#نهج_البلاغه
▫️فَمَا بَالُ اللّهُ جَلَّ ثَنَاؤُهُ يُقَصَّرُ بِهِ عَمَّا يُصْنَعُ بِهِ لِعِبَادِهِ؟ أَتَخَافُ أَنْ تَکُونَ فِي رَجَائِکَ لَهُ کَاذِباً؟ أَوْ تَکُونَ لاَ تَرَاهُ لِلرَّجَاءِ مَوْضِعاً؟
🟠چه شده است که تواضع واحترام او براى خداوند متعال کمتر از بندگان است؟ آيا مى ترسى در اظهار اميد به خدا دروغگو باشى؟ يا او را شايسته اميد نمى دانى؟ (که اين هر دو خيالى است باطل)»
✍به يقين، کسى که به خدا اعتقاد دارد و او را بر هر چيز قادر مى شمرد، به رحمانيّت و رحيميّت و جود و کرمش نيز ايمان دارد. امکان ندارد اميدش به خدا اميد کاذبى باشد و يا اين که او را شايسته اميد نداند. اگر درست در اين گونه افکار بينديشيم، انحراف از اصل توحيد و خداشناسى را در آن به وضوح در مى يابيم.در حقيقت عصاره کلام مولا اين است که ما افرادى را مى بينيم که به اميد عطاى کوچکى در خانه کسى مى روند، همه گونه خضوع و احترام مراسم ثنا و تکريم به جا مى آورند و خود را مطيع فرمانش مى شمرند، حال آن که هنگامى که براى بزرگ ترين حاجات خود در خانه خدا مى آيند آن اظهارات و احترامات و فرمان بردارى ها از آن ها مشاهده نمى شود و اين نيست، جز بر اثر ضعف و ناتوانى در معرفة الله و شناخت صفات جلال و جمال او.
📘#خطبه_160
https://eitaa.com/money_key