📚#راز_مثلها #حکایت 🔻پیشینه ضرب‌المثل ✍جواب ابلهان خاموشیت ♦️ابوعلی سينا در سفر بود. در هنگام عبور از شهري ،جلوی قهوه خانه‌ای اسبش را بر درختی بست و مقداري کاه و يونجه جلوي اسبش ريخت و خودش هم بر روی تخت جلوی قهوه خانه نشست تا غذايی بخورد. خر سواری هم به آنجا رسيد ،از خرش فرود آمد و خر خود را در پهلوی اسب ابوعلی سينا بست تا در خوردن کاه شريک او شود و خودش هم آمد در کنار ابوعلی سينا نشست. شيخ گفت : خر را پهلوی اسب من نبند،چرا که خر تو از کاه و يونجه او ميخورد و اسب هم به خرت لگد ميزند و پايش را ميشکند. خر سوار آن سخن نشنيده گرفت به روي خودش نياورد و مشغول خوردن شد. ناگاه اسب لگدی زد و پای خر را لنگ کرد. خر سوار گفت : اسب تو خر مرا لنگ کرد و بايد خسارت دهی. شيخ ساکت شد و خود را به لال بودن زد و جواب نداد. صاحب خر ، ابوعلی سينا را نزد قاضی برد و شکايت کرد. قاضي سوال کرد که چه شده؟ اما ابوعلي سينا که خود را به لال بودن زده بود ،هيچ چيز نگفت. قاضي به صاحب خر گفت : اين مرد لال است .........؟ روستايی گفت : اين لال نيست بلکه خود را به لال بودن زده تا اينکه تاوان خر مرا ندهد، قبل از اين اتفاق با من حرف ميزد.... قاضي پرسيد : با تو سخن گفت .......؟چه گفت؟ صاحب خر گفت : او به من گفت خر را پهلوي اسب من نبند که لگد ميزند و پاي خرت را ميشکند....... قاضي خنديد و بر دانش ابوعلی سينا آفرين گفت. قاضي به ابوعلی سينا گفت حکمت حرف نزدنت پس چنين بود؟! ابوعلی سينا جوابی داد که از آن به بعد در زبان پارسی به مثل تبديل شد: "جواب ابلهان خاموشی‌ست" ‌‎‌‌‌‎‌