#پرونده‌ویژه‌محرم
#کربلا‌و‌تاریخ_7
💥 استاد علامه سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی(ره)
1⃣ سخن گفتن درباره‌ي وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء(سلام الله علیه) به این معنا نیست که کسی بخواهد آن حضرت را همان‌گونه که هست بشناسد؛ چراکه فهم «تدریجی الحصول» ما، درباره‌ي شناخت موجودات ساده هم، مطلق و حقیقی نیست. فهم ما عاجز از فهمیدن حقیقت امور است، به ویژه فهم آنهایی که محور حقایق همه‌ي جهانند. بنـابرایـن در سطحـی کـه مـا هستیم بـه آثار مادی وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء در سطوح نازلش اکتفا می‌کنیم؛ یعنی در سطوحی که البته آن‌ها هم سطوح حقیقی آثار مادی ایشان نیست.
2⃣ برای معرفی وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء(سلام الله علیه) بسیار خوب است که ایشان را به عنوان یک #شخصیت‌تاریخی شناسایی کنیم. بنابراین عاشورا یک حرکت تکاملگرای ساده نیست، بلکه «فلسفه‌ي تکامل اجتماعی» را در تاریخ تبیین می‌کند و لذا برای همه‌ي عصرها و نسل‌ها الگوی جاوید تکاملگرایی است. اما اولین سؤال این است که «شخصیت تاریخی» کیست و «تکاملگرایی تاریخی» چیست و چه تفاوتی با «تکاملگرایی اجتماعی» دارد؟ شخصیت تاریخی، شخصیتی است که در تحوّل تاریخی، مبداء و محور تأثیر باشد. وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء برحسب آثار ظاهری، نه فقط جامعه را، بلکه تاریخ را متحوّل کردند.
3⃣ برای شناخت تکاملگرایی تاریخی نیز میتوان از تفاوت آن با تکاملگرایی اجتماعی بهره برد. #تکامل‌گرایی‌اجتماعی، به‌دنبال ایجاد نظم و نظامی، متناسب با سیر بلوغ مبارزه است که هدف آن به‌دست گرفتن قدرت و سقوط ساختار قبلی است. تکاملگرایی اجتماعی، همواره به‌وسیله‌ي انقلاب‌ها ایجاد می‌شود.....اما جامعهای که فقط تا سطح تکامل اجتماعی را برای خود معنا کرده است و تکامل تاریخی را طراحی نکرده است، حتی اگر مدعی آشنایی با فلسفه‌ي تاریخ نیز باشد، تکاملگرای تاریخی خوانده نخواهد شد. بنابراین #برنامه‌ي‌توسعه‌ي خود در دويست سال آینده را نخواهد داشت؛ چراکه قدرت تحلیل او در حد شناخت «موضع‌گیری‌ها» و «هماهنگ‌سازی موضع‌گیری‌ها» تا حد فروپاشی ساختار گذشته و ایجاد ساختار جدید است؛ نه «توسعه»ي وضع موجود به سمت وضع مطلوب. تکامل تاریخی چشم به پیروزی در «وهله» ندارد، بلکه برنامه او در کلیه‌‌ي موضوعات «سخن گفتن با نهادینه¬ترین نظام عاطفه‌ي انسان و جامعه» است.
ر.ک. مراقبه های عاشورایی، ص 17
@monir_ol_din
#گزیده‌گفتاراستاد
💥 وجودمبارک‌سیدالشهداء به‌مثابه شخصیت‌تاریخی
✅استادسیدمنیرالدین حسینی(ره):
1⃣ سخن گفتن درباره‌ي وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء(سلام الله علیه) به این معنا نیست که کسی بخواهد آن حضرت را همان‌گونه که هست بشناسد؛ چراکه فهم «تدریجی الحصول» ما، درباره‌ي شناخت موجودات ساده هم، مطلق و حقیقی نیست. فهم ما عاجز از فهمیدن حقیقت امور است، به ویژه فهم آنهایی که محور حقایق همه‌ي جهانند. بنـابرایـن در سطحـی کـه مـا هستیم بـه آثار مادی وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء در سطوح نازلش اکتفا می‌کنیم؛ یعنی در سطوحی که البته آن‌ها هم سطوح حقیقی آثار مادی ایشان نیست.
2⃣ برای معرفی وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء(سلام الله علیه) بسیار خوب است که ایشان را به عنوان یک #شخصیت‌تاریخی شناسایی کنیم. بنابراین عاشورا یک حرکت تکاملگرای ساده نیست، بلکه «فلسفه‌ي تکامل اجتماعی» را در تاریخ تبیین می‌کند و لذا برای همه‌ي عصرها و نسل‌ها الگوی جاوید تکاملگرایی است. اما اولین سؤال این است که «شخصیت تاریخی» کیست و «تکاملگرایی تاریخی» چیست و چه تفاوتی با «تکاملگرایی اجتماعی» دارد؟ شخصیت تاریخی، شخصیتی است که در تحوّل تاریخی، مبداء و محور تأثیر باشد. وجود مبارک حضرت سیّدالشّهداء برحسب آثار ظاهری، نه فقط جامعه را، بلکه تاریخ را متحوّل کردند.
3⃣ برای شناخت تکاملگرایی تاریخی نیز میتوان از تفاوت آن با تکاملگرایی اجتماعی بهره برد. #تکامل‌گرایی‌اجتماعی، به‌دنبال ایجاد نظم و نظامی، متناسب با سیر بلوغ مبارزه است که هدف آن به‌دست گرفتن قدرت و سقوط ساختار قبلی است. تکاملگرایی اجتماعی، همواره به‌وسیله‌ي انقلاب‌ها ایجاد می‌شود.....اما جامعهای که فقط تا سطح تکامل اجتماعی را برای خود معنا کرده است و تکامل تاریخی را طراحی نکرده است، حتی اگر مدعی آشنایی با فلسفه‌ي تاریخ نیز باشد، تکاملگرای تاریخی خوانده نخواهد شد. بنابراین #برنامه‌ي‌توسعه‌ي خود در دويست سال آینده را نخواهد داشت؛ چراکه قدرت تحلیل او در حد شناخت «موضع‌گیری‌ها» و «هماهنگ‌سازی موضع‌گیری‌ها» تا حد فروپاشی ساختار گذشته و ایجاد ساختار جدید است؛ نه «توسعه»ي وضع موجود به سمت وضع مطلوب. تکامل تاریخی چشم به پیروزی در «وهله» ندارد، بلکه برنامه او در کلیه‌‌ي موضوعات «سخن گفتن با نهادینه¬ترین نظام عاطفه‌ي انسان و جامعه» است.
ر.ک. مراقبه های عاشورایی، ص 17
@monir_ol_din