﷽ 📍 آزمایش بی نظیر امام حسین(ع)❗️ 📌 یک بُعد اساسی حرکت امام‌حسین(ع) این بود که یک آزمایش الهی بود. یک آزمایش الهی، هم برای یزید و هم برای امام‌حسین(ع) بود. از این‌طرف اسفل السافلین را گرفتم و از آن طرف، اعلیٰ علیین را گرفتم، چه برسد به وسط این دو که آزمایش دارد. یک آزمایش بزرگ الهی کرد که به اعتقاد من در طول تاریخ بشریت در یک بُعدش بی نظیر بوده است. نه قبل داشتیم و نه بعد داریم و به نظر من بعد هم نخواهد آمد. خدا می‌خواست برملا کند. طوری هم برملا کرد که بشر در تاریخ بشریّت الی یوم القیامه هیچ وقت بشر نمی‌تواند آن را فراموش بکند. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام ..

﷽ 📍 امتحان جداسازی شقی را از سعید و عاصی را از مطیع ❗️ 📌بحث در این است که علم به تمییز مطرح نیست. خداوند می‌داند و از ازل به همۀ امور احاطۀ علمیّه دارد. او نخواسته است که خودش بفهمد. آیا خداوند نمی‌دانسته است؟! او می‌دانسته است. او هم شمر و یزید را می‌شناخته و هم امام‌حسین(ع) را می‌شناخته است. بساط کربلا در تاریخ بساط کوچکی نبوده و دیگر هم نخواهد بود. شما این بساط را کوچک ندانید. این صحنه برای از یزید گرفته تا امام‌حسین(ع) آزمایش الهی و امتحان است. حتّی برای امام‌حسین(ع) امتحان است.این امتحان، یک جداسازی است. خدا علم به تمییز هم داشته است و امتحان برای علم به تمییز نیست؛ پس این جداسازی برای چیست؟ شقی را از سعید و عاصی را از مطیع جدا می‌کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام

#کلام_علما 💠آقا مجتبی تهرانی(ره) :حاجت های بزرگ خودتان را از آقازاده‌ های کوچک امام حسین(حضرت علی اصغر و حضرت رقیه«ع») #محرم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه #

﷽ 📍 جدا سازی برای اتمام حجّت است❗️ 📌اوّل، تمییز و جداسازی سعید از شقی و عاصی از مطیع است: «مَّا كاَنَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلىَ‌ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتىَ‌ يَمِيزَ الخَْبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ»1️⃣؛ خبیث را از طیب جداسازی می‌کند. چرا؟ آیه می‌گوید: «لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَ يَحْيىَ‌ مَنْ حَىَّ عَن بَيِّنَةٍ»2️⃣؛ برای خاطر اینکه اتمام حجّت کرده باشم؛ یعنی به خیر و شر از دید شما امتحان می‌کنم. 🔰ما در این دنیا دو جور متقابلات بیشتر نداریم؛ یا صحّت است یا مرض است؛ یا فقر است یا غنا است؛ یا عزّت است یا ذلّت است. اسمش را خیر و شر از دیدگاه ظاهر می‌گذاریم. با آن‌ها برای جداسازی آزمایشت می‌کند. جداسازی برای چه؟ برای اینکه شما که حیوان نیستید. شما می‌گویید که انسان هستم. آنچه به شما داده بودم، نباید حرام شود. اگر حرامشان بکنی، برخورد می‌کنیم. به تو عقل دادم و برای تو وحی فرستادم. آیا این کار را نکردم؟ تو عقل و وحی را حرام کردی؛ با یک تیر، دو نشانه زدی. 1️⃣خدا بر آن نيست كه مؤمنان را به اين [حالى‌] كه شما بر آن هستيد، واگذارد، تا آنكه پليد را از پاك جدا كند. سورۀ مبارکۀ آل‌عمران، آیۀ 179 2️⃣تا كسى كه [بايد] هلاك شود، با دليلى روشن هلاك گردد، و كسى كه [بايد] زنده شود، با دليلى واضح زنده بماند. سورۀ مبارکۀ انفال، آیۀ 42 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امتحان حجّت است، به‌خصوص برای مؤمن❗️ 📌روایتی که از امام‌موسی‌بن‌جعفر(ع) نقل کردند. مرحوم فیض از کافی شیخ کلینی نقل می‌کند: «إِنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ(ع) وَ امّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُولُ»1️⃣. دو تا مربّی است. در تعبیر روایت، ناس دارد؛ یعنی برای همه است و صحبت مؤمن و کافر نیست. برای همۀ مردم است؛ یعنی تمام کسانی که مدّعی انسانیت هستند. دو حجّت هستند. تعبیر به حجّت، برای این است که بعد می‌خواهد برخورد بکند. می‌خواهد جداسازی بکند و طبق آنچه به دست آوردند، با آن‌ها عمل کند. «لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ عَلَيهَْا مَا اكْتَسَبَتْ». اگر در مسیر حیوانی رفتی برای تو آخور می‌بندد. که به جایگاه حیوانات بروی. باید در وادی انسانیّت عمل کنید. این مطلب به‌خصوص برای آنهایی است که مدّعی ایمان هستند. بنابراین چرا امتحان می‌کند؟ اوّلین جهت، این است که خداوند می‌خواهد که حجّت را بر ابنای بشر تمام بکند که دیگر نتوانند اعتراض بکنند؛ به‌خصوص برای مؤمن راه اعتراض وجود ندارد. 1️⃣همانا برای خدا بر مردم دو حجّت است. حجّت ظاهری و حجّت باطنی است. پس امّا حجّت ظاهری رسولان، انبیا(ع) و ائمّه(ع) هستند و امّا حجّت باطنی عقل‌ها هستند. الکافی، ج1، ص16- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص207- بحارالأنوار، ج 1، ص137 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امتحان حجّت است، به‌خصوص برای مؤمن❗️ 📌روایتی که از امام‌موسی‌بن‌جعفر(ع) نقل کردند. مرحوم فیض از کافی شیخ کلینی نقل می‌کند: «إِنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ(ع) وَ امّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُولُ»1️⃣. دو تا مربّی است. در تعبیر روایت، ناس دارد؛ یعنی برای همه است و صحبت مؤمن و کافر نیست. برای همۀ مردم است؛ یعنی تمام کسانی که مدّعی انسانیت هستند. دو حجّت هستند. تعبیر به حجّت، برای این است که بعد می‌خواهد برخورد بکند. می‌خواهد جداسازی بکند و طبق آنچه به دست آوردند، با آن‌ها عمل کند. «لَهَا مَا كَسَبَتْ وَ عَلَيهَْا مَا اكْتَسَبَتْ». اگر در مسیر حیوانی رفتی برای تو آخور می‌بندد. که به جایگاه حیوانات بروی. باید در وادی انسانیّت عمل کنید. این مطلب به‌خصوص برای آنهایی است که مدّعی ایمان هستند. بنابراین چرا امتحان می‌کند؟ اوّلین جهت، این است که خداوند می‌خواهد که حجّت را بر ابنای بشر تمام بکند که دیگر نتوانند اعتراض بکنند؛ به‌خصوص برای مؤمن راه اعتراض وجود ندارد. 1️⃣همانا برای خدا بر مردم دو حجّت است. حجّت ظاهری و حجّت باطنی است. پس امّا حجّت ظاهری رسولان، انبیا(ع) و ائمّه(ع) هستند و امّا حجّت باطنی عقل‌ها هستند. الکافی، ج1، ص16- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص207- بحارالأنوار، ج 1، ص137 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 جداسازی مؤمن از کافر، منافق و خود مؤمنین❗️ 📌مسئلۀ آزمایش، مسئلۀ جداسازی سعادت از شقاوت و مطیع از عاصی است. اصلاً دنیا دار امتحان است. مدرسه‌ای برای ابنای بشر است. در این مدرسه هم امتحان هست. 📌 مدرسۀ بدون امتحان نمی‌شود. دنیا، مدرسة الله است و در آن، برای هر ذی شعوری امتحان هست. ذی‌شعور به معنای کسی است که به او عقل دادیم. عقل، مربّی باطنی است و مربّی خارجی هم دارد. در این جداسازی‌ها چند قسم دیگر هم هست. یک وقت مؤمن از کافر جدا می‌شود و یک وقت، مؤمن از منافق جدا می‌شود. یک وقت جداسازی در خود مؤمنین است. سه جور است. 🔻یک وقت مؤمن از کافر جدا می‌شود که در آیات هم داریم. یک وقت مؤمن از منافق جدا می‌شود. ما دو اصل داریم که در تقابل با هم هستند: مؤمن و کافر داریم. نفاق اصلاً شاخه‌ای از کفر است. منافق ظاهراً مسلمان و باطناً کافر است. احکام فقه اسلام هم آن‌ها را از هم جدا می‌کند. 🔻مسلمان بی دین را سال گذشته در ایّام عاشورا بحث کردم. اینجا هم مسئلۀ تمییز و جداسازی است؛ نه اینکه خداوند نمی‌داند؛ خداوند می‌داند. در بعضی از آیات یک احتمال همین است که برای خاطر این است که دیگران شناسایی کنند. «وَ جَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً»1️⃣؛ ما بعضی از شما را برای بعضی از شما مادۀ امتحانی قرار می‌دهیم. 1️⃣سورۀ مبارکۀ فرقان، آیۀ 20 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 شمر و یزید فراوان است، امّا امام‌حسین(ع) نیست که بیاید و ببینیم مردم چه کاره هستند. ❗️ 📌در میان مؤمنین هم جداسازی مطرح است. کسانی هستند که از نظر ظواهر مدّعی مرتبۀ بالایی از ایمان هستند و حال اینکه در این مرتبه نیستند. خداوند صحنه‌ای پیش می‌آورد که ظاهر می‌شود و می‌بینند که این شخص در این مرتبه نیست؛ نه اینکه فاقد ایمان باشد. ایمان، دارای درجات است. یک بُعد از امتحانات برای این است که ایمان فرد ظاهر بشود. یک وقت این بروز و ظهور نسبت‌به غیر و یک وقت نسبت‌به خود شخص است. چه بسا خود انسان به معنای واقعی خودش را نشناخته باشد. آزمایش الهی یک نوع خودشناسی نسبت‌به مؤمنین _ چه بسا انسان خودش را نشناسد و خیال کند که در حدّی از ایمان است. ◾️بعد صحنه‌ای پیش می‌آید. به تعبیر ساده، آب گیرش نیامده؛ و الّا شناگر قابلی است. میدان برایش باز نشده است. اگر میدان شیطنت برایش باز شود، ببین چه کار می‌کند. وقتی میدان برایش باز نشده، مثل امامزاده است؛ امّا وقتی صحنه‌ای پیدا شد که امتحان الهی است، حقیقت ظاهر می‌شود. ◾️چه بسا خودش هم خودش را نمی شناسد. شمر و یزید فراوان است، امّا امام‌حسین(ع) نیست که بیاید و ببینیم مردم چه کاره هستند. این‌طور نیست که ظواهر یا عادات، گویای آنچه در باطن من می‌گذرد، باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام ◾️◾️◾️

﷽ 📍 فرمایش پیغمبراکرم(ص) به امام‌حسین(ع) ❗️ 📌امام‌حسین(ع) یک نوع مختصّاتی دارد. یکی از آن‌ها را وارد می‌شوم . دیگری را در مورد ششم، بحث می‌کنم. روایت در کتاب بحارالأنوار است. ◾️ وقتی که امام‌حسین(ع) خواست از مدینه حرکت بکند، شب بود. سر قبر پیغمبراکرم(ص) آمد تا با جدّش وداع کند. در آنجا نماز خواند و سرش را به سجده گذاشت. ◾️ در کتاب بحارالأنوار دارد: «فَأَطَالَ فَنَعَسَ وَ هُوَ سَاجِدٌ»؛ سجده‌اش طولانی شد؛ به تعبیر ما چُرتش برد و خوابید. «فَجَاءَهُ النَّبِيُّ وَ هُوَ فِي مَنَامِهِ‌»؛ پیغمبراکرم(ص) به خوابش آمد. «فَأَخَذَ الْحُسَيْنَ وَ ضَمَّهُ إِلَى صَدْرِهِ»؛ امام‌حسین(ع) را گرفت و به سینه‌اش چسابند. ◾️ «وَ جَعَلَ يُقَبِّلُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ»، و بین دو دیدۀ امام‌حسین(ع) را بوسید، «وَ يَقُولُ بِأَبِي أَنْتَ كَأَنِّي أَرَاكَ مُرَمَّلًا بِدَمِكَ بَيْنَ عِصَابَةٍ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ»، و گفت: پدرم فدای تو! مثل اینکه تو را می‌بینم که بین گروهی از این امّت، آغشتۀ به خونت هستی. ◾️ «يَرْجُونَ شَفَاعَتِي»؛ آن‌ها امید دارند که من شفاعتشان کنم. «مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ خَلَاقٍ»؛ آن‌ها اصلاً بهره‌ای از آخرت ندارند. «يَا بُنَيَّ إِنَّكَ قَادِمٌ عَلَى أَبِيكَ وَ أُمِّكَ وَ أَخِيكَ وَ هُمْ مُشْتَاقُونَ إِلَيْكَ»؛ ای پسر من! تو به پدر، مادر و برادرت وارد می‌شوی و آن‌ها به دیدار تو اشتیاق دارند. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام ◾️◾️◾️◾️

﷽ 📍 مقایسه حضرت ابراهیم(ع) با امام حسین(ع)❗️ 📌آزمایش‌هایی از حضرت‌ابراهیم(ع) شد. اینکه مواد امتحانی‌اش چه بود، بحثی است. می‌گویند: هم از نظر قلبی امتحان شد، هم مالی امتحان شد، هم جانی و هم فرزندی امتحان شد. دل به رحمان داد و گفت: «إِنىّ‌ وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذِى فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا»1️⃣. 🔰 از همه چیز رو برگرداند و گفت: روی دلم به سمت خداست. از نظر مالی هم در راه رحمان داد. وقتی این جمله را شنید: «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنَا وَ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ»؛ رمۀ بزرگی داشت. گفت: نصفش را دادم. یک بار دیگر اگر بگویی، نصف دیگر را هم می‌دهم. یک بار دیگر گفت و همه را داد. همه را داد. جان به نیران داد. دل به رحمان داد. او را در آتش انداختند. فرزند به قربان داد. اسماعیل را برد. این کارها را کرد تا بعد امام شد. امّا مکرر گفتم: میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است 🔰 سراغ امام‌حسین(ع) بیا. بین روایاتمان در باب ابتلائات حضرت‌ابراهیم(ع) مطالعه می‌کردم که بی‌اختیار یاد امام‌حسین(ع) افتادم؛ گفتم یا حسین(ع)! خوبی و دلبریِ حُسن حسابی دارد بی حساب از چه سبب این همه زیبا شده‌ای 🔰مکرّر این شعر را خوانده‌ام و بی اختیار اشکم در آمده است. خیلی تفاوت است. حضرت‌ابراهیم(ع) رمه را داد. پسرش را آورد. جان به نیران داد، امّا خدا گفت: «يَنَارُ كُونىِ بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلىَ إِبْرَاهِيمَ»2️⃣.جان به نیران داد. اسماعیل را به قربانگاه آورد.«وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ»3️⃣.اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. 🔰اسماعیل تشنه شد. پایش را روی زمین کشید و چاه زمزم بیرون زد. کجا حضرت‌ابراهیم(ع) العطش بچه‌هایش را شنید؟ کجا حضرت‌ابراهیم(ع) دید که لشکر به خیمه‌های زن و بچّه‌اش حمله کند. طوری که امام‌حسین(ع) نتوانست بلند شود. سر زانو بلند شد و گفت: «اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دِیناً فَکُونوُا اَحْرَاراً فِی دُنْیَاکُمْ»؛ ای بی دین‌ها! اگر دین ندارید، شرف داشته باشید. این زن و بچّه‌ها چه کرده‌اند؟! حضرت‌ابراهیم(ع) کجا فرق شکافتۀ اسماعیل را دید؟ 1️⃣ روى خود را به سوى كسى گردانيدم كه آسمان‌ها و زمين را پديد آورده است. سورۀ مبارکۀ انعام، آیۀ 79 . 2️⃣اى آتش! براى ابراهيم سرد و بى‌آسيب باش! سورۀ مبارکۀ انبیا، آیۀ 69 . 3️⃣ و او را در ازاى قربانىِ بزرگى، رهانيديم. سورۀ مبارکۀ صافات، آیۀ 107 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام ✅✅✅✅

﷽ 📍 حضرت ابالفضل (ع)اطاعت امام را اطاعت الله می‌دید.❗️ 📌پیغمبراکرم(ص) فرمود: «لَا تَكُونُ مُؤْمِناً»، مؤمن نیستی، «حَتَّى تَعُدَّ الْبَلَاءَ نِعْمَةً وَ الرَّخَاءَ مِحْنَةً»؛ تا اینکه شدّت را نعمت بدانی و گشایش را بدبختی بدانی. «لِأَنَّ بَلَاءَ الدُّنْيَا نِعْمَةٌ فِي الْآخِرَةِ وَ رَخَاءَ الدُّنْيَا مِحْنَةٌ فِي الْآخِرَةِ»1️⃣؛ یعنی یک چهرۀ ملکوتی دارد. بحث صور غیبیّه است. فریب این چیزها را نخورید. انسان باید به وظیفه‌اش عمل بکند. تو مسیر صحیح الهی‌ات را طوری برو که شرمندۀ خداوند نباشی:هر چه پیش آید، خوش آید. حالا تطبیق می‌دهم. خداوند در صحنۀ عاشورا و قیام امام‌حسین(ع)، هم یزید را امتحان می‌کرد هم امام‌حسین(ع) را امتحان می‌کرد. آن حیوان درندۀ به صورت انسان و مدّعی ایمان را امتحان می‌کرد؛ لذا مسئله و محور همین است. نعم الهیّه که می‌آید، انسان شکر و حمد می‌کند. امّا قرار نبوده که غفلتی در کار باشد. هر نعمتی پنج رقم شکر دارد. اگر دیدی که پنج تای آن را انجام دادی، نعمت می‌شود. اگر انجام ندادی، نقمت است. امام‌زین‌العابدین(ع) فرمودند: برای عمویم عباس در بهشت مقامی است که شهدا به آن غبطه می‌برند. قیمت را بالا می‌برد. شهدا در مرتبۀ شهادت غبطه می‌برند، نه در مراتب دیگر. سرّش این است که اطاعت امام را اطاعت الله می‌دید. همین روح اطاعتی‌اش بود که باعث عظمت روح حضرت‌عباس(ع) است. نه تنها زمان حیات و نه تنها در بهشت؛ بلکه در همین دنیا به این مقامات رسید. قابل انکار نیست که حضرت‌ابوالفضل(ع) باب الحوائج است و گره‌های بزرگ را باز می‌کند. 1️⃣برای اینکه بلای دنیا، نعمت در آخرت است و آسایش دنیا، سختی آخرت است. بحارالأنوار، ج 64، ص237 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani 🔰🔰🔰 #محرم #امام_حسین علیه السلام ◾️◾️◾️◾️◾️

﷽ 📍 خودم ماندم و کس دیگری نیست❗️ 📌امام‌حسین(ع) یک خطبه موقع ورود به کربلا دارد که معروف است: «إِنَّ النَّاسَ عَبِيدُ الدُّنْيَا وَ الدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ». وقتی که بنا شد آزمایش جمعی پیش بیاید، «قَلَّ الدَّيَّانُونَ». دین در معرض خطر است. می‌خواستم که این خطبه را برای شما معنا کنم که امام‌حسین(ع) چه می‌خواهد بگوید. مقدّمات حرکت امام‌حسین(ع) را ببینید. از مدینه به مکّه و از مکّه به سمت کوفه. بعد حوادث بین راه. بعد هم به کربلا رسیده است. امام‌حسین(ع) چه می‌خواهد بگوید؟ آیا می‌خواهد بگوید: این آدم و بنده وقتی مثلاً چشمش درد گرفته است، می‌فهمی که دین دارد یا ندارد؟! چون می‌بینی که کفر می‌گوید یا نه. از خداوند شکایت می‌کند یا نه. ◾️ آیا حضرت آزمایش فردی را می‌گوید؟ دل درد گرفته‌ام و به خودم می‌پیچم. مریض شده‌ام. آزمایش شخصی الهی است. می‌خواهد ببیند آیا در آنجا چیزی از دهانم درمی‌آید و از خداوند شکایت می‌کنم یا نه؟ مثلاً کسی در خانه نبوده و برگشته است. او دیده است که دزد خانه‌اش را زده و مالش را برده است. ◾️ ببینیم که او چه کار می‌کند؟ آیا باز هم شکر خداوند را می‌کند یا نه؟ آیا امام‌حسین(ع) این موارد را می‌گوید؟! مسئله، این نیست. بحث آنجایی است. که دین در خطر قرار بگیرد و یک آزمایش جمعی پیش آمده است. جمع شوید! دارند دین را از بین می‌برند. از مختصّات امام‌حسین(ع) است که با شهادتش به آنجا می‌رسد؛ لذا می‌گویند که هر چه بیشتر بر امام‌حسین(ع) مصیبت وارد می‌شد، چهره‌اش برافروخته تر می‌شد. ◾️در مقاتل دارد: «فَنَظَرَ الْحُسَیْنُ(ع) اِلَی مَصَارِعِ فِتْیَانِهِ وَ اَحِبَّائِهِ»؛ امام‌حسین(ع) روز عاشورا به تمام شهدا از جوانان تا اصحاب نگاه کرد. خیلی عجیب است! «فَنَظَرَ الْحُسَیْنُ(ع) اِلَی مَصَارِعِ فِتْیَانِهِ وَ اَحِبَّائِهِ»؛ قلم به قلم همه را نگاه کرد. ◾️«فَعَزَمَ عَلَی لِقَاءِ الْقَوْمِ»؛ آنجا بود که گفت: خودم ماندم و کس دیگری نیست. «فَنَادَی»؛ صدای امام‌حسین(ع) بلند شد: «هَلْ مِنْ ذَابٍّ یَذَبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(ص) هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یُخَافُ اللهَ هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یُغِیثَنَا لِوَجْه اللهِ»؛ شروع کرد این جملات را گفتن. بحارالأنوار، ج 44، ص383 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani #محرم #امام_حسین علیه السلام #شام_غریبان