هدایت شده از گلچین روزگار
از نظر روحی نیاز دارم لوکیشن بادصبامو به نجف و کربلا تغییر بدم...
📬 معشوقه ی ادواردو
هدایت شده از - مخاطبِ خاص
آدمه حسودی نیستم
ولی از خدا که پنهون نیست از شما چه پنهون
به کسایی که میدونن اربعین پیاده میرن سمت کربلا ، کسایی که کربلا زندگی میکنن و هر روز قبل رفتن سرکار دست رو سینه میزارن و رو به حرم سلام میدن و بعد روزشونو شروع میکنن ، به خادمای حرم ، حتی به چراغ های بین الحرمین و به فرشِ زیر پای زائرا
به همه و همه ی اینا حسودی میکنم.
- مخاطبِ خاص
-
دیدی با وفا ؟ باز جاموندم
باز همه رفتن و من موندم با یه دلِ تنگ و حسرت.
نمیدونی چقدر سخته وقتی صدای "اربعین" میپیچه تو گوشِت و تو هیچ کاری از دستت برنمیاد.
رفیقا یکی یکی راهی میشن، میرن سمت جایی که آرزوشو داری سمتِ کربلا، سمت بینالحرمین
و تو فقط میتونی نگاه کنی و با بغضی که گلوت و چنگ میزنه بگی: "السلام علیک یا اباعبدالله"
میگی میرم سال بعد .. میگی قسمت نبوده ولی دلت میدونه اینا فقط یه دلخوشیه.
دلتنگی وقتی ریشه میکنه، دیگه با این حرفا آروم نمیشه.
میمونی با یه دنیا غم که حتی نمیدونی باهاش چیکار کنی.
حسرت خاک کربلا، بوی بینالحرمین، صدای زائرا که زیر لب نوحه میخونن و صدای هلابیکم زوار ..
و تو فقط یه گوشه جا موندی.
هیچ جا دلت قرار نمیگیره جز همون خاکی که الان ازش دوری(: