*خــیــر مــقــدم بــہ اعــضــاے جــدیــد 🍃🌸* *و ســپــاس از همــراهان همــیــشــگــے* *مــقــدمــتــان گــلــبــارانــ🌹🌹🌹* *هرگــز ادعــا نــڪــردیــم و نــمــیــڪــنــیــم ڪ بــهتــریــنــیــمــ🌸* امــا ؛ *مــا مــفــتــخــریــم ڪ بــهتــریــنــها ڪــنــارمــون هســتــنــد* 🌹🤲 *🌹* صبحتون متبرك به صلوات*🌹 https://eitaa.com/montazeraan_zohorr 🪴🪴🪴🪴🪴🪴

🌹🌹 بسم‌ الله الرحمن الرحیم🌹🌹 سلام ،صبح‌ پنجشنبه‌ی‌ همه‌ی شما دوستان عزیز و گرامی بخیر و شادی 🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟 با نام و یاد خدا می‌توان بهترین روز را برای خود رقم زد یک روز دیگر یک برکت دیگر یک فرصت دیگر برای زندگی پس با عشق و ایمان قلبی بگوئیم خدای مهربانم تو را سپاس بخاطر روزی دیگر و آغاز ش آغاز یک روز خوب با سلامی پر از حس خوب زندگی ســ❄️ــلام سلام به سفیدی برف سلام ثانیه‌های زندگی سلام آفتاب مهربانی سلام گل‌های گروه امروزتون پر از مهربانی امیدوارم در این روز زیبای زمستانی بختتون مثل دونه‌های برف سفید باشه و به آرزوهاتون برسید 🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟 https://eitaa.com/montazeraan_zohorr

#شکر_در_سختی_ها 16 توی قلب هرآدم یه عالَمه دستگیره وجودداره! ❌که بهش میگن تعلّق! تعلّق به فرزند، به مال به همسر، به شغل، به اتومبیل و.. وابستگیهاتو که کم کنی قلبت آزاد و شاکر میشه https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

♥️🍃 *برای هیچ چیز در زندگی، غمگین مباش* 1_ کار سختی که تو داری : 🌱آرزوی هر بیکاری است . 2_ فرزند لجبازی که تو داری: 🌱آرزوی هر کسی است که بچه دار نمیشوند 3_ خانه ی کوچکی که تو داری: 🌱آرزوی هر کرایه نشینی است .. . 4_ و دارایی کم تو: 🌱آرزوی هر قرض داری  است 5_ سلامتی تو: 🌱آرزوی هر مریضی است . 6_ لبخند تو: 🌱آرزوی هر مصیبت دیده ای است و تو خیلی چیزها داری که مردم آرزویش را دارند !! بیشتر به داشته هایت بیندیش تا نداشته هایت و بخاطرشان خدا را شکر کن. 🌿☀️🌿☀️🌿☀️ #شکرگزاری ❤️🕊❤️ ◕‿◕ 🌸🌺🌺🌺🌺 🦢

🌸🍃🌸🍃 پیامبر اعظم(ص): زمانی بر امت من فرا رسد که به چهار چیز علاقمند شوند و چهار چیز را فراموش نمایند؛ اینها از من بیزارند و من هم از آنها بیزارم، آنها عبارتند از: به دنیا دل ببندند و آخرت را فراموش کنند؛ به مال علاقه مند شوند و حساب را از یاد ببرند؛ قصرها را دوست بدارند و قبرها را از یاد ببرند؛ خود را دوست دارند ولی خدا را فراموش کنند. #مواعظ_العددیه_ص256 https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

#انسان_شناسی ۱۶۳ #مقام_معظم_رهبری #استاد_عالی #استاد_شجاعی ✖️ نه اشتباهاتی که خودت مسبّب اصلی اونایی / ✖️ و نه بلاها و مصائبی که دیگران برات ایجاد می‌کنند / ✖️ و نه بلایا و مصائب طبیعی ... هیچ کدوم به ضررت تموم نمیشن! 👈 فقــط در یک صورت هست که ؛ همه‌ی آنچه بر تو می‌گذره بنفعت تموم میشه! https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🔆🕋🔆🌅🔆 چجوری آدم می‌تونه به یک اثرگذاری جهانی در مسیر ظهور دست پیدا کنه؟ https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

۱۵ - ادای اجر رسالت پیغمبر (علیه السلام): تا حدودی دعا برای تعجیل فرج ادای مزد رسالت ودلیل بر این معنی فرموده خداوند متعال است که در سوره حمعسق (شوری) آمده: ﴿قل لا اسلکم علیه اجر الا الموده فی القربی﴾ (سوره شوری: ۲۳)؛ (ای پیامبر) بگو من از شما بر انجام آن (رسالت) چیزی در خواست نمی کنم مگر مودت ودوستی خاندانم. و اثبات این مطلب به ذکر چند مقدمه مربوط به بحث بستگی دارد: اول: هرچه پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بطلبد امر است، هر چند به لفظ درخواست باشد. دوم: طلب وامر آن حضرت (علیه السلام) به طور اطلاق بر وجوب دلالت می کند مگر این که دلیلی بر خلاف آن باشد. سوم: این که پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) حق نبوت بر این امت دارد، پس بر آن ها واجب است آن قدر که می توانند حق آن جناب را ادا کنند. چهارم: این که خداوند متعال اجر ومزد نبوت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) را مودت خاندان وقربی (نزدیکان) آن حضرت قرار داده است، به حکم آیات وروایات اهل بیت عصمت. پنجم: بیان معنی قربی واین که جز ذریه پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) نمی باشد، ورد اقوال عامه. ششم: در بیان معنی مودت واقسام آن.

"ششم: در بیان معنی مودت واقسام آن. مقدمه اول: بدان که امر - به طوری که اهل تحقیق اختیار کرده اند - طلب ایجاد فعل است از عالی به دانی، خواه به لفظ امرت (امر کردم) یا صیغه افعل (انجام ده) یا لفظ مسالت ودرخواست وامثال آن، وخواه بودن لفظ باشد مانند اشاره ونوشتن وامثال این ها. دلیل بر آنچه ذکر گردید آن است که: تبادر (زود به ذهن رسیدن) معنی امر از اقسام گذشته می باشد، نمی بینید اگر طلب از ناحیه شخص بزرگی صادر گشت به هر لفظی که باشد می گویند: فلانی به چنین چیزی امر کرد. واگر شخص دانی بگوید: من به فلان کار امر می کنم، عقلا او را به سبک مغزی نسبت می دهند، زیرا که امر به عالی اختصاص دارد هم چنان که دعا ومسألت ودرخواست به دانی، واستدعا به مساوی اختصاص دارند، وبررسی موارد استعمال این حقیقت را روشن می سازد. و اما این که خداوند متعال به حکایت از فرعون خطاب به قومش فرموده: ﴿فماذا تامرون﴾ (سوره شعرا: ۳۵)؛ پس چه امر می کنید. با این که از آن ها بالاتر است به آن هانسبت امر داده است؟ تنها یکی از دو وجه را محتمل است: یکی این که: مفعول محذوف باشد، یعنی: لشکریان را چه امر می کنید؟ بنابراین امر در معنای حقیقی خود به کار رفته است، چون امرا نسبت به لشکریان بالاترند. دوم این که: فرض شده که این ها بالا هستند وبه طور مجاز - به خاطر جهاتی - اینطور به آن ها خطاب کرده است، والله العالم."

و با این مقدمه ثابت شد که طلب هرگاه از پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) صادر شود، به هر لفظی که باشد - هر چند مسألت ودرخواست چنان که در آیه مورد بحث هست - امر است، چون گاهی برای تواضع تعبیر به سؤال می کند که برنامه آن حضرت واساس کلماتش بوده، چنان که در حدیث نبوی معروف آمده: بعثت لاتمم مکارم الاخلاق(۷۹۰)؛ من بر انگیخته شده ام تا مکارم اخلاق را به آخر برسانم. و یا برای مدارا با مردم وملاطفت با آنان، تا به فرمان او توجه نمایند، آن ها را به منزله عالی ومرتبه بالا فرض می کند. این در صورتی است که قائل شویم: وجوب مودت از جمله: از شما چیزی در خواست نمی کنم مگر مودت ودوستی خاندانم استفاده می شود، یعنی: مطلوب وخواسته من که به من بر می گردد منحصر در این است. و می توان وجوب مودت را از بخش دیگر آیه استفاده کرد وآن، خطاب خداوند (عزّ وجلّ) به پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) است که: ای پیامبر بگو از شما چیزی در خواست نمی کنم که ظهور دارد در وجوب طلب کردن این حق از آن ها بر آن حضرت که اگر اداء این حق بر آن ها واجب نبود لزومی نداشت که از آن ها مطالبه کند چنان که پوشیده نیست. مقدمه دوم: در اصول فقه تحقیق کرده ایم که امر با اطلاقی که دارد ظاهر در طلب حتمی است.

"به عبارت دیگر: امر در طلب حقیقت است، یعنی: از امر جز طلب حتمی چیزی مفهوم نیست، وطلب خالی از قرائن حالی یا مقالی، داخلی یا خارجی در عرف به طلب حتمی بر می گردد ودر آن ظهور دارد. ونشانه این معنی آن است که می بینیم اوامری که از سوی بزرگ ترها به پایین ترها صادر می شود، کسانی که این اوامر به آن ها متوجه می گردد هیچ تأملی ندارند که اطاعت این اوامر حتمی است بلکه در نهادشان هست که بر انگیخته شوند وآنچه مأمور گشته اند ایجاد نمایند، وهیچ تردید نمی کنند که آیا این امر حتمی است یا نه؟ ونیز می بینیم که اگر آن اوامر را انجام ندهند، در معرض ملامت ونکوهش ومذمت قرار می گیرند، واین نیست مگر از آن جهت که گفتیم: طلب مطلق - نزد اهل عرف - در طلب حتمی ظهور دارد، بدون این که نیاز به قرائن یا قرار دادن نشانه داشته باشد، بلکه اگر خلاف آن منظور باشد احتیاج به قرینه حالیه یا مقالیه یا دلیل خارجی دارد. به همین جهت اوامری که در شرع آمده بر وجوب حمل می شود - در صورتی که قرینه ای بر استحباب نباشد .

"البته اگر امر به چیزی وارد شود بر ما لازم است که بررسی وجستجو کنیم که در سایر اخباری که از ائمه اطهار (علیهم السلام) به ما رسیده قرینه ای بر خلاف وجوب هست یا نه. زیرا که بسیار است که قرائن وشواهدی نسبت به اخبار دیگر در آن ها آمده وبیان کننده یکدیگرند، اما این نه از جهت تأمل در ظهور طلب بر وجوب است، بلکه به جهت فراوانی قرائن وشواهد در سایر ابواب می باشد، چنان که علمای اصول به وجوب کاوش از مخصص پیش از عمل به عام، حکم کرده اند، به خاطر کثرت ورود مخصص در هر باب، نه از جهت تأمل داشتن در ظهور عام که پوشیده نیست، پس اگر شاهدی بر این یافتیم که امری برای استحباب است بنابر آن شاهد، لفظ را از ظاهرش بر می گردانیم، وگرنه چاره ای جز این نیست که لفظ امر را بر وجوب حمل نماییم. با این مقدمه معلوم شد که طلبی که از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در این باب صادر شده - به امر خداوند متعال - طلب حتمی است وبر وجوب دلالت دارد، وشاهد بر آن روایاتی است که از ائمه معصومین (علیه السلام) آمده که برای اثبات وجوب، این آیه را گواه آورده اند، چنان که در تفسیر البرهان وغایة المرام از حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) است که در خطبه اش فرمود: وما خاندانی هستیم که خداوند مودتشان را بر هر مسلمان فرض وواجب کرده آن جا که فرموده: ﴿قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی﴾ (سوره شعرا: ۲۳)(۷۹۱). ودر همان دو کتاب از امام صادق از پدران بزرگوارش (علیه السلام) آمده که:

"وقتی این آیه بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) نازل گشت: قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بپاخاست وفرمود: ای مردم! خداوند - تبارک وتعالی - بر شما امری را فرض کرده آیا آن را ادا می کنید؟ پس هیچ یک از آنان جواب ندادند. وچون فردای آن روز شد بپاخاست، ونظیر آن سخن را فرمود. ولی از هیچ کس جوابی برنخاست، سپس همان سخن را روز سوم گفت، وکسی پاسخ نداد. پس فرمود: ای مردم! این امر طلا ونقره وخوردنی وآشامیدنی نیست. گفتند: پس آن را به ما بگو. فرمود: خدای تبارک وتعالی بر من نازل کرده: بگو از شما بر انجام آن (رسالت) چیزی درخواست نمی کنم مگر مودت ودوستی خاندانم. گفتند: آری، ان را ادا می کنیم. حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: به خدا قسم! به آن وفا نکردند مگر هفت نفر: سلمان وابوذر وعمار ومقداد بن الاسود کندی وجابر بن عبد الله انصاری وغلامی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به نام بست (یاکبیت) وزید بن ارقم(۷۹۲).🔆🌷🔆🌷🔆🌷🔆🌷 🖋📚قسمت 8⃣9⃣