#نکته‌ای‌برای‌تأمل #سیاست‌متعالیه 🔸 ان‌شاءالله در فرصت‌هایی که پیش می‌آید گزارش و بررسی از کتابهای سه‌گانه صورت خواهد گرفت. با این وجود، از سخنرانی حضرت آیت الله جوادی آملی برای این طلبه فلسفه، ابهامی و سوالی ایجاد می‌شود که، آن را بازگو می‌کنم. ایشان در بخشی از سخنان خود می فرمایند: «کسی نباید توقع داشته باشد که با اصالت وجود و حرکت جوهری، جسمانیة الحدوث و با قانون علیت، سیاست را پیدا کند؛ چون باید و نباید جایش در حکمت عملی است، منتها مبانی فطری و ادله اولی را حکمت نظری تأمین می‌کند.» 🔺همانطور که پیداست ایشان بیان می‌دارند که، مقصود از سیاست متعالیه، مستخرجات و مستنبطاتی است که از بخش حکمت عملی نه از مبانی مختصه صدرایی، به دست می‌آید و همین امر سؤالات و ابهاماتی را ایجاد می‌کند. 🔺اگر قرار است که، مبانی مختصه صدرایی مانند اصالت وجود بارور نباشند و در سیاست و عینیت امتداد پیدا نکنند، پس چه اصراری بر ملاصدرا وجود دارد؟ آیا #حکمت‌عملی‌صدرایی اختصاصاتی دارد که از آن بتوان سیاست را استخراج نمود؟ آیا حکمت عملی #فارابی غنی‌تر و اقوی از حکمت عملی صدرایی نیست؟ 🔺البته ایشان فرموده‌اند که، مقصود از متعالیه معنایی اعم و اوسع از حکمت ملاصدرا است، لیکن ثقل الکلام بر اندیشه‌های صدرایی قرار گرفته است. و واقعاً همچنان جای سؤال باقی است که، اگر مبنای اصالت وجود، امکان امتداد در سیاست و عینیت ندارد، چه اصراری است برای تحفظ آن در صحنه عمل و عینیت؟ @monir_ol_din