#زندگینامه_امام_جعفرصادق(ع) حضرت امام جعفر صادق(ع) درهفتم ربیع الاول سال هشتاد و سه هجری قمری در شهرمدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوارش امام باقر(ع)ومادر گرامی­اش اُمِِّ فَروَه نام داشت. بعد از آن که امام باقر(ع)به شهادت رسید،امام صادق(ع) امامت و هدایت جامعه مسلمانان را به عهده گرفت.آن حضرت جانشین پیامبر و حجّت خدا در میان مردم بود.امام صادق(ع) انسانی شجاع،عالم، پرهیزکار،دلسوز،نیکوکار و بخشنده بود،به طوری که مردم در کنار آن حضرت احساس آرامش و خوشبختی می­کردند.در زمان امام صادق(ع) حاکمان ستمگر برای بدست آوردن حکومت و قدرت به شدت به جان یکدیگر افتادند و این درگیری­ها باعث شد که آن حضرت فرصت بیشتری برای تبلیغ اسلام و تعلیم و تربیت بدست بیاورد.امام صادق(ع) مانند پدر بزرگوارشان شاگردان زیادی را در رشته های مختلف علمی تربیت کرد و به آنان فرمود تا با دانشهای خودبه انسان های ناآگاه کمک کنند و به آنان علم و دانش بیاموزند. بیش از چهل هزار نفر از دانشمندان مسلمان در خدمت امام صادق(ع) شاگردی کردند و علم و معرفت آموختند و توانستند بادانش خود دنیا را تغییر دهند.امروزه بیشتر دستاورده های علمی نتیجه زحمات شبانه روزی امام صادق (ع)و شاگردان آن حضرت می­باشد.بعضی وقت ها مردم خدمت امام (ع) می­آمدند و می­پرسیدند: اشکالی ندارد ما به ستمگران کمک کنیم و پول بگیریم؟! امام صادق می­فرمود:«من دوست ندارم برای حاکمان ستمگر و زورگو کوچک­ترین کاری انجام بدهم.» آن حضرت به بندگان خدا می­فرمود:«علم و دانش را بیاموزید و به دیگران هم آموزش دهید تا با نور علم و ایمان بتوانید انسان موفقی در زندگی خود باشید.» منصور دوانیقی پادشاه زورگویی بود و به خاطر کینه ای که از امام صادق (ع)و دیگرامامان معصوم داشت با نقشه ای شیطانی امام را مسموم کرد. امام در آخرین لحضه های پربار خود چنین فرمود:«شفاعت ما ائمه به کسی که نماز را سبک بشمارد نمیرسد.» سرانجام امام صادق(ع) در بیست و پنجم شوال سال صد و چهل و هشت هجری در شصت وپنج سالگی به شهادت رسید.آن حضرت در شهرمدینه و در «قبرستان بقیع» در کنار اجداد پاک و مظلومش به خاک سپرده شد. #واحدکار_شهادت_امام_صادق(ع) @morabikodak5159