#امام_باقر_عليه السلام عنایت امام باقر علیه السلام به محّب خود محمد بن مسلم یکی از اصحاب حضرت باقر علیه السلام بوده که در خارج از مدینه زندگی می کرده است. حضرت در مورد چند نفر فرموده اند که نبود ایشان موجب مندرس شدن دین می شد. یکی از آنها محمد بن مسلم است. او نقل می کند زمانی به طرف مدینه راه افتادم در حالی که دردمند و بیمار بودم. در بین راه فرستاده ی حضرت به همراه ظرفی بر من وارد شد. او ظرف را به من داد و گفت مولایم به من دستور داده تو را رها نکنم مگر اینکه از این نوشیدنی بنوشی. آن را نوشیدم بسیار خوشبو و خوش طعم بود. پس از آن، غلام به من گفت : امام امر نمودند وقتی از این ظرف نوشیدی راه بیافت و به نزد ما بیا. با خود در مورد فرموده امام فکر کردم .دیدم من تا قبل از این نوشیدنی از شدت ضعف نمی توانستم روی پای خود بایستم و به مجرد این نوشیدنی گویا بندهایی که بر پای من بسته بود باز شد. سبک و راحت حرکت کرده و به طرف خانه حضرت رفتم. هنگام رسیدن به در خانه ی حضرت، اذن ورود گرفتم. صدای حضرت را شنیدم که فرمودند: ای کسیکه سالم شدی داخل شو. وارد شدم در حالی که گریان بودم ، سلام کردم. دست و سر حضرت را بوسیدم. امام فرمودند: ای محمد چرا گریه می کنی ؟ گفتم گریه می کنم بدلیل اینکه غریبم و از شما جدا هستم. فاصله بین من و شما زیاد است و قدرت ندارم این جا بمانم نگاهتان کنم. دلم می خواست تمام عمر بمانم فقط نگاهتان کنم. حضرت فرمودند: این که ناتوان هستی، دوستان ما این گونه هستند که گرفتاری های زیاد دارند و کم توان هستند (به جهت دوستی با ما، نمی گذاریم کم توان بمانند) اما گفتی غریبی و از ما دوری. بدان که مؤمن در این دنیا غریب است.( عموم مردم مؤمن را درک نمی کنند) و این که گفتی راهم خیلی طولانی است، اقتدا کن به امام حسین ع که در راه دور، کنار فرات افتاده است. و اینکه دلت می خواست نزد ما بمانی و به ما نگاه کنی، عاشقی تو پایان ناپذیر است عشق تو از چشم حق دور نمی ماند. پاداش تو بر عهده خدای سبحان است یعنی بابت عاشقی ات مأجور هستی. تو دوست داری ما را ببینی .در محضر ما باشی و نگاهت را ا ز ما بر نداری. بابت این عاشقی دائماً به تو پاداش و رفعت مقام داده می شود . بحارالانوار جلد ٤٦ صفحه ٣٣٦ به حضرت باقر العلوم عرضه می داریم : مولاي ما! درست است که ما با محمد بن مسلم قابل قیاس نیستیم. اما شما بیمار زائری را اینگونه پذیرایی می کنید. به غلام تان می فرمایید او را رها نکن تا از نوشیدنی بنوشد. نوشیدنی شما بلا زمان و بلامکان است. نمی شود در مورد بعضی بوده و برای بعضی نباشد. سیره ی شما عمومی و کلی است. هر کجا در راه بمانیم فرستاده ای برای ما می فرستید تا ما را از نوشیدنی شما بنوشاند و تا ننوشیده ایم دست از ما بر ندارد. این نوشیدنی چیست که محمد بن مسلم به محض نوشیدن، سبک شد و به راه افتاد؟ اعتقاد ما در مورد شما این است که هرکس عاشق و زائر و هواخواه کوی شماست، نوشیدنی ای به او می دهید تا سبک و راحت شده به پرواز درآید و اسیر ماده و مادیات نگردد. هواخواه توأم جانا و می دانم که می دانی/ که هم نادیده می بینی و هم ننوشته می خوانی/ برای ما همین کافی است که دوست داشتن شما اهل بیت، از چشم خدا دور نیست. شما را دوست داریم زیرا شما شایسته دوست داشتن اید و غیر از شما را لایق این میزان دوست داشتن نمی بینیم . استاد بروجردي كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٦ https://chat.whatsapp.com/HnDh6GytHr371sIkapHbnB پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

#امام_باقر_عليه السلام تفکیک میان فرد و عمل او در کلام امام باقر ع فردی از اهل شام به نام محمد بن سلیمان در مدینه زندگی می کرد، [او که معرفتی نسبت به جایگاه امام محمد باقر علیه‌السلام نداشت] مکرّر در محضر درس امام باقر علیه السلام حاضر می شد ، و در بسیاری از اوقات به حضرت عرض می کرد که گمان نکنی من خدمت شما می‌رسم بواسطه خجالتى است كه از [جایگاه و مرتبه] شما دارم [و ارادتمند شمایم؛ چرا که] مبغوض‌ترین مردم در زمین نزد من، تو هستی و به نظر من اطاعت خدا و رسول، بغض نسبت به تو است. (من قربه الی الله نسبت به تو بغض دارم) ، لیکن تو را فردی خوش بیان و فصیح می بینم. هم ادب تو زیاد است و هم از الفاظ زیبا استفاده می کنی. فقط به این دلیل می آیم که می بینم از زبان محاوره ای زیبایی بهره مند هستی . او هر بار که این جمله را به امام باقر علیه السلام می گفت، حضرت می فرمودند خیر است و هیچ پنهانی از خدا مخفی نمی ماند. چیزى نگذشت كه مرد شامى بیمار شد و بیماری اش شدت یافت. (و به احتضار نزدیک شد) او دوستش را خواند و به او گفت وقتى (من از دنیا رفتم و) پارچه بر رویم كشیدى، نزد محمد بن على علیه السلام برو و تقاضا كن بر پیكرم نماز بخواند. به او گوش زد كن كه خودم تو را به این كار فرمان داده‌ام. نیمه شب كه شد خیال كردند از دنیا رفته او را در پارچه‏اى پیچیدند. سحرگاه رفیقش به مسجد آمد. امام پس از نماز در حال تعقیبات بودند که خدمت حضرت رسید، عرض كرد فلان مرد شامى از دنیا رفت، خودش از شما تقاضا كرده كه بر پیكرش نماز بخوانید. حضرت فرمودند هرگز چنین نیست، او نمرده، سرزمین شام سرد است ولى حجاز گرمسیر است و شدت گرما در این ناحیه زیاد است. برو و عجله نكن و او را بر ندار تا من بیایم. در این موقع از جاى حركت نموده، وضو گرفتند، باز دو ركعت نماز خوانده، آن گاه دستانشان را به دعا بلند نموده و مدتی دعا كردند، سپس بسجده رفته تا خورشید طلوع نمود، آن گاه از جاى حركت كرده روانه منزل شامى شدند. پس داخل اتاق شده او را صدا زدند. شامی امام را پاسخ داد. حضرت او را نشانده و تکیه دادند و برایش سویق [نوعی خوراکی] خواستند و به او داده و سپس به خانواده‏اش سفارش نمودند تا غذای کامل به او بدهند و با غذاهاى سرد سینه‏اش را سرد نگه دارند. سپس بازگشتند. چیزى نگذشت كه مرد شامى بهبود كامل یافت، خدمت حضرت باقر علیه السلام رسیده عرض كرد مایلم براى من خانه را خلوت كنى [عرضى خصوصى دارم]. امام خانه را خلوت كردند. شامى گفت أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ بَابُهُ الَّذِي يُؤْتَى مِنْهُ- فَمَنْ أَتَى مِنْ غَيْرِكَ خَابَ وَ خَسِرَ وَ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً گواهى می‌دهم كه تو حجت خدا بر مردم و واسطه بین مردم و خدائى كه هر كس جز به تو پناه برد ناامید و زیانكار است و گمراه واقعى است. حضرت باقر علیه السلام پرسیدند چه چیز برایت آشکار شد [كه تغییر عقیده دادى]؟ گفت من خود متوجه شدم كه روح از بدنم خارج شد. ناگاه منادى فریاد زد، با گوش خود صداى او را شنیدم، خواب نبودم، گفت روح او را برگردانید، محمد بن على این را از ما خواسته است. حضرت باقر علیه السلام فرمود: آیا نمی‌دانى که خداوند (در بعضی از موارد) بنده را دوست دارد ولى كارش را مبغوض دارد و (در مواردی) بنده نزد خدا مبغوض است ولی عملش را دوست دارد. یعنی تو جزء آدم هایی بودی که عملت مبغوض خدا بوده است نه خودت. بعد از این جریان مرد شامى از یاران امام باقر علیه السلام گردید. بحارالانوار جلد ٤٦ صفحه ٢٣٤ وجود مقدس حضرت امام باقرعلیه السلام فردی را که نسبت به ایشان جسارت می نموده و هیچ گونه ادبی را اعمال نمی کرده است تا این حدّ، مورد تفقّد و دلجویی قرار می‌دهند حال با دوستانشان چه می کنند؟!!! با مبغض خود که این همه عنایت دارند نسبت به دوستشان چه عکس العملی نشان می دهند؟!! استاد بروجردي كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٦ https://chat.whatsapp.com/HnDh6GytHr371sIkapHbnB پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK