صفحه ۹۹ مصحف شریف سوره مبارکه نساء #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊

🔸ترتیل صفحه ۹۹ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : حجاز

صوت ترجمه صفحه ۹۹ سوره مبارکه نساء سوره ۴ جزء ۵ باصدای=استاد مومیوند

نکته تفسیری صفحه ۹۹: پاداش دنیا و آخرت: تاریخ زندگی بشر، سرگذشت افراد زیادی را حکایت می­ کند که از ترس از دست دادن مال و ثروت و منافع مادی یا مقام و شهرتشان، دعوت پیامبران را نمی­ پذیرفتند؛ زیرا باور آنان این بود که آنچه به دست آورده­ اند، نتیجه​ ی زحمت خودشان بوده و بس؛ و خدایی که پیامبران از او سخن می­ گویند، نمی­ تواند زندگی دنیایی آنان را آباد کند. به همین سبب، هنگامی که حضرت موسی علیه السلام به قارونِ ثروتمند دستور داد که زکات مالش را بپردازد، او در پاسخ گفت: «من این اموال را فقط با علم و دانشی که داشتم، به دست آوردم، و خدا آن​ها را به من نداده که بخواهم به دستور او انفاقش کنم.»[1] خداوند در این آیات، بر این اعتقاد غلط خط بطلان می­ کشد و می­ فرماید که پاداش و بهره­ ی دنیا و آخرت، فقط نزد اوست و برای داشتن زندگی خوب و مناسب در هر دو جهان باید از دستورهای او پیروی کرد. در اینجا ممکن است این سؤال طرح شود که چرا برخی از افراد بی­ ایمان، در رفاه و ثروت فراوانی زندگی می­ کنند و بعضی از مؤمنان، زندگی دشواری دارند. پاسخ سؤال این است که «داشتن ثروت و رفاه»، با «داشتن زندگی خوب» متفاوت است. به فرموده​ ی قرآن، داشتن مال و ثروت یا نداشتن آن، دو روی یک سکّه است و هدف خدا از قرار دادن این دو نوع زندگی متفاوت برای بندگانش، آزمایش آن​هاست؛ ولی زندگی خوب این است که انسان در تمام لحظات عمر خود، از فرمان آفریدگار خود اطاعت کند و در پی به ­دست آوردن خشنودی او باشد. قرآن، زندگی این​گونه را «حیات طیبه» می­ نامد؛ یعنی زندگی همراه با آرامش، امنیت و رفاه که خدا به بندگان باایمان و صالحش عنایت می­کند (برگرفته از آیه​ ی 97 سوره­ ی نحل). در این حالت اگر‏چه انسان برای بهتر شدن زندگی­ اش تلاش می­ کند، سعادت دنیا و آخرتش را به دست خدا می­ داند، و نه به دست خودش؛ مانند حضرت علی علیه السلام که اگرچه همواره با جدّیت و تلاش زندگی می­ کرد، در عین حال به خدا عرض می­ کرد: «زیاد و کم شدن روزی من و سود و زیانم، تنها به دست توست، و نه به دست دیگران.»[2] همان پیشوای بزرگ در این ­باره به زیبایی فرموده است: «ای بندگان خدا، بدانید که پرهیزکاران، هم نعمت­های زودگذر دنیا را گرفتند و هم نعمت­های جاودانه​ی آخرت را. آنان در استفاده​ از نعمت­های دنیا، با دنیاداران مشارکت کردند؛ ولی دنیاداران در بهره بردن از نعمت­های آخرت، با ایشان شریک نشدند. پرهیزکاران به مناسب­ ترین شکل در دنیا اقامت کردند و به مناسب­ ترین شکل از غذاهای آن خوردند و از لذّت­ هایی که ثروتمندان بی­ ایمان نیز داشتند، بهره بردند. سپس با توشه­ ای که آنان را به بهشت می­ رساند و با سود فراوان از عبادت­هایشان از دنیا رفتند [و به بهشت رسیدند].» [3] [1] - اقتباس از آیه 78 سورة قصص [2] - بخشی از مناجات شعبانیه. مفاتیح­الجنان [3] - نهج­ البلاغه، نامة 27 ╔═══❖•ೋ°منتظران ظهور 🦋༻@montazeran_zoohor ╚═══❖•ೋ°✶⊶⊷⊶⊷❍