. 🏷 "بی بند وباری" 🔶 انسانی که در اجتماع زندگی می‌کند، نمی‌تواند کاملاً آزاد باشد...برای آزادی فرد نمی‌توان حقوق دیگران را نادیده گرفت. کودک از همان کودکی، باید بفهمد که با بی‌بند و باری و آزادی مطلق نمی‌توان زندگی کرد. دیگران هم حق‌زندگی و استراحت دارند. 🔹درست است که کودک باید بازی کند، اما باید بداند که مجاز نیست در و دیوار مردم را کثیف و خراب کند و شیشه آن‌ها را بشکند. بنابراین، در بازی کردن آزادی دارد، اما آزادی محدود و مقید نه مطلق و بدون قید شرط. کودک می‌تواند از خشم خود استفاده کند و در جای مناسب آن را به کار اندازد و از خود دفاع کند، اما باید بداند که در مواقع خشم، حق ندارد اسباب و اثاثیه‌ی منزل را بشکند... 🔸پدر و مادر در این برنامه، سن کودک و مقدار درک و توانایی جسمی و غرایز و خواسته‌های درونی او را در نظر می‌گیرند و اعمال و حرکات او را به دو دسته تقسیم می‌کنند: کارهای مجاز و کارهای غیر مجاز و حد و مرز هر یک را دقیقاً روشن می‌سازند. ▫️آن‌گاه در کارهای مشروع و مجاز به کودک آزادی مطلق می‌دهند تا غرایز خود را به کار بندند و شخصیت‌اش را پرورش دهد. اجازه می‌دهند خودش فکر کند، تصمیم بگیرد، فعالیت نماید. آن‌ها نه تنها به کودک آزادی کامل می‌دهند، بلکه در موارد لازم نیز به وی کمک می‌نمایند. ▪️اما در موارد غیر مشروع و غیر مجاز، جداً جلوی او را می‌گیرند و اجازه‌ی تخلف نمی‌دهند. با اجرای این برنامه... برای آزادی، حد و مرزی تعیین شده و غرایز نیز مهار شده‌اند. ✍ #آیت_الله_امینی | تربیت، صفحه ۱۴۷ و ۱۴۸ 🕊 #اصل_آزادی 1⃣2⃣ 💡 یک پیشنهاد تربیتی: نوشته های تربیتی حسین کریما https://eitaa.com/morabbitarbiati