نسل حسینی میثم مطیعی پنجم محرم ۱۴۰۰

مقایسه تحریم‌های کشورها به لحاظ عددی: ایران: ۱۷۳۳ تحریم سوریه: ۶۷۶، اوکراین: ۴۱۹، کره‌شمالی: ۴۱۴، روسیه: ۳۳۴، ونزوئلا: ۳۳۳، چین: ۲۴۶، کوبا: ۸۲، بلاروس: ۳۸، هنگ‌کنگ: ۸ تحریم‌های ایران: ارگان‌ها ‌و نهادها: ۹۳۹ تحریم، بانک‌ها و زیرمجموعه‌های آن: ۱۴۰، اشخاص: ۳۹۴، هواپیمایی: ۱۹۵، کشتی‌رانی: ۲۰۵ آیا این میزان از تاب‌آوری دربرابر تحریم‌ها در بقیه کشورها نیز وجود دارد یا فقط مخصوص ایران است؟ ملزومات این تاب‌آوری چیست؟ شاید پاسخ به این سوال‌ها، باعث ترسیم الگویی برای دیگر کشورها شود.

دلم پا بسته اربابه حسین طاهری پنجم محرم ۱۴۰۰

با عمو همراه شد حاج محمد رضا طاهری پنجم محرم ۱۴۰۰

ربنا آتنا فی الدنیا نگاه حسین سید رضا نریمانی پنجم محرم ۱۴۰۰

تصرف افغانستان توسط طالبان چه تاثیری بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دارد؟ سردار یدالله جوانی معاون سیاسی سپاه

حاج منصور ارضی چهارم محرم ۱۴۰۰

آیا حرم سیّدالشّهداء سلام الله علیه دارالشفاء نیست؟ حجت الاسلام حامد کاشانی

کمپین التماس به آمریکا برای ارسال واکسن فایزر به ایران پاسخ جالبِ مردم را ببینید.

این زرنگایی که از دیروز رفتن شمال و خوشحالن که مقررات رو دور زدن، همونهایی هستن که وقتی شروع میکنن به نقد حکومت، چنان از بی‌قانونی در کشور و ضرورت حکومت قانون صحبت میکنند، انگار «روح القوانین» رو با شخص مونتسکیو پاس کردن. نکشیمون شهروند منتقد باسواد.

‏برخی ۱۳۲۰ فهمیدند برخی ۱۳۳۲ فهمیدند برخی ۱۳۵۷ فهمیدند برخی ۱۳۵۹ فهمیدند برخی ۱۳۶۷ فهمیدند برخی ۱۳۹۷ فهمیدند برخی ۱۴۰۰ فهمیدند انها که افغانستان را دیدند و نفهمیدند دیگر نمیفهمند

آمریکا، افغانستان را ترک کرد. طالبان تقریبا تمام افعانستان را تصرف کرد و اشرف غنی گریخت. چند نکته: ۱. امریکا نتوانسته هزینه‌های سرسام‌آور حضورش طی بیش از دو دهه در افغانستان را جبران کند، لذا بایدن بالاخره وعده قدیمی خروج از باتلاق افغانستان را عملی می‌کند. محتمل‌ترین فرضیه این است که امریکا می‌خواهد با تبدیل کردن این کشور به کانون جنگ و بحران، همان هزینه‌ها را بر رقبا و دشمنانش تحمیل کند؛ ضمن آنکه احتمالا طی قراردادهایی با طالبان در قبال تحویل دادن افغانستان به آنها، خیالش از بهره‌برداری‌های طولانی مدت از منابع و معادن این کشور راحت شده است. ۲. شرکای ایرانیِ آمریکا در همین راستا بدنبال تبدیل کردن ایران به هیزمی برای این آتش‌اند. یک مساله روشن است و آن اینکه رقبا و دشمنان جمهوری اسلامی خیلی علاقمندند که ایران وارد یک درگیری فرسایشی و پرهزینه در افغانستان بشود. پرهزینه، چون افغانستان ضمن اینکه از دولت بی‌عرضه اشرف غنی به ستوه آمده، دست کم امید دارد برای مدتی با حاکمیت بلامنازع طالبان طعم امنیت را بچشد‌ و لذا ایران را تنها یک مداخله‌گرِ فرصت طلب خواهد شناخت. از طرفی طبعا این درگیری دو اتفاق خوب را برای اسرائیل رقم خواهد زد: اول شعله‌ور شدن آتش درگیری فرقه‌ای شیعه-سنی در ایران و شرق ایران و دوم: ضعف توان جمهوری اسلامی در غرب ایران(سوریه عراق و...) ۳. طالبان با چهره‌ای جدید از خود رونمایی کرده است. به جای اعدام‌های خیابانی و وضع قوانین عصر حجری، مدام در حال صدور بیانیه های عفو و امنیت بخش است. حتی از برگزاری جلسات عزاداری شیعیان هم ممانعت نکرده. اینکه این چهره فقط یک سیاست مقطعی‌ باشد یا یک تغییر واقعی را نمی‌دانم ولی هرچه هست این چهره جدید مخالفان را خلع سلاح و پایگاه مردمی طالبان را تقویت می‌کند. ۴. رقبای داخلی طالبان تقریبا همه در محاق هستند. آمریکایی ها که اشغالگرانی آدم کش اند، دولت که مزدور، خائن و بی‌عرضه است و مجاهدانی که سالهاست توان مبارزه و مشروعیت جلب حمایت مردمی را ندارند و بعضا خودشان به فساد و خیانت متهم‌اند. شاید یکی از مهمترین دلایل تسلیم شدن سریع (و نه تصرف) شهرهای مهم همین باشد. حالا طالبان حتی در قدرت نرم هم دست برتر را دارد و اگر بتواند کشتار و خرابی را کنترل کند راه را برای هرگونه مداخله خارجی خواهد بست. از آنچه گفته شد روشن است که بحران افغانستان با بحران سوریه متفاوت است. هرچند که قدرت گرفتن طالبان می‌تواند یک تهدید و بمب ساعتی برای ما باشد.