سؤالات دینی و اعتقادی #خون_خدا #انتقام_از_قاتلین_سیدالشهداء_علیه_السلام #نوجوانان_و_سؤالات_دینی سؤال یک نوجوان: سوالی داشتم از خدمتتون. پرچم نماد خونخواهیه و روی گنبد همه حرم ها بغیر از حرم امام علی علیه السلام پرچم هست، گنبد حرم حضرت زینب هم بعد از حملات داعشی ها پرچم دار شد؛ قصاص دشمن حضرت علی علیه السلام توسط امام حسن علیه السلام انجام شد... اما خب سوال اینه که مختار هم به خونخواهی امام حسین علیه السلام قیام کرد و دشمنان و قاتلین رو قصاص کرد اما چرا هنوز گنبد امام حسین علیه السلام پرچم داره ؟ آیا خونخواهی امام حسین علیه السلام حتما باید توسط معصوم دیگه انجام بشه؟ پاسخ ما: درگیری امام حسین علیه السلام در صحنه کربلا، یک درگیری محدود به آن زمان و آن مردم دنیاپرست نبود، بلکه آن حضرت به عنوان باز کردن راه مسدود شده سعادت بشر قیام فرمود؛ راهی که دشمنان انسانیت آن را با آتش زدن درب خانه‌ی وحی و به شهادت رساندن حضرت صدیقه‌ی کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها و خانه نشینی و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و تحمیل صلح و به شهادت رساندن امام حسن مجتبی علیه السلام، مسدود و هزاران مصیبت بر دین خدا وارد کرده و آن را در معرض نابودی و محو شدن از زندگی بشر قرار داده بودند. آتش زدن درب خانه‌ی وحی و به شهادت رساندن چهار معصوم در کمتر از پنجاه سال پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با هدف خاموش کردن نور خدا و افکندن امت پیامبر در دریای عمیق محبت دنیا، تنها یک کشتی نجات می طلبید و آن کشتی، حضرت سیدالشهداء سلام الله علیه بود که به امر پروردگار در دریای مواج دنیا به راه افتاد تا امت در حال هلاکت را بر خود سوار و به ساحل نجات یعنی حکومت جهانی منجی عالم بشریت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برساند. شروع حرکت این کشتی و فریاد عالم‌گیر ناخدای آن با اسم رمز «عطش» از عاشورای سال ۶١ هجری بود و تا امروز ٩ ناخدای دیگر(٩ امام معصوم از نسل سیدالشهداء علیه السلام) به خود دیده است که بر تارک این کشتی پرچم سرخ «یاحسین علیه السلام» را همیشه در اهتزاز نگه داشته‌اند. سوخت این کشتی نجات، ماده‌ای پر انرژی بظاهر اندک است که عالمی را به حرکت در می آورد. این ماده‌ی پرقدرت، «اشک» بر سیدالشهداء علیه السلام نام دارد که در مثل اربعین میلیونها نفر را به حرکت وامیدارد و آنان را حتی با یک قطره از خود، در اتاقهای امن این کشتی جای میدهد. آتشی که درب خانه‌ی فاطمه زهرا سلام الله علیها را سوزاند در طی پنجاه سال پس از رحلت شهادت‌ گونه رسول خدا صلی الله علیه و آله همواره روشن بود و در کربلا به اوج خود رسید و خیمه‌های خاندان رسالت، صلوات الله علیهم اجمعین را سوزاند و هنوز می‌سوزاند. در کربلا هر چه حرمت برای دین خدا بود و هر حرمتی برای مقام انسانیت، زیر سم اسبان ابن زیاد و عمرسعد و حرمله و شمر و یزید و سنان و خولی و یزید وو... پایمال و حرمتش شکسته و خون خدا بر زمین ریخت. چرا خون خدا، چون خون نماد حرمت انسان و نگهدارنده جان اوست و حرمت خدا به حرمت نماینده‌ و حجت اوست؛ حجتی معصوم از خطا و جهل و اشتباه که خونش می‌شود خون خدا برابر بود با ریخته شدن خون ١٢۴ هزار پیامبر. درحقیقت جبهه‌ی کفر و طغیان و ستم، برای کنار زدن حاکمیت خدا از زندگی مردم، وقتی دستش به خدا نرسید تا او را بکشد(دین خدا را محو و نابود کند) ، حجت خدا و نماینده‌ی او را به خیال خودش کشت و جاده‌ی سعادت و رستگاری جمعی و اجتماعی بشر مسدود شد. طبق آیه چهلم از سوره مبارکه روم (ظهر الفساد في البر و البحر بما کسبت ایدی الناس...)، خدا گذاشت این بمب تیره روزی(ظلم به حق محمد و آل محمد عليهم السلام) با دست خود بشر بر سرش بیفتد تا علی و زهرا و حسن و حسین و نه فرزند پاک و منزه او (علیهم‌السّلام) خانه نشین شوند و بشر از رهبری آنان محروم شود و سرش به سنگ بخورد و به راه خدا برگردد و به امامت و رهبری حجت خدا تمکین کند همچنانکه اعضاء و سلولهای بدن از فرمان هدایت و رهبری جایگاه عقل (مغز) تمکین می‌کنند. (مثالی که در زیارت اربعین سیدالشهداء علیه السلام با جمله‌ی: «ومعقل المؤمنین» به آن اشاره شده است). بنابراین، خون امام حسین علیه السلام، نماد و پرچم جبهه‌ی حق و راه و روش زندگی سعادتمندانه بشر است که با شهادت آن حضرت این پرچم بر زمین افتاد و حق حاکمیت خدا در جهان پایمال شد و پرچم شیطنت و تجاوز و ستم بر بام جهان بالا رفت تا در روزی از روزهای خدا توسط منجی عالم بشریت به زیر کشیده شود.