم. شده محضر نرم و به علی بگم عاقد رو بیاره خونه باید امروز ما به هم محرم بشیم. رستا پوفی کرد. –پس بقیه چی؟ این جوری به همه انتقال میدی؟ –خب ماسک می زنم و فاصله رو رعایت می‌کنیم. پوزخندی زد. –یعنی می خوای با آقا دوماد با دو متر فاصله بشینی؟ بعد با این قیافه می خوای عکسم بندازی؟ اونوقت خودت تنهایی تو عکس باشی یا شوهرت با دو متر فاصله باهات تو عکس باشه؟ از تصور این صحنه، گریه‌ام گرفت. –نمی‌دونم رستا، تو رو جون سه تا بچه ت کمکم کن، یه کاری کن جشن به هم نریزه. من حالم خوبه. یه نفر رو بیار یه دستی به سر و صورتم بکشه. –حالا تو گریه نکن بذار ببینم چی کار می شه کرد. بعد فکری کرد و گفت: –والله کسی رو که نمی‌شناسم، ولی می تونم برم چند تا آرایشگاه که دارن قاچاقی کار می کنن ازشون بخوام این کار رو کنن، ولی آخه هر کی بفهمه تو کرونا داری که نمیاد. –الان اکثر آرایشگرا میان خونه ها کار انجام می دن، بعدشم من سرما خوردم، معلوم نیست که کرونا داشته باشم. –برادر شوهر من که کرونا گرفته بود دکترش گفته بود دیگه سرما خوردگی نداریم، هر کس علائم داشت یعنی کرونا گرفته. –یعنی چی؟ پس مگه قبلا سرما نمی‌خوردیم. خندید. –همین کرونا اولش فقط یه سرماخوردگی ساده بود؛ ولی با تلاش و کوشش دست های پنهان شد کرونا. صدای آیفن خانه مجبورم کرد گوشی را قطع کنم. علی برای زیرزمین هم آیفن گذاشته بود تا من برای باز کردن در، پله‌ها را بالا نروم. از روی تخت بلند شدم و آیفن را برداشتم. –بله. –سلام عروس خانم. در رو بزن. در را زدم، شالم را مرتب کردم و روی تخت نشستم. –علی بود. وقتی آمد گفت که با یک دکتر متخصص اینترنتی هماهنگ کرده که تا چند دقیقه‌ی دیگر می رسد. تمام حرف هایی که به رستا گفته بودم را برای علی هم گفتم. کمی فکر کرد و زمزمه کرد.. –توکل به خدا، ان شاءالله تا عصر بهتر می شی و برنامه مون به هم نمی‌خوره. با آمدن دکتر همه به تکاپو افتادند و منتظر بودند ببینند که دکتر چه تشخیصی می‌دهد. بعد از این که دکتر تشخیص کرونا داد انگار یک کاسه آب یخ روی سرم ریختند. از ناراحتی نمی‌دانستم چه کار کنم. بعد از رفتن دکتر و هزینه‌ی سنگینی که علی پرداخت کرد کنارم روی تخت نشست و نسخه را نگاهی انداخت. –من برم داروهات رو بگیرم، فقط نمی‌دونم کی رو پیدا کنم بیاد بهت سرم بزنه. تک سرفه‌ای کردم. –اگه من می‌دونستم این قدر هزینه ش زیاد می شه می رفتم درمانگاه. آخه چه خبره! مگه چیکار کرد؟! –عیبی نداره، این کرونا هم شده منبع درآمد بعضیا دیگه. نگاهش کردم. –حالا اینقدر نزدیک نشستی خدایی نکرده از من نگیری. لبخند زد. –مطمئن باش منم گرفتم، دیشب مگه باهم حیاط رو تر و تمیز نمی‌کردیم. حالا بدن تو زودتر نشون داده. اصلا استرس نگیریا من پیشتم. هر کاری داشتی بهم بگو. با بغض گفتم: –من فقط ازت می خوام امروز عقد کنیم. با تعجب نگاهم کرد. –با این وضع؟! –آره علی. سرش را پایین انداخت. –چه کار سخت و پر مسئولیتی رو ازم می خوای..... لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت359 بعد از رفتن علی به ساره پیام دادم و تمام ماجرا را برایش تعریف کردم. آه از نهادش بلند شد. پیام داد: –با این حساب شام از کفمون رفت که، من حاضرم کرونا بگیرم ولی شام عروسی رو بخورم. کلی شکمم رو صابون زده بودم. آهی از ته دل کشیدم و نوشتم. –فعلا که لنگ یه تزریقات‌چی و یه آرایشگریم، تو اینا رو برام پیدا کن من چهار تا شام عروسی بهت می دم. شکلک قلب فرستاد و نوشت. توی بچه‌های مترو زیادن، فقط چون کرونا داری ممکنه بترسن و نیان. –خب بگو دو برابر بهشون پول می دیم فقط بیان. شکلک تعجب فرستاد. –حالا چرا این قدر عجله داری؟ خب صبر کن حالت خوب بشه بعد. این جوری که کوفتت می شه، اصلا هیچی از جشن نمی فهمی. –چون می‌ترسم دوباره یه چیزی بشه ما از هم دور بشیم. تو دلم آشوبه، همه ش فکر می‌کنم این مریضی می خواد من رو از علی جدا کنه. برای همین دقیقا امروز مریض شدم. شکلک متفکر فرستاد و نوشت. –من تمام سعی و تلاشم رو می کنم، بعد بهت خبر می دم. نگاهی به ساعت انداختم و چشم‌هایم را بستم. وقتی چشم‌هایم را باز کردم تقریبا یک ساعتی گذشته بود و خبری از علی نبود. بدن دردم بیشتر شده بود. پیام هایم را چک کردم ساره نوشته‌بود هیچ کدام از دوست هایش حاضر نشده‌اند که بیایند و همه از کرونا می‌ترسند. برایش نوشتم: –یادته همه ش می گفتی یه روز محبتام رو برام جبران می کنی؟ الان وقتشه، بازم بگرد شده از زیرِ زمین برام پیدا کن. شکلک تعجب برایم فرستاد و من دیگر جوابش را ندادم. زنگی به علی زدم و دلیل دیر آمدنش را پرسیدم. گفت که سِرُم گیر نمی‌آید و عکس نسخه را به یکی از دوستانش داده که برایش بگیرد و منتظر است که بیاید. بعد از چند دقیقه نادیا که در یک دستش فلاسک و در دست دیگرش یک پارچ پر از شربت عسل بود وارد شد و همان جا جلوی در ایستاد. –آبجی، خوبی؟ فلاسک را روی میز گذاشت. –به مامان قول دادم جلو نیام. اشاره به فلاسک کرد. –اینا رو آوردم که تند تند مایعات بخوری. مامان داره برات سوپ درست می‌کنه. مایوسانه نگاهش کردم. –برای شب آماده باشیدا، جشن برقراره. سرش را تکان داد. –آره، علی آقا گفت. رستا همین چند دقیقه پیش اومد، الان بالاست. گفتش هر جا رفته هیچ آرایشگری حاضر نشده بیاد خونه آرایشت کنه. می گم حالا نمی شه بمونه بعد از وقتی که خوب شدی؟ تو دوهفته که اتفاقی نمیفته؟ به خاطر هزینه‌هاش می گی؟ بلند شدم و نشستم. –خب اونم یه دلیلشه، تو این گرونی این همه میوه و شیرینی و کیک و سفارش غذا و... –این همه که نیست. تعداد مهمونا به پنجاه نفرم نمی رسه. –خب باشه، دلم می خواد عقدمون امروز باشه، علی خودشم این جور می خواد. به مامان و بابا بگو، تا حالا من به حرف شما گوش کردم یه امروز رو شما به حرف من گوش کنید. کرونا بگیر نگیر داره ها! یه وقت میفتم می میرم حسرت به دل می مونم. شمام می گید کاش به خواسته ش اهمیت می دادیم. نادیا بغض کرد. –این جوری نگو، خدا نکنه اتفاقی بیفته. من می رم بالا. لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🌸🌸🌸🌸🌸 برگردنگاه‌کن پارت360 ساعت نزدیک سه بعد از ظهر بود که علی یاالله گویان وارد شد. در یک دستش کیسه‌ی بزرگی از داروها و سرم و آمپول و در دست دیگرش هم یک قابلمه‌ی کوچک سوپ بود. با لب خندان وسایل را روی میز گذاشت. –عروس خانم من چطوره؟ مامان گفت یه پارچ شربت عسل فرستاده پایین، همه رو خوردی یا نه؟ همان طور که شالم را سفت می‌کردم بلند شدم نشستم. –همه رو که نه، ولی خوردم. تو چی کار کردی برای شب آقا دوماد؟! همان طور که داروها را دانه دانه از نایلون درمی‌آورد و نگاه می‌کرد گفت: –والله همه چی بستگی به خودت داره. من هر کاری که تو بگی انجام می دم. تا حالا که برنامه‌ها رو کنسل نکردم. –ممنونم. البته بعضیاشون خود به خود کنسل می شن، مثل آتلیه. علی سرش را تکان داد. –آره، اگرم بخوایم جشن برقرار باشه، باید تو حیاط برگزارش کنیم. بالاخره هوای باز خیلی بهتره. –حیاط که خیلی کوچیکه. –خب فقط خانما و محارم تو حیاط میان. آقایون داخل خونه می شینن، این جوری جا می شن. بعدشم موقع شام همه می رن بالا. لبخند زدم. –چه فکر خوبی! پس باید چند تا میز و صندلی جور کنیم. البته فکر کنم نصف مهمونا به خاطر کرونا نیان. –آره، از طرف ما هم همین طوره. با این حال خیلی کار هست که باید انجام بدیم. –خب می تونی بعضی کارا رو به آقا میثاق بگی انجام بده. –همین کار رو کردم. من فقط نگران تو و کارای باقیمونده ت هستم. –منم خودم دنبال کارام هستم. فقط معطل یه آرایشگرم، دعا کن گیر بیاد. خندید. –تو نیازی به آرایشگر نداری. لبخند زدم. –بالاخره لازمه دیگه. یک قرص را از جلدش در آورد و با یک لیوان آب مقابلم گرفت. –خودت یا رستا خانم نمی‌تونید یه جوری سر و تهش رو هم بیارید؟ –رستا موهام رو شاید بتونه ولی من نمی‌خوام بهش بگم. اون مادر سه تا بچه س، اگه مریض بشه مکافات داریم. قرص را خوردم و به نایلون های روی میز اشاره کردم. –کی می خواد اینا رو تزریق کنه؟ کسی رو پیدا کردی؟ –آره، فقط باید تو اجازه بدی که بیاد، اگه دوست نداری دوباره باید بگردم. با تعجب نگاهش کردم. –کی؟! به طرف قابلمه‌ی سوپ رفت و درش را باز کرد. –هلما، مثل این که ساره بهش گفته که تو مریضی. بهم زنگ زد و گفت می خواد برای تزریق بیاد. بهش گفتم من هنوز سِرُم گیرم نیومده. گفت که می تونه جور کنه. بعد نایلون آمپول ها را نشان داد. –عکس نسخه رو براش فرستادم بعد از نیم ساعت یه آژانس اینا رو آورد. اخم ریزی کردم. –مگه تزریق بلده؟! –تزریق که از اولم بلد بود. حالا اگه زنگ زد بهش بگم بیاد؟ نگاهم را به دست هایم دادم. علی بشقاب سوپ را مقابلم گرفت. –ولش کن، می رم دوباره سرچ کنم ببینم می تونم یه پرستار پیدا کنم. منم دلم نمی خواد بیاد. تا خواستم حرفی بزنم گوشی‌ام زنگ خورد. هلما بود. نمی‌دانستم چه کار باید بکنم. علی گوشی را دستم داد. –بهش بگو نمی خواد بیاد خودمون یه کاریش می‌کنیم. –آخه چی کارش می‌کنیم؟ زمان نداریم. درمونگاه ها هم خیلی شلوغن. منم جون تو صف وایسادن ندارم. –الو... هلما با لحن مهربانی گفت: –سلام عزیزم، ساره بهم گفت کرونا گرفتی، خیلی ناراحت شدم. الان چطوری؟ –سلام. ممنون. یه کم بدن درد و تب اذیتم می کنه، می خوام پاشم کارام رو انجام بدم نمی‌تونم. –عزیزم اصلا نگران نباش می‌دونم که شب، جشن دارید. ببین تو کارا رو به من بسپار تا شب یه عروس سرحال و خوشگل تحویل علی بدم. از حرفش امید در دلم جوانه زد. باورم نمی شد این جمله را از زبان هلما می‌شنوم. مکثی کردم و با تردید پرسیدم: –چطوری؟! لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 برگردنگاه‌کن پارت361 –من یه دوره آرایشگری گذروندم. کلی هم کِرِمای خوب و درجه یک و لوازم آرایشی دارم اگر بخوای میام درستت می‌کنم. یه قرصی هم هست واسه بدن درد و تبه که معمولا دکترا اون رو تجویز نمی کنن ولی من می‌تونم برات بیارمش، اون رو بخوری هم تبت رو می ندازه هم بدن دردت رو خوب می کنه. اون سِرُمم با چندتا آمپول تقویتی برات تزریق کنم بهتر می شی. با ذوق به علی نگاه کردم. –آخه می ترسم توام مریض شی؟ –اول این که دوتا ماسک می زنم، بعدشم برام مهم نیست. اتفاقا من از خدامه این مریضی رو بگیرم و بمیرم بره پی کارش، هم خودم راحت بشم هم بقیه از دستم یه نفس راحتی بکشن. از حرفش ماتم برد و کلا در باور حرف هایش کمی تردید کردم. خودش با لحن خیلی مهربان‌تری ادامه داد: –خدا شاهده، به جون مادرم من بد تو رو نمی‌خوام. تو رو خدا اون هلمای قبلی رو از ذهنت پاک کن. من قرص رو میارم تو اسمش رو سرچ کن ببین اگر مطمئن شدی بخورش، من که از خودم نمی‌گم. مادر خود من اولش که درگیر شده بود این قرص رو که می‌خورد می گفت بدنم دردش کم می شه، ولی اون چون ریه‌هاش درگیر شد رفت بیمارستان. –الان حالش چطوره؟ بغض کرد. –چی بگم، دکترا می گن فقط دعا کنید. تو رو خدا براش دعا کن تلما. خیلی بی‌حال گفتم: –ان شاءالله که خوب می شه. من اگه خواستم بیای باهات تماس می گیرم. –باشه عزیزم. مزاحمت نمی شم. برو استراحت کن. بعد از قطع تماس زمزمه کردم: –فکر کنم چاره ای نداریم باید بگیم بیاد. علی بلند شد و شروع به راه رفتن کرد و گفت: –ببین کارمون به کجا کشیده که محتاج هلما شدیم. خونواده ت رو چیکار کنیم؟ جواب اونا رو چی بدیم؟ نوچی کردم. –راست می گی، البته مامانم نمی‌شناسدش، می تونم بگم اون روز با مسئول دانشگاه دوست شدم الان گفتم بیاد واسه تزریق سرمم. فقط بابا نباید ببیندش. دستش را به چانه‌اش کشید. –اگر مامانت بفهمه هلما اومده این جا می‌دونی چی می شه؟ سرم را تکان دادم. –توکل به خدا. چاره‌ی دیگه‌ای نداریم. تو این وقت کم چی کار می‌تونیم بکنیم. دستش را به ستون وسط خانه تکیه داد. –آخه من که نمی‌تونم تو و اون رو تنها بذارم. فکری کردم. –می خوای ساره رو هم بگم همراهش بیاد؟ پوزخندی زد. –چه کسی هم. کلافه گفتم: –خب چی‌ کار کنم نادیا رو که نمی‌تونم بگم بیاد هلما رو قبلا دیده. تازه اگرم ندیده بود مامان نمیذاشت بیاد می ترسه اونم بگیره. واسم وسیله میاره پایین از کنار اون میز جلوتر نمیاد. –خب ساره هم ممکنه بگیره. –ساره قبلا گرفته، اگرم بگیره سبک می گیره. سرش را بالا داد. –دلیل نمی شه. حالا بهش بگو ببین اصلا قبول می کنه بیاد. دیگه هر کاری خودت صلاح می دونی انجام بده. فوری گوشی را برداشتم و به ساره و هلما خبر دادم که بیایند. دیگر توان نشستن نداشتم. بشقاب سوپ را که برای بار چندم برداشته بودم که بخورم دوباره نخورده روی پاتختی گذاشتم و دراز کشیدم و پتویم را تا روی شانه‌ام بالا کشیدم. علی با تعجب پرسید: –تو این گرما سردته؟! زمزمه کردم: –آره، یه کم. با دلسوزی نگاهم کرد و بشقاب را برداشت. –پاشو سوپت رو بخور و بعد بخواب. به زور دوباره بلند شدم. –قاشق را پر کرد و به طرف دهانم آورد. –تلما، تو واقعا می تونی شب چند ساعت روی صندلی کنار من بشینی؟ قاشق را از دستش گرفتم. –تمام سعی‌ام رو می‌کنم. باید بتونم. لیلافتحی‌ پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🔸 حماسه ی حماس #پویانمایی .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

💕 مڹ براے ضریحٺـــــ چقـــــدر دلتنگم..... 🔆زیــــ🕌ــــــارتش در دنیا و شفاعتش در عقبی نصیبمان بگردان🔆 #شبتون_رضایی #پایان_فعالیت ‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌    ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#روز_خود_را_با_قران_شروع_کنیدد #یک_فنجان_ارامش .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#قرار_عاشقی #سلام_اربابم_حسین قشنـگ‌ترین‌تعریفی‌‌ك‌از‌دلتنگی‌خوندم، این‌بودك‌میگفت:تو‌روحت‌یه‌جایی هست‌ك‌جسمت‌اونجانیست روح‌مادربین‌الحرمین‌و‌جسممون‌درایران... #صلی_علیک_یا_ابا_عبدالله .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#السلام_ایها_الغریب #سلام‌مولای‌غریبم چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا دل سرگشتـه کجا، وصـف رخ یار کجا💙 سر عاشق شدنم لطف طبیبانه توست ور نه عشـق تو کجا این دل بیمار کجا💙 #اللّٰھُمَ‌عَجِلْ‌لِّوَلیِڪَ‌الفَࢪَج🤲🏼🦋 #السلام‌علیڪ‌ایهاالامام‌المهدۍ✋🏼🐳 .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#انچه_مجردان_باید_بدانند ⁉️به نظرشما تناسب تحصیلی ملاک درستی برا انتخاب همسره؟ 🤔 💯 اگه بنا باشه همۀ جوونا تناسب تحصیلی رو یکی از ملاکای اصلی برا ازدواج بدونن، ازدواج خیلی سخت می‌شه. ❌ 🔷🔹با توجه به آمارها، توی چند سال اخیر همیشه اکثریت ورودی‌های دانشگاه دخترا بودن. با توجه به این که دخترا زودتر از پسرا به سنّ ازدواج می رسن، بدون تردید سنّ مطلوب برا ازدواج‌شون همون سنّ تحصیل تو دانشگاهه.👌 ♨️ حالا اگه بنا شد که هر دخترِ تحصیل کرده‌ای با پسری ازدواج کنه که حدّاقل همون اندازه تحصیلات داره، به راحتی می‌شه نتیجه گرفت که خیلی از دخترا نمی‌تونن ازدواج کنن.☝️ #نیمه_دیگرم #انتخاب_همسر #محسن_عباسی_ولدی .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🎭 سریال: #آقازاده 🏅 #ژانر : اجتماعی / درام #قسمت_ سیزدهم .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

#هنر_زندگی این جمله بیانگر اهمیت دادن بیش از حد به نظر دیگران و تأثیر اون بر زندگی انسانه. این جمله تأکید می‌کنه که اگه فردی به مردم برای پذیرش خودش وابسته بشه و تصمیم‌گیری‌هاش رو بر اساس نظرات دیگران بگیره، در نهایت ممکنه به عقب‌نشینی و عدم پذیرش منتهی بشه. این جمله مار رو به اعتماد به خود و پیروی از اصول و ارزش‌های شخصی تشویق می‌کنه تا از وابستگی زیاد به نظرات دیگران جلوگیری بشه. 🌱 @mojaradan

❌زوجین لزوما نباید تمام موضوعات شخصی‌ گذشته شان را به یکدیگر بگویند. #دکتر_سعید_عزیزی #ازدواج #موضوع_شخصی #کلیپ_تصویری @mojaradan

#زن‌امروزی✍ وقتی مرز بین شما و طرف مقابلتون شکسته میشه هر کدومتون به خودتون این اجازه رو خواهید داد که با تمام قدرت همدیگر رو تخریب کنید و زیر سوال ببرید! دیگه نه خجالتی....نه حیایی نه رو دربایستی ای هیچی نمی مونه...! پس سعی کنید برای حفظ حرمت ها و مرزهاتون با اطرافیان، حد خودتون رو بدونید و به خاطر احترام به شخصیت خودتون هم که شده، گاهی عقب نشینی کنید! @mojaradan

چقدر زیبا 👌👌👌👌👌😍 #خدا_اینطوری_اغوشش_باز_میگته @mojaradan

سَهم‌تـٌوازبودن‌بآمَن قَلب‌ِمَن‌اَست.. که‌ِجٌزتــٌوبرا؎ِکَسی‌نِمیتَپد♥ #عاشقانه @mojaradan

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 برگردنگاه‌کن پارت362 علی بعد از رسیدگی به من آماده‌ی رفتن شد. –احتمالا اون چند دقیقه ی دیگه برسه. من زودتر می رم نمی خوام چشمم به چشمش بیفته. لابد الان خیلی هم خوشحاله که کارمون بهش افتاده. بعد از رفتن علی خوابیدم. با صدای آیفن چشم‌هایم را باز کردم و فوری از جایم بلند شدم و گوشی را برداشتم. –کیه؟ صدای آشنایی گفت: –من و ساره اومدیم تلما جان در رو بزن. بعد از زدن آیفن ماسکم را روی صورتم زدم. با دیدن لعیا چشم‌هایم گرد شد و عقب عقب رفتم. –لعیا!! لعیا سلام کرد و وارد شد و مبارک مبارک گویان به طرفم آمد. دست هایم را جلو بردم که همان جا بماند. –لعیا من کرونا دارم جلو نیا. یه وقت می گیری. لعیا کادویی که در دستش بود را روی میز گذاشت. –هر چه از دوست رسد نیکوست. بی‌معرفت نباید خودت بهم زنگ می زدی و دعوتم می کردی؟ حالا دیگه به ساره می گی دعوتم کنه؟ کرونا داری که داری چی کار کنم؟ ساره کیفش را کناری انداخت و فوری تخته‌اش را بیرون کشید و نوشت. –اومده کمک، شینیون انجام می ده، قدر شناسانه نگاهش کردم. –واقعا لعیا؟ مگه بلدی؟ لعیا سرش را تکان داد. هیجان زده گفتم: –خدا خیرت بده، چطوری ازت تشکر کنم؟ مثل همیشه این تلمای بی‌معرفت رو شرمنده کردی. ماسک دیگری روی صورتش گذاشت و کیفش را باز کرد. –دشمن اسلام شرمنده باشه، وظیفمه. تو کم به من لطف نکردی. امروز اومدم تا آخر شب در خدمتت باشم. هر کاری داشتی خودم برات انجام می دم. من دوبار تا حالا کرونا گرفتم دیگه این کرونا رو از رو بردم. فکر کنم از من مایوس شده دیگه طرفم نمیاد. خندیدم. ساره نوشت. –هلما هنوز نیومده؟ –نه ، بیمارستان بود گفت برم خونه وسایلم رو بردارم بعد میام. ساره دوباره ماژیکش رو روی تخته لغزاند. –دیدی گفتم دختر خوبیه. اون خیلی نگران مادرشه‌ ولی به خاطر تو پا شد اومد. من به خاطر تو بهش نگفتم که بیاد. شانه‌ای بالا انداختم. –چه می دونم؟ یهو متحول شده. خودش زنگ زد گفت که می خواد بیاد. ساره نوشت. –به خاطر مادرشه. می گفت وقتی مادرم رو می بردم بیمارستان کلی ازم قول گرفته منم بهش قول دادم آدم دیگه ای بشم. لعیا اتوی مو را روی میز قرار داد. –به نظر من از روی ناآگاهی و جوونی یه غلطایی کرده، حالا دیگه فهمیده و توبه کرده، شمام به روش نیارید. بذارید به زندگی عادیش برگرده. رو به لعیا گفتم: –قبلا که برات تعریف کردم چه بلایی سر ما و خیلیا آورده؟ حالا ببینیش باورت نمی شه این همون هلماست. برعکس قبل که حجاب نداشت الان کامل خودش رو می‌پوشونه. لعیا گفت: –دیگه برهنگی دوره‌ش گذشته و هیجانی واسه کسی ندارده اصلا چیز مدرن و تازه‌ای نیست. آدمایی که تا تهش رفتن و عاقبتش رو دیدن دیگه به طرفش نمی‌رن. فکری کردم. –راست میگیا، جاری منم همین حرفا رو می زد. آخه چندین سال اون ور زندگی کرده، می گه اونا هم به همین نتیجه رسیدن و جدیدا لباسای توی ویترینا پوشیده تر از قبل هستن. می گفت اون جا جوونا رو وادار می کنن برای بی حجابی و بی بند و باری تازه بازم موفق نمی شن ولی خب تعدادی هم دنبالشون می رن دیگه. لعیا سرش را تکان داد. –درست می گه، اگه آمار رو هم نگاه کنی توی کشورای اروپایی روز به روز آمار کسایی که مسلمون می شن داره بیشتر می شه. آخه کدوم اندیشمندی، کدوم آدم حسابی پای بی حجابی مونده و سودش رو دیده و ازش حمایت کرده؟ همه ش به ضرره خانماست. گفتم: –یا بهتره بگیم کی با بی‌حجابی عاقبت بخیر شده؟ لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 برگردنگاه‌کن پارت363 با صدای زنگ آیفن ساره بلند شد و در را باز کرد. هلما پاشنه‌های کفشش را بالا گرفته بود و راه می رفت تا صدایی تولید نشود. به سرعت نور از پله‌ها سرازیر شد. تا از در وارد شد به من لبخند زد و تبریک گفت: –ان شاءالله خوشبخت باشید. تشکر کردم. چشم‌های هلما حسابی گود افتاده بود و چهره‌اش خیلی خسته و غمگین به نظر می رسید. پرسیدم: –خسته به نظر میای؟ کیفش را روی میز گذاشت. –آره، دیشب درست نخوابیدم. ولی الان اومدم این جا با دیدنت انرژی مثبت گرفتم. خندیدم و به شوخی گفتم: –به خاطر ویروسای کروناس که تو هوا پخش هستن. لعیا همان طور که پنجره‌ها را باز می‌کرد گفت: –نه، کلا خونه تون انرژی مثبت داره. منم وارد شدم حس خوبی پیدا کردم. شما جوونای پاک کروناهاتونم انرژی مثبت دارن. هلما فوری چادرش را از چوب لباسی آویزان کرد و نایلونی از کیفش بیرون آورد. –تلما جان بیا اول این قرص رو بخور که یه کم سرحال بیای منم سرمت رو وصل کنم. همین طور که سرم بهت وصله می تونم آرایشتم کنم، آخه باید زودتر برم بیمارستان دلم طاقت نمیاره. قرص را با شربت عسلی که مادر فرستاده بود خوردم. لعیا رو به هلما گفت: –پس ماسکت کو؟ هلما چهره‌ی غمگینی به خودش گرفت: –خودم نزدم. –اِ... مریض می شی؟ هلما نگاهش را زیر انداخت. –اتفاقا می خوام مریض بشم، دیگه خسته شدم. لعیا اخم کرد و از کیفش دو ماسک بیرون آورد و به طرفش گرفت. –توکل به خدا رو فراموش کردی؟ می‌دونستی این حرفت الان کفر گفتنه؟ هلما ماسک ها را گرفت و بغضش را قورت داد و تشکر کرد. یک ربع بعد از خوردن قرص وقتی که نیمی از سرمم در رگ هایم خالی شده بود چشم‌هایم را باز کردم. دیگر نه تب داشتم و نه بدن درد. هلما با بیدار شدن من از جایش بلند شد و پرسید: –خوبی؟ آرایشت رو شروع کنم؟ با تکان دادن سرم جواب مثبت دادم. –اصلا نفهمیدم کی خوابم برد! هلما گفت: –به خاطر اون قرصیه که خوردی. حالا بهترم می شی. لعیا حسابی خانه را جمع و جور کرده بود از صبح آن قدر هر چیزی خورده بودم جمع نکرده بودم که همه جا نامرتب شده بود. –لعیا جان دستت درد نکنه. –کاری نکردم. فقط چند بار رفتم این لیوانا و بشقابا رو تو روشویی حیاط بشورم فکر کنم مامانت من رو دید. هلما گفت: –تو مشکلی نداری، مشکل منم. همان موقع مادر تلفن کرد و وقتی فهمید دوستانم برای کمک به من آمده‌اند با نگرانی گفت: –مادر یه وقت نگیرن. –نه مامان دوتا ماسک زدن پنجره ها هم بازه. –پس بذار براشون میوه بیارم. فوری گفتم: –نه، نه، تو یخچال داریم. بخوان خودشون برمی دارن. شما بیاید معذب می شن. مادر با تردید گفت: –خیلی خب نمیام. از طرف من ازشون تشکر کن. حالا اگه حالت بده نمی خواد آن چنانی آرایشت کنن. –قرص که خوردم خیلی بهتر شدم. تبم افتاده. –خدارو شکر. اگر چیزی لازم داشتی زنگ بزن. سوپت رو خوردی؟ –آره یه کم خوردم. چند سرفه‌ی پی‌در پی‌ام باعث شد مادر بگوید. –نباید زیاد حرف بزنی قطع کن، به دوستاتم بگو به حرف نگیرنت. ✍#لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 برگردنگاه‌کن پارت364 هلما کارش را شروع کرد. در حال زیر سازی پوستم بود که گفت: –ماشاءالله پوستت اصلا کِرِم لازم نداره این قدر که صاف و سفته. لعیا که با ساره سرش با گوشی گرم بود و مدل مو انتخاب می‌کردند گفت: –آره ماشاءالله، موهاشم من الان دیدم خیلی جنس نرم و صافی داره. کار من راحته. سِرمم که تمام شد هلما بازش کرد و شروع به آرایش چشم‌هایم کرد. –چه چشمای کشیده و قشنگی داری خط چشم روش می شینه. ساره روی تخته‌اش نوشت. –حالا این قدر تعریف کنید که چشم بخوره از اینم که هست حالش بدتر بشه. لعیاگفت: –دیگه بدتر از این چیه؟ الان ملت به حدی از کرونا می‌ترسن که حاضرن سرطان خون بگیرن ولی کرونا نگیرن. هلما لبش را به دندان گرفت. –چقدر به مریض روحیه می دید، الان وقت این حرفاست؟ لعیا بلند شد و کنار تختم ایستاد. –ماشاء الله عروس خانم این قدر روحیه‌ش بالاست که باید به ما قرض بده، آخه کی با این حال این جوری آرایش می کنه و جشن عروسی می گیره؟ لبخند زدم. چند ساعته تموم می شه می ره دیگه. لعیا خندید. –یاد اون خانمه افتادم. دیشب تو تلویزیون نشون داد ازش پرسیدن چرا توی این کرونا اومدی تو خیابون؟ گفت چیز خاصی نیس سریع مانتو بخرم برمی گردم خونه. انگار هرکی که سریع راه بره کرونا با خودش می گه این بنده خدا عجله داره مبتلاش نکنم بره به کاراش برسه. الانم تو میگی چند ساعت بیشتر نیست انگار کرونا زمان می ذاره هر کس بیشتر از سه ساعت تو جمع بود فقط اون رو مبتلاش می کنه. هلما پرسید: – الان موج چندم کروناست؟ گفتم: – فکر کنم ششمه. لعیا نوچ نوچی کرد و با لحن شوخی گفت: –انگار همین دیروز بود موج اول کرونا اومده بود، الان ماشاءالله موج ششمشه، دیگه داره فارغ التحصیل می شه. لبخند زدم. –از بس سر به سر کرونا گذاشتی، دیگه ولت نمی کنه هی ازت انتقام می گیره. کلیپس موهای بلندش را باز کرد. –نه بابا، هر دو بارشم از مامان بزرگم گرفتم. اومده بود خونه مامانم اینا. رفتم احوالپرسی کنم خواست باهام دست بده گفتم مامان بزرگ بخاطر کرونا و سلامتی خودت نمی تونم باهات دست بدم، شرمنده. صورتم رو ماچ کرد و گفت کار خوبی می کنی. بعد از اون کل خانواده دراز به دراز افتادیم. یه بار دیگه‌ام داشت از دکتر میومد تو خیابون دیدمش همین کار تکرار شد. دوباره من افتادم. همه خندیدیم. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ با صدای گوشی هلما، همه ساکت شدند. –ساره گوشیم رو از کیفم می دی؟ هلما با دیدن شماره‌ی روی گوشی‌اش کمی جا خورد دست از کار کشید و گوشی را از ساره گرفت و به طرف پله‌ها رفت. از ساره پرسیدم: –کی بود؟ روی تخته‌اش نوشت. –فقط شماره بود. سرفه‌ام گرفت. لعیا از فلاسک یک لیوان چای برایم ریخت. –بگیر بخور. گلوت نباید خشک بمونه. اینو از کسی که رفیق جینگ کروناس بشنو. لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                               @mojaradan            •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´