﷽ 📍 فرق بین خواندن و تلاوت قرآن❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اثر وضعی خواندن بعضی از سورۀ قرآن❗️ 📌سوره ها آثار وضعی و حتّی اثر وضعی مادّی دارند؛ مبادا فقط دنبال آن برویم! اگر کسی در رکعت اوّل نافله بعد از نماز عشا سوره واقعه را بخواند، در امور مادّی اش اثر دارد. این مسأله در متون اسلامی وجود دارد. اگر در رکعت اوّل بعد از حمد، سوره واقعه را بخواند، برای او گشایش مادّی حاصل می شود. سوره واقعه را برای چه می‏خواند؟ به خاطر اثر مادّی اش. کسی بود که بیست سال پیش مُرد. آن موقع می گفتند که ثروتش حدود پانصد میلیون تومان بوده است. صد و هفت ساله بود که مُرد. یکی از رفقای ما نقل می کرد که در اواخر عمر او که چند سالی در بستر افتاده بود و نمی توانست حرکت کند من نزد او رفتم. هنگامی که نماز مغرب و عشایش را خواند؛ دیدم که نافله عشا می خواند. نافله عشا را که می‏خواند؛ دیدم شروع کرد به خواندن سوره واقعه. هنگامی که از خواندن آن فارغ شد و نماز نافله‏اش تمام شد به او گفتم: با این حالت، با زحمت خودت را حفظ کردی. چرا با خواندن سوره واقعه نافله‏ات را طولانی کردی؟ گفت: مگر نمی دانی اگر کسی در نافله عشایش در رکعت اوّل بعد از حمد سوره واقعه را بخواند؛ رزقش وسعت می‏یابد؟چقدر وسعت؟! دیگر چی می خواهی؟! الآن موقعی است که تو باید دقّت کنی در سوره واقعه که چه می گوید. «إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ»؛ نزدیک واقعه هستی. نزدیک مرگ هستی. «لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ . خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ» ؛ قیامت دروغ نیست. از کجا مالت را جمع کردی؟ روی این مسأله فکر کن. این فرد از سوره واقعه تنها به اثر وضعی و وسعت رزق و گشایش مادّی آن بسنده کرده است. این شخص قرآن را تلاوت نمی کند. 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اثر وضعی خواندن بعضی از سورۀ قرآن❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 قرآن کدام تلاوت کننده را لعن می کند❗️ 📌روایتی از پیغمبر اکرم(ص) منقول است که حضرت فرمودند: «رُبَّ تَالِ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ»؛ چه بسا کسانی هستند که قرآن را تلاوت می کنند و قرآن آن ها را لعن می کند. «رُبَّ تَالِ الْقُرْآنِ»؛ معنایش این نیست که چه بسا کسانی قرآن را می خوانند و معنایش را نمی فهمند و قرآن آن‏ها را لعن می‏کند. روایت مربوط به دسته های بعد است. یعنی کسانی که قرآن را تلاوت می کنند؛ قرآن را می خوانند؛ معنایش را می فهمند ولی در آن تدبّر نمی کنند؛ قرآن ایشان را لعن می کند. یعنی فردی که قرآن را می خواند؛ معنایش را می فهمد؛ تدبّر در معنی قرآن می کند ولی به احکام قرآن عمل نمی کند، قرآن او را لعن می کند. روایتی که می‏فرماید: «رُبَّ تَالِ الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ»1️⃣ این معنی را بیان می‏کند. 1️⃣ بحار الأنوار، ج 89، ص 184 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 قرآن کدام تلاوت کننده را لعن می کند❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

📍 به سطح پایین بهشت رسیدن همراه با کشیدن مصائب و سختی در دنیاست❗️ 📌ای انسان! اگر بخواهی ترقّی روحانی بکنی باید به سمت افق حرکت کنی. اگر بخواهی در این عالم مادّی ترقّی کنی و در این عالم کشف های مادّی کنی، باز هم باید به سمت افق حرکت کنی. پیغمبر اکرم(ص) خطاب می کند به ابی ذر: «یا أباذر جَدِّد السَّفینَةَ فَإنَّ البَحرَ عَمیقٌ»1️⃣؛ ای اباذر کشتی ات را نو کن. چرا؟ زیرا این دریا عمیق است. این گونه نیست که انسان بنشیند و بگوید که این افق نورش به خودی خود ظاهر می شود. نور می آید و ما را نیز فرا می گیرد و ما هم حرکتی پیدا می کنیم و ما را نیز زنده می کند. خیر! باید حرکت کنی. حرکتت نیز آمیخته با تألّم و ناراحتی و رنج و مصیبت است. باید همیشه خودت را مهیّا کنی. ای کسی که در بند این هستی تا به مقامات معنوی برسی! ای کسی که اجرهای اُخروی در نظر گرفته‏ای! ای کسی که یک سطح پایین بهشت در نظر تو است! بدان که باید حرکت کنی و در این مسیر رنج ببری. 1️⃣تفسیر روح البیان، ج1، ص350 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

📍 به سطح پایین بهشت رسیدن همراه با کشیدن مصائب و سختی در دنیاست❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 زاد و توشه برای سفر طولانی آخرت بطور کامل در دنیا تهیّه کنید❗️ 📌«یا أباذر جَدِّد السَّفینَةَ فَإنَّ البَحرَ عَمیقٌ وَ خُذ الزادَ کامِلاً فَإنَّ السَّفَرَ بَعیدٌ»1️⃣؛ زاد و توشه کامل بردار. چرا؟ چون سفر، سفری طولانی است. این طور نیست که با چهار قدم برداشتن تو به آن خورشید و نور برسی. باید زاد و توشه کامل برداری. عدّه‏ای خیال می کنند به طور مثال با چهار رکعت نماز خواندن و یک روزه گرفتن مطلب تمام شد و به سرانجام رسیده‏اند. عجب زاد و توشه ای برای آخرت تهیّه کردی. خیر! این گونه نیست. می‏خواهی این‏گونه به آن حقیقت محض برسی؟ خیر. نکات بسیاری در این موضوع نهفته است. مگر اعمالی که در اسلام وجود دارد در نماز و روزه خلاصه شده است؟ نگاه کنید که واجبات در اسلام تا چه حد است. باید به همه آن عمل کنی. باید محرّماتش را ترک کنی. زاد و توشه کامل بردار. ما عقباتی در پی داریم. این‏گونه نیست که بمیریم و تمام شود. تازه اوّل مصیبت است. تازه اوّل پرسش است که چه آورده ای و چه کرده ای؟ کار حساب دارد. پیغمبر (ص) به ابی ذر می گوید این گونه باش. 1️⃣ تفسیر روح البیان، ج1، ص350 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 زاد و توشه برای سفر طولانی آخرت بطور کامل در دنیا تهیّه کنید❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #مجموعه_تفسیر_نور_مبین 📕 #تفسیر 1 🏷 سوره فلق 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چگونگی آموزش و زمان توحید، نبوّت و امامت به فرزند❗️ 📌عبدالله بن فضاله روایتی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نقل می کند. در واقع اینجا خیلی احتیاط کرده است. فرمودند: «إِذَا بَلَغَ الْغُلَامُ ثَلَاثَ سِنِین»؛ وقتی فرزند به سه سالگی رسید به او هفت مرتبه بگو «قُلْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ»؛ این توحید است. ببینید از کجا شروع کرده است؛ می فرماید وقتی فرزندت سه ساله شد، وظیفۀ تو است که مسئلۀ توحید را آموزش دهی. مسئلۀ عجیب اینجا است که در ادامۀ روایت می فرماید: وقتی سه سال و هفت ماه و بیست روزش شد، «فَیُقَالَ لَهُ قُلْ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّه(ص)»؛ چقدر دقیق و ظریف وارد نبوّت شده است. بعد می فرماید همین را به او بگو تا چهار سالش تمام شود. «ثُمَّ یُقَالَ لَهُ قُلْ سَبْعَ مَرَّاتٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ(ص) وَݢݢآلِه»؛ این مسئلۀ امامت است. اگر کسی اهل دقّت باشد و در این روایات دقّت کند، متوجّه می شود. تا اینکه پنج سالش تمام شد. «ثُمَّ یُقَالُ لَه»؛ بعد به او بگو دست راست و چپت کدام است تا دست چپ و راست را از هم تمیز بدهد. «أَیُّهُمَا یَمِینُكَ وَ أَیُّهُمَا شِمَالُك»؛ اگر دیدی دست راست و چپش را فهمیده است، «فَإِنْ عَرَفَ ذَلِكَ حُوِّلَ وَجْهُهُ إِلَى الْقِبْلَةِ»1️⃣؛ او را بنشان و جهت قبله را به او بگو. مثلاً بگو سجده کن بابا جان ببینم بلد هستی یا نه؟ تا به شش سالگی برسد. نماز، رکوع، سجود، وضو و احکامی از این قبیل را دارد که به او آموزش بده. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 85، ص 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 🏷 جلسه دهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 چگونگی آموزش و زمان توحید، نبوّت و امامت به فرزند❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #ادب_الهی 📕 #مبانی_تربیت 🏷 جلسه دهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ مُوسَى ابْنِ جَعْفَرٍ صلوات الله عَلَیْهِمَا قالَ: «هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ يَا هِشَامُ إِنَّ الْعَاقِلَ نَظَرَ إِلَى الدُّنْيَا وَ إِلَى أَهْلِهَا فَعَلِمَ أَنَّهَا لَا تُنَالُ إِلَّا بِالْمَشَقَّةِ وَ نَظَرَ إِلَى الْآخِرَةِ فَعَلِمَ أَنَّهَا لَا تُنَالُ إِلَّا بِالْمَشَقَّةِ فَطَلَبَ بِالْمَشَقَّةِ أَبْقَاهَا» ترجمه: ای هشام! انسان عاقل به دنیا و دنیاداران نگاه می کند و می فهمد که دنیا جز با سختی و زحمت به دست نمی آید. او نگاه به آخرت می کند؛ پس می فهمد که آخرت و بهشت و رضوان الهی جز با سختی و زحمت به دست نمی آید؛ پس این انسان عاقل به دنبال آخرت می رود و زحمت و سختی را برای جایی می کشد که جاودانه و همیشگی است. شرح: در یک روایت مفصّلی است که دارد، موسی ابن جعفر صلوات الله علیه، به هشام ابن حکم، مطالب زیادی را فرمودند که یک مختصرش این بود به اصطلاح، که اتفاقاً توی این روایت، فرازهایش هرچه هست، قالبش این جوری است که من می بینم. آن قالبش این است که حضرت، روی عقل خیلی تکیه می کنند ایشان، خیلی! حالا گفتم فرازهای زیادی دارد، حالا من بخشیش را می گویم که چه بسا یک نظر خاصی هم حضرت داشتند توی این روایت. فرمودند که: ای هشام! انسانی که عاقل است، دقّت می کند. فرق است بین«نَظَرَ و رَاَء»؛ به قول ما از نظر طلبگی، رُؤیَت و نظر؛ به اصطلاح؛ رُویَت یعنی دیدن، دیدن هم این دیدن ظاهری است. این را می گویند: رویت. استعمال عربیش هم این است: رأیتُ مثلًا کذا. دیدم...؛ امّا نه، نَظَرْ معنایش این است که دقّت کردم رویش. حضرت می فرماید که آدم عاقل، یک آدمی است که دقّت می کند. گوش کنید، «نَظَرَ إِلَى الدُّنْيَا»؛ این به اصطلاح، مظاهر مادّیّت و همه را، این ها را و تمام لذّات دنیایی و هرچه که هست، رویش دقّت می کند، «وَ إِلَى أَهْلِهَا»؛ و به دنیا دارها هم، وضع آن ها هم دقّت می کند. خوب دقّت کنید! دو تا چیز هست، هم به خود دنیا، هم به دنیادارها، «وَ إِلَى أَهْلِهَا»؛ فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ این از نظر ما می گوییم نکته اینجاست. دنیا دارها، آن هایی که وضعشان خوب است و توپ است به قول شما، گاهی به من می گویند. این اصطلاح را شنیدم من، خودم هم نفهمیدم تا حالا یعنی چی؟ توپ، یعنی چی؟! این ها را نگاه می کند، دقّت می کند به این ها. حالا «فَعَلِمَ أَنَّهَا لَا تُنَالُ إِلَّا بِالْمَشَقَّةِ»؛ این را می فهمد به این که بلاخره، اگر کسی بخواهد دسترسی پیدا کند به این وضع، باید بدود. خلاصه اش بدون مشقّت هم، بدون زحمت هم گیرش نمی آید. گفت: هلو بیا برو تو گلو، نیستش قضیه نه، باید بدود. بسیار خب، حالا، باید تلاش بکند به قول ما، بسیار خب مایه بگذارد، تلاش بکند از نیروی خودش. از آن طرف هم، «وَ نَظَرَ إِلَى الْآخِرَةِ»؛ دقّت بکند در آخرت و التذاذات اُخروی و آن هایی که به اش انبیا و اولیا(ع)، از خدا گرفته تا صد و بیست و چهار هزار پیغمبر گفتند. من یک وقتی می گفتم به اینکه، من اعتقادم این است البتّه، اگر یک کسی همچین باشد. و او این است که: راجع به آخرت، هیچ عاقلی نمی تواند شبهه بکند؛ حتّی می شود راجع به مبدأ شبهه کرد، اما راجع به معاد نمی شود شبهه کرد. گفتم: صد و بیست و چهار هزار پیغمبر آمدند، همه هم گفتند آخرت هست. فهمیدی؟ یک کدامشان توش هیچ، به قول ما، شبهه ای نکرد. خب این هم که مسلّم است. یک نشئه بعد از اینجا، بی بروبرگرد، هست. دقّت به آن طرف هم می کند. درست است یا نه؟ خب، یک نگاه این طرف می کند، یک نگاه به آن طرف می کند. خب، «فَعَلِمَ أَنَّهَا» چی؟«لَا تُنَالُ إِلَّا بِالْمَشَقَّةِ»؛ این هم می بیند که اگر بخواهد به آن التذاذات و آن جا ها برسد، باز هم این زحمت دارد. هم این زحمت دارد، هم چی؟ آن زحمت دارد. درست است یا نه؟ حالا کدامش را انتخاب می کند آدم عاقل؟ این، «فَطَلَبَ بِالْمَشَقَّةِ أَبْقَاهَا »؛ می دانی یعنی چی؟ شما دو تا چیز می بینید، می خواهید جنس بخرید. درست است یا نه؟ پول می خواهید بالایش بدهید، درست است؟ هر دوتا را هم پول بالایش می دهید. شد؟ یکیش با دوام است، من دیگر بهتر از این نمی توانستم مثال بزنم، دوام دارد می فهمید؟ فرض کنید که می گویید، این تا آخر عمرم، خلاصه می توانم ازش استفاده کنم؛ درست است؟ یک ایش نه، زودگذر است، زود پاره پوره می شود، می اندازید دور. کدامش را انتخاب می کنید؟ عاقل کیه؟ این را انتخاب می کند دیگر درست است یا نه؟