❌ امام حسین را سیاسی نکنید‼️ ♨️ صد سال قبل بود که این اتفاق افتاد، هنوز بعضی از آدمهای آن روزگار زنده هستند. 🚨 وقتی روس‌ها عالم دینی را در روز #عاشورا و در تبریز به دار آویختند، عده ای کمی آنطرف تر برای #امام_حسین قمه میزدند🚫 می‌گفتند ما کاری به آنها نداریم، امام حسین رو سیاسی نکنید🤦‍♂

👆ماشاءالله به این عمار آقا سیدعلی 🚨کل ضد انقلاب رو رنده کرد گذاشت کنار 🌱توصیه میکنم حتما بشنوید #جهاد_تبیین #حجاب

🎬 «روضه غیرقابل تصور» ▪️ با حال مناسب ببینید 💔 روضه جانسوز امام زمان برای امام حسین... #استاد_عالی #امام_زمان

#چگونھ‌ شــ🍩ـــیرینےمحبټ‌خداࢪابچشیم❓ 5⃣ #دوری از گناه و معصیت📛: ☝️خب‌دࢪمࢪحلہ‌ے‌اول‌با #‌انجام‌واجبات‌و #ترڪ‌محرمات‌شࢪو‌ع‌کࢪدیم اما‌قطعا‌بہ‌یڪباره‌گناهان‌ࢪو‌ڪناࢪگزاشتن‌ڪاࢪ‌هࢪکسی‌نیس‌ ولے‌بہ #‌تدریج‌امکان‌پذیࢪه‌ وهمہ‌میتونن‌بایہ‌اراده‌ے‌قوے‌وتوکل‌‌وایمان‌بࢪخدا‌خودشون‌رو‌ازگناهان‌خلاص‌کنند😊 💭فکࢪشو‌بکنید‌ببینید چقدر شـ🤤ــــهوات آنی، #خواری و رسوایی را به بارآورده و چقدر گناهان باعث شده که سالها #دعاهامون بی اثربشه 🤲❌ چه خانواده هایی ازهم پاشیده ✴️ چقدر مشغول بودن توی این فضاهای رسانه ای ومجازی مارو از خدا دورکرده📲🍃 🕸🦋🕸وچقدرما درگیر #گناهای جورواجور کرده چقدر #معصومیت چشماےمارودزدیده! ☝️امابازم‌میگم ⚠️تࢪڪ‌گناه‌بہ‌یڪ‌باره‌امکان‌پذیࢪنیس😕 اما‌نمیشہ‌بہ‌این‌بهانہ‌خودمونو‌ازمعنویاټ‌🌟دوࢪکنیمو بگیم دیگہ خدادوستم‌نداره من‌دیگه‌ بہ ته خط‌رسیدم〰 من‌لجنم‌من‌بی‌ارزشم‌😖 اصلامگه‌سیاه‌ترا‌زسیاهے‌هم رنگے‌هسټ‌و...🌚 🍃اینا #تلقین هایی یه ڪه‌شیطان‌میڪنہ ✅برای‌شروع‌یه‌ #‌ࢪاهڪاࢪجالب‌دارم براتون یه 🔶 #بزࢪگے‌تعࢪیف‌میڪࢪد‌بایه ‌#جوون‌شࢪاب‌خور‌🍷آشناشدم میدونستم‌ڪه‌اگه‌ازش‌بخام تࢪڪ کنه بی‌فایدس‌🧐 💭به‌خاطࢪهمین‌ازش‌خواستم شࢪابشو‌بخوره ولی #نمازشم بخونه🤨 ‌ویواش‌یواش‌ خوداون جوون به‌ #زشتے‌گناهش‌پے‌برد‌ کم‌کم به راه‌اومد💪 👈 تاحدی‌که‌وقتی‌حرف‌ا‌ز #خدا‌‌میشدبه‌پهناے‌صورت‌اشڪ‌میریخت😭 🌻خب‌اون‌جوون‌هم‌به‌مرحله‌ی‌ #تࢪڪ‌گناه‌رسیده‌بودوهم‌به‌مرحله‌ی ‌#چشیدن‌‌‌محبت‌ولذت‌عبادت‌‌رسیده‌بود✔↯↯ 🌱پس‌‌برحسب‌نو‌ع‌ #گناه‌‌ و #روحیه‌‌وشرایط‌اجتماعی‌وخانوادگی‌وسطح‌معنوی‌افرادکه‌متفاوته‌‌ ✅هرکسے‌میتونہ‌اگہ‌درمراحل‌شدید‌‌‌ارتکاب‌‌گناه‌هست‌‌با‌انجام‌ #واجبات‌و... درکناراون گناه به‌لطف #‌الهی‌به‌راه‌بیا‌دوبه‌مروربا‌ #فضاهای‌معنوی‌اشنابشه‌تازیبایی‌هاےاون‌بہ‌دلش‌بشینه‌مطمعن‌باشی‌چون‌ #فطرت‌انسان‌خداجوهست‌قطعا‌کارتون‌بے‌نتیجه‌نمیمونه‌وبعد‌مدتی‌ 📛 #حب‌ولذت‌‌‌ازگناه‌‌ جاے‌خودشو‌به‌ #قبح ونفرت‌از‌گناه🔥‌میده☺️ پس‌‌اجازه‌ندید #‌گناه‌ شما‌یادیگࢪان‌رو‌از‌فضاهای‌‌معنوے ‌‌و #بالطبع‌هدایت‌دورکنہ💯 ❇️ازیه بزرگی پرسیدند آیا کسی که مرتکب گناه شود، #لذت اطاعت را خواهد چشید؟ در پاسخ گفت: #نه ❓❓یه سوال فرض کنید مثلا #سرماخوردید اگه #خوشمزه ترین وخوشبوترین خوراکی ها وغذاهارو براتون بیارن ایا ازخوردنش #لذت میبرید؟ معلومه که نه خب وقتی گناه کنیم دلهامون مریض میشه وقتی هم که دل مریض باشه لذت وطعم عبادت وبندگی #خدارو نمیفهمیم چطور میشه #دلمون جای دیگه باشه چشمون دنبال ناموس مسلمون وغیرمسلمون باشه #زبونمون از شدت غیبت وتهمت و..درحد انفجارباشه #فکرمون دنبال چیزای بیخودوبی ارزش باشه😑 اماتوقع داشته باشیم پیش خدا که میریم #حالمون خوب بشه❗️😒😐 #شیرینی_محبت_خدا

💐موضوع : #حجاب 👈همان کشورهایی که #ادّعای_آزادی میکنند، در آن خطوط قرمزی که دارند، بشدّت سخت‌گیرند‼️ ⬅️قسمت 63 : ❤️رهبر عزیزمان فرموده اند: 🗓...از روز های اول #انقلاب؛ دستگاه‌های تبلیغات، همه‌ی توش‌و‌توان خود را گذاشته‌اند برای اینکه مردم را نسبت به پایه‌های این انقلاب بی‌اعتقاد کنند. ⚠️ #ایمان مردم را مورد تهاجم قرار دادند، ⚠️ #باورهای_قلبی مردم را مورد تهاجم قرار میدهند؛ این را نمیشود انسان ندیده بگیرد. ⁉️یک سؤالی اینجا ممکن است مطرح بشود که بگویند: ⁉️خب شما میگویید #مسئولین کشور حسّاس باشند،چقدر حسّاس باشند؟ آیا این با آزادی ــ که از شعارهای انقلاب است و جزو پایه‌های جمهوری اسلامی است ــ منافاتی ندارد؟!! 👈جواب این است که نخیر، ✅با #آزادی هیچ منافاتی ندارد؛ ✅آزادی غیر از #ولنگاری است؛ ✅آزادی غیر از #رهاسازی همه‌ی ضابطه‌ها است. ✅آزادی ــ که نعمت بزرگ الهی است ــ خودش دارای #ضابطه است؛ بدون ضابطه، #آزادی معنی ندارد. 🔥اگر چنانچه کسانی هستند در کشور که برای تیشه به ریشه‌ی #ایمان جوانان زدن دارند تلاش میکنند، ⚠️نمیشود این را تماشا کرد به‌عنوان اینکه این #آزادی است.۱۳۹۳/۰۱/۰۱ #حجاب

#فایل_صوتي_شيطان_شناسی 🎧آنچه خواهید شنید؛👇 🔻ترس🔻 انگیزه تلاش، را از انسان می گیرد! عموما انسانهای ترسو؛ در زمينه های گوناگون زندگی، رشد کمتری دارند! با ترس هايمان چه کنیم؟👇

🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸🍃 🍃🌸🍃 🌸🍃 🍃 #شیطان‌شناسی ۲۲ 🍃 سوره بقره ، آیه ۲۶۸: الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ شیطان به شما وعده فقر و بدبختی میده (حمله جلو) و به فحشا امرتون میکنه (حمله چپ) 👌یعنی: با وعده فقر مقاومت شخص رو میشکنه و بعد که دستور فحشا میده، شخص فحشا رو راحت تر قبول می‌کنه وبه گناهانی مثل: دزدی، اختلاس، نزول، ربا، گران فروشی، احتکار، گرون فروشی، کم فروشی، رشوه، کار اقتصادی حرام مبتلا میشه. 👌امکان نداره نزول و پول بهره ای تو زندگی انسان بیاد و بدبختی، نکبت، دلهره، غصه ، اضطراب مریضی، فقر ، مشکلات، پریشانی و ... گرفتار نشه... 👌فرد اول از طرف حمله جلو وسوسه میشه و با نگرانی از آینده و فقر خانواده‌اش احساس بدبختی و دلهره بهش دست میده و میره سراغ نه حتما عمل حرام، بلکه ممکنه بره سراغ یه وام سنگین، قرض و ... اونوقت خودشو گرفتار کنه و باب حمله سمت چپ به روش باز بشه یا مثلا خانواده دختر به خاطر تهیه جهیزیه‌ مجبور میشن خودشون رو گرفتار کنن، 👈دقت کنید: جهیزیه امر شرعی نیست، جهیزیه اساساً در اسلام به عهده مرد هست،ما یه عُرف غلط داریم ، انداختیم گردن خانواده دختر. اگر کسی جهیزیه تمنا داره از خانواده یک دختری، اسلام میگه : مهریه‌تو بیا بپرداز ، تا پدر دختر از اون مهریه بتونه جهیزیه تهیه کنه همونکاری که پیغمبر کرد: به حضرت علی گفت مهریه رو بپرداز، حضرت علی رفت سپر و زره‌اش رو فروخت، مهریه رو پرداخت، پیامبر هم تدارک ولیمه ازدواج و مقداری لوازم زندگی رو دید. 👌درحالیکه جهیزیه و مهریه باید معقول باشه، و خانواده پسر و دختر میتونن تو این امرخیر باهم مشارکت کنن، چند تا تیکه از لوازم رو خانواده پسر بگیره ، خانواده دختر هم مراسم سنگین نخوان و ساده برگذار کنن ، مطمئنا اگر خودشون رو نندازن به تکلف، خداوند هم به زندگیشون خیر و برکت میده. ❌مهریه بالا و نا معقول مشروعیت نداره و اثر وضعی داره : کینه میاره ، فتنه میاره، نکبت میاره ✅صفا و صلح و صمیمیت و ملاحظه همو کردن و این موارد رو به رخ هم نکشیدن انقدر خیر و برکت و رضایت پروردگار رو بهمراه داره 🍃افرادی که میرن سراغ کارهای اقتصادی حرام به رزاق بودن خدا اصلأ ایمان ندارن ولی به نعمت ذخیره کردن اعتقاد دارن. میترسن از آینده و اضطراب باعث میشه فرد معصیت کنه ... چرا یک شخص اقدام به غیبت، فضولی، حسادت ، پاپوش درست کردن، خبرچینی و ... میکنه برای اینکه میترسه خراب بشه، جلوتر شروع میکنه به تخریب طرف مقابل دروغگویی فحشایی هست که از ترس از آینده میاد فرد، میترسه یه اتفاقی بیفته، دروغ میگه که جلوشو بگیره 👌پس حمله ترکیب جلو-چپ ، ترکیب عجیبیه چقدر ریاضیات دقیقه..! اضطراب از آینده نباید مارو مبتلا به معصیت کنه 🍃حالا خداوند چی دستور میده: خداوند وعده مغفرت به شما داده، یعنی میگه : من همه چیو برای شما جبران میکنم مبادا یه موقعی شیطان به ما بگه تو بخاطر گناهایی که کردی هیچوقت بخشیده نمیشی و ما بپذیریم ما هرچقدر هم که گناه کرده باشیم خدا وعده مغفرت داده بهمون 🌸مغفرت یعنی چی: یعنی ندید گرفتن ، درو نبستن، رو ترش نکردن ، آشتی بودن 🍃دیگه خداوند چی وعده میده: فضل آل عمران ؛ آیه ۱۸۰: وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ فضل یعنی: زیادی و لا یحسبن الذین: کلمه حساب هر وقت اومد تو قرآن، یعنی فکرهای غلط و باطل و گمانهای بیخود و الکی ترجمه اش اینجوری میشه : اصلاً اصلا اصلا خیال نکنن اونهایی که بخل کردن نسبت به مالشون که باید پرداخت میکردن برای مصارف خودشون (و خدا هم بهشون داده از جایی نیاوردن)، همون پولی که خدا از فضل خودش به اونها داده، بخل ورزیدن در راه خدا بدن، فکر نکنن براشون خیر داره ، بلکه براشون شر داره ... 👌 دقت کنید اضافه اکر تو خونه،جیب ،خساب کسی موند ، در خالیکه نیازمندش بود با همین اموالشان طوق هایی از آتش درست می‌کنیم میندازیم گردنشون در روز قیامت😱😱😱 همه میراث آسمان و زمین برای خداست، خدا که بخیل و گدا نیست اگه میگه شما بکنید ، میخواد شما تربیت بشید میخواد شما شبیه به خودش، جواد و کریم بشید و به جایی برسید و اِلا خدا که دستش بسته نیست ... و به اون کاری که می‌کنید آگاهه خدا می‌دونه شما میتونستید ببخشید و بخل ورزیدید ، ترسیدید. پس شیطان دائما شما رو از نداری و فقیر شدن میترسونه و این شد حمله از جلو ...

🔈 #جهاد_با_نفس 📚 #وسائل_الشیعه 📣 جلسه شصت و یکم * باب وجوب اطاعت خدا * شان خدا چگونه درک می‌کند؟ * نشانه‌های شیعه‌ی اهل‌بیت علیهم‌السلام * ویژگی بارز دشمنی اهل‌بیت علیهم‌السلام * راه رسیدن به اهل‌بیت علیهم‌السلام

🖋 بسم الله الرحمن الرحیم ♥️ ✒️ اللهم صلی علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم 🌹 کتاب صحیفه سجادیه یکی از کتب ارزشمند شیعه پس از قرآن کریم و نهج‌البلاغه و حاوی ۵۴ دعا و مناجات امام سجاد علیه‌السلام در طول امامت آن حضرت است. عصر امامت امام سجاد(ع)، عصر اختناق و خفقان و یکی از ادوار بسیار سخت و طاقت‌فرسا برای شیعه بوده است. عصری که حاکمان اموی امام سجاد(ع) را مجبور به در پیش گرفتن سیاست تقیه کردند.[1] در این حضرت زین‌العابدین(ع) در قالب دعا که در حقیقت پیوندی معنوی میان انسان و پروردگار است، رسالت خویش را انجام داد. دعاهای امام سجاد(ع) در «صحیفه سجادیه» که شامل 54 دعا از ایشان است گردآوری شده و به عنوان اثری ارزشمند، نسل به نسل منتقل شده است. این کتاب ارزشمند از همان قرون اولیه توجه مسلمانان را به خود جلب کرده است به گونه‌ای که علاوه بر شروح و ترجمه‌های متعددی که بر آن نوشته شده، عظمت آن در کلام بزرگان به تصویر کشیده شده است. بسیاری از بزرگان در وصف این کتاب ارزشمند عباراتی زیبا و قابل تامل و پر محتوا بیان کرده‌اند که توجه به آن‌ها می‌تواند بسیار سودمند باشد. این سخنان تکان دهنده بدون شک موجب توجه بیشتر به این کتاب شریف خواهد شد و شاید کمی از محجوریت آن بکاهد. این کتاب ارزشمند و پرمحتوا نزد بزرگان و علمای دین همواره از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است و بر خواندن دعای آن تأکید داشتند .[1] محمد جعفری، سید حسین، تشیع در مسیر تاریخ، ترجمه سید محمد تقی آیت اللهی، ص 391.

✨♻️ اعتبار صحیفه سجادیه ♻️✨ صحیفه سجادیه به عنوان یک مجموعه ادعیه، پس از قرآن و نهج البلاغه در رتبه سوم قرار دارد و از اعتبار خاصی برخوردار است به گونه ای که از همان قرون اولیه مورد توجه قرار گرفته است. اعتبار این کتاب شریف و عظمت آن سبب شده که بزرگان، این کتاب را به عنوان «اخت القران»(خواهر قرآن )، «زبور آل محمد؟(ص)» و «انجیل اهل بیت)علیهم السلام)» نام گذاری کنند. 1 استاد شهید مطهری : «صحیفه سجادیه دعاهای بسیار معتبری است هم از نظر سند و هم از نظر مضمون از زین العابدین علی بن الحسین(ع) که علمای شیعه از صدر اسلام به این کتاب توجه کرده اند، و بعد از قرآن تنها مجموعه ای است که از اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم هجری به صورت یک کتاب در دست بوده است... بنابراین بعد از قرآن، قدیم ترین کتاب شیعی که از اول به صورت کتاب به وجود آمده و الآن در دست ماست، صحیفه سجادیه است که جناب زید بن علی بن الحسین در جنگ با امویان، همین کتاب همراهش بود و آن را به کسی سپرد،. ..» شهید مطهری(ره) در جای دیگری می نویسد: «این اثر جاوید که به نام «زبور آل محمد» معروف شده است، از نیمه دوم قرن اول به صورت مکتوب دست به دست نقل و روایت شده است. که معتبرترین و مقدس ترین منابع ما بعد از قرآن در حدیث، کتب اربعه، در خطبه ها نهج البلاغه و در ادعیه صحیفه سجادیه است.[2] 📚[1]. آقا بزرگ تهرانی، همان، ج 15، ص 18 و جزایری، سید نعمت الله، قصص الانبیاء (قصص قرآن) ترجمه فاطمه مشایخ، ص 766. [2]. مطهری، مرتضی، فلسفه اخلاق، ص 36.

✨♻️ صحیفه کلامی برتر از کلام بشر ♻️✨ فصاحت و بلاغت این کتاب همواره مورد توجه فصحا و بلغای عرب بوده است به گونه ای که علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز بعضاً برخی از ادعیه آن را در کتاب های خویش آورده اند.[1] صاحب تفسیر طنطاوی در باره صحیفه می نویسد: «من هر چه در این کتاب مطالعه می کنم می بینم این کتاب بالاتر از کلام مخلوق و پایین تر از کلام خالق است؛ راستی چه کتاب کریمی است.»[2] شهید مطهری(ره) صحیفه سجادیه را از معجزات اسلام دانسته و معتقد است: «این اسلام بود که در دامن خویش شاگردانی تربیت کرد که این گونه معجزه آسا سخن گفته اند». ایشان می نویسد: «اگر ما هیچ دلیل دیگری غیر از دعاهایی که از علی بن ابی طالب(ع) و زین العابدین(ع). ..نداشتیم و اسلام در چهارده قرن چیز دیگری نداشت، همین که توسط دو تن از شاگردهای اسلام از آن دنیای بدویت و جهالت دو اثر این چنینی ظاهر شده کافی است. آن قدر این ها اوج و رفعت دارد که اصلًا اعجاز [است]، جز این چیزی نیست.»[3] سید بن طاووس این کتاب را در زمره آثار مهم دعایی بر شمرده که افراد عادی از آوردن چنین عباراتی عاجزند.[4] ابن شهر آشوب با اشاره به حکایتی از مردی بصری، به عظمت این کتاب از جهت بلاغی اشاره کرده و می نویسد: «نزد مردی بلیغ از اهالی بصره از صحیفه سجادیه سخن به عمل آمد او گفت: «خذوا عنی حتی املی علیکم» از من بگیرید تا بر شما املا کنم. کنایه از این که من هم همانند زین العابدین(ع) از این گونه عبارات می توانم بیان کنم. سپس قلم به دست گرفت و سر به زیر انداخت اما سر بلند نکرد و از دنیا رفت».[5] 📚[1]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج6، ص 177-178 و ج 11، ص 192. [2]. صحیفه سجادیه، چاپ شیخ حمد آفرندی به نقل از مقدمه آیت الله مرعشی نجفی و متن نامه های طنطاوی که از 318 ـ 322 درج گردیده است. [3]. مطهری، مرتضی، آزادی معنوی، ص 61. [4]. سید بن طاووس، فتح الابواب، ص 76. [5]. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج3، ص 279.

✨♻️ صحیفه، گنجینه معرفت و معنویت ♻️✨ علما و بزرگان، صحیفه سجادیه را به عنوان گنجینه ای از علوم و معارف اسلامی و از ذخائر با ارزش بشری شمرده اند, و معتقدند عالی ترین اندیشه معنوی در این دعاهاست. یکی از جنبه هایی که سبب شده این کتاب ارزشمند را زبور آل محمد (ص)، خواهر قرآن و انجیل اهل بیت(ع) بنامند، محتوای عالی و مفاهیم ارزشمند آن بوده است. سید نعمت الله جزایری در این رابطه می نویسد: «مفاهیم صحیفه سجادیه آن قدر با ارزش و والاست که آن را «اخت القرآن» نامیده اند هم چنان که نهج البلاغه را «اخ القران» خوانده اند.»[14] وی به تبلور روح ایمان در این کتاب شریف اشاره دارد و معتقد است این گنجینه ارزشمند به سیراب کردن تشنگان دریای حقیقت پرداخته است.[1] امام خمینی(ره) در زمان هدیه کتاب صحیفه سجادیه به نوه خویش، سید علی، در نامه ای خطاب به ایشان، به معارف الهی این کتاب و نعمت هایی که در این سفره معنوی در اختیار انسان ها قرار گرفته، اشاره دارد. ایشان می نویسد: «صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد[2] است و از بزرگ ترین مناجات های عرفانی در خلوت گاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابی است الهی که از سرچشمه نور خداوند نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیای بزرگ و اوصیای عظیم الشأن را به اصحاب خلوت گاه الهی می آموزد. کتاب شریفی است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم بدون تکلف الفاظ، در شیوه دعا و مناجات برای تشنگان معارف الهیه بیان می کند. این کتاب مقدس چون قرآن کریم سفره الهی است که در آن، همه گونه نعمت موجود است و هرکس به مقدار اشتهای معنوی خود از آن استفاده می کند...»[3] علامه حسن زاده آملی آرزو کرده است که این کتاب شریف به عنوان متن درسی در حوزه های علمیه تدریس شود تا معارف اصیل اسلامی از این طریق احیا شود. ایشان می نویسد: «... در نظر این کمترین، انجیل اهل بیت و زبور آل محمد (صحیفه کامله سجادیه) در اعداد کتب درسی درآیند که نقش خوبی در احیای معارف اصیل اسلامی است؛ البته فهم و تعلیم و تعلّم آن ها بدون معرفت به علوم ادبی و معارف نقلی و عقلی و عرفانی صورت پذیر نیست.»[4] شاید آیت الله خامنه ای به همین جهت اشاره دارند که شایسته است کسانی روی کتاب صحیفه سجادیه کار کنند.[5] صاحب تفسیر طنطاوی پس از دریافت کتاب صحیفه سجادیه از طرف آیت الله مرعشی نجفی به نکاتی تامل برانگیز در مورد این کتاب اشاره کرده است. ایشان می نویسد: «...صحیفه سجادیه را کتابی یگانه یافتم که مشتمل بر علوم و معارف و حکمت هایی است که در غیر آن یافت نمی شود.حقا که این از بدبختی ما (اهل سنت) است که تا کنون به این اثر گران بهای جاوید از میراث های نبوت و اهل بیت دست نیافته ایم.»[6] 📚[1]. جزایری، پیشین، ص 770. [2]. حضرت امام این تعبیر را در مواردی برای ادعیه ای که از ائمه(ع) وارد شده است، ذکر فرموده اند؛ ر.ک: امام خمینی، صحیفه نور، ج 21، ص 396. .[3] امام خمینی، پیشین، ج21، ص 209-210. [4]. حسن زاده آملی، حسن، رساله نور علی نور، ص 11. [5]. ماهنامه پاسدار اسلام، شماره 10، مهرماه 1361، صفحه 13. [6]. صحیفه سجادیه، چاپ شیخ حمد آفرندی به نقل از مقدمه آیت الله مرعشی نجفی و متن نامه های طنطاوی که از 318 ـ 322 درج گردیده است.

✨♻️ صحیفه سجادیه شامل ادعیه کامله ♻️✨ برخی از بزرگان به تمایز و تفاوت دعاهای صحیفه سجادیه نسبت به سایر دعاهایی که از ائمه علیهم السلام به دست ما رسیده (دعاهای ماثور) اشاره کرده اند. سید نعمت الله جزایری اشاره می کند: که اگر چه هر دعا و راز و نیازی فی نفسه مطلوب است اما مسلماً دعاهای ماثور که از طریق ائمه علیهم السلام به ما رسیده، سایه وحی و پرتو درخشان و تفسیر و تاویل وحی الهی می باشند و گنجینه های معارف ربانی و دژهای مستحکم حکمت هستند و در راس این ادعیه دعاهای صحیفه سجادیه قرار دارد.[1] سید جعفر شهیدی معتقد است این ادعیه در مقابل دعاهای ائمه دیگر، کامل ترند. ایشان در وجه تسمیه این صحیفه به «صحیفه کامله سجادیه» پس از ذکر احتمالاتی چند می نویسد: «آن چه به طور حدس در این باره می توانیم بگوییم این است که این مجموعه از آن جهت «کامله» گفته شده که دستوری کامل برای درخواست حاجات بنده از خدای تعالی است. .. این ادعیه در مقابل دعاهای ائمه دیگر، به کامله ملقب شده است.»[2] فاضل اصفهانی در مقدمه خود بر صحیفه سجادیه می نویسد: «به راستی که دعاهای مولایمان زین العابدین(ع) با وجود کثرتش از دعاهای دیگر معصومین علیهم السلام به خاطر انواع تضرعاتش و اظهار تذلّل و بیچارگی در پیشگاه خدای تعالی که در دیگر دعاها نظیر ندارد، متمایز و متفاوت است. .. و اضافه می کند که خدای تعالی هر یک از ائمه علیهم السلام را به مزیت و خصوصیتی اختصاص داده که در دیگری نیست به طور مثال شجاعت را به امیر المؤمنین(ع). .. داده و رقّت قلب و سوز و گداز را در دعاهای زین العابدین(ع) به ویژه در صحیفه کامله قرار داده است».[3] 📚[1]. جزایری، پیشین، ص 770. [2]. شهیدی، پیشین، ص 191. [3]. قرشی، باقر شریف، تحلیلی از زندگانی امام سجاد؟ع؟، ترجمه محمد رضا عطایی، ص 232..

✨♻️ #صحیفه، #مدرسه_اخلاق_و_تربیت ♻️✨ بزرگان ما همواره به نقش تربیتی و درس آموزی این کتاب شریف اشاره کرده اند و در حقیقت این کتاب را مشعل هدایتی دانسته اند که بشریت همواره به آن احتیاج دارد. آیت الله سید محمد باقر صدر در مقدمه کتاب صحیفه سجادیه می نویسد: «صحیفه سجادیه را باید به عنوان بزرگ ترین عمل اجتماعی متناسب با ضروریات مرحله ای که مسئولیت رهبری آن به عهده امام بود، معرفی کرد علاوه بر این یگانه میراث فرهنگ الهی، یک منبع بزرگ مکتبی و یک مشعل هدایت ربانی و یک مدرسه اخلاق و تربیت اسلامی است که با گذشت روزگاران پایدار می ماند و انسانیت پیوسته به این میراث محمدی و علوی نیازمند است و هر چه گمراهی های شیطان و فریبندگی دنیا فزون تر گردد، نیاز به آن بیشتر می شود.»[1] آیت الله جعفر سبحانی، صحیفه سجادیه را مکتب عالی تربیت، درس زندگی و بسیار آموزنده معرفی کرده و درباره امام سجاد(ع) و اثر می نویسد: «...به تقاضای شرایط حاکم بر جامعه آن روز، از طریق دعا و نیایش توانسته است، جوهر عرفان و توحید را در قالب دعا ریخته و وظایف مسلمانان را در شدیدترین شرایط روشن سازد. آن شیفته دعا و نیایش، از طریق دعا به ما می آموزد که چگونه با خدا راز و نیاز کنیم و چگونه او را تنزیه بنماییم و چگونه درهای توبه را به روی خود بگشاییم و با جامعه به چه نحوی رفتار نماییم و راه نیکی به پدر و مادر و فرزندان و دوستان و همسایگان چیست؟ و سلوک انسان وارسته چگونه باید باشد؟ این کتاب به راستی یک مدرسه الهی است که همه نوع آموزش های اخلاقی، اجتماعی و سیاسی در آن هست و به یک معنا مکتب نمونه تربیت است که سید ساجدان با الهام از نیاکان و الهام الهی آن را پی ریزی کرده است.»[2] 📚[1]. صحیفه سجادیه، مقدمه ص 13 به قلم آیت الله سید محمد باقر صدر. [1]. خاکسار، منصور، فرهنگ صحیفه سجادیه، ص.

#صحیفه_سجادیه در کلام بزرگان 👇👇👇

حضرت امام خمینی(ره) نیز از کتاب صحیفه سجادیه به عنوان قرآن صاعد یاد کردند و فرمودند: ⚜️ «صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد است و از بزرگترین مناجات عرفانى در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ ⚜️ آن کتابى است الهى که از سرچشمه نور اللَّه نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیاى بزرگ و اوصیاى عظیم الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهى مى‏آموزد.» (صحیفه امام، ج۲۱،ص۲۰۹)

رهبر معظم انقلاب مدظله‌العالی نیز در دیدار جمعی از کارکنان در تاریخ ۲۳ تیرماه سال ۱۳۷۲ فرمودند: ✨ «همچنین من به شما جوانان توصیه مى‌کنم که بروید صحیفه‌ سجادیه را بخوانید و در آن تدبر کنید. ♻️ خواندن بى‌توجه و بى‌تدبر کافى نیست. با تدبر خواهید دید که هریک از دعاهاى این صحیفه‌ سجادیه و همین دعاى مکارم‌الاخلاق، یک کتاب درس زندگى و درس اخلاق است».

علاوه بر بزرگان دین، برخی دانشمندان نیز درباره کتاب صحیفه سجادیه مطالبی گفته‌اند؛ از جمله پروفسور آنه ماری شیمل که عرفان‌پژوه، اسلام‌پژوه و شرق‌شناس آلمانی است و آثار متعددی در زمینه الهیات، عرفان و فرهنگ اسلامی به زبان‌های مختلف تألیف کرده، می‌گوید: «من خودم همواره دعاها، احادیث و اخبار اسلامی را از اصل عربی آن می‌خوانم؛ بخش کوچکی از کتاب مبارک صحیفه سجادیه را به آلمانی ترجمه و منتشر کرده‌ام». این نویسنده به تأثیر شگرف ترجمه این کتاب بر یک خانم کاتولیک متعصب اشاره کرده و می‌نویسد: «این خانم کاتولیک وقتی فهمید من دعاهای اسلامی را ترجمه می‌کنم، دلگیر شد که مگر در مسیحیت و در مکتب مقدسه خودمان کمبودی داریم که تو به ادعیه اسلامی روی آوردی؟! وقتی کتابم چاپ شد، یک نسخه برای او فرستادم. یک ماه بعد تلفن زد و گفت: صمیمانه از هدیه این کتاب متشکرم، زیرا هر روز به جای دعا آن را می‌خوانم» (ماهنامه پیام زن، فروردین ۱۳۸۱، ص۳۲، مقاله بانوی شرق شناس ترجمه محبوبه پلنگی).

#دعای_1_صحیفه_سجادیه_ 👇👇👇👇

#متن_دعای_اول_صحیفه_سجادیه وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتَدَأَ بِالدُّعَاءِ بَدَأَ بِالتَّحْمِیدِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الثَّنَاءِ عَلَیْهِ: (۱) الْحَمْدُ لِلَّهِ الْأَوَّلِ بِلَا أَوَّلٍ کانَ قَبْلَهُ، وَ الْآخِرِ بِلَا آخِرٍ یکونُ بَعْدَهُ (۲) الَّذِی قَصُرَتْ عَنْ رُؤْیتِهِ أَبْصَارُ النَّاظِرِینَ، وَ عَجَزَتْ عَنْ نَعْتِهِ أَوْهَامُ الْوَاصِفِینَ. (۳) ابْتَدَعَ بِقُدْرَتِهِ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَی مَشِیتِهِ اخْتِرَاعاً. (۴) ثُمَّ سَلَک بِهِمْ طَرِیقَ إِرَادَتِهِ، وَ بَعَثَهُمْ فِی سَبِیلِ مَحَبَّتِهِ، لَا یمْلِکونَ تَأْخِیراً عَمَّا قَدَّمَهُمْ إِلَیهِ، وَ لَا یسْتَطِیعُونَ تَقَدُّماً إِلَی مَا أَخَّرَهُمْ عَنْهُ. (۵) وَ جَعَلَ لِکلِّ رُوحٍ مِنْهُمْ قُوتاً مَعْلُوماً مَقْسُوماً مِنْ رِزْقِهِ، لَا ینْقُصُ مَنْ زَادَهُ نَاقِصٌ، وَ لَا یزِیدُ مَنْ نَقَصَ مِنْهُمْ زَائِدٌ. (۶) ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِی الْحَیاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً، وَ نَصَبَ لَهُ أَمَداً مَحْدُوداً، یتَخَطَّی إِلَیهِ بِأَیامِ عُمُرِهِ، وَ یرْهَقُهُ بِأَعْوَامِ دَهْرِهِ، حَتَّی إِذَا بَلَغَ أَقْصَی أَثَرِهِ، وَ اسْتَوْعَبَ حِسَابَ عُمُرِهِ، قَبَضَهُ إِلَی مَا نَدَبَهُ إِلَیهِ مِنْ مَوْفُورِ ثَوَابِهِ، أَوْ مَحْذُورِ عِقَابِهِ، «لِیجْزِی الَّذِینَ أَساؤُا بِما عَمِلُوا وَ یجْزِی الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی». (۷) عَدْلًا مِنْهُ، تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ، وَ تَظاهَرَتْ آلَاؤُهُ، «لا یسْئَلُ عَمَّا یفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ». (۸) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَی مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَیهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِی مِنَنِهِ فَلَمْ یحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِی رِزْقِهِ فَلَمْ یشْکرُوهُ. (۹) وَ لَوْ کانُوا کذَلِک لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِیةِ إِلَی حَدِّ الْبَهِیمِیةِ فَکانُوا کمَا وَصَفَ فِی مُحْکمِ کتَابِهِ: «إِنْ هُمْ إِلَّا کالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا». (۱۰) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی مَا عَرَّفَنَا مِنْ نَفْسِهِ، وَ أَلْهَمَنَا مِنْ شُکرِهِ، وَ فَتَحَ لَنَا مِنْ أَبْوَابِ الْعِلْمِ بِرُبُوبِیتِهِ، وَ دَلَّنَا عَلَیهِ مِنَ الْإِخْلَاصِ لَهُ فِی تَوْحِیدِهِ، وَ جَنَّبَنَا مِنَ الْإِلْحَادِ وَ الشَّک فِی أَمْرِهِ. (۱۱) حَمْداً نُعَمَّرُ بِهِ فِیمَنْ حَمِدَهُ مِنْ خَلْقِهِ، وَ نَسْبِقُ بِهِ مَنْ سَبَقَ إِلَی رِضَاهُ وَ عَفْوِهِ. (۱۲) حَمْداً یضِی‏ءُ لَنَا بِهِ ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ، وَ یسَهِّلُ عَلَینَا بِهِ سَبِیلَ الْمَبْعَثِ، وَ یشَرِّفُ بِهِ مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ، «یوْمَ تُجْزی‏ کلُّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ وَ هُمْ لا یظْلَمُونَ»، «یوْمَ لا یغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیئاً وَ لا هُمْ ینْصَرُونَ». (۱۳) حَمْداً یرْتَفِعُ مِنَّا إِلَی أَعْلَی عِلِّیینَ فِی کتَابٍ مَرْقُومٍ یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ. (۱۴) حَمْداً تَقَرُّ بِهِ عُیونُنَا إِذَا بَرِقَتِ الْأَبْصَارُ، وَ تَبْیضُّ بِهِ وُجُوهُنَا إِذَا اسْوَدَّتِ الْأَبْشَارُ. (۱۵) حَمْداً نُعْتَقُ بِهِ مِنْ أَلِیمِ نَارِ اللَّهِ إِلَی کرِیمِ جِوَارِ اللَّهِ. (۱۶) حَمْداً نُزَاحِمُ بِهِ مَلَائِکتَهُ الْمُقَرَّبِینَ، وَ نُضَامُّ بِهِ أَنْبِیاءَهُ الْمُرْسَلِینَ فِی دَارِ الْمُقَامَةِ الَّتِی لَا تَزُولُ، وَ مَحَلِّ کرَامَتِهِ الَّتِی لَا تَحُولُ. (۱۷) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اخْتَارَ لَنَا مَحَاسِنَ الْخَلْقِ، وَ أَجْرَی عَلَینَا طَیبَاتِ الرِّزْقِ (۱۸) وَ جَعَلَ لَنَا الْفَضِیلَةَ بِالْمَلَکةِ عَلَی جَمِیعِ الْخَلْقِ، فَکلُّ خَلِیقَتِهِ مُنْقَادَةٌ لَنَا بِقُدْرَتِهِ، وَ صَائِرَةٌ إِلَی طَاعَتِنَا بِعِزَّتِهِ. (۱۹) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَغْلَقَ عَنَّا بَابَ الْحَاجَةِ إِلَّا إِلَیهِ، فَکیفَ نُطِیقُ حَمْدَه‌ام مَتَی نُؤَدِّی شُکرَهُ! لَا، مَتَی. (۲۰) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی رَکبَ فِینَا آلَاتِ الْبَسْطِ، وَ جَعَلَ لَنَا أَدَوَاتِ الْقَبْضِ، وَ مَتَّعَنَا بِأَرْوَاحِ الْحَیاةِ، وَ أَثْبَتَ فِینَا جَوَارِحَ الْأَعْمَالِ، وَ غَذَّانَا بِطَیبَاتِ الرِّزْقِ، وَ أَغْنَانَا بِفَضْلِهِ، وَ أَقْنَانَا بِمَنِّهِ. (۲۱) ثُمَّ أَمَرَنَا لِیخْتَبِرَ طَاعَتَنَا، وَ نَهَانَا لِیبْتَلِی شُکرَنَا، فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِیقِ أَمْرِهِ، وَ رَکبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ، فَلَمْ یبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ، وَ لَمْ یعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَکرُّماً، وَ انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً.

#ترجمه_دعای_اول وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتَدَأَ بِالدُّعَاءِ بَدَأَ بِالتَّحْمِيدِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ ، فَقَالَ #دعای_آنحضرت است که به #سپاس و #ثنای خدای عزّوجلّ شروع می‌کرد آن هنگام که در عرصه‌گاه دعا قرار می‌گرفت، پس می‌گفت: (1) همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست؛ آن وجود مبارکی که اوّل است، بی‌آنکه اوّلی پیش از او بوده باشد؛ و آخر است، بی‌آنکه آخری پس از او باشد. (2) دیدۀ بینندگان از دیدنش کوتاه و گمان وصف‌کنندگان از ستودنش، ناتوان است. (3) موجودات را به قدرتش آفرید، آفریدنی بی مانند؛ و آفریده‌ها را به اراده‌اش ساخت، ساختنی بی مثال. (4) آن‌گاه، همۀ آن‌ها را در مسیر خواستۀ خود راهی کرد و در راه محبتش برانگیخت. قدرت پس رفتن، به سوی مرزهایی که آنان را از آن‌ها پیش انداخت، ندارند؛ و توان پیش رفتن به سوی حدودی که آنان را از آن‌ها پس انداخت، ندارند. (5) از رزق و روزی‌اش، برای هر یک از جانداران، خوراکی معلوم و قسمت شده قرار داد. سهم کسی را که فراوان داده، احدی نمی‌تواند بکاهد؛ و نصیب کسی از آنان را که کاسته، هیچ‌کس نمی‌تواند بیافزاید. (6) آن‌گاه در زندگی برای او زمانی معین، مقدّر فرمود؛ و پایانی محدود قرار داد؛ که با ایام عمرش به سوی آن پایان، قدم برمی‌دارد و با سال‌های زندگی‌اش به آن نزدیک می‌شود تا هنگامی‌که به پایان زندگی‌اش برسد و پیمانۀ حساب عمرش را تمام و کامل دریافت کند؛ او را به سوی آنچه از پاداش بسیار، یا عذاب دردناک، فراخوانده بود، ببرد؛ «تا به خاطر عدالتش، بدکاران را به علّت کردار ناپسندشان و نیکوکاران را به سبب کار نیکشان، پاداش بخشد». (7) این [جزا دادن] از عدالت اوست؛ پاک و مبارک است نام‌های حضرتش و پی‌درپی است نعمت‌هایش. «از آنچه انجام می‌دهد، بازخواست نشود، ولی همگان در پیشگاهش بازخواست شوند». (8) همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست که اگر بندگانش را از شناختِ سپاس‌گزاری‌اش بر آنچه که از عطایای پیاپی‌اش که محض امتحان کردنشان به آنان عنایت فرمود و نعمت‌های پیوسته‌ای که بر آنان کامل کرد، به چاه محرومیّت می‌انداخت؛ در عطایا و نعمت‌هایش، دخل و تصرّف می‌کردند و او را سپاس نمی‌گزاردند؛ و روزیش را به فراوانی هزینه می‌کردند و به شکر عنایاتش برنمی‌خاستند. (9) اگر چنین بودند [که شکرگزاری نمی‌کردند]، از حدود انسانیّت بیرون می‌رفتند و به مرز حیوانیّت می‌رسیدند. در نتیجه به این صورت بودند که در کتاب محکمش وصف کرده: «آنان جز مانند چهارپایان نیستند؛ بلکه آنان گمراه‌ترند!». (10) و همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست که وجودش را به ما شناساند و شکرش را به ما الهام کرد و درهای دانش را به پروردگاری‌اش به روی ما گشود و ما را بر اخلاص ورزی در یکتایی‌اش راهنمایی کرد و از انحراف در دین و تردید در دستورش، دور داشت. (11) خدا را ستایش می‌‌کنم، ستایشی که با آن، در گروه ستایش‌گران از بندگانش زندگی کنم و با آن ستایش بر هر که به خشنودی و گناه بخشی‌اش پیشی جسته، سبقت گیرم. (12) ستایشی که به سبب آن، تاریکی‌های برزخ را بر ما روشن کند؛ و به وسیلۀ آن، راه رستاخیز را بر ما آسان فرماید؛ و به کمک آن، رتبه‌های ما را نزد گواهان روز قیامت بلند گرداند. «روزی که هر وجودی، به خاطر آنچه مرتکب شده، پاداش داده شود و مورد ستم قرار نگیرد»؛ «روزی که هیچ دوستی، چیزی از عذاب را از دوستش برطرف نکند و این گنه‌کاران حرفه‌ای از جانب کسی یاری نشوند». (13) سپاسی که از سوی ما، «در پرونده‌ای که کردار نیکان در آن رقم خورده و مقرّبان درگاهش گواهان آنند»، به سوی اعلا علیّین بالا رود. (14) ستایشی که چون دیده‌ها در قیامت خیره شود، سبب روشنی دیده ما شود؛ و هنگامی‌که چهره‌ها سیاه گردد، به نورانیّت آن صورت‌های ما به سپیدی رسد. (15) ستایشی که ما را از آتش دردناک خدا آزاد و در جوار کریمانه‌اش جای دهد. (16) ستایشی که به وسیلۀ آن، همدوش فرشتگان شویم؛ و در پیشگاه رحمتش، جای را بر آنان تنگ کنیم؛ و به سبب آن، در سرای جاودانی که از بین نمی‌رود و محل کرامتش که دگرگونی نمی‌پذیرد، با پیامبران مرسل او همراه شویم. (17) و همۀ ستایش‌ها مخصوص خداست که زیبایی‌های آفرینش را برای ما برگزید و روزی‌های پاکیزه را به سوی ما روان ساخت.

(۲۲) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی دَلَّنَا عَلَی التَّوْبَةِ الَّتِی لَمْ نُفِدْهَا إِلَّا مِنْ فَضْلِهِ، فَلَوْ لَمْ نَعْتَدِدْ مِنْ فَضْلِهِ إِلَّا بِهَا لَقَدْ حَسُنَ بَلَاؤُهُ عِنْدَنَا، وَ جَلَّ إِحْسَانُهُ إِلَینَا وَ جَسُمَ فَضْلُهُ عَلَینَا (۲۳) فَمَا هَکذَا کانَتْ سُنَّتُهُ فِی التَّوْبَةِ لِمَنْ کانَ قَبْلَنَا، لَقَدْ وَضَعَ عَنَّا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ، وَ لَمْ یکلِّفْنَا إِلَّا وُسْعاً، وَ لَمْ یجَشِّمْنَا إِلَّا یسْراً، وَ لَمْ یدَعْ لِأَحَدٍ مِنَّا حُجَّةً وَ لَا عُذْراً. (۲۴) فَالْهَالِک مِنَّا مَنْ هَلَک عَلَیهِ، وَ السَّعِیدُ مِنَّا مَنْ رَغِبَ إِلَیهِ (۲۵) وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ بِکلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ أَدْنَی مَلَائِکتِهِ إِلَیهِ وَ أَکرَمُ خَلِیقَتِهِ عَلَیهِ وَ أَرْضَی حَامِدِیهِ لَدَیهِ (۲۶) حَمْداً یفْضُلُ سَائِرَ الْحَمْدِ کفَضْلِ رَبِّنَا عَلَی جَمِیعِ خَلْقِهِ. (۲۷) ثُمَّ لَهُ الْحَمْدُ مَکانَ کلِّ نِعْمَةٍ لَهُ عَلَینَا وَ عَلَی جَمِیعِ عِبَادِهِ الْمَاضِینَ وَ الْبَاقِینَ عَدَدَ مَا أَحَاطَ بِهِ عِلْمُهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَشْیاءِ، وَ مَکانَ کلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهَا عَدَدُهَا أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً أَبَداً سَرْمَداً إِلَی یوْمِ الْقِیامَةِ. (۲۸) حَمْداً لَا مُنْتَهَی لِحَدِّهِ، وَ لَا حِسَابَ لِعَدَدِهِ، وَ لَا مَبْلَغَ لِغَایتِهِ، وَ لَا انْقِطَاعَ لِأَمَدِهِ (۲۹) حَمْداً یکونُ وُصْلَةً إِلَی طَاعَتِهِ وَ عَفْوِهِ، وَ سَبَباً إِلَی رِضْوَانِهِ، وَ ذَرِیعَةً إِلَی مَغْفِرَتِهِ، وَ طَرِیقاً إِلَی جَنَّتِهِ، وَ خَفِیراً مِنْ نَقِمَتِهِ، وَ أَمْناً مِنْ غَضَبِهِ، وَ ظَهِیراً عَلَی طَاعَتِهِ، وَ حَاجِزاً عَنْ مَعْصِیتِهِ، وَ عَوْناً عَلَی تَأْدِیةِ حَقِّهِ وَ وَظَائِفِهِ. (۳۰) حَمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِی السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِیائِهِ، وَ نَصِیرُ بِهِ فِی نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُیوفِ أَعْدَائِهِ، إِنَّهُ وَلِی حَمِید