#انسان_شناسی ۱۶۸ #مقام_معظم_رهبری #استاد_شجاعی #استاد_عالی ▪️ سؤالهای آخرت، نه شفاهی است و نه کتبی! بلکه تکوینی است! تمام سیستم محاسبه آخرت، ماییم! نَفْسِ ما، با تمام حقیقت خود، ظهور می‌یابد! _ یعنی چگونه؟ #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#پیشاهنگ_جهاد_و_شهادت» روز چهارشنبه ١۴٠٢/١٠/٢٧ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت روحانی مخلص و مجاهد، بنیان‌گذار «جمعیت #فدائیان_اسلام» شهید حجت‌الاسلام والمسلمین سید مجتبی #نواب_صفوی (ره) و تعدادی از یاران فداکار ایشان بود؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این شخصیت تأثیرگذار و انقلابی آغاز می‌نمائیم؛ شهید سید مجتبی میرلوحی تهرانی معروف به نواب صفوی، یکی از شخصیت‌های مهم مبارزاتی تاریخ معاصر است که تنها راه رسیدن به جامعه آرمانی را، اجرای دقیق دستورات اسلامی می‌دانست؛ او با پیروی از علمای دین، فریضه امر به معروف و نهی از منکر را مهم‌ترین راه برای اصلاح جامعه معرفی نمود؛ شهید نواب صفوی در تهران به‌دنیا آمد و پس از تحصیلات ابتدایی، برای آموختن علوم دینی به حوزه نجف رفت و در آنجا با علامه امينی (ره) صاحب کتاب شريف الغدیر آشنا شد و در محضر ایشان، مكتب غدير و فلسفه سياسی اسلام را آموخت؛ او پس از چند سال حضور در نجف، به‌دستور آیت‌الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی (ره) برای مبارزه با کج‌روی‏‌ها و کج‌اندیشی‌ها به ایران بازگشت و جمعیت فدائیان اسلام را تشکیل داد؛ این تشکل انقلابی با هدف اقامه و اجرای احکام و دستورات اسلام و مبارزه با ظلم و قطع ریشه‌های بی‌دینی شکل گرفت؛ نواب صفوی، برای جلوگیری از انحراف جمعیت فدائیان اسلام، همواره از رهنمودهای مراجع و فقهای بزرگ همچون حضرات آیات آقایان حسین قمی، علامه امینی، سید هادی میلانی، سید محمد حجت، محمد تقی خوانساری و کاشانی بهره می‌گرفت؛ (جمعیت فدائیان اسلام و نقش آن در تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ص ۹۲) از مهمترین روش‌های مبارزاتی نواب صفوی و فدائيان اسلام، ایجاد رعب و ترس در دل دشمنان و معاندین بود، لذا با گرفتن حکم ارتداد و اجرای انقلابی آن در ارتباط با وابستگان استعمار و توهین کنندگان به مقدسات دینی از جمله: احمد کسروی، عبدالحسین هژیر، علی رزم آرا و حسین علاء، ترسی بزرگ برای بدخواهان و بداندیشان و تشکیلات ستم‌شاهی ایجاد نمود؛ سرانجام این مجاهد خستگی‌ناپذیر به همراه سه تن از همرزمانش به نام‌های خلیل طهماسبی، مظفر علی ذوالقدر و سیدمحمد واحدی در سحرگاه ٢٧ دی ١٣٣۴ شمسی، به‌دستور رژیم پهلوی، تیرباران شدند و بدین ترتیب جنایت دیگری در پرونده سیاه خاندان پهلوی ثبت گردید؛ امام راحل (که علاقه خاصی به آقای نواب داشتند) در این قضیه خیلی صدمه روحی خوردند؛ چنانچه یادگار امام با گفتن این مطلب ادامه می‌دهد: «در قضیه اعدام نواب صفوی و سایر اعضای فدائیان اسلام، امام از مرحوم آقای بروجردی و مراجع دلخور شدند که چرا موضع تندی علیه دستگاه نگرفتند و آنها را نجات ندادند» (مجموعه آثار یادگار امام، ج ۱، ص ۶۶۰)؛ نیره‌السادات احتشام‌رضوی همسر شهید نواب نیز در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، می‌گوید: «امام به آقای نواب علاقه‌ خاصی داشتند؛ وقتی می‌شنوند که آقای نواب را به اعدام محکوم کرده‌اند، برای رهایی ایشان، پیش آیت‌الله بروجردی می‌روند و از ایشان می‌خواهند که با توجه به نفوذی که دارند از اعدام آقای نواب جلوگیری کنند... بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ملاقات حضوری از حضرت امام پرسیدم: «به نظر شما راه و حرکت آقای نواب چطور بود؟» امام (ره) فرمودند: «راه آقای نواب به قدری خالص و بی‌غل‌وغش بود که حد و مرز نداشت» همچنین رهبر فرزانه انقلاب، شهید نواب صفوی را «پیشاهنگ جهاد و شهادت در زمان ما» نامیدند و در رابطه با شخصیت پُرشور و بااخلاص و شجاع ایشان فرمودند: «آن کسی که در دوره‏ی جوانی من، خیلی روی من اثر گذاشت، در درجه‏ی اوّل، مرحوم «نوّاب صفوی» بود؛ آن زمانی که ایشان به مشهد آمد، حدوداً پانزده سال داشتم، من به شدّت تحت تأثیر شخصیت او قرار گرفتم...» (۱۳۷۷/۰۲/۰۷) «مرحوم نواب صفوى براى من، خیلى جاذبه داشت و به کُلّى مرا مجذوب خودش کرد؛ (البته) هر کسى هم که آن وقت در حدود سنین ما بود، مجذوب نوّاب صفوى مى‌شد؛ از بس این آدم، پُرشور و بااخلاص، و پر از صدق و صفا و ضمناً شجاع و صریح و گویا بود؛ من مى‌توانم بگویم که آن‌جا بود که به طور جدّى به مسائل مبارزاتى و به آنچه که به آن مبارزه سیاسى مى‌گوییم علاقه‌مند شدم؛ البته قبل از آن هم... من مقوله‌هاى سیاسى را کاملاً مى‌شناختم و دیده بودم؛ لیکن به مبارزه سیاسى به معناى حقیقى، از زمان آمدن مرحوم نوّاب علاقه‌مند شدم؛ بعد از آن‌که ایشان از مشهد رفت، زیاد طول نکشید که شهید شد؛ شهادت او هم غوغایى در دل‌های جوانانى که او را دیده و شناخته بودند، به وجود آورد...» (۱۳۷۶/۱۱/۱۴) ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

سلام دوستان این جدول اذکار ماه رجب هست برنامه ریزی کنیم که ان شاءالله روزانه در کنار هم از فیوضات این ماه بهره مند شویم https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

۳ - در وصیت مولای ما حضرت جعفر بن محمد صادق (علیه السلام) به عبد الله بن جندب آمده: ای پسر جندب! برای خداوند - تبارک وتعالی - دژی از نور است که آن زبرجد وحریر احاطه کرده، وبا دیبا وسندس بالا رفته است، این دژ در میان دوستان ودشمنان ما می زند، پس چون مغز سر می جوشد ودل ها به حنجره ها می رسد وکبدها از طولانی شدن موقف قیامت می پزد، اولیای خدا را به این دژ داخل می کنند که در امن وپناه الهی خواهند بود. داخل آن آنچه دل ها اشتها کند وچشم ها لذت برد برای آن هاست در حالی که دشمنان خدا را عرق تا دهان رسیده وپراکندگی آنان را فراگرفته وبه آنچه خداوند برای آن ها (از عذاب) مهیا نموده است نگاه می کنند ومی گویند: ﴿ما لنا لا نری رجالا کنا نعدهم من الاشرار﴾ (سوره ص: ۶۲)؛ چه شده که امروز مردان مؤمنی که از اشرار می شمردیم نمی بینیم. پس اولیای خدا به آن ها می نگرند وبه آن ها می خندند، وهمین است فرموده خدای تعالی که: ﴿اتخذناهم سخریا ام زاغت عنهم الابصار﴾ (سوره ص: ۶۳)؛ (اهل عذاب گویند:) ما مؤمنان را (در دنیا) به مسخره می گرفتیم (آیا در دوزخ نیستند) یا چشمان ما آن ها را نمی بیند. ونیز فرموده: ﴿فالیوم الذین آمنوا من الکفار یضحکون علی الارائک ینظرون﴾ (سوره مطففین: ۳۴-۳۵)؛ پس در این روز (قیامت) آن ها که ایمان آورده اند از حال کافران می خندند، بر تخت ها تماشا می کنند. آن گاه کسی که مؤمنی از دوستان ما را به کلمه ای کمک کرده باشد باقی نماند مگر این که خداوند او را بی حساب وارد بهشت نماید. وشاهد مطلب در آخر حدیث مشهود است.

 ۳۱ - هدایت به نور قرآن مجید:  چنان که گفته ایم: دعا برای حضرت قائم (علیه السلام) موجب فزونی اشراق انوار الهی در دل می گردد، وچون زمین دل به نور پروردگارش روشن ودرخشان شود، انسان به نور کلام مجید خداوند هدایت وراهنمایی گردد. به طوری که به راه دیگری نرود، واز قرآن چیزهایی خواهد فهمید که دیگران نمی فهمند، وقرآن بر دردهای دلش شفا ورحمت خواهد بود.  و نیز، شکی نیست که هر قدر ایمان کامل تر وتمام تر باشد، استفاده شخص از قرآن وبهره وری اش از آثار آن بیشتر وبهتر است، همان طور که اگر کسی مزاجش سالم باشد از غذاهای لذیذ وخوشمزه بهره مند می شود ولذت می برد، ولی اگر مزاجش فاسد باشد نه تنها از آن ها لذت نمی برد که برای بدنش زیانبار واذیت کننده نیز هست تا وقتی که خودش را معالجه نماید وآن را مداوا کند وریشه بیماری برود. پس هرچه سوء مزاج کم بشود آثار غذاهای پاکیزه ولذیذ ومنافع آن ها در بدن ظاهر می شود.  دل نیز همین طور است، اگر مهر شک وزنگار به وسیله نور ایمان از آن برداشته شود، آثار هدایت قرآن در آن آشکار می گردد.

"و هر قدر که ایمان کامل تر شود، صاحبش بینش وعلم وانتفاع وهدایت بیشتری یابد، خداوند (عزّ وجلّ) در بیان این امر فرموده: ﴿قل هو للذین آمنوا هدی وشفاء والذین لا یومنون فی اذانهم وقر وهو علیهم عمی﴾ (سوره فصلت: ۴۴)؛ بگو: این قرآن برای آن ها که ایمان آورده اند هدایت وشفا است، وکسانی که ایمان نمی آورند گوشهایشان سنگین است واین موجب کوری وجهل آنان است.  و چون در گذشته بیان داشتیم که اهتمام در دعا برای مولایمان حضرت صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) از اموری است که مایه کمال است، پس هدایت شدن کامل به قرآن بر آن مترتب می باشد. وشاهد بر این فرموده خدای (عزّ وجلّ) است که: ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین؛ آن کتاب هیچ تردیدی در آن نیست که روشنگر راه تقوی پیشگان است.  و در کمال الدین درباره آیه شریفه: ﴿الذین یومنون بالغیب﴾ (سوره بقره: ۳)؛ آنان که به غیب ایمان می آورند، از امام صادق (علیه السلام) آمده که فرمود: آن که قیام قائم (علیه السلام) ایمان آورده که حق است.  و نیز در روایات دیگری از آن حضرت است که فرمود: غیب، حجت غایب است. وشاهد آن فرموده خداوند (عزّ وجلّ) می باشد که: ﴿ویقولون لولا انزل علیه آیه من ربه فقل انما الغیب لله فانتظروا انی معکم من المنتظرین﴾ (سوره یونس: ۲۰)؛ و(کافران) می گویند: چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی شود؟ پس بگو! منتظر باشید که من نیز از منتظران هستم.

"وجه استشهاد این که: دعا کننده مصداق ایمان آورنده به حقانیت قیام قائم (علیه السلام) است ودلیل بر آن دعای او است. ودر کتاب ابواب الجنات در این باره مطالبی بیان نموده ام که شبهه ها را زایل می سازد.  ۳۲ - شناخته شدن نزد اصحاب اعراف:  چون با دعا کردن برای مولایمان صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) اصحاب اعراف را یاری کرده ونزد آنان شناخته شده است، پس در حق او شفاعت می کنند وبه شفاعت آن ها وارد بهشت گردد. خداوند (عزّ وجلّ) فرمود: ﴿وعلی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیماهم﴾ (سوره اعراف: ۴۶)؛ وبر اعراف رجالی هستند که هر یک را به چهره هایشان می شناسند.  سخن در این جا پیرامون سه امر می باشد:  اول، معنی اعراف: علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خود به سند صحیحی از حضرت ابی عبد الله صادق (علیه السلام) آورده که فرمود: اعراف بلندی ای است بین بهشت وجهنم، ورجال امامان (علیهم السلام) می باشند...(۸۷۳).  دوم، رجال اعراف کیانند؟: چنان که در حدیث فوق - در روایت علی بن ابراهیم - دانسته شد آن ها امامان (علیهم السلام) هستند.  و نیز در مجمع البیان از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) است که فرمود: آنان آل محمد (علیه السلام) هستند، داخل بهشت نشود مگر کسی که ایشان را شناخته وآن ها او را شناخته باشند، وبه جهنم داخل نشود مگر آن کس که آنان را انکار کند وآنان او را انکار نمایند(۸۷۴).