🔴 قابل توجه کسانی که موهای سرشان را مانند بُزِ گر میتراشند...
🟢 امام صادق عليه السلام فرمود: كودكى را نزد پيامبر صلى اللّه عليه و آله آوردند تا حضرت برايش دعا كند در حالى كه فقط گرداگرد سر آن كودك مو داشت. حضرت از دعا كردن براى او امتناع كرد و فرمود سر او را (کامل) بتراشند.
«عَلِي بْنُ إِبرَاهِيم عَنْ أَبِيه عَنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَن اَلسَّكُونِي عَن أَبِي عَبْدِ قَالَ أُتِيَ اَلنَّبِي بِصَبِي يَدْعُو لَهُ وَ لَهُ قَنَازِعُ فَأَبَى أَنْ يَدْعُوَ لَهُ وَ أَمَر بِحَلقِ رَأْسِه بِحَلقِ شَعْرِ اَلْبَطنِ»
🟢 و در روایتی دیگر فرمودند:
«أَنَّهُ کَانَ یَکْرَهُ الْقَزَعَ فِی رُءُوسِ الصِّبْیَانِ وَ ذَکَرَ أَنَّ الْقَزَعَ أَنْ یُحْلَقَ الرَّأْسُ إِلَّا قَلِیلًا وَ یُتْرَکَ وَسَطُ الرَّأْسِ یُسَمَّی الْقَزَعَهَ.»
قَزَع در سر بچه ها کراهت دارد و معنای قزع این است که کمی از موهای سر بچه را بتراشند و موهای وسط سر را نگه دارند.
📗الکافي، ج ۶، ص ۴۰
📗تهذيب الأحکام، ج ۷، ص ۴۴۷
📗الوافي، ج ۲۳، ص ۱۳۵۶
📗مکارم الأخلاق ج ۱، ص ۵۸
📗وسائل الشریعة، ج ۲۱، ص ۴۵۰
📗بحارالأنوار، ج ۷۳، ص ۸۲
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
شکر گزاری ،
درهای بیشتری را باز می کند
تا خوبی های بیشتری
از راه برسد
خدایا😇
شکرت برای این روز زیبا
🌹 آخر هفته تون پر از خیر و برکت🌹
بسم الله الرحمن الرحیم
🔴 پیشگویی حیرتانگیز رسول خدا صلیالله علیه و آله..
⭕️ طلوع شاخ شیطان از سرزمین نجد...
🟢 سیداکبر رسول خدا صلیالله علیه و آله فرمودند:
«خدایا منطقهٔ شام را برای ما مبارک گردان، بار خدایا یمن را برای ما مبارک گردان، گفتند و منطقه (نجد) را چطور؟؟ فرمودند: بار خدایا شام را بر ما مبارک گردان، بارالها یمن را بر ما مبارک گردان، گفتند و منطقه نجد را چطور؟ فرمودند: در نجد زلزلهها و فتنهها به وقوع خواهد پیوست. و شاخ شیطان از آنجا طلوع خواهد کرد.!!»
وَ عَنْهُ رسول: اَللهُمَّ بَارِك لَنَا فِي شَامِنَا وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَمنِنَا قَالُوا وَ فِي نَجْدِنَا فَقَالَ اَللَّهُمَّ بَارِك لَنَا فِي شَامنَا وَ بَارِك لَنَا فِي يَمَننَا قَالُوا وَ فِي نَجدِنَا قَالَ: هُناكَ اَلزَّلازِلُ وَ اَلفِتَن وَ بِهَا يَطلُعُ قَرنُ اَلشَّيطَان»
📗مستدرک الوسائل، ج ۱۰، ص ۲۰۷
📗عوالي اللئالي، ج ۱، ص ۱۵۴
📗أعیان الشیعة، ج۱۲، ص۵۹
📗السنن الواردہ فیالفتن، ج۱، ص۴۶
📗معجمالاحادیث، ج۲، ص۴۱
-------------------------------
«نجد سرزمينی قديمى است كه در دل جزيرة العرب واقع است و ترجمه انگليسى آن «دل عربستان» است.»👇👇
🔴 منظور از «امانت» و «انسان نادان» کیست؟
«ما امانت را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم، آنها از حمل آن سر برتافتند، و از آن هراسيدند؛ امّا انسان آن را بر دوش كشيد؛ او بسيار ستمكار و نادان بود.» (احزاب/۷۲)
🟢 امام صادق علیهالسلام فرمودند:
«هِیَ وَلَایَهًُْ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ»
منظور از الْأَمانَةَ، ولایت امیرالمؤمنین علیهالسلام است.
🟢 امام رضا علیهالسلام فرمودند:
«الْأَمَانَهًُْ الْوَلَایَهًُْ مَنِ ادَّعَاهَا بِغَیْرِ حَقٍّ فَقَدْ کَفَرَ.»
الْأَمانَةَ، ولایت است، هرکس به ناحقّ مدّعی آن شود، کافر شده است.
🟢 امام باقر علیهالسلام فرمودند:
«قَالَ الْوَلَایَهًُْ أَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهَا کُفْراً بِهَا وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ وَ الْإِنْسَانُ الَّذِی حَمَلَهَا أَبُوفُلَانٍ.»
منظور از «الْأَمانَةَ» ولایت است که از روی کفر به آن، امتناع ورزیدند آن را حمل کنند. وَ «حَمَلَهَا الْإِنْسانُ»، و آن انسانی که آن را حمل کرد، ابو فلان بود.(ابوبکر)
🟢 امام صادق علیهالسلام فرمودند:
«الْأَمَانَهًُْ الْوَلَایَهًُْ وَ الْإِنْسَانُ أَبُوالشُّرُورِ الْمُنَافِقُ.»
منظور از «الْأَمانَةَ»، ولایت و منظور از الْإِنْسانُ،(ابوبکر) است.
📗تفسیر اهلبیت علیهمالسلام ج۱۲، ص۲۸۸
📗تفسير الصافي ج ۴، ص ۲۰۷
📗تفسير نور الثقلين ج ۴، ص ۳۱۱
📗تفسير کنز الدقائق ،ج ۱۰، ص ۴۵۳
📗البرهانفي تفسيرالقرآن، ج۴، ص۵۰۰
📗الکافی، ج۱، ص۴۱۳
📗بحارالأنوار، ج۵۷، ص۲۸۰
📗بحارالأنوار، ج۲۳، ص۲۷۵
📗تأویل الآیاتالظاهرهًْ، ص۴۶۰
📗بصائرالدرجات، ص۷۶
📗عیون أخبارالرضا ج۱، ص۳۰۶
📗معانی الأخبار، ص۱۱۰
#حاج_قاسم
آقای ترامپ قمارباز!
مرد این میدان، ما هستیم برای تو...
#مرد_میدان
🔴 برائت از امیرالمؤمنین علیهالسلام از علائم قیام امام زمان علیهالسلام...
🟢 آقا امام صادق علیهالسلام فرمودند:
قائم عجلالله فرجه خروج نخواهد كرد تا آن كه دو فرمان (قطعنامه) مبنى بر بيزارى از علىّ عليهالسّلام خوانده مىشود: یکی در بصره و دیگری در كوفه»
لاَ يَخْرُجُ اَلْقَائِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ حَتَّى يُقْرَأَ كِتَابَانِ كِتَابٌ بِالْبَصْرَةِ وَ كِتَابٌ بِالْكُوفَةِ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
📗فضائل أمیر المؤمنین ع، ج۱، ص۸۸
📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۶۰
📗الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۳۰۷
📗إثبات الهداة، ج ۵، ص ۱۶۸