به نام خدا تکالیف مدرسه ( قسمت اول) 1⃣ مهمترین نکته این است که شما مامان هستید نه معلم، نه ناظم. انجام تکالیف کودک نباید شما را از جایگاه اصلی شما که مادری کردن و مامان بودن هست دور کند‌‌. 2⃣ انجام تکالیف در حیطه مسئولیت خود کودک است. شما فقط زمانی تکالیف کودک را مورد بررسی قرار دهید که کودک از شما بخواهد. ( دفترت را بیار ببینم چطوری نوشتی!! چرا اشتباه نوشتی!!❌❌) 3⃣ تکالیف را ابزاری برای تنبیه و تشویق و باج دادن قرار ندهید: ➖اگر مشقت را ننویسی تلویزیون ممنوع❌ ➖اگر ننویسی از پارک رفتن خبری نیست❌ ➖مشقت را بنویسی برات بستنی میخرم و ...❌ 4⃣ خیلی در مورد مسائل جزئی تکالیف حساس نباشید، ( بزرگ نوشتی، کثیف نوشتی، چرا با عجله نوشتی❌) اما به صورت کلی پیامهایی را به کودک بدهید که بداند مسئولیت انجام تکالیف با هر کیفیتی با خود اوست: مسئولیت انجام تکالیف مدرسه با خودت است، میدونم که با تلاش و تمرین به خوبی از پس انجامش برمیای. 5⃣ این نکته مهم را فراموش نکنید که ارزش اصلی تکالیف در منزل، تجربه ی مستقل کار کردن و مسئولیت پذیری کودک است تا آموزش، این فرصت را از بین نبرید. مسئولیت دادن به کودکان در کارهای خانه در سالهای قبل از مدرسه تأثیر بسزایی در پذیرش مسئولیت انجام تکالیف مدرسه توسط کودک دارد‌. 6⃣ هر چقدر هم آموزش و تحصیل کودک اهمیت داشته باشد، استقلال، شخصیت، اعتماد به نفس و عزت نفس کودک اهمیت بالاتری دارند. اتفاقا یکی از خطرناک ترین افراد در جامعه، تحصیل کرده های وابسته و بدون عزت نفس هستند. مراقب باشیم برای انجام تکالیف شخصیت کودک را له نکنیم: ➖ تنبل، خنگ، بدرد نخور، هیچی نمیشی و...❌❌ 7⃣ کمک والدین باید به طور غیرمستقیم باشد نه مستقیم. مثلا زمانی که کودک میخواهد تکالیفش را بنویسد، به جای دخالت مستقیم در انجام تکالیف شرایط را برای تمرکز و دقت کودک بر تکالیف فراهم کنیم، مثلا طبیعی است که روشن بودن تلویزیون میتواند باعث عدم تمرکز و عجله کودک در انجام تکالیف شود. یا اینکه شرایط را طوری فراهم کنید که کودک قبل از خسته شدن و خواب آلودگی تکالیف را انجام دهد. یا مثلا وسط مشق نوشتم تمرکز کودک را بهم نزنیم و او را صدا نکنیم. 8⃣ به کودک اختیار دهید که خودش انتخاب کندکه چه زمانی برای انجام تکالیف تمایل بیشتری دارد، بعد از بازی، بعد از نهار و... 9⃣ برای انجام تکالیف، کودک را به صفات اخلاقی رذیله مثل حسادت، دشمنی، دروغ و... سوق ندهید. ➖خواهرت مشقش را نوشته میبرمش پارک ولی تو را نمیبرم❌ ➖معلمت گفت تو توی کلاس از همه بدخط تر هستی.❌ ➖چقدر کم گرفتی، نمره بقیه چند شد؟❌ ( کودک مجبور میشود دروغ بگوید.) 0⃣1⃣ مسئولیت نگهداری از وسایل مدرسه را به خود کودک بسپارید. ( برای مثال من خودم از چند هفته قبل یک طبقه از کتابخانه خودم را برای پسرجان خالی کردم که وسایل مدرسه را در اتاق خودشون نگذاره به خاطر برادرش، این کمد قفل داره. به پسر بزرگم گفتم اینجا را خالی کردم برای وسایل مدرسه شما که از دست برادرت هم در امان باشه😉 ولی بعد از این دیگه هم دخالتی ندارم و مسئولیت با خودت هست.) #تکالیف_مدرسه #شروع_مدرسه ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

1⃣1⃣ اگر کودک با ما درد و دل کرد او را مورد سرزنش و شماتت قرار ندهیم: ➖یادم نمیاد مشقم چی بود؟ 🧕: بس که حواس پرتی، حواست کجا بود؟!❌ ➖این قسمت را یاد نگرفتم! 🧕: مگه خنگی! حتما داشتی چرت میزدی ❌❌ ➖یادم نمیاد مشقم چی بود؟ 🧕: میفهمم، این خیلی اذیت کننده هست که آدم یادش نیاد مشقش چی بوده می فهمم الان چقدر ناراحتی ✅ 2⃣1⃣ در حضور کودک معلم و مدرسه را مورد انتقاد قرار ندهید. این موضوع روی دلسرد شدن کودک و کم کاری در انجام تکالیف تاثیر دارد. 3⃣1⃣ نسبت به تواناییها و مهارتهای فرزند خود واقع بین باشید. مثلا اگر کودک ما تا قبل از ورود به مدرسه، بیش از حد در معرض تلویزیون و رسانه های دیداری بوده نمی توان از این کودک انتظار دقت و تمرکز کافی داشت. پس طبیعتا این کودک در دیکته نوشتن دچار مشکل خواهد بود و فشار زیاد کار را بدتر خواهد کرد. اگر کودک ما تا قبل از ورود به مدرسه ماهیچه های ظریف دستانش تقویت نشده( با فعالیتهایی مثل دستورزی، قیچی کردن و...) این کودک با کمی مداد دست گرفتن خسته می شود و نمی توان به او فشار اورد. اگر کودک ما در شش سال اول زندگی، به میزان لازم فعالیتهای حرکتی نداشته ادراک او ضعیف است پس در درس ریاضی مشکل خواهد داشت. اگر به هر دلیل مهارتهای یادگیری کودک در شش سال اول تقویت نشده، این نقص را نمیتوان با تحمیل فشار بر کودک در انجام تکالیف جبران کرد.👌 4⃣1⃣ از عصبانی شدن در مورد تکالیف کودک پرهیز کنید: پدرم دراومد از بس بهت گفتم مشقت را بنویس، خستم کردی. ❌❌ این عصبانیت ها، نه تنها فایده ای ندارند، اوضاع را خراب تر و بدتر می کنند. تنها نتیجه این عصبانیت ها تخریب رابطه والدفرزندی و کشمکش های بی نتیجه خواهد بود. 5⃣1⃣ هر کودکی برای اینکه رشد کند و به بلوغ فکری برسد، نیاز دارد که حس کند مستقل است، وقتی والدین با حساسیت بی جا خودشان را درگیر مسائل کودک در مدرسه می کنند، کودک این دخالت را دخالت در استقلال خود می بیند. این میل به استقلال آنقدر شدید است که ممکن است حتی کودک را به سمت بی اعتنایی به فشار و تنبیه والدین سوق دهد، اما برای حفظ استقلال خود حاضر به انجام تکالیف تحت فشار والدین نباشد. کودک در ذهن خود می گوید: شما می توانید من را از دیدن تلویزیون یا بازی محروم کنید ولی نمی توانید من را مجبور کنید مشقم را بنویسم. #تکالیف_مدرسه #شروع_مدرسه ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

به نام خدا ✅ مطلب امشب موضوع مهمی است که صرفا مختص زمان مدرسه نیست، ولی در طول دوران مدرسه رفتن بچه ها هم بسیار زیاد استفاده می شود، هم توسط والدین و هم توسط مربیان .بحث تمجید و انتقاد چند هفته دیگر، مدرسه ها شروع میشود و تمجید و انتقادهای خانواده ها و معلم‌های عزیز هم شروع خواهد شد. دانش آموزی که یک روز مشقهاشو زود و مرتب می‌نویسه و می‌شنوه: تو بی نظیری و روز بعد که نمره خوبی نگرفته، می‌شنوه: چقدر خنگی 😉 و در نهایت گیــج میشه 😂 که من چی ام ؟ چونم ؟! ➖ یک تفکر وجود دارد و آن این است که تمجید از کودک باعث می شود اعتماد بنفس او افزایش یابد، اما اغلب اینطور نیست، حتی در مواردی تمجید نادرست موجب بدرفتاری هم می شود. که در ادامه توضیح می دهم. ✅ نکته اصلی و مهم: تمجید فقط باید تلاشها و کارهای موفقیت آمیز کودک را بیان کند نه صفات شخصی و شخصیت او. کلام تمجیدآمیز باید مثل یک آینه 🪞عمل کند و تصویر واقعی موفقیتها را نشان دهد، نه یک تصویر مبهم و متغایر از شخصیت کودک. مثلا دانش آموز مشقش را تمیز و مرتب نوشته، نیازی نیست بگوییم: تو بی نظیری، تو باهوشی ، آینه عمل کودک 🪞چیست ؟ : امروز مشقت را خیلی تمیز نوشتی، باورم نمیشد که بتوانی با این دقت بنویسی همین مثال را برای کارهای خانه هم می توان بکار برد : کودک سالاد درست کرده است. 🧕: آفرین، خیارها و کاهوها را بسیار خوب و به اندازه خرد کردی. 👦: بله من دیگه میتونم قشنگ خرد کنم. 🧕: من از دیدن سالادی که تو درست کردی لذت بردم 👦: قشنگ تریینش کردم ؟ 🧕: بله زیباست اما تمجید غلط در این مثال : 🧕: تو زرنگی ترین دختر روی زمین هستی ❌❌ اگر تو نبودی من نمیتونستم کارها را انجام بدم ❌❌ ✅ این نوع تمجید غلط حتی می تواند باعث اضطراب در کودکان شود، چون خود را به فاصله زیادی از آنچه در تمجید گفته می شود تصور میکند. 📣 پس تمجید نباید در مورد خصوصیات و صفات شخصی کودک باشد، بلکه باید از تلاشها و کارهای موفقیت آمیز کودک تمجید کنیم. اظهار نظرهای ما باید به گونه ای باشد که، کودک خودش اظهار نظر مثبتی در مورد شخصیتش داشته باشد. مثلا: والد : این تمرینهای ریاضی را خیلی دقیق و درست انجام دادی کودک در ذهن خود: پس من زرنگ هستم ✅ پس تمجید دو بخش دارد : گفتار ما نتیجه گیری کودک گفتار ما( تمجید مفید ): کتابهایت را تمیز نگهداشتی، نو به نظر می رسند برداشت کودک: من کار خوبی انجام دادم، معلم/ والد از من تقدیر کردند. (تمجید غیرمفید): تو بی نظیری 🧕:(تمجید مفید) از کاردستی که در مدرسه درست کردی خیلی خوشم آمد. دوستش دارم نتیجه گیری کودک : من توانایی ساخت کاردستی های قشنگ را دارن (تمجید غیر مفید) : تو هنرمندترین پسر روی زمینی 🧕: ( تمجید مفید) قفسه کتابهایت را مرتب چیده ای، اینطوری دسترسی به کتابها خیلی راحت و آسان شده برداشت کودک : من کودک بالیاقتی هستم. تمجید غیر مفید :بهتر از این نمیشه این کتابخونه را چید 🧕(معلم یا والد) تمجید مفید : انشای تو حس خوبی به من داد نتیجه گیری کودک: من می توانم ایده های جذابی داشته باشم تمجید غیر مفید : بهترین انشایی بود که تا بحال شنیدم. اظهار نظر توصیفی مربی و والد و نتیجه گیری های مثبت خود کودک ، نقش بسزایی در افزایش اعتماد بنفس و عزت نفس کودک دارند‌. چون کودک با نتیجه گیری های که خودش در سکوت میکنم. دید بسیار خوبی نسبت به خودش و دنیای پیرامونش پیدا می‌کند. #شروع_مدرسه #تمجید ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak