💠 محرمان اسماء 🔹 القابی كه ذات اقدس إلهی به انبیا می ‌دهد مایه‌ های علمی فراوانی دارند؛ بسیاری از اینها اسمای حسنای الهی اند. همان #اسمای_حسنای_الهی كه ذات اقدس إلهی خود را به آنها مسما می ‌داند و به مضمون آنها موصوف می ‌داند، همان ها را برای انبیا قائل است. این «حفیظ» و « علیم» از اسمای حسنای ذات اقدس إلهی است، خدا حفیظ است خدا علیم است؛ وجود مبارك یوسف (سلام الله علیه) هم می‌گوید: ﴿إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ﴾. یك #انسان_كامل_معصوم كه مظهر اسمای الهی است هم به اسمای الهی متصف می ‌شود منتها ذات اقدس إلهی بالاصاله اینها بالتبع (یك)؛ از اینها بالاتر خدای سبحان بالذات اینها بالعرض (دو) و از اینها بالاتر خدا بالحقیقه و اینها بالمجاز (سه)، حالا تا خواننده چه كسی باشد و آیه را چه كسی بخواند و آیه را چه كسی تفسیر كند! 🔹 در جریان #رئوف_و_رحیم هم همین طور است؛ ذات اقدس إلهی خود را به عنوان «رئوف» و «رحیم» معرفی كرده است، آن گاه همین دو صفت ممتاز را ذات اقدس إلهی برای پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) خویش قرار داده است؛ در آیه 128 سوره مباركه توبه كه تقریباً بخش پایانی آن سوره است آمده است: ﴿لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴾ و همین «رئوف» و «رحیم» در بخش های دیگر جزء اسمای حسنای الهی است كه به خدا اسناد داده شده است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه یوسف جلسه 50 @monadianehag98