eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
729 دنبال‌کننده
200 عکس
812 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 درهای آسمان باز می‌شود❗️ 📌 این ماه، ماه دعا است. دعا؛ یعنی درخواست عبد از ربّش‏، در این ماه مقبول است و به تعبیر روایات بین عبد و ربّ دیگر هیچ حجابی در میان نیست؛ لذا به تعبیر ما، ماه مبارک رمضان، ماه گسستن و ماه پیوستن است؛ گسستن از غیر ربّ و پیوستن به ربّ. علت اینکه در روایات متعدده به دعا در ماه مبارک رمضان سفارش شده، این است که دیگر حجابی در کار نیست و آنچه را که عبد بخواهد، می‏تواند با ربّش راز و نیاز کند و بگوید؛ بدون هیچ‎گونه حجابی، خواسته اش به ربّ او می‎رسد و حتی مقبول هم واقع می‎شود.. 1️⃣تمام در‎های آسمان - اشاره به جهت عِلوی است؛ یعنی آن عالم برتر از عالم ماده - در اوّلین شب ماه رمضان، یعنی امشب، باز می‎شوند؛ و این درها تا آخرین شب ماه مبارک رمضان بسته نمی‎شوند. 2️⃣آگاه باشید! دعا در این ماه مبارک، پذیرفته شده است. است. ماه رمضان، خانۀ مهمانی خدا است. 1️⃣بحارالأنوار، ج93، ص344- مستدرک‏الوسائل، ج7، ص422 2️⃣وسائل ‏الشیعه، ج 10، ص313- بحارالأنوار، ج 93، ص 356 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول @mojtabatehrani
﷽ 📍 خدایا! همین شب اوّل دستمان را بگیر❗️ 📌حالا یک سؤال مطرح است؛ به حسب ظاهر، ما مؤمن هستیم، ما مهمان خدا هستیم. امشب شب اوّل این مهمانی است؛ تازه وارد این خانه شده‏ایم، تازه داخل خانهٔ مهمانی خدا پا گذاشته‏ایم. 🔻 سؤال من این است: اگر مهمان تقاضایی از میزبانش داشت، وقتی همان ابتدای ورود به خانهٔ میزبان به صاحب‎خانه بگوید: من چنین گرفتاری‏یی دارم، کرامت او چه اقتضا می‎کند؟ آیا این‏طور اقتضا می‏کند که مهمان بدون روا شدن حاجتش از خانه اش برود، یا همین‏که وارد خانه شد، همان‎جا خواسته اش را بدهد؟ خدایا! امشب، شب اوّل است و ما پایمان را داخل خانه‎ات گذاشته‏ایم؛ مهمانت هم هستیم؛ همین دَمِ در بیا دستمان را بگیر و کار را تمام کن! نگذار تا آخر ماه طول بکشد؛ بگذار امشب که ما از اینجا می‎رویم، همهٔ حاجت‎هایمان را بگیریم و برویم. کرامتت همین را اقتضا می‎کند؛ آقایی‎ات این است؛ ربوبیّتت این است؛ حاجات ما را همین الآن به ما بده. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 المبارک رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ رُوِیَ عَن عَلِیٍّ اَمیرِالمؤمنین صلوات الله علیه قالَ: « اِحْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ‏ وَ يَفْقِدَكَ‏ عِنْدَ طَاعَتِهِ‏ فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ.» ترجمه: بپرهیز از این که خداوند تو را نزد معصیت و گناهی ببیند و بپرهیز از این که تو را نزد طاعت خود نبیند که در این صورت از زیان کاران خواهی بود و آن هنگام که قوی و توانمند شدی، قدرت و توانایی تو در راه اطاعت از خداوند باشد و آن هنگام که ضعیف و ناتوان شدی، ضعف تو در این باشد که معصیت الهی را انجام ندهی. شرح: بپرهیز از این، برحذر داشتن، حالا گوش کنید. آدم می‌گوید که بترسی از این کارها، معلوم می‌شود، این عاقبت چیه؟ هان؟! بدی دارد. ضرر به آدم می‌خورد؛ حالا به تعبیر من، «اِحْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ‏ وَ يَفْقِدَكَ‏ عِنْدَ طَاعَتِهِ»، و در حال اطاعت خودش نبیند، یعنی آنطوری را که امر کرده، می‌بیند که تو نمی کنی. آنی را که گفته نکن، داری می کنی. هان! آنی را که انجام بده، می‌بیند که نمی کنی. خُب بعد، علی علیه السلام، این جمله را فرمودند: «فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ» نتیجه‌اش را می‌دانی؟ آن موقع از زیان کارانی، من این جا، قصد من بود، همین تکه‌اش را تا برسد به بقیه‌اش. انسان که در دنیا هست، کسی که می گوید، معتقد به مبدأ و معادم و مؤمنم و مسلمان هستم و این‌ها را قبول دارم، نسبت به آن هاست؛ چون برای اینکه امر و نهی توش هست، می‌فهمی که؟ هم نهی خدا، تا کسی که خدا را قبول نداشته باشد، هان؟! امر و نهی خدا معنا ندارد که. برای آن‌ها می گوییم. شد؟ این جا یک وقت خیال نکنید، خسران و زیانی که هست«فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ» قضیۀ قیامت است فقط، نه. هم ضرر دنیایی برایت دارد، هم آخرتی. در آیه دارد: «خَسِرَ الدُّنیا و الآخِرَة» در قرآن است دیگر این، هان؟!. «خَسِرَ الدُّنیا و الآخِرَة». علی علیه السلام، این جا می‌گوید: «فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ» زیان کاران، یعنی چی؟ هم ضرر دنیایی برایت دارد، هم ضرر آخرتی برایت دارد. من چون قبلًا گفتم که خداعشق اللهی نیست، من همین جور دارم دنبال آن می آیم. شد؟! گره به کارت می‌اندازد. تویی که می‌گویی خدا را قبول دارم، درست است یا نه؟! دستت آلوده به معصیت می شود، گوش می‌کنی؟ همان حاجتی که... یادتون هست روایتی که خواندم ، یادتان نرود هان؟!، به این که، بنده از خدا، مؤمن، آن توش داشت، اگه یادتان باشد؟! المؤمن؛ مؤمن از خدا حاجتش را می‌خواهد. درست است یا نه ؟! آن موقع که حاجتش را می‌خواهد، زمینۀ این باهاش هست که خدا حاجتش را بهش بدهد. درست است یا نه؟ حالا زود یا در آینده، شد؟! بعد گناه می کند. گناه که کرد، خدا به ملکه می‌گوید که چی؟! نده. آنی که مامور بود که بدهد، می گوید، به او نده. چرا؟ خودش را در معرض خشم من قرار داده است. شد؟! این خسران دنیایت است. «فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ» خواستم این را بگویم. همه همسو است. معارف ما همسوست. این مال دنیایت. امّا آن که می‌خواهد، سیر معنوی بکند. مثلا فرض کنید، مقامات معنوی کذاییه ...که البته بنده اهلش نیستم. شد؟! آن هم بدان، زیر بنای تمام مقامات معنویه، عمل به چی؟! هان؟! به دستورات الهیّه است. زیر بنایش این است. فهمیدی؟! اگر این‌ها را نکنی، ازش خبری هان؟!، هیچی نیست. «فَتَكُونَ‏ مِنَ» چی؟ باز هم «الْخَاسِرِينَ». آن وقت بعد، علی علیه السلام، جمله را اضافه می کند. که این را، «وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ» اگر می‌خواهی توانگری، تواناییّت را نشان بدهی، مَرادنگیّت را، بیا روی چی؟ عمل به احکام خدا نشان بده. فهمیدی؟ نامَردیّت را از آن طرف، راجع به ترک معصیت نشان بده. راجع به طاعت، اوامر بگو مَرد هستم؛ اما راجع به معصیت بگو، نامَردم. می گوید: مردی بیا جلو، بگو، آقا جون! ما نامَردیم، خداحافظ، اهلش نیستم. «وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ» توانگریت را این جا نشان بده.«وَ إِذَا ضَعُفْتَ» ناتوانیت را می‌خواهی نشان بدهی،« فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ» 1- نهج‌البلاغه- حکمت 383 نَهْجُ الْبَلَاغَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين‏(ع):اِحْذَرْ أَنْ يَرَاكَ اللَّهُ عِنْدَ مَعْصِيَتِهِ‏ وَ يَفْقِدَكَ‏ عِنْدَ طَاعَتِهِ‏ فَتَكُونَ‏ مِنَ الْخَاسِرِينَ وَ إِذَا قَوِيتَ فَاقْوَ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ وَ إِذَا ضَعُفْتَ فَاضْعُفْ عَنْ مَعْصِيَةِ اللَّهِ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دعای مأثور چیست❗️ 📌دعای مأثور، دعایی است که قالب‎ریزی‎اش در دست من و تو نیست؛ یعنی از معصومین برای ما نقل شده است و نباید در آن تصرّف کنیم. این را دعای مأثور می‎گوییم؛ 📌یعنی دعایی که از معصومین رسیده است و در یک قالب خاصّی است و ما هم باید همان عبارات را رعایت کنیم. دعای مأثور را هم تقسیم‎بندی کردم. که یک دسته،‎ ادعیۀ مأثورهٔ موقّت و یک دسته، ادعیه مأثورهٔ غیر موقّت هستند. موقّت؛ یعنی ادعیه‌ای که باید در زمانی خاصّ خوانده شود 📌 مثلاً ادعیه‌ای که در ماه مبارک رمضان سفارش به خواندن آن شده است؛ در روز اوّل ماه این دعا را، روز دوّم این دعا را و روز سوّم این دعا را بخوان. این‏ها ادعیۀ موقّت هستند؛ یعنی وقت خاصّی برای خواندنشان تعیین شده است. این ادعیه مربوط به «روز» بود. نسبت به «شب» هم ادعیۀ خاصی داریم. نسبت به «ماه» هم همین طور؛ مثل دعاهایی که مربوط به ماه‎های خاصّی از سال است‏ و وقت خاصّی برایشان در نظر گرفته شده است و سفارش به خواندن آن در آن وقت خاص شده است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعای روزهای ماه مبارک رمضان❗️ 📌اگر به دعاهای وارد شده در روزهای ماه مبارک رمضان، دقّت کنید؛ مثلاً دعای روز اوّل؛ «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيَامِي فیهِ» خدایا! قرار بده روزۀ من را امروز؛ یعنی در امروز، به تعبیری «فیه» آمده است. در ادامهٔ این دعا می‌فرماید: «فیهِ صِيَامَ الصَّائِمِينَ وَ قِيَامِي فِیهِ» توجه کنید! یعنی امروز «قِيَامَ الْقَائِمِينَ وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعفُ عنّی عافیاً عَنِ المُجرِمین»1️⃣. 📌از دعای اوّلین روز ماه رمضان تا روز سی‎ام ماه، کلمۀ «فیه» آمده است؛ یعنی امروز، معلوم می‎شود این دعا برای چه زمانی است. زمان، این زمان است. 📌اگر تمام این دعا را نگاه کنید، البته آنهایی که اهلش هستند، آنهایی که این ادعیه را می‎خوانند، می‎بینند که در تمام اینها کلمۀ «فیه» آمده است؛ یعنی این دعا برای این زمان خاص است. مضمون‎ این ادعیه هم‏ بسیار خوب و ارزشمند است. 1️⃣خدایا! روزه‏ام را در این ماه روزۀ روزه‏داران و قیامم را قیام قیام‏کنندگان قرار بده. و مرا از خواب غافلین بیدار کن و جرمم را ببخش ای خدای جهانیان و از من درگذر همانطور که از گنه‏کاران می‏گذری. بحارالأنوار، ج95، ص4- زادالمعاد، ص 144- مفاتیح الجنان 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعای هنگام ورود و خروج از مسجد❗️ 📌 در روایات می‏فرمایند هنگامی‌که وارد مسجد می‎شوی، این دعا را بخوان: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ»1️⃣. 🔻 این دعا مربوط به مکان است. وقتی هم که می‎خواهی از مسجد بیرون بیایی، این را بگو: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي وَ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ فَضْلِكَ». این دعاهای مأثور در ارتباط با مکان بود. این ادعیه در ارتباط با مکان خاص، بدون علّت و حساب نشده نیست. حالا اِن‏شاءالله اگر خدا توفیق دهد، مفصّل وارد این بحث می‎شوم. معلوم می‎شود این مکان خصوصیّتی در ارتباط با درهای بی‎نهایت رحمت الهیّه دارد. اوّل، رحمت را می‎فرماید؛ «وَ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ». 🔻بعد که می‎خواهی بیایی بیرون بگو: «وَ افْتَحْ لِي أَبْوَابَ فَضْلِكَ»؛ یعنی خواسته اش یک مرتبه بالاتر می‎رود و فضل خدا را می‌طلبد؛ زیرا فضل، زیادتی است. فضل خدا هم دارای مراتب است؛ لذا آن هم ابواب دارد، باب یک، دو، سه، چهار، پنج. نمی‎توانم برای شما تعبیر کنم. می‎گوید: خدایا! تمام درهای فضل خود را بر من بگشا! چه تعبیرات زیبایی است! 1️⃣ خدایا! گناهان مرا ببخشای و درهای رحمتت را بر من بگشای. وسائل‏الشیعه، ج5، ص247- بحارالأنوار، ج81، ص21 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 ندای خداوند در شب‌های جمعه و ماه مبارک رمضان❗️ 📌امشب، شب جمعهٔ اوّل ماه مبارک رمضان است. در روایت است که خودِ شب‎های ماه مبارک رمضان، در اجابت دعا مؤثر است. 🔻 در این رابطه در روایتی از پیغمبراکرم (ص)آمده است: «يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ»؛ خداوند در هر شب از شب‎های ماه مبارک رمضان سه بار می‎فرماید: «هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِيَهُ سُؤْلَهُ»؛ آیا درخواست کننده‎ای هست که از من چیزی درخواست کند تا من آن را به او بدهم؟! «هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ»1️⃣؛ آیا کسی هست که امشب توبه کند و من توبهٔ او را بپذیرم؟ «هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَه»؛ آیا کسی هست که از من پوزش بطلبد و من پوزش او را بپذیرم؟ امام باقر(ع) فرمودند: 🔻«إِنَّ اللَّهَ تبارک و تَعَالَى لَيُنَادِي كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ»؛ خداوند هر شب جمعه از فوق عرشش ندا می‎کند: «مِنْ أَوَّلِ اللَّيْلِ إِلَى آخِرِهِ»؛ از اوّل شب تا آخر شب! «أَ لَا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَدْعُونِي لِدِينِهِ أَوْ دُنْيَاهُ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأُجِيبَه»؛ آیا بنده مؤمنی هست که قبل از طلوع فجر من را صدا بزند، دعا کند و حاجات معنوی و مادّی‎اش را از من درخواست کند، تا من خود جواب او را بدهم؟ 🔻«أَ لَا عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَتُوبُ إِلَيَّ مِنْ ذُنُوبِهِ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَتُوبَ عَلَيْه»؛ آیا بندهٔ مؤمنی هست که رو به سوی من بیاورد و توبه کند، تا من توبه‎اش را بپذیرم؟ «فَلا يَزَالُ يُنَادِي بِهَذَا حتی يَطْلُعَ الْفَجْرُ»2️⃣. خدای متعال از اول شب جمعه ماه مبارک رمضان تا طلوع فجر بنده اش را ندا می‌دهد. 1️⃣بحارالأنوار، ج93، ص338 – مستدرک الوسائل، ج7، ص430 2️⃣وسائل‌الشیعه، ج 7، ص78- بحارالأنوار، ج84، ص166 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعا یک نوع پناه بردن است❗️ 📌انسان در زندگی، حاجات مختلف مادّی و معنوی دارد. حاجات مادّی هم اقسام خاصّی دارد و به تبع گرفتاری‎های مختلف، برای انسان حاجاتی پیدا می‌شود. به طور کلّی دعا یک نوع پناه بردن است. 🔻وقتی انسان گرفتاری پیدا می‎کند و می‎بیند که تدبیرهایش کارساز نیست، دنبال کسی می‎گردد که بتواند این گره‌ها را باز کند؛ 🔻 لذا متناسب با گره و مشکلش، شخص مناسبی را برای حل آن پیدا می‏کند. مثال‎های ساده می‌زنم تا مطلب روشن شود؛ مثلاً اگر گرفتاری مالی دارد، دنبال کسی می‎رود که بتواند گره مالی‌اش را باز کند؛ نمی‎رود دنبال طبیبی که متخصّص طب باشد؛ زیرا تناسب با گرۀ مالی‌اش ندارد. این کار یک نوع پناه بردن و درخواست است. دعا درخواست است، پناه بردن و درخواست کردن از موجودی است که کارگشا و گره‏گشا است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دلیل بکار بردن اسماء جلاله یا الله، الّلهّم، الهی در دعا❗️ 📌اوّل، یک اسم خاص است. شما در هر دعایی می‎بینید که «اُلوهیّت» خداوند مطرح است. مثلاً اوّل دعا، «اللّهم» یا «الهی» دارد. آیا این‎طور نیست؟ دعا که از اوّل شروع می‎شود، با این اسم است. این اسم ناظر به اُلوهیّت اوست؛ لذا این اسم خاص به کار می‎رود. بنا بر فرض اگر ابتدای دعا هم نباشد، بالاخره در ضمن دعا باز این اسم «الله» آورده می‎شود، حالا به هر شکلی که باشد. دوّم، «ربّ» است. این، جنبهٔ توصیفی دارد، ولی «الله» اسم است. در بین اسمای الهی، اسم «الله» و از بین اوصاف خدای متعال هم وصف «ربّ» را می‎بینیم. در توضیح باید گفت: اینکه در ادعیه، «الهی» و «اللّهم» و امثال این‏ها آمده است، و حتّی در باب دعاها گفته می شود که ده مرتبه «یا الله» بگو و بعد دعا کن، به این جهت است که «الله»، این لفظ جلاله، اسم است برای موجودی که مستجمعِ جمیعِ صفات است. هر کمالی را که فکر کنی، در این اسم هست؛ هم رازق است، هم شافی است، هم کافی است، هرچه بگویی هست. «الهی»، «یا الله» و «اللّهم»؛ یعنی ای موجودی که همهٔ کلیدها و همه خیرها در دست تو است! ای کسی که تمام اوصاف جمال و کمال در تو است! لذا هر حاجتی که از حوائج باشد، در این قالب می‎گنجد و با این خِطاب تناسب دارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @agamojtabatehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 افرادی مانند شهید صیاد شیرازی، به هیچ وجه اهل سازش نیستند❗️ 📌آنچه موجب تأسّف و تأثّر من است، فقدان یك چهرۀ‌نورانی است كه سال‌ها روبروی من در این جلسه بود و سراپایش گوش و دقّت بود. مطالب را هم ثبت و ضبط می‌كرد و گاهی هم به من مراجعه داشت و سؤال می كرد. برای همیشه در دنیا از دیدارش محروم شدم. شهید صیّاد شیرازی «رضوان الله تعالی علیه» به عالم ارواح و انوار پیوست و به هدف خلقتش رسید. او نزد ربّش مرزوق است. بر طبق موازینی كه در دست داریم، ارواح نورانی شهدا در نشئۀ برزخ، انقطاع كلّی از این عالم ندارند. آن‌ها با اموری كه مورد علاقۀ آن‌هاست، یك نوع رابطه برقرار می‌كنند؛ لذا اگر ادّعا كنم كه با توجّه به علاقه شدیدش به این جلسات، روح منوّرش الآن در جلسۀ ما حضور دارد، گزاف نگفتم. دیدگان برزخی من از دیدارش محروم است، ولی او شاهد و من مشهود هستم. قبلاً او مشهود من بود و من شاهد و الآن او شهید است و من محروم. واقعاً باید این تعبیر را بكنم: «عَاشَ سَعِيداً وَ مَاتَ شَهِيداً». این حادثه مرا در وادی تفكّری فرو برد كه چه شده كه دشمنان اسلام نظیر این افراد را هدف قرار می‌دهند. در ذهنم یک سیر اجمالی نسبت‌به تاریخ صدر اسلام كردم و حوادث نظیر این حادثه را پیش كشیدم و روی آن تأمّل كردم. به این نتیجه رسیدم كه این افراد هدف دشمنان اسلام قرار می‌گیرند نه دیگران؛ جهت این است كه این‌ها افراد مؤثّر و كارایی در دفاع از حریم اسلام هستند. از طرفی هم، قابل معامله نیستند و نمی‌شود با آن‌ها معامله كرد؛ به تعبیر دیگر به هیچ وجه قابل خرید نیستند. آقا مجتبی تهرانی رحمت الله ع @agamojtabatehrani
﷽ 📍 در تمامی حاجات، پناهگاه، «ربّ» است❗️ 📌صفتی که در آن لحاظ داعی شده و در آیه هم هست، مربوط به من و تو است، و آن، «ربّ»؛ یعنی پرورش‏دهنده است. «ربوبیّت» یک امر اضافی است؛ یعنی مضافٌ‏الیه می‎خواهد. وقتی گفتی «ربّ»، پای «مربوب» به میان می‏آید. اینجاست که پای من و تو به میان می‏آید. این را هم بدان که احتیاج من و تو به ربوبیّت، تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه ما در تمام ابعاد وجودی، چه مادّی و چه معنوی محتاج به ربوبیّت او هستیم؛ لذا وقتی به‏طور مطلق گفتیم: «ربّ»، این تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه پرورش دهنده در جمیعِ ابعادِ وجودیِ ما است. «ربّ» هم مثل همان «الله» در باب حاجات، فراگیر می‎شود؛ زیرا سراپای ما احتیاج است. باید کسی را صدا بزنیم و به او پناه ببریم. حالا به چه کسی پناه ببریم؟ به کسی که همه چیز ما در یدِ قدرت اوست، و او همهٔ امور ما را اداره می‎کند؛ به او پناه ببریم و از او بخواهیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعا در خواست فقیر از غنی است ❗️ 📌جهت این است که دعا «درخواست» است؛ دعا «پناه‏بردن» است. در قالب اصطلاح، درخواستِ فاقد از واجد؛ فقیر از غنی و نادار از دارا است. ما باید این معنا را در نظر بگیریم. که نسبت عبد با پروردگارش چه نسبتی‎ است. آیهٔ شریفه می فرماید: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». ای مردم! همه بدانید! رابطهٔ‎تان با خدا رابطۀ ندار با دارا است؛ رابطهٔ فاقد با واجد است؛ رابطهٔ تهی‏دست با غنی است. این خطاب قرآن به همه است: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». چه بسا این کلام ‏که مخلوق، فقیر است، مسامحه باشد؛ چرا که مخلوق، «فقر محض» است. سراپای من و تو هیچ است. هرچه هست از او است. سراپای من و تو فقر است؛ نه اینکه من خودم یک چیزی هستم و خدا یک چیزی و من فقیرهستم و او غنی؛ خیر، همین که گفتی من کسی هستم، همین‏جا اشتباه کردی. تو کسی نیستی. اصلاً هستیِ تو برای اوست. به تعبیر معروف، قرآن خیلی به ما احترام گذاشته که فرموده است. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ فاطر، آیهٔ 15 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 نوع ربوبیّت پدر و مادر❗️ 📌لذا آیات قرآن چه در بُعد فردی و چه در بُعد اجتماعی «ربوبیّت» را مطرح می‎کند؛ زیرا در مفهوم ربوبیّت، چند مفهوم نهفته است: «پرورش‏دهنده»، «پرورش‏شونده» و «پرورش». اینکه پرورش‏دهنده قادر است و پرورش شونده عاجز است؛ در معنای ربوبیّت نهفته است. وقتی گفتی «ربّ»، همهٔ این مفاهیم در آن هست. معنای دعا هم همین است. دعا؛ یعنی من ندارم و تو داری؛ لذا من از تو می‎خواهم. تو به من بده. در آیهٔ شریفه‎ نسبت به ابَوین در سورهٔ مبارکهٔ اسرا با ظرافت همین معنای ربوبیّت را مطرح می‎فرماید: «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»1️⃣؛ می‎خواهی برای پدر و مادرت دعا کنی بگو : «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّياني‏ صَغيرا». خدایا! رحمتت را به پدر و مادرم فرو فرست، چون آنها نسبت به من یک نوع ربوبیّت به خرج دادند، آن موقعی که من عاجز بودم و آن‏ها قادر، دست من را گرفتند! لذا در ادعیهٔ مأثورهٔ ما، هم اسم جلاله و هم «ربّ» به کار می‎رود. مفهوم دعا این است که به خدا بگویی: تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم. به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست می‎کنم. 1️⃣و از سر مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستر و بگو: «پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند. سورهٔ الإسراء، آیهٔ 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 🔰اوّل به خودت دعا کن !!! 📍 تقدّم دعای برای خود در رابطۀ آمرزش❗️ 📌خواسته‎های انسان از خداوند، خواسته‎های مختلفی است. با نگاه به آیات در می‌یابیم جایی که داعی اوّل برای خودش دعا می‎کند، خواسته‎ و مضمون دعا، مسئلهٔ «غفران» است: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ». پس در غفران، باید خود را بر دیگران مقدَّم کنیم. قرآن می فرماید: خدایا! اوّل من را بیامرز. بعد پدر و مادرم را و بعد سایر مؤمنین و مؤمنات را بیامرز! امّا علت چیست؟ اگر انسان بخواهد دعایش مستجاب شود، ابتدا باید خودش را از گناهان تطهیر کند و بعد دعا کند. من این نکته را غالباً، به‏خصوص در لیالی قدر تذکّر می‎دهم که اوّل صلوات بفرستید، بعد استغفار کنید، بعد دوباره صلوات بفرستید و بعد حاجات خود را بخواهید. اوّل خودتان را تمیز کنید، آمرزش بخواهید تا خدا گناهانتان را ببخشد؛ حالا اگر با این زبانی که آمرزیده شده دعا کنی، دعایت مستجاب می‎شود. چرا اوّل می‎گویم: من را ببخش؟ چون می‎خواهم برای شخص دیگری دعا کنم و شرط استجابت دعای من این است که اوّل خودم را تطهیر کرده باشم. بعد از این درخواست، سراغ دیگران می‎رود، و علّت اینکه برای آن‏ها هم از خدا غفران می‎طلبد، بیان می‌شود. باید توجّه کرد که تقدیم خود در دعا مطلق نیست؛ زیرا فقط در مسئلهٔ غفران، انسان باید خود را مقدّم کند؛ امّا در مسائل دیگر به‏طور مطلق نیست مثلاً می‎فرماید: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ»1️⃣. در مرتبهٔ بعد مشاهده می‌کنیم خاندان و وابستگان و فرزندان انسان مقدّم بر دیگران هستند. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ ابراهیم، آیهٔ 41 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 علّت دعا کردن برای فرزندان❗️ 📌در رابطه با جهت این تقدیم‎ها به سراغ بحثی که در باب تربیت داشتم می‌روم که با بحث دعا هم کمالِ ارتباط را دارد. انسان پس از مرگ از این نشئه به نشئه دیگر می‎رود، و تنها خودش هست و اعمالش؛ لذا باید ابتدا برای خود دعا کرد و غفران و مغفرت و رحمت الهی را طلبید. امّا از عالم دنیا که به نشئه برزخ برویم، انقطاع کلّی از این نشئه پیدا نمی‎کنیم؛ زیرا ابتدا به نشئۀ برزخ و بعد از آنجا به نشئه قیامت می‎رویم. ما در نشئه برزخ، انقطاع کلّی از این عالم نداریم؛ و لذا یک سنخ تعلّقاتمان مثل فرزندان‎ و خاندان‎مان هنوز باقی است و تا حدودی رابطه با این نشئه برقرار است. از طرفی چون این رابطه هست و فرزند، دنبالهٔ وجودیِ انسان در این عالم است، گویا بخشی از هستی‎ام را در اینجا گذاشته‏ام و رابطه‎ام با نشئهٔ دنیا قطع نشده است؛ لذا میراث حقیقی، فرزند است نه مال؛ چون با مرگ، انقطاع کلّی از مال پیدا می‎کنم. ریاست هم همین‏طور است؛ زیرا یک رابطهٔ اعتباری بود و با مرگ تمام می‌شود، هیچ رابطهٔ دیگری نیست، فقط رابطه با فرزندانمان هست و چون این رابطه هست، میراث حقیقی برای انسان همان فرزندان او هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
💐خداوند می‌پوشاند , خود خدا، رسوا می‌کند. 🌹روایت را ابوحمزه ثمالی است نقل می‌کند از امام باقر صلوات الله علیه که حضرت فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که نعوذبالله، کاری را انجام دهد که مورد رضای خدا نباشد؛ کنایه از این که، این تخلّف بکند از فرمان الهی و مرتکب گناه بشود و عمل زشت انجام بدهد. مگر این که خداوند می‌پوشاند آن را، عمل زشتش را که دیگران مطلع نشوند، در مرحله اوّل. 💐«مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تَعَالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى» اگر بار دوّم، باز همان عمل زشت را مرتکب بشود، باز دارد «سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْه» بار دوّم هم خداوند با ستاریّتش، باز او را هم می‌پوشاند، نمی‌گذارد رسوا شود. 🌺«فَاِذا ثََلَّثَ» و اگر بار سوّم تکرار کند، این جا است که دارد: « أَهْبَطَ اللَّهُ تَعالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» جنبه کنایی به تعبیر ما دارد. فرشته‌ای به صورت انسان، خداوند می‌فرستد و به مردم می‌گوید، فلانی این کار را کرد، آن کار را کرد. این روایت شریفه، اشاره به این معناست: خداوند ستّارالعیوب است، در این هیچ شبهه‌ای نیست؛ اما این را هم بدانی‌ها! که ستاریّتش سقف دارد. فهمیدی؟! خدا ستّارالعیوب است بی‌برو برگرد، شد؟! نمی‌گذارد رسوا بشوی؛ امّا این بدانی‌ها! ستّاریتش سقف دارد، فهمیدی؟! یک بار ، دوبار، بنا نیستش که ... یک وقت به جایی می‌رسد که خود خدا، رسوایت می‌کند. می‌خواهد این را بفرماید. خود خدا، رسوا می‌کند. ما در روایات، بسیارداریم، حالا من نمی‌خواهم وارد آن بحث بشوم. خدمتتان عرض شود که: کسی اگر رسوا کند دیگری را، شد؟! خداوند به قیامت نمی‌گذارد برسد، آبروی کسی را ببرد، خدا، توی همین دنیا آبرویش را می‌برد، ولو شده در خانوادگیش. همه را متن روایت را دارم می‌گویم. شد؟ می‌خواهم این را بگویم: ستّاریتش حد دارد، سقف دارد، شد؟! یک مرتبه، شد؟! دو مرتبه شد، نه دیگر، معلوم می‌شود این حرف‌ها نیست، گوش کنید! تو پرده دری؛ خوب دقّت کن، دا. گوش کن! خدا از پرده دری بدش می‌آید؛ چون خودش پرده دار است. پرده دری اگر کردی، پرده‌ات را می‌درد. این را می‌خواستم بگویم. توجّه کنید، در یک حدّی است، توجه کنید، یک کار نعوذبالله گناه، بار دوّم همان، بار سوّم دیگر چرا؟ رسیدید شما به عرض من؟! این را می‌خواهد بفرماید که انسان، باید مراقبت داشته باشد و از ستّاریّت خدا نعوذبالله، سوء استفاده نکند. بحار جلد 6 صفحه 6 بحار - جلد 7صفحه361 صفحه361 عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @agamojtabatehrani
﷽ 📍 جایگاه و ویژگی ماه مبارک رمضان❗️ 📌پیغمبر اکرم(ص)می‏فرمایند: «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَه».1️⃣اگر بنده آنچه را در ماه مبارک رمضان است می‌دانست، هر آینه دوست داشت که تمام سال، ماه رمضان باشد؛ لذا روایتی هنگام ورود در ماه رمضان از پیغمبر اکرم(ص)به این مضمون نقل شده است : «سُبْحَانَ اللَّهِ مَا ذَا تَسْتَقْبِلُونَ وَ مَا ذَا يَسْتَقْبِلُكُمْ»؛ منزّه است خدا. شما به دیدار چه می‎روید؟! چه چیز به دیدار شما می‎آید؟! در ادامهٔ روایت آمده است: «قَالَهَا ثَلَاثَ مَرَّات».2️⃣حضرت سه بار این جمله را تکرار ‎فرمودند. پیغمبر اکرم(ص)می‎فرمایند: «يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ َثَلَاثَ مَرَّاتٍ هَلْ مِنْ سائِلٍ فَأُعْطِيَهُ سُؤْلَه» ؛ خداونددر هر شب از ماه مبارک رمضان سه بارخطاب به بنده اش می‎فرماید: آیا درخواست‏کننده‎ای هست که درخواست او را اجابت کنم؟ «هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَه».3️⃣آیا کسی هست که به من رجوع کند و از من پوزش بطلبد تا من هم عذرش را بپذیرم؟ این روایات مربوط به ماه مبارک رمضان است که موقعیّت زمانی این ماه را بیان می‏کند. 1️⃣بحارالآنوار، ج 93، ص 346 - مستدرک الوسائل،ج 7، ص 425 2️⃣ بحارالانوار، ج 93، ص 347- مستدرک‌الوسائل، ج 7، ص425 3️⃣ بحارالأنوار، ج 93، ص 338- مستدرک الوسائل، ج7، ص430 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 شب قدر تمام درب های آسمان گشوده و هیچ حجابی بین عبد و رب نیست❗️ 📌پیرامون شب قدر، پیغمبر اکرم(ص) می‏فرمایند: «تُفَتَّحُ ابوابُ السَّماءِ فِی لَیلَۀِ القَدرِ»؛1️⃣ تمام در‎بهای آسمان در شب قدر گشوده می‎شود؛ یعنی تمام حجاب‎ها برطرف می‎شود. در شب قدر هیچ حجابی بین عبد و ربّش نیست. البته این رفع حجاب از ناحیهٔ ربّ است؛ به این معنا که از طرف پروردگار، هیچ مانعی وجود ندارد؛ بنابراین از خصوصیّات لیالی قدر این است که هیچ حجابی در کار نیست، و اگر بنده بخواهد با پروردگارش سخن بگوید، هیچ مانعی وجود ندارد؛ لذا عبد در شب قدر باید در راز و نیاز کوشش کند و دردها و مشکلاتش را با ربّش مطرح کند و از او هم بخواهد که مشکلاتش را حل کند. شب نوزدهم، شب تقاضای ترمیم گذشته است. امشب از خدا چه بخواهیم؟ ابتدا ترمیم بخواهیم و پس از آن، ترسیم بخواهیم. از خدا بخواهیم که سال آیندهٔ‎مان خوب باشد. ائمهٔ معصومین(ع) در ادعیه مأثوره به ما آموخته‎اند که خدا را خطاب کن و بگو: «عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِين»؛2️⃣ نه تنها خطاکاران را عقوبت نمی‎کنی، بلکه به ایشان احسان هم می‏کنی. 1️⃣وسائل الشیعه، ج8، ص 21 2️⃣بحارالانوار، ج 95، ص 389- زاد المعاد، ص16- مفاتیح الجنان 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خدایا! اگر فقط به نیکوکاران اکرام می‌کنی بدکار‌ها چه کنند؟❗️ 📌مطلب دیگر، مسئلهٔ لیالی قدر است. در روایتی که «زراره» نقل می‎کند، امام صادق(ع) می‎فرمایند: «التَّقْدِيرُ فِي لَيْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ وَ الْإِبْرَامُ فِي لَيْلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ الْإِمْضَاءُ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ».1️⃣ بررسی امور سال آینده و اندازه‎گیری آن در شب نوزدهم و ثبت و ضبط آن در شب بیست و یکم است.در شب بیست و سوّم، آن امور توشیح شده و به امضای حضرت ولی‏عصر (عج) می‎رسد. ابتدا سراغ ترمیم برویم و از خدا بخواهیم که گذشتهٔ‏مان را ترمیم کند. امام علی(ع)در مناجات خود می‏گوید: «إِلَهِي إِنْ كُنْتَ لَا تَرْحَمُ إِلَّا الْمُجِدِّينَ فِي طَاعَتِكَ فَإِلَى مَنْ يَفْزَعُ الْمُقَصِّرُونَ»؛ خدایا! اگر فقط به کسانی که در طاعت تو کوشش کردند رحم کنی، پس آن‏هایی که اشتباه کردند، به چه کسی پناه برند؟! «وَ إِنْ كُنْتَ لَا تَقْبَلُ إِلَّا مِنَ الْمُجْتَهِدِينَ فَإِلَى مَنْ يَلْتَجِئُ الْمُفَرِّطُونَ»؛ و اگر تنها از کسانی که از تو اطاعت کردند قبول کنی، پس کسانی که زیاده‎روی کردند چه کنند؟! «وَ إِنْ كُنْتَ لَا تُكْرِمُ إِلَّا أَهْلَ الْإِحْسَانِ فَكَيْفَ يَصْنَعُ الْمُسِيئُون».2️⃣و اگر بنا باشد که جز نیکوکاران را اکرام نکنی، پس بدکارها چه کار کنند؟ 1️⃣ الکافی، ج 4، ص 159 - من لا يحضره الفقيه، ج‏2 ص156 - اقبال الاعمال،ج1، ص64 2️⃣ بحارالانوار، ج 91، ص 103 و ص164 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani