در عين حال اين گمنامى ظاهرى، چيزى از مقام آنها نمى كاهد و نقش معنوى خود را در جامعه خواهند داشت؛ از اين رو امام(عليه السلام) در ادامه سخن مى افزايد: (آنها چراغ هاى هدايت و نشانه هايى براى حركت در شب هاى تاريك رهروان راه حقّ اند)؛ «أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى، وَ أَعْلَامُ السُّرَى(1)». گر چه خاموشند، ولى راه و رسم آنها براى افراد آگاه و بيدار، سرمشق بزرگى است و به چراغ ها و نشانه هايى مى مانند كه در مسير مسافران نصب مى شود، تا در شب تاريك راه را گم نكنند و بى راهه نروند. سپس در توصيف اين گروه از مؤمنان مى افزايد: (آنها در ميان مردم اظهار وجود نمى كنند، و احمقانه و ناآگاهانه به افشاى اسرار نمى پردازند)؛ «لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ، وَ لَا الْمَذَايِيعِ الْبُذُرِ». در پايان اين توصيف چنين مى فرمايد: (آنها كسانى هستند كه خداوند درهاى رحمتش را به رويشان مى گشايد، و سختى ها و مشكلات را از آنان برطرف مى سازد!)؛ «أُولَئِكَ يَفْتَحُ اللهُ لَهُمْ أَبْوَابَ رَحْمَتِهِ، وَ يَكْشِفُ عَنْهُمْ ضَرَّاءَ نِقْمَتِهِ». اين تعبير نشان مى دهد كه در آن زمانِ سخت و طوفانى، خداوند عنايتش را از مؤمنان راستين - كه هدايتگر ديگرانند - بر نمى گيرد و آنان را از شرّ ظالمان، حوادث دوران و مشكلات زمان حفظ مى كند... ادامه در پست های بعد...

سپس در ادامه اين بحث، امام(ع) به پيشگويى صريح تر و توضيح بيشترى درباره آن زمان پرداخته، مى افزايد: (اى مردم! به زودى زمانى بر شما فرا مى رسد كه اسلام واژگون مى شود، همچون ظرفى كه واژگون شود و آنچه در آن است بريزد)؛ «أَيُّهَا النَّاسُ! سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ(2) فِيهِ الْإِسْلَامُ، كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيهِ». تعبير به «يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ» كنايه لطيفى است از دگرگون شدن همه مفاهيم اسلام و از دست رفتن حقيقت آن؛ زيرا اسلام تشبيه به ظرفى شده كه معارف و قوانين و احكام و اخلاق اسلامى در آن جاى گرفته است و همانگونه كه اگر ظرف آب را وارونه كنند، هر چه در آن است مى ريزد، اسلام هم در آن زمان وارونه مى شود و محتواى خود را از دست مى دهد و تنها نامى از آن باقى مى ماند. نشانه هاى چنين زمانى در عصر ما ظاهر شده؛ بسيارى از مسلمانان تنها به نام آن قناعت كرده اند؛ نه اثرى از اخلاق اسلامى در آنها ديده مى شود، نه تقواى الهى، نه توكّل بر پروردگار! نه آشنا به معارف قرآنند و نه آگاه از حقايق سنّت؛ در ميان شهوات غوطه ورند و جز مال و مقام و لذّات مادّى و شهواتِ حيوانى چيزى را به رسميّت نمى شناسند.(3) پی نوشت: (1). «سُرى» (بر وزن شما) به معناى راه رفتن در شب است. (2). «يُكفأ» از مادّه «كَفأ» (بر وزن نفع) به معناى واژگون كردن است. (3). گردآوری از کتاب: پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، 1386 شمسی‏، چاپ: اول‏، ج 4، ص 424.

🕋 اذانی ملکوتی با صدای بسیار زیبای شهید باکری

#عکس_نوشت 🕋 نماز ، ملاک قبولی اعمال

✍#اهمیت نماز ⭕️یکی از #مشکلات اساسی که نماز ما دارد این است که #نماز واقعا برای بعضی از ما #مهم نیست . ❤️مثلا اونقدری که #تدریس یه #معلم براش مهمه وبراش وقت میذاره شاید برا نمازش ایقده وقت نذاره واهمیت قائل نشه .ــ ❤️اونقدری ک رسیدگی به #محصولات یه #کشاورز براش اهمیت داره شاید نمازش براش اهمیت نداشته باشه .. ✅وهمینطور افراد دیگه باشغلهای مختلف ⁉️چرا؟؟ 👈چون #یقین دارن که یه چیزی تو کارشون هست کارشون براشون #فایده داره وبراشون اهمیت داره. 👈چون نمیدونن اگه کاری شغلی چیزی هم دارن از #خدا و صدقه سری نماز هست. 🔺حالااگه به نصف این فایده برا نمازمون #ایمان داشتیم هیچ موقع نسبت به نمازامون سهل انگاری نمیکردیم.. 🔷پس بیاییم به نماز که سرمایه همه زندگیمون هست اهمیت بدیم ان شاء الله 🔰

گزیده ای از وصیت نامه شهید

شهید صیاد شیرازی، در قسمتی از وصیت نامه اش، چنین نوشته است: «پروردگارا! رفتن در دست توست. من نمی دانم چه موقع خواهم رفت، ولی می دانم که از تو باید بخواهم #مرا_در_رکاب_امام_زمانم قرار دهی و آن قدر با دشمنان قسم خورده دینت بجنگم تا به فیض شهادت برسم. خداوندا! این تو هستی که قلبم را مالامال از عشق به راهت، اسلامت، نظامت و ولایتت قرار دادی. خدایا! تو خود می دانی که همواره آماده بوده ام آن چه را تو خود به من دادی، در راه عشقی که به راهت دارم، نثار کنم».

#شهید #امام_زمان #وصیتنامه