سلام دوستان این جدول اذکار ماه رجب هست برنامه ریزی کنیم که ان شاءالله روزانه در کنار هم از فیوضات این ماه بهره مند شویم https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

۳ - در وصیت مولای ما حضرت جعفر بن محمد صادق (علیه السلام) به عبد الله بن جندب آمده: ای پسر جندب! برای خداوند - تبارک وتعالی - دژی از نور است که آن زبرجد وحریر احاطه کرده، وبا دیبا وسندس بالا رفته است، این دژ در میان دوستان ودشمنان ما می زند، پس چون مغز سر می جوشد ودل ها به حنجره ها می رسد وکبدها از طولانی شدن موقف قیامت می پزد، اولیای خدا را به این دژ داخل می کنند که در امن وپناه الهی خواهند بود. داخل آن آنچه دل ها اشتها کند وچشم ها لذت برد برای آن هاست در حالی که دشمنان خدا را عرق تا دهان رسیده وپراکندگی آنان را فراگرفته وبه آنچه خداوند برای آن ها (از عذاب) مهیا نموده است نگاه می کنند ومی گویند: ﴿ما لنا لا نری رجالا کنا نعدهم من الاشرار﴾ (سوره ص: ۶۲)؛ چه شده که امروز مردان مؤمنی که از اشرار می شمردیم نمی بینیم. پس اولیای خدا به آن ها می نگرند وبه آن ها می خندند، وهمین است فرموده خدای تعالی که: ﴿اتخذناهم سخریا ام زاغت عنهم الابصار﴾ (سوره ص: ۶۳)؛ (اهل عذاب گویند:) ما مؤمنان را (در دنیا) به مسخره می گرفتیم (آیا در دوزخ نیستند) یا چشمان ما آن ها را نمی بیند. ونیز فرموده: ﴿فالیوم الذین آمنوا من الکفار یضحکون علی الارائک ینظرون﴾ (سوره مطففین: ۳۴-۳۵)؛ پس در این روز (قیامت) آن ها که ایمان آورده اند از حال کافران می خندند، بر تخت ها تماشا می کنند. آن گاه کسی که مؤمنی از دوستان ما را به کلمه ای کمک کرده باشد باقی نماند مگر این که خداوند او را بی حساب وارد بهشت نماید. وشاهد مطلب در آخر حدیث مشهود است.

 ۳۱ - هدایت به نور قرآن مجید:  چنان که گفته ایم: دعا برای حضرت قائم (علیه السلام) موجب فزونی اشراق انوار الهی در دل می گردد، وچون زمین دل به نور پروردگارش روشن ودرخشان شود، انسان به نور کلام مجید خداوند هدایت وراهنمایی گردد. به طوری که به راه دیگری نرود، واز قرآن چیزهایی خواهد فهمید که دیگران نمی فهمند، وقرآن بر دردهای دلش شفا ورحمت خواهد بود.  و نیز، شکی نیست که هر قدر ایمان کامل تر وتمام تر باشد، استفاده شخص از قرآن وبهره وری اش از آثار آن بیشتر وبهتر است، همان طور که اگر کسی مزاجش سالم باشد از غذاهای لذیذ وخوشمزه بهره مند می شود ولذت می برد، ولی اگر مزاجش فاسد باشد نه تنها از آن ها لذت نمی برد که برای بدنش زیانبار واذیت کننده نیز هست تا وقتی که خودش را معالجه نماید وآن را مداوا کند وریشه بیماری برود. پس هرچه سوء مزاج کم بشود آثار غذاهای پاکیزه ولذیذ ومنافع آن ها در بدن ظاهر می شود.  دل نیز همین طور است، اگر مهر شک وزنگار به وسیله نور ایمان از آن برداشته شود، آثار هدایت قرآن در آن آشکار می گردد.

"و هر قدر که ایمان کامل تر شود، صاحبش بینش وعلم وانتفاع وهدایت بیشتری یابد، خداوند (عزّ وجلّ) در بیان این امر فرموده: ﴿قل هو للذین آمنوا هدی وشفاء والذین لا یومنون فی اذانهم وقر وهو علیهم عمی﴾ (سوره فصلت: ۴۴)؛ بگو: این قرآن برای آن ها که ایمان آورده اند هدایت وشفا است، وکسانی که ایمان نمی آورند گوشهایشان سنگین است واین موجب کوری وجهل آنان است.  و چون در گذشته بیان داشتیم که اهتمام در دعا برای مولایمان حضرت صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) از اموری است که مایه کمال است، پس هدایت شدن کامل به قرآن بر آن مترتب می باشد. وشاهد بر این فرموده خدای (عزّ وجلّ) است که: ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین؛ آن کتاب هیچ تردیدی در آن نیست که روشنگر راه تقوی پیشگان است.  و در کمال الدین درباره آیه شریفه: ﴿الذین یومنون بالغیب﴾ (سوره بقره: ۳)؛ آنان که به غیب ایمان می آورند، از امام صادق (علیه السلام) آمده که فرمود: آن که قیام قائم (علیه السلام) ایمان آورده که حق است.  و نیز در روایات دیگری از آن حضرت است که فرمود: غیب، حجت غایب است. وشاهد آن فرموده خداوند (عزّ وجلّ) می باشد که: ﴿ویقولون لولا انزل علیه آیه من ربه فقل انما الغیب لله فانتظروا انی معکم من المنتظرین﴾ (سوره یونس: ۲۰)؛ و(کافران) می گویند: چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی شود؟ پس بگو! منتظر باشید که من نیز از منتظران هستم.

"وجه استشهاد این که: دعا کننده مصداق ایمان آورنده به حقانیت قیام قائم (علیه السلام) است ودلیل بر آن دعای او است. ودر کتاب ابواب الجنات در این باره مطالبی بیان نموده ام که شبهه ها را زایل می سازد.  ۳۲ - شناخته شدن نزد اصحاب اعراف:  چون با دعا کردن برای مولایمان صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) اصحاب اعراف را یاری کرده ونزد آنان شناخته شده است، پس در حق او شفاعت می کنند وبه شفاعت آن ها وارد بهشت گردد. خداوند (عزّ وجلّ) فرمود: ﴿وعلی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیماهم﴾ (سوره اعراف: ۴۶)؛ وبر اعراف رجالی هستند که هر یک را به چهره هایشان می شناسند.  سخن در این جا پیرامون سه امر می باشد:  اول، معنی اعراف: علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خود به سند صحیحی از حضرت ابی عبد الله صادق (علیه السلام) آورده که فرمود: اعراف بلندی ای است بین بهشت وجهنم، ورجال امامان (علیهم السلام) می باشند...(۸۷۳).  دوم، رجال اعراف کیانند؟: چنان که در حدیث فوق - در روایت علی بن ابراهیم - دانسته شد آن ها امامان (علیهم السلام) هستند.  و نیز در مجمع البیان از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) است که فرمود: آنان آل محمد (علیه السلام) هستند، داخل بهشت نشود مگر کسی که ایشان را شناخته وآن ها او را شناخته باشند، وبه جهنم داخل نشود مگر آن کس که آنان را انکار کند وآنان او را انکار نمایند(۸۷۴).

 و در تفسیر البرهان از آن حضرت آمده که فرمود: ماییم آن رجال. امامان از ما، می شناسند چه کسی داخل جهنم وچه کسی داخل بهشت می شود، همان طور که شما در قبایلتان مرد را می شناسید که خوب است یا بد(۸۷۵).  و نیز در همان تفسیر مسند از امام باقر وامام صادق (علیه السلام) درباره فرموده خدای (عزّ وجلّ): وعلی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیما هم پرسیدم. فرمود: آنان امامان هستند.  و نیز به سند صحیحی از برید بن معاویه عجلی آمده که گفت: از حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) درباره فرموده خدای تعالی: وعلی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیما هم پرسیدم. فرمود: درباره این امت نازل شد، ورجال: امامان از آل محمد (علیه السلام) هستند. عرض کردم: اعراف چیست؟ فرمود: پلی بین بهشت وجهنم است، پس امام از ما برای هر کدام از مؤمنین گنهکار شفاعت کند نجات یابد، وهرکه را که شفاعت نکند سقوط می نماید(۸۷۶).  و روایات در این باره بسیار است وبین این خبر روایت علی بن ابراهیم قمی در معنی اعراف منافاتی نیست.

"سوم: دعا برای صاحب الزمان (علیه السلام) مایه شفاعت اصحاب اعراف است. در مجمع البیان مرفوعا از اصبغ بن نباته روایت است که گفت: در حضور علی (علیه السلام) نشسته بودم که ابن الکوا به خدمتش آمد ودرباره این آیه (وعلی الاعراف...) از آن حضرت پرسید. فرمود: خدا بر تو رحم آرد ای ابن الکوا! ما روز قیامت بین بهشت وجهنم می ایستیم، پس هرکه ما را (در دنیا) یاری کرده از چهره اش می شناسیم واو را وارد بهشت می کنیم وهرکه ما را دشمن داشته از چهره اش می شناسیم وبه جهنم روانه می سازیم(۸۷۷).  وجه دلالت این حدیث است که سابقا گفتیم: دعا برای مولایمان صاحب الزمان (علیه السلام) از اقسام یاری آن حضرت به زبان است، وچون یاری کردن - دراین روایت - وسیله رستگاری به شفات وشناخته شدن نزد اصحاب اعراف شمرده شده، پس دعا کننده مشمول آن می گردد.  ۳۳ - ثواب تحصیل علم:  هرگاه دعا کننده برای تعجیل فرج وظهور مولی صاحب الزمان (عجّل الله فرجه) قصدش این باشد که با ظهور آن حضرت، علوم برایش کشف وروشن گردد - که علوم حقه وحقیقی جز با ظهورش آشکار نمی شود - ثواب های بسیاری که برای طالب علم بیان شده است به او عطا خواهد شد، چنان که در حرف (ک) از بخش چهارم کتاب اشاره گردید.  ۳۴ - ایمنی از عقوبت های اخروی🍃🌴🍃🌴🍃🌴🌴 🖋📚قسمت1⃣1⃣1⃣

✨﷽✨ 📚 داستان کوتاه ✍مـردی نـزد عالمی از پــدرش شڪایت ڪرد. گفت: پدرم مرا بسیار آزار میدهد. پیــر شده است و از من میخواهد یڪ روز در مزرعه گندم بڪارم روز دیگر میگوید پنبه بڪار و خودش هم نمیداند دنبال چیست؟ مرا با این بهانه‌گیری‌هایش خسته ڪرده است... بگو چه ڪنم؟ عالم گفت: با او بساز. گفت: نمی‌توانم.! عالم پـرسید: آیا فرزنـد ڪوچڪی در خانه داری؟ گفت: بلی. گفت: اگر روزی این فرزند دیوار خانه را خراب ڪند آیا او را می‌زنی؟ گفت: نه، چون اقتضای سن اوست. آیا او را نصیحت میڪنی؟ گفت: نه چون مغزش نمی‌رود و ... گفت؛ میدانـــی چرا با فــرزندت چنین برخورد میڪنی؟! گفت: نه. گفت: چون تو دوران ڪودکی را طی ڪرده‌ای و میدانی ڪودڪی چیست، اما چون به سن پیری نرسیده‌ای و تجربه‌اش نڪرده‌ای، هرگز نمیتوانی اقتضای یڪ پیر را بفهمی!! "در پـیـری انـســان زود رنــج میشــود، گوشه‌گیر میشود، عصبی میشود، احساس ناتوانی میڪند و ... "پس ای فرزند برو و با پدرت مدارا ڪن اقتضای سن پیری جز این نیست."