#داستان_شب 💫 🦋 قاضی و کوزه عسل ملانصرالدین 🍃 ملا نصرالدین سندی داشت که باید قاضی شهر آن را تائید میکرد ولی از بخت بد وی، قاضی اصلاً کاری را بدون باج انجام نمی داد.ملا نصرالدین هم آه در بساط نداشت که با قاضی شریک شود و کار تائید سند را به انجام برساند این بود که کوزه ای برداشت و آن را پر از خاک کرد و روی آن عسل ریخت بعد کوزه ی عسل و سند را برداشت و پیش قاضی رفت و کوزه را هدیه داد و درخواستش را اعلام‌کرد .قاضی به محض اینکه در پوش کوزه را برداشت و عسل را دید بی درنگ سند را تائید کرد و هر دو شاد و خندان از هم خداحافظی کردند.چند روز گذشت قاضی به نیرنگ ملا نصرالدین پی برد یکی از نزدیکان خود را به خانه ی ملا فرستاد و پیام داد که در سند اشتباهی شده است ، ملا به فرستاده قاضی پاسخ داد از طرف من سلامی گرم به قاضی برسان و بگو اشتباه در سند نیست در کوزه ی عسل🍯 است.

🛑 قسمتی از دوره جذاب دو رکعت پرواز چرا نماز خوندن سخته؟! (حتما ببینید) 😍 اگر دوست دارید حس بهتری به نماز داشته باشید و بـا مــعــانی و تفــســیر اذکار نماز آشنا بشید حتما از طریق لینک زیر در دوره دو رکعت پرواز ثبت نام کنید (🎁 همراه با 50 میلیون تومان جایزه نقدی) 👇 https://zaya.io/3k7jq https://zaya.io/3k7jq

🍃🍃🍃🍃🌸 . آیت الله بهجت برای دفع شر جنیان و طلسمات و همین طور برای جلوگیری از سحر و جادو دستورات عامی بیان فرموده اند که به این شرح است: 1- هنگام اذان در جايي كه زندگي ميكند ،با صوت جهر و آشكار{صداي بلند مثل نماز صبح}،اذان بگويد 2- پس از نماز صبح 50آيه از قران را با صوت جهر و آشكار تلاوت نمايد 3- دو سوره ي معوّذتين (فلق و ناس) را زياد بخواند 4- پيش از خواب 4قل(يعني سوره هاي كافرون،توحيد،ناس و فلق) را بخواند 5-همراه خود (مثلاً در جيبش) قران داشته باشد 6- آيه الكرسي را فراوان بخواند وآن را نوشته و در خانه نصب كند.{آيه الكرسي یک آیه است) کتاب پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیةالله بهجت – جلد اول دستور فوق بخصوص در برای کسی که سحر شده و کسی که مبتلا به چشم زخم است نیز راه‏گشاست 7- وی در دستور دیگری فرموده‏‌اند که برای دفع چشم زخم و طلسم، صدقه دهید و تکرار معوذتین و تکرار لاحول و لا قوۀ الا بالله را انجام دهید 8- حرز امام جواد عليه السلام را همراه داشته باشد . 🍃چ

🎥 اعترافات آمریکایی‌ها به آنچه که در سوریه انجام دادند! ⭕️ توصیه می‌شود ببینید تا به حقیقت خیلی از قضایا پی ببرید. #آنتی_فتنه

داستان شعبده باز گستاخ و امام هادی علیه السلام متوکل فکر همه جا را کرده بود و می خواست به گونه ای ماهرانه آبروی امام‌هادی‌علیه‌السلام را بریزد. به شعبده باز هندی گفت: - می توانی کاری بکنی که علی بن محمد کنف شود؟! -چه جور کاری؟ - نمی دانم! هر کاری که می توانی انجام بده تا سرافکنده شود. اگر چنین کنی، هزار دینار به تو می دهم. شعبده باز از شنیدن پاداش «هزار دینار» دست و پای خود را گم کرد. پول چنان او را سرمست کرده بود که سر از پا نمی شناخت. نقشه اش را به متوکل گفت. متوکل قهقهه سر داد و گفت: - آفرین، آفرین بر تو! ببینم چه می کنی! به دستور شعبده باز نان های سبکی پختند و سر سفره ی ناهار گذاشتند. از امام دعوت کرد برای صرف ناهار به قصر بیاید. وقتی امام وارد شد و سر سفره نشست، شعبده باز کنار امام نشست و منتظر ماند. بفرمایید. بخورید. بسم الله. امام به محض این که دست به سوی نان دراز کرد، شعبده باز با حرکاتی عجیب و تکان دادن دست هایش، نان را به عقب پرتاپ کرد. حضرت دست به سمت نان دیگری دراز کرد. دوباره نان به هوا بلند شد و عقب تر افتاد. این کار سه بار تکرار شد. حاضران که از درباریان و دوستان متوکل بودند، از خنده روده بر شده بودند و نیششان تا بنا گوش باز بود. امام فهمید هدف چیست. آن گاه برخاست و همه را از نظر گذراند. آن گاه به شیر نری که یال و کوپال مهیبی داشت و روی پشتی نقش بسته بود، اشاره کرد و گفت: - او را بگیر. امام به شعبده باز اشاره کرد. شیری واقعی و خشمناک از پشتی بیرون جهید و به شعبده باز حمله کرد. این کار به قدری با سرعت انجام شد که امکان حرکتی به هیچ کس نداد. شیر درنده او را درید و خورد. سپس به جای اولش بازگشت و دوباره به پشتی نقش بست! برخی از حاضران از دیدن صحنه ی وحشتناک خورده شدن شعبده باز توسط شیر، نزدیک بود قالب تهی کنند. چند نفری غش کرده بودند. گروهی زبانشان بند آمده بود و نمی دانستند چه بگویند. اصلا انتظارش را نداشتند و آنچه را دیده بودند، باور نمی کردند. متوکل که اوضاع را خراب دید، برخاست و به حضور حضرت آمد و عرض کرد: ای علی بن محمد! حقا که تو از او شعبده بازتری! آفرین! خواستیم مزاح کرده باشیم. حال بنشین غذایمان را بخوریم. واقعا که دست بالای دست بسیار است! - به خدا قسم! شعبده بازی نبود. این، قدرت خدا بود و دیگر هیچگاه شعبده باز را نخواهید دید. وای بر متوکل! آیا دوستان خدا را به دشمنانش می فروشی؟ آیا دشمنان را بر ما ترجیح می دهی؟! امام این سخنان را گفت و رفت. خون شعبده باز روی زمین ریخته بود و حاضران هنوز به حال عادی باز نگشته بودند؛ حتی از نزدیک شدن به عکس بی جان شیر وحشت داشتند. بحارالانوار، ج 50، ص 147 - 146 https://splus.ir/khooa