#یڪمۍ‌هم‌خاطره🌱
اززبان‌همرزم‌شهید:
اوایل امسال با تعدادی از رفقا من جمله شهید سیدابراهیم رفته بودیم برا شناسایی قبل از عملیات(تو منطقه ی درعا)
حین برگشت، با توجه به فصل بهار و کشتزارهای گسترده ی تو منطقه، حاشیه ی راه بوته های بلندی که انتهای ساقه هاشون، خارهای توپی شکل (اندازه ی یه گردوی بزرگ) رشد کرده بود و من رو وسوسه میکرد که با پوتین بزنم زیرشون.
بالاخره شروع کردم و اولیش رو با پوتینم هدف گرفتم و با دورخیزی، محکم زدم زیرش که بعد از کنده شدن به هوا پرتاب شد.
با خودم گفتم عجب کیفی داد!
بعدش شروع کردم دومی و سومی
تا اینکه سیدابراهیم صدام کرد
ابووووعلی . . .
گفتم جانم
با همون لحن شیرین و قشنگش گفت: قربونت بشم....آخه اینا هم موجود زنده ان و همین کارت باعث میشه شهادتت عقب بیافته:)
بعد از این حرفش کلی تو فکر رفتم و گفتم بابا این سید تا کجاهاشو میبینه و نفهمیدم کی رسیدیم به مقر.
و فهمیدم که تا سیب نرسه از درخت نمیافته.
بله من و امثال من هنوز کال هستیم و لایق نشدیم.
شهدا گاهی نگاهی...💛
دعاکنید لایق بشیم.
