🩸زیارت عاشورا _ فراز (۱۶) 🩸 🔰 یا اَبا عَبْدِ اللهِ اِنّی اَتَقَّربُ اِلَی اللهِ وَ اِلی رَسُولِهِ وَ الیٰ اَمیرِالْمُؤمِنینَ وَ اِلی فاطِمَةَ وَ اِلَی الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ وَ بِمُوٰالاتِکَ و بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسّْسَ اَساسَ ذٰلِکَ وَ بَنٰی عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَ جَری فی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلی اَشْیٰاعِکُمْ . 🔰 ای ابا عبدالله من تقرّب می جویم بسوی خدا و رسولش صلی الله علیه و آله و به سوی امیر مؤمنان علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام و حسن علیه السلام و به سوی تو به واسطه دوستی تو و بیزاری از هر کس که این ظلم و جور بر شما را تأسیس کرد و هر کس که بر آن اساس ظلم خود را بنا نمود و هر کس که آن را اجرا کرد و از جور و ظلم بر شما دست نکشید . ⚫️ شرح تفصیلی معنا و تفسیر « تقرّب » ▪️« تقرّب » ، چنانکه از لفظش پیداست ، به معنای نزدیکی است ، که البته در اینجا نزدیکی روحی و معنوی منظور است ، چنانکه دو نفر بر اثر دوستی و سنخیت کامل ، به یکدیگر نزدیک می شوند ، به طوری که یک نوع وحدت و اتحاد روحی و اعتقادی به وجود می آید ، البته وحدت ، نهایت نزدیکی تا حدّ یکی شدن است . تقرّب به خداوند ، یعنی نزدیکی به آن حقیقت و کمال مطلق ، که در معنای ساده تر ، رسیدن به « خودِ حقیقی » و « خودِ برتر » است و در حقیقت ، تقرّب به خداوند ، همان تحصیل کمال ایمان است ، که به تناسب تقرب کمال حاصل می شود . از علائم تقرّب به حق تعالی ، دور شدن از رذایل و آلودگیها و « خود حیوانی » است ، به طوری که هر مقدار از « خود بیگانگی » و خود پرستی خارج شویم ، به همان تناسب به پاکیها و حق تعالی نزدیک می شویم . پس در متن « تقرّب » حرکت از طبیعت های حیوانی و « خود ناقص » به طرف فضایل الهی و انسانی و « خود برتر » نهفته است . ▪️تقرّب به انبیاء و امامان نیز برگشت به « تقرّب الی الله » می کند ، زیرا آنها واسطه های هدایت انسان به کمال مطلق و تقرّب به او هستند ، اگر چه خود آنان نیز لحظه به لحظه به مقام قربشان ، که در فهم ما نمی گنجد ، نزدیک می شوند و از آنجایی که شخصیت آنان یک شخصیت صرفاً فردی نیست و در واقع ، به جهت امامت و رهبری الهی شخصیت الهی یافته اند و مظهر واقعی و اَکمل الله هستند ، لذا تقرّب به آنان همان تقرًب به خداست . ⚫️ « تولّی و تبرّی » (عوامل تقرّب به خداوند) ▪️تولّی و تبرّی از اصولی هستند که در آیات و روایات ، توجّه فراوانی به آنها شده است . ولایت امامان و پیشوایان دین ، به معنای دوستی و اطاعت از آنها در عقاید ، اعمال ، اخلاق و تمام احکام دین و اصول انسانی است . و تبرّی ، یعنی بیزاری از دشمنان حقیقت ، کافران و منافقان . برای تحصیل کمال ایمان و تقرب به حق تعالی ، ولایت اهل بیت علیهم السلام و دشمنی با دشمنان آنان ضروری است ، زیرا برای اصلاح اخلاق و درمان روح راههایی بیان شده ، که از آنها راه محبت و ارادت است . برای سیر و سلوک و خود سازی باید عده ای از انسانهای پاک کامل را الگو و سرمشق خود قرار داده و با معرفت به آنان ، رشته محبت و ارادت آنها را به گردن بیاویزیم .به همین دلیل است که در روایت از رسول اکرم صلی الله علیه و آله رسیده: « لاٰ یُحِبُّنا اَهْلَ الْبَیْتْ اِلاّ مُؤمِنُ تَقیُّ وَ لاٰ یُبْغِضُناٰ إِلاّٰ مُنافِقٌ شَقِیٌ ، دوستان ما مؤمنین با تقوا و دشمنان ما منافقان بد سرشت هستند » .(۱) ⚫️ خلاصه فراز ▪️ به چه کسانی تقرّب می جوئیم؟ ۱) _ خداوند (الی الله). ۲) _ رسول خدا ص (رسوله). ۳) _ امیرالمؤمنین ع (الی امیرالمؤمنین). ۴) _ فاطمه زهرا س (الی فاطمه). ۵) _ امام حسن ع (الی الحسن). ۶) _ امام حسین ع (اِلَیْکَ). ▪️سبب و وسیله تقرّب چیست؟ ۱) _ موالات امام حسین علیه السلام . ۲) _ برائت از دشمنان و مؤسسین جنایت عاشورا . 👌نتیجه آنکه: ➖#اولاً محبّت امام حسین علیه السلام بدون برائت از دشمنانش ، سبب تقرّب نخواهد بود ، زیرا حقیقت موالات و دوستی آن حضرت ، در بیزاری و دشمنی مخالفین آن بزرگوار معلوم می گردد ، زیرا جمع بین دوستی با امام حسین علیه السلام و دشمنانش ممکن نیست . ➖#ثانیاً ، ولایت و محبّت امام حسین علیه السلام و دشمنی ، سبب نزدیکی به خود آن حضرت و نزدیکی به امام حسن علیه السلام و امام علی علیه السلام و رسول خدا صلی الله علیه و آله و خداوند تعالی است . ادامه دارد ..... 📚(۱) نهج البلاغه فیض الاسلام ، حکمت ۴۲ 📚 شرح زیارت عاشورا صص ۱۴۹ , ۱۵۰ ، ۱۵۳ ‌ 🆔 @montazeran_zohoor4