⭕️ مأموریت تاریخیِ اشک بر حسین (ع) ◀️ تا وقتی مفهوم عدالت و ضد عدالت را نفهمی، نمی‌توانی بر حسین اشک بریزی! تا بی‌طرف باشی در جبهه عدل و ظلم، اشک تو بر حسین باعث نجاتت نمی‌شود. نه نمی‌شود! 🔹 چرا که اشک بر روضه‌های حسین یعنی تو داری "هل من ناصر" حسین را می‌شنوی، یعنی خطابِ "اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید" را داری می‌شنوی، یعنی پاره پاره شدن حسین را داری نظاره می‌کنی و تنها و تنها بر او اشک می‌ریزی و باز نظاره می‌کنی! این آن لحظه خطرناک است! 🔸 در این لحظه تو دیگر نمی‌توانی بی‌طرف باشی. نمی‌توانی منفعل باشی. علی(ع) تو را خطاب می‌کند "من لم یکن معنا کان علینا" که اگر با ما نیستی بر مایی. یا با حسینی یا علیه حسین. و با حسین بودن یعنی #سکوت_نکردن در برابر همه آنچه حسین را به قیام واداشت؛ یعنی مبارزه با #اشرافیت_مذهبی، ناعدالتی، در بند کردن آزادی، بستن دهان منتقدین، تبعیض و دست‌درازی به اموال عمومی و ترس خواص از هزینه دادن. 🔹 اشکی که اینها را ندارد #اشک_عاطفی است و غریزی. لکن اشک بر حسین، نه اشک عاطفی بلکه #اشک_سیاسی و اشک ایدئولوژیک است؛ #گریه_افشاگری_و_اعتراض است. مأموریت تاریخی این اشک افشای ظلم و ظالم است. سلاحِ تبلیغیِ پرقدرتی‌ست که علاوه بر اینکه احساساتی از جنس غم و عشق و غرور و غضب و ایثار را برمی‌انگیزاند، تو را به تفکر وامی‌دارد که من کجای این تقابل ایستاده‌ام؟ 🔸 شیعه از اشک، #رسانه‌ای_مردمی ساخت تا به جنگ بوق‌های دولتی و رسانه‌های حکومتی زمان برود و آنقدر گسترشش داد تا سیل اشک‌ها، بنی‌امیه و امثالش را سرنگون ساخت. و این مأموریت همچنان باقی‌ست... 🔹 لذا اشک بر حسین یک مکتب است که اگر وارد آن شدی باید الزاماتش را نیز بپذیری و آن وقت است که این اشک، تو را به کربلای زمانت و پس از آن جنةالمأوی می‌کشاند. 🔺 پ. ن. اگر هنوز فکر می‌کنی با اشک بر حسین به تنهایی، می‌توانی به بهشت بروی باید پشت سر عمر سعد، صف بگیری تا در را به رویت باز کنند؛ چون او جزء اولین گریه کنندگان بود. 🖊 رضا افشار (+)