﷽ 📍 تعلّق به دنیا غصه و گرفتاری را در پیش دارد❗️ 📌روایت را ابن ابی‏ یعفور از امام صادق(ع) نقل می‎کند که حضرت فرمودند: «مَنْ تَعَلَّقَ قَلْبُهُ بِالدُّنْيَا تَعَلَّقَ مِنْهَا بِثَلَاثِ خِصَالٍ هَمٍّ لَا يَفْنَى وَ أَمَلٍ لَا يُدْرَكُ وَ رَجَاءٍ لَا يُنَالُ»1️⃣؛ کسی که به دنیا تعلّق قلبی پیدا کند، قلبش به سه امر گره می‎خورد: اوّل، غصّه‎ای که بی‏زوال است. دوّم، آرزویی که به آن نمی‎رسد، و سوّم، امیدی که به آن نائل نمی‎شود. دارند؟ خیر. اگر چیزی هدف من شود، از دل من هم جدا نمی ‏شود. وقتی بزرگ‎ترین هدف من دنیا باشد، دل من با دنیا گره می‏خورد. گره خوردن دل با دنیا به این خاطر است که دنیا بزرگ‏ترین هدف من شده است. کسی که چون به هدفش نرسیده است همیشه غصّه ‏دار و همیشه گرفتار است و احساس کمبود می‎کند. بنابراین کسی که مبتلا به این درد است، از آنچه که در اختیارش هست، نمی ‏تواند استفاده کند. بدبخت‎تر از چنین فردی در عالم وجود ندارد. 1️⃣الخصال، ج1، ص88 - بحارالأنوار،ج 70 ،ص91 و ص103، و ص163 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ رُوِیَ اَنَّه قِيلَ لِلصَّادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ: «عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟ فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ: «عَلَى‌ أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلِمْتُ‌ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ» ترجمه: زندگی دنیای خود را بر چه محور و پایه ای استوار کرده اید؟ حضرت فرمودند: آن را بر چهار محور و پایه بنا کرده‌ام: دانستم که عمل مرا و آن چه را انجام آن به سود من است، کسی برای من انجام نمی‌دهد و به همین خاطر برای انجام اعمال تلاش و کوشش کردم. فهمیدم که خداوند عزّوجل در همه حالات بر اعمال و حرکات و اعتقادت و خطورات قلبی من کاملاً آگاه است و به همین خاطر از انجام اعمال زشت و داشتن افکار زشت شرم کرده و صرف کردم. دانستم روزی مرا کسی غیر من نمی‌خورد و به همین خاطر آرامش پیدا کردم. دانستم که آخر کار من مرگ است؛ پس خود را برای سفر آماده کردم. شرح:روایت شده است که به امام صادق صلوات الله علیه، عرض کردند: زندگی دنیایت را بر چه محوری استوار کردی؟ خب، ترجمه اش کنم باید همین را بگویم. «عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ؟ فَقالَ عَلَیهِ السَّلامُ»؛ حضرت سپس در جواب فرمود: «عَلَى‌ أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ»؛ بر محور چهار چیز استوار کردم، زندگی این نشئه دنیا را.اوّل: البته تو روایت اوّل ندارد، من دارم می‌گویم عَلِمْتُ‌ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ»؛ این را فهمیدم، دانستم که آن کاری را که به سود و نفع من است و سعادت مرا، او تأمین می‌کند، غیر من، برای من انجام چیه؟ نمی‌دهد. درست است یا نه؟ بسم الله. نماز ظهرت را می‌خوانی این‌جا، کسی دیگر می‌تواند این نماز را برای تو بخواند؟تا زنده هستی؟ آره؟همین جور دانه دانه می‌رویم جلو.کارهای مثلاً فرض کنید آخرتی، همین جور، کار خیری که سعادت انسان را در این دنیا انجام بدهد، تأمین می‌کند، درست است یا نه!؟ «عَلِمْتُ‌ أَنَّ عَمَلِي»؛ مراد این است: عملم، کاری را که به نفع من است، شد؟! «لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي»؛ غیر من، برای من انجام نمی‌دهد. کسی برای من انجام نمی‌دهد. این را فهمیدم، «فَاجْتَهَدْتُ»؛ کمرِ همّت بستم که خودم این کار را بکنم. شد؟ چون کس دیگر که برای من نمی‌کند. دوّم: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ»؛ این را فهمیدم که خدا، چیه؟ خدا آگاه است و احاطه دارد بر من. شد؟! هیچ چیز من، پنهان از او نیست، درسته؟ به تمام شراشر وجود من احاطه دارد. شد؟! «فَاسْتَحْيَيْتُ»؛ پس شرم کردم که عمل زشت انجام بدهم؛ یعنی گناه بکنم. «وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ»؛ پس خجالت کشیدم، به تعبیر ساده که کار زشت انجام بدهم. سوّم: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي»؛ این را فهمیدم، آنی که روزی من است، رزق، آن که روزی من است، شد!؟ آن را غیر من نمی‌تواند بخورد. فهمیدی؟ روزی ماها را شد؟! هیچ کس نمی‌تواند بخورد. روزی هر کس را که خدا مشخص کرده، همان را می‌خورد. این دویدن‌ها همه‌اش بی‌جا است. آدم به تکلیفش عمل می‌کند. توجّه کردید؟ آن چه روزی‌اش هست، بهش می‌رسد. «وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي»؛ غیر من، روزی من را نمی ‌تواند بخورد. درست است یا نه؟ حالا چه کار کرده؟ «فَاطْمَأْنَنْتُ» روحم آرامش پیدا کرد، هیچ اضطرابی برای روزیم ندارم، اصلاً، چون کس دیگر که نمی‌تواند بخورد مال من را. روزی مرا کس دیگر نمی‌خورد. شد؟ نه ضعف اعصاب گرفتم، نه ناراحتی روانی پیدا کردم، می‌فهمی چه می‌گویم؟ هیچ کدام از این‌ها را. فهمیدی؟ اصلاً. در ارتباط با زندگی دنیای‌ام، هیچی، یک آرامش، اطمینان، آرامش، یک آرامش درونی دارم نسبت به چی؟ نسبت به وضع روزی‌ام. چهار: «وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ» این را بهش رسیدم، ته خط، آخر کار من در این نشئه، مرگ و کوچ کردن است، سفر است؛ از این جا باید بروم. درسته؟ شد؟! چه کار کردم؟«فَاسْتَعْدَدْتُ» آماده این سفر کردم، خودم را. مسافر چه طوری خودش را آماده می‌کند. هان؟ توشه راه، «یَا جُنَادَةَ اسْتَعِدَّ لِسَفَرِك‌»؛ امام حسن فرمود به جناده، در آن آخرین لحظاتش «وَ حَصِّلْ زَادَكَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِك‌»؛ درست یا نه؟ به جناده گفت. «اسْتَعِدَّ»؛ «فَاسْتَعْدَدْتُ» می‌فرماید حضرت؛ «اسْتَعْدَدْتُ» یعنی خودم را آماده کردم. آمادگی چی؟ زاد و توشه این سفر را تهیه کردم برای خودم. بحار جلد 78 صفحه 228 بحار جلد 44 صفحه 139

﷽ 📍 حضرت سلیمان(ع) آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود❗️ 📌حضرت سلیمان(ع) خَدَم و حَشَم بسیاری داشت، امّا قلبش تعلّقی به دنیا نداشت. در روایت آمده است که حضرت سلیمان(ع) سلطنت و حکومت در اختیارش بود و با اینکه به این دنیا تعلّق نداشت، ولی خداوند در یک ‎مورد حظّ او را کم می‎کند. امام صادق(ع) می‏فرمایند: «آخِرُ نَبِيٍّ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ وَ ذَلِكَ لِمَا أُعْطِيَ فِي الدُّنْيَا»1️⃣. آخرین پیغمبری که به بهشت می‎رود، سلیمان بن‏داود(ع) است؛ به خاطر خَدَم و حَشَمی که داشت. در اینجا بحث تعلّق قلبی است و مردم به طور غالب این‎گونه هستند که اُنسشان با دنیا موجب تعلّق قلبی ایشان نسبت به دنیا می‎گردد. هرچه اُنس بیشتر شود، تعلّق بیشتر می‎شود. یکی از آثار سویی که انسان باید در دعاهایش در نظر بگیرد، همین تعلّق قلبی است. 1️⃣بحارالأنوار ، ج 14 ، ص 74 و ج70، ص107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 چه کسانی از دنیا با سختی و حسرت می‌روند❗️ 📌علی(ع) فرمودند: «مَنْ كَانَتِ الدُّنْيَا هِمَّتَهُ اشْتَدَّتْ حَسْرَتُهُ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛1️⃣کسی که هدفش دنیا شود، حسرتش در هنگام جدایی از آن شدّت پیدا می‎کند؛ یعنی هنگامی که می‎خواهد از نشئهٔ دنیا عبور کند و به نشئهٔ برزخ برود، به او سخت می‎گذرد؛ چون چشمش به این طرف است. امام صادق(ع) فرمودند: «مَنْ كَثُرَ اشْتِبَاكُهُ فِي الدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا»؛2️⃣اشتباک به معنای «در هم پیچیدن» است. کسی که با دنیا آمیخته و اُنس شدید پیدا کرده است، هنگام جدایی از آن بسیار حسرت می‏خورد. اُنس و تعلّق قلبی از آثار سویی است و بر کسانی مترتّب می‎شود که حدّ کفاف را نپذیرند. امّا کسانی که در امور دنیوی‎شان به همان سقفی که در معارف ما آمده بسنده کنند، راحت‎تر به نشئهٔ آخرت منتقل می‎شوند. 1️⃣بحارالأنوار، ج 68، ص 181- مستدرک‌الوسائل، ج 12، ص152 2️⃣وسائل‏الشيعه، ج 16، ص 20 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 عزّت امام؛ یعنی عظمتی که همراه با قدرت است، به‌خاطر انتسابش به ‌الله‌تعالی بود. ❗️ 📌 من به خال لبت، ای دوست! گرفتار شدم چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم من در مباحثم این را مکرّر گفته‌ام. شما می‌دانید چرا عدّه‌ای از امام‌(خمینی ره) وحشت و بیم داشتند؟ همه، حتّی مؤمنین از ایشان بیم داشتند. عزّت امام، به‌خاطر انتسابش به ‌الله‌تعالی بود. عزّت؛ یعنی عظمتی که همراه با قدرت است. ✅ اگر بخواهیم خیلی خودمانی تحلیلش‌ کنیم، باید بگوییم: امام، آخوندی بود که چیزی نداشت. قبول داریم یا نه؟ نه یک قبایی، نه یک عبایی، نه یک عمّامه‌ای! آن‌چنان چیزی نداشت. پس چگونه به این عزّت رسید؟ چون اهل تقوا بود. ✅ اصلاً ستایش و رضای مخلوق در نظرش نبود. او به دنبال این بود که ببیند خدا چه می‌خواهد. این جمله از یاد من نمی‌رود. چند سال پیش، یک وقتی فرمود: اگر همۀ شما یک ‌طرف بایستید، من یک‌طرف می‌ایستم. این، جملۀ بزرگی است. وقتی بحث دین مطرح باشد، اگر همه یک‌طرف بروید، من تک و تنها یک‌طرف می‌ایستم. نکوهش‌ها و تعریف‌های شما هیچ تأثیری در من ندارد. او می‌گفت: فقط خدا و به دنبال وظیفۀ شرعی بود. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_گناه 📓 #گناه_شناسی 🏷 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @ agamojtabatehrani

﷽ ◾️فارغ از خود شدم و کوسِ اناالحق بزدم همچو منصور خریدار سر دار شدم 📍 راه و روش انبیا(ع) را نمی‌توانند از بین ببرند. ❗️ 📌 من حالا جملات علی عَلَیهِ‌السَّلَامُ را می‎خوانم و مختصری هم توضیح میدهم. در خطبۀ صد و هشتاد و دوّم نهج‏البلاغه است. «الَّذِينَ قَتَلُوا النَّبِيِّينَ». که راجع به همین اصحاب مدائن است هم چه بسا باشد. که من در تفسیر هم گفتم اینها رو. انبیا را این‌ها کشتن خیلی هم کشتن. چرا؟ خوب دقّت کنید جهت آن را امام علی ؟س؟ قشنگ در دو جمله می‌گوید. 🔻«وَ أَطْفَئُوا سُنَنَ الْمُرْسَلِينَ». چون می‌خواستند آن راه و روشی را که انبیا و مرسلین آوردند، این راه و روش رو چه‌کار کنن؟ از بین ببرند، در سطح جامعه. «وَ أَحْيَوْا سُنَنَ الْجَبَّارِينَ». این‌ها زنده کنند آن راه و روش ستمگران را. واقعاً باید گفت امام (ره) نور به قبرت بباره. بحث ایشان این است. می‎گفت کوچکترین حرکتت را اسلام دستور داده. کوچکترین حرکت. واقعه‌اش هم همین است. گفت من مطلع هستم. علی عَلَیهِ‌السَّلَامُ می‌گوید: کجاهستند این‌هایی که می‎خواستند سنن مرسلین رو چه‌کار کنن؟ خاموش کنند. این راه و روش الهی را و بعد یک راه و روش بشری را که حیوانی است این را ادب کنند، دو مرتبه. 🔻علی عَلَیهِ‌السَّلَامُ می‌گوید. من این‌را می‌گویم که اسلام همه چیز دارد. بحث این است گوش کنید. آنچه که آنها دارند این است که نَعُوذُبِاللَّهِ بی بند باری است. اسلام و سنن مرسلین بی‌بند وباری را قبول چیه؟ نمی‎کند. لذا علی عَلَیهِ‌السَّلَامُ قبل از جملات خوب دقّت کن. 🔻 وقتی اوّل که می‎خواهد وارد بشود خدمتتون عرض شود که جمله‎ای را که می‎فرماید. بله. می‎فرماید. «أُوصِيكُمْ عِبَادَ اللَّهِ‏ بِتَقْوَى‏ اللَّهِ». خوب دقّت کن محوریت چی؟ تقوا. حضرت علی عَلَیهِ‌السَّلَامُ می‎فرماید به اینکه عبرت بگیرید از آنهایی که آمدند سنن مرسلین را خواستن چه‌کار کنن اطفاء کنن و سنن جبارین یعنی چی؟ مکتب‌های بشری را دو مرتبه برگردانند و عَلَم کنن؛ عبرت بگیرین. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ ◾️آن مرد بزرگ چه کرد؟! ◾️ غم دلدار، فکنده است به جانم شرری که به جان آمدم و، شهرهٔ بازار شدم 📍 پرورش یافتگان مکتب امام خمینی (ره)❗️ 📌 امام را ببینید (ره) این مرد ملکوتی. چه‌کار کرد هان. آن نَفَس الهی‌اش. این معارف عالیۀ معنوی اسلامی را شد؟ چنان این‌ها را لطیف می‎کرد و در قلوب می‎ریخت، سر از پا دیگر نمی‎شناختن برای دفاع از اسلام. درست است یا نه؟ ◾️ آن مرد بزرگ چه کرد؟! این جوان‌ها را، آقا ذائقه‌شون را عوض کرد. ذائقه را عوض کرد. مرگ را در ذائقۀ این‌ها شیرین کرد. تشنۀ شهادتشان کرد این‌ها را ببینید، چه کرد؟ چرا؟ می‎دانی چرا؟ چون باقیماندۀ از حسین (ع) بود. ◾️خون حسین(ع) در رگهای خمینی(ره) بود. این بود. من یک چیزی یادم آمد. یک کسی برای من نقل کرد گفت یکی از این سردارانی که در جنگ شهید شد، گفت با همان لحن با صفا و خودمانی، رو کرد به این همراهانش گفت بچّه‎ها؛ ◾️گفتند چیه؟ گفت بیایید همه دعا کنیم شهید بشویم. جهتش هم بهتان بگویم. این جنگ تمام می‌شود امّا بدانید ما کسانی نیستیم در جامعۀ بعد از جنگ بتوانیم زندگی بکنیم. وا مصیبت. چی می‎دیدن. چی می‎دیدن؟ چی می‎دیدن این‌ها؟ ما نتونیم زندگی کنیم. یعنی ما را جوری بار آورده امام(ره) که سر از پا نمی‎شناسیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه #امام_خمینی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ در میخانه گشایید به رویم، شب و روز که من از مسجد و از مدرسه بیزار شدم 📍 بعد سالگرد امام خمینی(ره) چه باید کرد؟❗️ 📌 امّا راجع‌به امام(ره) می‌خواستم یک تذکّر بدهم: سالگرد امام(ره) تمام شده است. بحثی نیست و باید تجلیل بشود، امّا خیال نکنید که با تشکّر کار تمام است. امام(ره) مَجرا بوده است. همۀ مخلوقین مجرای فیض الهی هستند. حتّی در نعمت‌هایی هم که به ما می‌رسد، منعم حقیقی خداوند است. امّا از همین مجاری باید تشکّر کرد و در روایات هم ما داریم. 📌 این مجرا، مجرای فیض بود و نعمتش هم نعمت معنوی بود. متناسب با او باید تشکّر کرد. لااقل تا موقعی که ما متنعّم به نعمتی هستیم که به دست آن مرد بزرگ به ما رسید، باید تشکّر کرد. وقتی سالگرد تمام شد، دیگر تشکّر نیست. می‌گویی چه کار کنم؟ می‌گویم: هدیه‌های معنوی برای او بفرستید. لااقل اینکه هر شب یک فاتحه برای امام(ره) بخوانیم. اکتفا به ایّامی که گذشته است، نکنید. در یک سنخ عبادات و مستحبّات‌تان شریکش کنید. 🔻وقتی زیارت می‌روید، برای او نیابت کنید؛ این اعتقاد ماست. امام(ره) به ما نعمت داد و مجرای فیض الهی برای ما بود. بدانید تشکّر از او تشکّر از خداوند است. این اعتقاد طبق روایت است. تشکّر از خداست و دوام نعمت برای ما می‌آورد. یعنی نعمتی که به ما داده است، در دست ما می‌ماند: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ»1️⃣. 1️⃣اگر واقعاً سپاسگزارى كنيد، [نعمت] شما را افزون خواهم كرد. سورۀ مبارکۀ ابراهیم، آیۀ 7 〰️〰️〰️〰️〰️ #امام_خمینی رحمت الله علیه #رحلت_امام_خمینی رحمت الله علیه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

◾️حاضری میلیاردها بدهی؛ ولی درست نمی‌شود. !!! وَ مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نَعَّمَ أهْلَهْ» ترجمه: گمان خود را به خداوند متعال نیکو و خوب قرار بده؛ پس به درستی که هر کس به خداوند گمان خوب و نیکو داشته باشد، خداوند هم بر طبق گمان خوب و حسن ظن با او عمل و رفتار می کند. شرح: روایت را حسین ابن یزید است نقل می‌کند از امام هشتم صلوات الله علیه، می گوید: روایت نسبتا مفصّلی است، بخشیش را من خواندم که رفته خدمت امام هشتم، و آن جا یک مقدار به قول ما، گله مندی کرده از دست تنگی مادّی‌اش به اصطلاح ما، من دیگر، چون نخواستم خیلی بخوانم، جملاتی که اساسی بود، خواندم. 🔻 حضرت رو می‌کنند بهش، می‌فرمایند به این که: گمانت را به خدا نیک بکن. فهمیدی؟! احساس کرده بود که مثل این که نعوذبالله، مثلاً فرض کنید، خدا نخواسته به این که مثلاً این در سعه باشد.«اَحسِنِ الظَّنَّ بِاللهِ تَعَالَی» گمانت را به خدا خوب بکن. «فَاِنَّ مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللهِ تعالی» هر کسی که گمانش به خدا نیک باشد، به خدا خوش گمان باشد به قول ما، آن جا «کانَ الله ُعِندَ ظَنِّهِ» خدا با همان ظن و گمانش به او عمل می کند. 📌اگر به خدا خوش‌بین بودی‌ها، با همان خوش بینی‌اش با تو رفتار می‌کند. فهمیدی؟! من یک مثال بزنم، فرض کن آدم یک مقدار گرفتاری پیدا می‌کند، پیش خودش، نسبت به یک شخصی فکر می‌کند، او گره‌اش را باز می‌کند. خوش بین است بهش، می رود پیش‌اش؛ توجّه کنید مثال می زنم، خوش بینی است. حالا این معلوم نیست به این که او آن جا گره را باز کند یا نکند،ها. بنده را مثال زدم. تو به خدا خوش بین باش، گرفتاری و چیزی هم داری بهش بگو؛ امّا با خوش بینی بگو. خدا با همان خوش بینیت با تو رفتار می‌کند. خوب دقّت کنید. بعد؛ جمله بعدی: «وَ مَنْ رَضِيَ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ» اگر کسی این، خشنود باشد از خداوند؛ به این که فرض کنید از نظر روزی‌اش آن جور که او می‌خواسته، بهش نداده، فهمیدی؟! اما این را بدان در مقابلش هم هست. 🔻 « قَبِلَ مِنهُ الیَسیرَ مِنَ العَملَ» فهمیدی؟! از آن طرف هم از تو اعمال کم‌ات را که برای او انجام می‌دهی، قبول می‌کند. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟! همان واجباتت را انجام بده، مستحبّات را هم چی؟! نمی‌خواهد انجام بدهی، همه را قبولش می‌کند. قبولی عمل، خیلی بالاست،ها این را بهتان بگویم. قبولی خیلی به قول ما، از نظر سطحش بالاست که خدا قبول کند اعمال آدم را. توجّه کنید! جمله بعد: «وَ مَن رَضِيَ بِالیَسیرَ مِنَ الحَلالُ» اگر کسی این، رضایت بدهد، به چی؟ به مال حلال؛ اما مال حلال زیاد نباشد، گوش می‌کنید چه می‌گویم؟ کم باشد. این جمله، جمله زیبای‌ است. 🔰 «خَفَّتْ مَئُونَتُهُ» می‌فهمی یعنی چی؟ هان! اگر به تو کم داد، ها! از آن طرف هم خرج‌هایت را هم کم می‌کند. آی آی! این خیلی نکته است تویش.فهمیدی؟! پول با پارو برود هوا، از آن طرف، یک گره که تمام عالم جمع بشوند، نتوانند باز کنند. حاضری میلیاردها بدهی؛ ولی درست نمی‌شود. یک مرضی می‌آید؛ خودت, بچّه‌ات, همین جور دارم می‌گویم که قشنگ جا بیفتد تو ذهنت ، فهمیدی؟! یا مشکلات دیگر، گوش کنید چه می‌خواهم بگویم، هیچ تعارف نداریم. «وَ مَن رَضِيَ بِالیَسیرَ» گوش می‌کنی؟ «مِنَ الحَلالُ» فهمیدی؟! راضی باشی. حلال به دستت رسید، کم، یک مقدار که زندگیت بگذرانی. شد؟! راضی باشی، «خَفَّت مَئُونَتُهُ» خرج‌اش را کم می‌کند.، فهمیدی؟ «وَ نَعَّمَ اَهلَه» می‌فهمی یعنی چی؟ فراخی، گشایش می دهد به آن کسانی را که نان خور او هستند. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ که فشار رو تو نگذارند، خجالت بکشی پیششان. بحار الأنوار ،ج‌75، ص 343 *این روایت را در صوت، این طور بیان فرمودند: روا حسین ابن یزید...: اَحسَنُ ظنَّ بالله تعالی... بالله تعالی ...کان الله ُ... وَ مِنَ الرَضِیَّ بِالقَلیلِ مِنَ الرِزقَ قَبِلَ مِنهُ الیَسیرَ مِنَ العَملَ وَ مَن رَضيَ بِالیَسیرَ مِنَ الحَلالُ خَفَّت مَعُؤنَتةُ وَنَعَمَ اَهلَهُ» الْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ دَخَلْنَا عَلَى الرِّضَا (ع) أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللَّهِ كَانَ اللَّهُ عِنْدَ ظَنِّهِ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ‌ مِنْهُ‌ الْيَسِيرُ مِنَ‌ الْعَمَلِ‌ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نُعِّمَ أَهْلُهُ‌ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 عاشق دنیا نشو❗️ 📌در روایات، به مسئلۀرضایت به کفاف اشاره شده است. امام رضا(ع) می‎فرمایند: «مَنْ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِيَ اللَّهُ مِنْهُ بِالْقَلِيلِ مِنَ الْعَمَلِ»1️⃣؛ 🔻هرکس در امور دنیایی‎اش به اندازهٔ کفاف از خدا خشنود باشد، خداوند نیز به عمل کم او رضایت می‏دهد و از او می‏پذیرد. امام علی(ع) فرمودند: «اُنظُر إلَى الدُّنْيَا نَظَرَ الزَّاهِدِ الْمُفَارِقِ وَ لَا تَنْظُرْ إلَيْهَا نَظَرَ الْعَاشِقِ الْوَامِقِ»2️⃣. بینش و نگرشت به دنیا نباید مانند نگرش یک عاشق به آن باشد؛ چون آخر کار، جدایی و حسرت است. کسی که عاشق است، هنگام جدایی از محبوب، غصّه ‏دار می‏شود. 1️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص 356 2️⃣غرر الحکم و درر اکلم، ص140 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 کرامت انسان در زندگی به حد کفاف بودن است ❗️ 📌امام صادق(ع) علایم مؤمن را این‏گونه می‏شمارند: «الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ»1️⃣ ✅؛ مؤمن کسی است که کسبش پاکیزه و خُلقش نیکو و رفتارش صحیح است و اضافهٔ مال خود را انفاق می‎کند. این بخش، مربوط بود به قسمت اوّل کلام امام رضا(ع) پیرامون متعبّدی که در جهت برخورداری از ثواب آخرت، قناعت می‏کند. در قسمت دوّم که امام رضا(ع) جنبهٔ انسانی مسئله را مطرح کرده و فرمودند: «أَوْ كَرِيمٌ مُتَنَزِّهٌ عَنْ لِئَامِ النَّاسِ»2️⃣، منظور این است که روح انسانی و کرامت طبع انسان کریم، باعث قناعت‏پیشگی او می‏شود. جمع کردن مال، زحمت بسیاری دارد؛ چرا که فرد باید تملّق دیگران را بگوید و نزد افراد فرومایه تحقیر شود تا بتواند بیش از کفاف را به دست بیاورد؛ ✅ لذا حضرت(ع) می‎فرمایند: که کرامت انسانی هم اقتضا می‎کند که انسان در زندگی‎ خود به حدّ کفاف بسنده کرده و زیاده‏طلبی نکند. امام هشتم(ع) می‎فرمایند: قناعت ناشی از دو بُعد الهی و انسانی می‏شود. 1️⃣الكافي، ج 2، ص 235- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص189- بحارالأنوار، ج 64، ص293 2️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص349 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه بیست و ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 خداوند منافقین را لعن می‌کند❗️ 📌در روایتی مُحَمَّدِ بْنِ فُضَيْلِ نقل می‎کند:«كَتَبْتُ إِلَيْهِ أَسْأَلُهُ عَنْ مَسْأَلَةٍ»؛ نامه‌ای به امام‌رضا(ع) نوشتم و از ایشان در مورد مسئله‌ای سؤال کردم. نمی‌گوید: مسئله چیست، امّا از جواب به دست می‌آید که سؤال چه بوده است؛ از جواب به دست می‌آید که سؤالش از نفاق و منافق بوده است. «فَكَتَبَ إِلَيَّ»؛ امام‌رضا(ع) در جواب من نوشت:«أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ»؛ خداوند می‎فرماید:«إِنَّ الْمُنافِقِينَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ...». تا بعد خود حضرت می‌نویسد:«لَيْسُوا مِنْ عِتْرَةِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ خیال نکنی که آن‌ها از عترت پیغمبر(ص) بودند، «وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»؛ مؤمن نبودند، «وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ»؛ به صراحت و وضوح می‌فرماید که باطناً کافر بودند. «يُظْهِرُونَ الْإِيمَانَ»؛ در ظاهر می‌گفتند: ما مسلمان و مؤمنیم، ولی «وَ يُسِرُّونَ الْكُفْرَ»؛ در باطن، کفرشان را پنهان کرده بودند. «وَ يُسِرُّونَ الْكُفْرَ وَ التَّكْذِيبَ»؛ آن‌ها دروغ می‎گفتند، «لَعَنَهُمُ اللَّهُ»1️⃣؛ خدا هم لعن‌شان می‎کند. 1️⃣تفسیر العیاشی، ج1، ص 282 - بحار الأنوار، ج‏69، ص، 175 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📕 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir