🌟«أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ»❤️ 💎اسـتـادی می فـرمـود :🤔 ایـن آیــه معـنـایـش ایـن نـیـست کــه 💎 بـا ذکـر خـدا دل آرام می گـیـرد این جـمـلــه یـعنی خــدا می گـویـد : 💎جوری سـاختــه ام تـو را کــه جـز بـا یـاد من آرام نـگیـری !!! ⊰⊰ تـفـاوت ظـریـفے است!!!! اگر بیقـرارے ؛ اگر دلتـنـگے ؛ اگر دلگیرے ؛ گیـر کـار آنجـاست کـه هـزار یـاد ، جـز یـاد او، در دلـت جـولـان میدهد. 🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱🌷🌱

#نکته 🔴 «ذکر گفتن» چه موقع اثر دارد؟ 🔸اگر ذکر ما «مرور ایمان و اعتقاد ما باشد» قطعاً اثر خواهد داشت. اگر با تفکر و احساس عمیق قلبی، ذکرها را بگوییم، یقیناً اثر خواهد داشت! مثلاً وقتی می‌گویی «لَا قُوَّةَ إِلَّا بِالله» عمیقاً توجه کنی به اینکه واقعاً هیچ کسی جز خدا قدرت ندارد! 🔸هر روز صبح که بلند شدی، اول از دلت اندوه‌زدایی کن! و یکی از اصلی‌ترین عوامل اندوه‌زدا این است که با ذکر، اعتقادت به خدا را مرور کنی. اغلب تعقیبات نماز صبح از همین جنس است. 👤علیرضا پناهیان

بزرگی را گفتند: تو برای تربیت شاگردانت چه میکنی؟! گفت: هیچ کار گفتند: مگر میشود؟! پس چرا شاگردان تو چنین خوبند؟! گفت: من در تربیت خود کوشیدم، تا الگوی خوبی برای آنان باشم. شاگردان راستی گفتار و درستی رفتار ما را می بینند، نه امر و نهی های بیهوده ای که خود عمل نمی کنیم. تخم مرغ اگر با نیروی بیرونی بشکند، پایان زندگیست. ولی اگر با نیروی داخلی بشکند، آغاز زندگیست. همیشه بزرگترین تغییرات از درون شکل میگیرد. درون خود را بشکن تا شخصیت جدیدت متولد شود. آنگاه خودت را خواهی دید....

✅یگانه پناهگاه انسان

#امر_بمعروف_ونهی_ازمنکر وتبلیغ چادر در بیمارستان غرضی 💠فکر نکن نمیتونستم فرار کنم... #پویش_حجاب_فاطمے

نهی شدید از یاس درفرمایشات رسول خدا (ص) که ایشان سه بار لعنت میفرستندبر ناامیدکنندگان و لذا اهمیت روحیه داشتن و روحیه دادن به همدیگر و امیدواری به رحمت خدا و امیددادن در حرف و عمل که باعث پیشرفت وحرکت و نشاط درخانواده و اجتماع است و آثار و برکات فراوانی دارد

. بسم الله الرحمن الرحیم 🔶 #سبک_زندگی_موثرتر_از_آگاهی و ایمان اصلا همه‌چی قاطی شده!😐 رفتم تو شهر کویری می‌بینم برنج آورده، گفتم اینجا برنج می‌کارین؟میگه نه آقا برنج کجا بود اینجا که آب نیست. 🔺خب پس چرا برنج می‌خورین؟برنج واسه شماله، برنج خشک میکنه بدن آدمو! 🔹خب شما چند نوع آبگوشت دارین از اونا بخورین. میگه حاج آقا آخه کلاس داره 👈👈زندگی اینه؟؟؟؟ زدی بدن خودتو نابود کردی.. غذای تو چیه؟؟؟ مگه خدا نفرمود:" فلینظر الانسان الی طعامه" آدم باید ببینه چی میخوره.💖 🔺آقا الان بورس فلان حیوان رو بخرن! چوپانن؟؟؟؟؟❗ ▫️میگه مگه سگ داشتن بده ؟ نه اتفاقاً ؛اول بگو گوسفنداتو کجا نگه می داری؟ اونو بگو ... چون سگ ، نگهبانِ گوسفنده‼️ یا تربیت شده کار خاص. کاربرد داره ! الان کاربردش برای شما مشخصه یا فقط شده جزء سبک زندگی؟؟؟ 🔸سبک زندگی، یعنی اینکه کدوم رفتارهارو «« معمولاً »»» داری... دونه دونه رو باید طی آدابی برنامه‌ریزی بکنیم ؛ و یکی یکی شیوه برخورد رو بدونیم. 🔘 نه اینکه جو گیر بشیم جامعه میره به سمت سگ مام بریم ! ❎اصلاً توهین آمیزه این سبک به شما تزریق بشه ! متوجه ای؟؟؟

#نکته 🔴 ذکری برای از بین رفتن غم از دل! 🔸اگر عمیقاً اعتقادات خود را پیش خودت یادآوری و مرور کنی، اندوه از دلت زدوده می‌شود و سرور جای آن ایجاد می‌شود! امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: کسی که به خدا اعتماد کند، خدا به او سرور می‌دهد و هر کسی به خدا توکل کند، خدا اُمورش را کفایت و اصلاح می‌کند. (کشف‌الغمه/۲/۳۴۶) 🔸امام رضا‌(ع) می‌فرماید: به‌خاطر برخی مسائل غمگین شده بودم، پدرم به من فرمود: خدا را صدا بزن تا غم از دلت برود، و ذکر «یَا رَءُوفُ یَا رَحِیم» را زیاد بگو!( دعوات راوندی/۴۵) 🔸ذکر «یارئوف» اثر ویژه‌ای در از بین بردن غم دارد! یک عارف بزرگوار می‌فرمود: وقتی دل‌تان گرفت و گرفتار شدید ذکر «یارئوف» را زیاد بگویید و با این ذکر به امام رضا‌(ع) متوسل شوید. گویا خدا وقتی بخواهد برای این ذکر شما اثری بگذارد کارتان را به امام رضا‌(ع) می‌سپارد! 🔸دربارۀ اثر اذکار در رفع مشکلات مختلف زندگی، کتاب انیس الصادقین نوشتۀ آیت‌الله یعقوبی، کتاب خوب و معتبری است. ذکرهایی هست که گره‌های ما را باز می‌کند، دل را قرص می‌کند و ترس و نگرانی و اندوهِ بد را از دل می‌برد، و بعد، تازه آدم شروع می‌کند به حال خوش معنوی پیدا کردن. 🌴علیرضا پناهیان🌴

*خواب بودم نیمه شب در بسترم* سایه ای افتاد ناگه بر سرم *خواب بر چشمم هنوز تحمیل بود* سر بلند کردم که عزرائیل بود *رنگ از رخسار گلگونم پرید* آب پیشانی به دامانم چکید *دست و پایم سست، تن خیس از عرق* خِس خسی در سینه، جانم بی رمق *التماسش کردم و گفتم : امان* گفت : امر است از خدای آسمان *زندگانی بر سرت پایان گرفت* از تو باید این دقیقه جان گرفت *گفتمش : مال و منالم مال تو* تا رها یابم من از چنگال تو *گفت : نه هنگامه ی هجران توست* آنچه داری سهم فرزندان توست *سالها از عمر خود دادی هدر* از گناهان کاش می‌کردی حذر *آن همه فرصت چه کردی تا کنون* حال فرصت از کفَت آمد برون *کن وداع با خانمان و زندگی* رَو به عُقبی با چنین شرمندگی *گفتم أشهد ، جان من تسلیم شد.* روح من دست ملَک تقدیم شد *سخت جانم را برون آورد مَلَک* ناله‌ام افتاد در گوش فلک *لاشه ای دیدم زمن در بستر است* چشمهایش بسته و گوشش کر است *صبح شد دیدم عیال و خانمان* آمدند بر بسترم گریه کنان *دخترم می زد به صورت : کای پدر* زود بستی از میان بار سفر *آن طرف تر خواهرم خون می‌گریست* داد می زد این مصیبت چیست؟ چیست؟ *یک نفر آمد لباسم را درید.* آن دگر گفتا که تابوت آورید *غسل میّت دادنم خویشان من* در کفن پیچیده کردند جان من *سوی قبرستان روان کردند مرا* اهل منزل صد فغان کردند مرا *زین پس از آنان سرایم دور بود.* بعد از این‌ها منزل من گور بود *بردَنم در قبر نهادند در لحد* قبر شد منزلگه من تا ابد *خاک را بسیار بر من ریختند.* خود دعایی کرده و بگریختند *آن زمان من بودم و تنگی گور* ظلمتی گسترده بی یک ذره نور *ناگهان آمد صدای گفتگو* دو مَلَک ، با گرز دیدم روبرو *گفت برخیز ای فلان ابن فلان* لحظه‌ی پرسش رسیده ست این زمان *اولین پرسش : بگو ربّ تو کیست؟* دومین پرسش : بگو دین تو چیست؟ *سومین پرسش : که بود پیغمبرت؟* کو نماز و روزه ، حجّ اکبرت؟ *مانده بودم در جواب آن دو من* مهر خاموشی مرا بُد بر دهن *رَبّ؟ نمیشناسم نکردم طاعتش* دین؟ نکردم پیروی یک ساعتش *بی جوابم چون بدیدند آن زمان* برسرم کوبید با گرزی گران *آنچنان گرزی که آتش در گرفت* شعله هایش گور من را بر گرفت *وامصیبت این چه حال است ای خدا* ناگهان آمد به گوشم این ندا *بنده ی من : حُبّ دنیا داشتی* عمر جاویدان به خود پنداشتی *حُبّ عیش و نوش و ثروت بود تورا* پیروی از نفس و شهوت بود تورا *بر نماز خویش کاهل می‌شدی* روزه می‌آمد تو غافل می‌شدی *دست یاری با شیاطین داشتی* بی خیالی از برِ دین داشتی *غافل از یاد خدا بودی کنون* از عذاب سخت کی آیی برون *در غل و زنجیر کردند پای من* پس نشان دادند به من مأوای من *یک در از دوزخ برایم باز شد.* ناله و درد و فغان آغاز شد. *ضجّه‌ها کردم خدایا الأمان* شعله ای برخاست بند آمد زبان *آه ، دیدم ناله ام بی حاصل است* دیدم آنجا منزل این جاهل است *آرزو کردم که : ای کاش این زمان* بر بگردم ساعتی را در جهان *تا تن از دوزخ دمی راحت کنم* بی نهایت سجده و طاعت کنم *آرزویم بود این ، اما چه سود* راه برگشتی برای من نبود. *نشر صدقه