زینب (س) شاه بیت صلابت در اسارت بود و فراق زینب (س) از حسین (ع) پایان گرفت خورشید وجود زینب(س) در آسمان زمین غروب کرد همان زینبی(س) که، نهضت عاشورا را به همگان عرضه کرد و به تنهایی پرچمدار ارائه این قیام شد تا معنای «کربلا در کربلا می‌ماند، اگر زینب(س) نبود» را به تفسیر برساند. او ام المصائب روایت عاشورایی بود که تمام داغ‌ها و سوگ‌ها، در مقابل مصیبت‌هایش رنگ می‌بازند... زینب کبری(س) سلاله پاکی از زهرای اطهر(س) بود که به دنیا آمده بود تا صبر و شکیبایی و صلابت زنانگی را با حضور بی مانندش شرمسار کند. و چه زیبا فرمود که: «ما وسیله‏ ارتباط خدا با مخلوق‏‌هاى او هستیم. ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی‌ها، راهنماهاى روشن خدا و وارث پیامبران اوهستیم‏.» او خواهر دلسوز و یاور شجاع اباعبدالله الحسین(ع) بود که عاشقانه در راه امام و پیشوای خود ایستاد و در برابر تمام مصائب و دردها، صبوری پیشه کرد. این در حالی است که مادرش زهرا(س) از عشق او به حسین(ع) چنین می‌فرماید که: «محبت دخترم زینب(س) به حسین(ع) بی‌نهایت است، که بی‌دیدار حسین(ع) آرام نمی‌گیرد. اگر بوی حسین(ع) را نشنود، قالب تهی می‌کند» اما در قتلگاه کربلا چه‌ها که ندید... و حال هنگامه دیدار او با حسین(ع) فرا رسیده تا این فراق، با آسمانی شدن روحش پایان پذیرد و التیام دردها و زخم‌های کهنه اسارت و فراق باشد. او دخت علی(ع) بود و علی‌وار با شجاعت بی‌نظیرش توانست یزیدیان را خوار کند و به عجز برساند تا بدانند ذریه‌ی علی(ع) در دفاع از حق، تا پای جان ایستاده‌اند. پیامبر اکرم(ص) درباره حضرت زینب(س) چنین فرمود: «هر کس بر مصیبت‌های این دختر بگرید، همانند کسی است که بر برادرانش، حسن(ع) و حسین(ع) گریسته باشد» یا زینب(س)! حال چشمان ما اشکبار عروج توست؛ تو که شکوه حماسه بودی، به اسارت رفتی اما آزادی و عدالت را در بند هم فریاد زدی تا همگان بدانند خورشید تابان حق، همواره از وجود تو و خاندان مطهرت طلوع می‌کند. و همگان معترف‌اند که اگر صبر و شکیبایی تو برای این رسالت نبود و خطبه با صلابتت در گوش یزیدیان هجی نمی‌شد، روایت سراسر درد و جان سوز آن ظهر عطشناک در دشت‌های نینوا محصور می‌ماند. وفات جانسوز عقیله بنی هاشم ، #حضرت_زینب_کبری(س) تسلیت باد. #کانون_خادمیاری_تخصصی_سلامت #خیریه_نذر_سلامت_امام_زمان_عج #موکب_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #محتوای_رسانه #کانون_خبر_و_فضای_مجازی