#خصوصیات_یاوران_ظهور 1⃣ بخش اول خدای تعالی از ابتداء خلقت حضرت آدم هدفی جز حکومت واحد جهانی نداشته و نمی خواسته که مردم در حکومت های مختلف دائما با یکدیگر جنگ کنند و یا در روی زمین ابر قدرت ها فساد نمایند. ولی لازمه تشکیل این حکومت جهانی ایجاد رشد فکری در نوع بشر است. خداوند متعال در سوره توبه آیه ۳۳ و سوره صف آیه ۹ به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وعده فرموده که دینش را بر تمام ادیان غلبه دهد، اگرچه مشرکان نخواهند. در روایات اسلامی این موضوع که وجود مقدس حضرت مهدی علیه السلام آخرین وصی رسول اکرم صلی الله علیه و اله می آید و جهان را پر از عدل و داد می کند به قدری تواتر دارد که آنرا علماء از ضروریات اسلام دانسته و منکرش را کافر می دانند. بدون تردید علاوه بر ويژگيهاي منحصر به فرد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که شایستگی يك رهبر واحد و جهانی را برای همه اقوام و ملل خواهند داشت و دين اسلام را به عنوان تنها نسخه سعادت بشريت معرفي خواهند نمود، عده ای نیز بايستي برای تحقق این هدف مهم به عنوان افسران ارشد ايشان و در سطوح بعدی افرادی به عنوان سرباز تحت فرماندهی ايشان قرار گرفته و به یاوری ایشان بشتابند. وسعت و اهمیت رسالت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف ایجاب می کند، یاوران ایشان نيز از ویژگی های برجسته ای متناسب با هدف امام و وسعت کاری که در کل دنیا قرار است انجام شود، برخوردار باشند. شرایط لازم برای یاوران و به اصطلاح اصحاب امام زمان را به طور کلی می توان به دو بخش شرایط عمومی و خصوصی تقسیم نمود در این مبحث با استعانت از وجود مقدس امام زمان علیه السلام سعی خواهیم کرد که به توضیح شرایط عمومی یاوران امام زمان علیه السلام بپردازیم.

#خصوصیات_یاوران_ظهور بخش دوم: قبلا گفتیم که برای اینکه ما شیعیان بتوانیم جزء یاوران حضرت باشیم یک شرایطی را باید در خودمان ایجاد کنیم. یک سری از این شرایط عام و یکسری از آنها شرایط خصوصی هستند. در واقع شرایط عمومی، علم به یک شرایطی است که باید در خودمان ایجاد کنیم. ۱) اولین شرط از شرایط عمومی برای یاوری حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداء این است که بپذیریم لازم نیست ظهور بشود تا ما یاور امام زمان باشیم. یعنی در حال حاضر که غیبت هست می شود یک کاری کرد که مثلا سلمان در زمان امیرالمومنین کرد. در واقع ما معتقدیم کار را یاوران حضرت باید به حدی برسانند که ظهور شود نه اینکه صبر کنیم ظهور بشود و ما یاور امام باشیم. البته این به این مفهوم نیست که در زمان ظهور نیاز به یاوری امام زمان نیست اما از یک دید اگر نگاه کنیم قبل از ظهور نیاز بیشتری احساس می شود. چون امام در حاضر حضور دارند اما ظهور ندارند و لذا اینجا نیازی بیشتری احساس می باشد. عده ای معتقدند ما منتظر حضرت که هستیم هر وقت حضرت تشریف آوردند ما حضرت را یاری خواهیم کرد. این دیدگاه غلط بوده و چنین فردی اصولا جزء منتظرین حضرت محسوب نمی شوند. خداوند متعال در قرآن کریم وقایع ای را مطرح می کنند که اگر خوب تدبر کنیم می بینیم با شرایط حال حاضر ما تطبیق می کند. از جمله در سوره مائده آیه ۲۴ آمده است: قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِيهَا فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ گفتند: ای موسی، ما تا وقتی كه آنها در آن سرزمين هستند، داخل آن درب هرگز و ابدا نمی شويم. پس تو و پروردگارت برويد و جنگ كنيد، ما اينجا نشسته ايم. قوم موسی هم همینطور بودند. باور بفرمایید ما هم عملا با امام زمان اینطور رفتار می کنیم! وقتی لازم است معارف دینم را بطور ریشه ای یاد بگیرم از سرم باز می کنم و منتظر هستم ظهور بشود و بعد امام عقاید صحیح را ارائه کنند و آنها را بپذیرم. یاور امام زمان در همین زمان غیبت باید اعتقاداتش، اعمالش و افکارش را مطابق صراط مستقیم بسازد. اما چرا این احساس نیاز را نمی کنیم چون فکر می کنیم موثر نیست. 👈با اعتقاد به این شرط یقینا دیگر نمی توانیم نسبت به امر ظهور بی تفاوت باشیم گویا موتور مُحرّک انسان روشن شده و به عنوان یک شیعه به دنبال این حقیقت خواهد بود که: 👈براستی وظیفه من در دوران غیبت مولایم چیست؟

#خصوصیات_یاوران_ظهور بخش سوم: ۲) دومین شراط عمومی براي ياوري حضرت ولي عصر ارواحنا له الفداء این است که بپذیریم برای این که یاور امام زمان باشیم لازم نیست با حضرت باشیم حضرت را دیده باشیم مصاحب حضرت باشیم و ملاقاتی با ایشان داشته باشیم. در واقع آن افرادی که همراه حضرت هستند ملازم ایشان بوده و افراد معمولی نیستند چون ملازم حضرت هر لحظه ممکن است یک جائی از عالم باشد. ممکن است در یک مقطع زمانی یک کسی ملازم حضرت باشد اما این، با ملازم دائمی حضرت فرق می کند‌. لذا عنوان "اصحاب امام زمان" به تنهایی برای امام زمان به کار نرفته است. چون هم صحبت بودن با کسی فضیلتی محسوب نمی شود. اصحاب به معنی هم صحبت و مصاحب هست. دو نفر ممکن است هم صحبت باشند ولی با هم سنخیت روحی نداشته باشند. مصاحبت با کسی حتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دلیل بر رجحان و برتری نیست. متاسفانه اهل سنت اصحاب پیامبر را آنقدر اهمیت میدهند که دینشان را از آنها می گیرند و یک حدیث جعلی از پیامبر اکرم دارند که: "اصحاب من مثل ستاره هستند هر کس به آنها اقتدا کند هدایت می شود"! در حالی که این همه آیه در نفاق اصحاب نازل شده که در قرآن مورد توبیخ قرار گرفته اند مانند سوره منافقون و یا در واقعه غدیر ۱۲۰ هزار نفر جزء اصحاب پیامبر بودند، اما آیه نازل شد که ای پیامبر ولایت علی را به اینها ابلاغ کن "والله یعصمک من الناس" این ناس چه کسانی بودند که خداوند فرمودند که من تو را از آنها حفظ می کنم؟ بی تردید همین اصحاب بودند.