بسم الله الرحمن الرحیم نبض زندگی مان گم نشود. کم پیدا شدم...سرم همیشه شلوغ بود ، الان شلوغ تر...شاید سرم درد میکند برای دردسر...شاید تشخیص بیش فعالی برایم بی ربط نباشد.اما راضی ام... فاذا فرغت فانصب. میان همه این شلوغی ها ، حواس میدهم به پسرم و کارهای پزشکی اش، به دخترم و نقاشی ها و کاردستی های پی در پی اش. به شنیدن حرف های پسر کوچکتر که جدیدا ، بیشتر صحبت می کند و به دختر کوچکترم که دارد ، قدم قدم مستقل تر می شود . میان این شلوغی ها گاهی تنش ها بیشتر و ترمیم ها بیش تر تر... امشب یادم افتاد حرف استاد را : که اول خودت ، اگر چیزی ماند همسرت و ته مانده برای بچه ها😅 اول تو هستی ، بعد تو و همسرت ، بچه ها بعد از ازدواج می آیند ، مدتی مهمان شما هستند و می روند و باز تو می مانی و همسرت. اوایل نمی فهمیدم یعنی چه؟! فکر میکردم این ، نوعی خودخواهی ست...اما حالا ... حالا حاضرم از درس و بحث و کار و بچه بزنم ، از بودن موقتی مادرم استفاده کنم ، با همسرم ، پیاده هم قدم شویم.برویم تا درمانگاه و برگردیم. که به خودم و او یادآوری کنم که اولویت های مان سر جایشان بماند.که بداند نبض زندگی ام در دستان اوست♥️ گاهی وقتی ناراحت میشوم ، سریع برمی‌گردم به خودم که یادم نرود به اسم تربیت بچه ها، خدای ناکرده شأن و ابهت و حرمت پدر ، خدشه دار شود. البته که فعلا در حال تمرینم و تا رسیدن به مطلوب ، راه بسیار است...از حرف تا عمل ، فاصله زیاد است. نوشتم برای خودم تا بدانم در هر نقش و موقعیت به اندازه و به جا باشم. پ.ن: یادم باشد من مسئول رشد خودم هستم و در قبال دیگران ، تا جایی مسئولیت دارم که به مسئولیت در قبال خودم ، آسیبی نرسد. یادم باشد که ببینم با هر رفتار ، دنبال چه چیزی هستم؟! تربیت بچه ها بدون تربیت خودم و در نظر گرفتن ارزش هایم ، غیر ممکن است. که حواسم باشد ، پدر را بیجا خرج نکنم چون در نوجوانی بچه ها شدیداً به حمایتش نیاز دارم.نه از باب تهدید و...از باب جایگاه #خانواده_چند_فرزندی #نبض_زندگی #مسئولیت https://eitaa.com/joinchat/774570008C9052be5167