در حاشیه #نقد_مبانی_سند_الگوی_پیشرفت ☑ متن سند الگوی پیشرفت گواهی بسیار مهمی است بر اینکه، ما نیازمند به #فلسفه_چگونگی_اسلامی هستیم. توضیح اینکه؛ 1⃣ یکی از اصول بنیادین این فلسفه، اصل «ربط» است. اصل ربط بدان معناست که، میان «وحدت و کثرت» در هر متعینی یک «وحدت ترکیبی واقعی» وجود دارد. 2⃣ وحدت ترکیبی، یعنی اجزاء و ابعاد پیکره یک پدیده، منفصل و مجزای از همدیگر نیستند، و نیز وحدت و یکپارچگی آنها هم به حدی نیست که، همه اجزاء تبدیل به یک جزء شوند. فلذا وحدت ترکیبی، به معنای ملاحظه وحدت در حاق کثرت و کثرت در حاق وحدت است. (توضیح بیشتر این نظریه در دروس فلسفه چگونگی اسلامی) 3⃣ نظریه وحدت ترکیبی غیر از نظریه «وحدت تشکیکی صدرایی» است، و اساساً این نظریه با درنظر گرفتن نقاط قوت نظریه تشکیک در مقام رفع خلأهای آن برآمده است. در مقاله ای که به نقد تشکیک پرداخته ام و در همایش #علوم_انسانی_شیراز ارائه شد، آن خلأها را یادآوری کرده ام. 🔚 خلاصه آنکه، آنچه که در این سند و اسناد مشابه آن مانند #سند_بنیادین_تحول_آموزش_پرورش یافت نمی شود، ملاحظه منطقی روابط میان بخشها و اجزای سند است. چنین سندنگاریهایی یادآور (روز وحدت حوزه و دانشگاه) است که با کنارهم قرار دادن دو صندلی در یک همایش برای روحانی و دانشگاهی، تلقی وحدت دارند. بخش مبانی این سند را حوزویان نگاشته اند و بخش های دیگر را دانشگاهیان و آنچه در این میان موج میزند، #انفصال_حوزه_دانشگاه است نه #وحدت_حوزه_دانشگاه. #ضرورت_فلسفه_چگونگی_اسلامی @monir_ol_din