☘مروری بر درسهای توحیدی حضرت استاد ☘ 🔶چکیده مطالب مطرح شده در جلسه اول شرح توحید صدوق 🔶 1. توحید چیزی است که ساختمان وجودی انسان را تشکیل می‌دهد. یعنی جسم انسان را استخوان ها تشکیل می‌دهند، هر چه استخوان‌ها قویتر و محکم تر باشند، جسم انسان قویتر است. همانطور هم هرچه که انسان علمش در توحید قویتر باشد آن استخوان بندی و ساختمان روح قویتر است. 2.غایت حرکت های عرفانی : عارفان الهی آمدند که انسان ذاتش یک ذات خالصی شود. یک ذاتی باشد که وقتی کسی نگاه به این شخص می کند جز خدا در او نبیند. 3.در قیامت هم انسان به مقدار توحیدی شدن ارزش پیدا می کند. 4.عمل خوب است اما بالاتر از عمل ذات است که توحیدی شود. 5.مرحوم شیخ مفید حق بزرگی بر گردن شیعه دارند که بحث امامت و همچنین توحید را به صورت یک بحث علمی و تئوریزه در آورد. 6.ما خیال می کنیم که اعتقاد به توحید داریم. 7.شاید عمیق ترین روایت ها در توحید روایت های کتاب شیخ صدوق است که خیلی مهجور هستند. 8.معنای واقعی شرک شرک خیلی عجیب است. تا زمانی که انسان احساس کند من هستم و از وجود خودش آگاه باشد که من هستم و از خودش خبر داشته باشد این انسان در شرک است. مگر این که به فنای در ذات خدا برسد. 9.همه هرچه هستند از آن کمترند که با هستیش نام هستی برند 10.حضرت رسول اکرم (ص) :بهترین عبادت گفتن «لا اله الا الله» است. 11.عبادت عبارت است از این که انسان یک کمالی را برای خودش انتخاب کند و بعد مسیر خود را به سوی آن کمال تنظیم کند و حرکت کند. این حرکت به سوی آن کمال را عبادت می گویند. 12.نماز زمانی می تواند برای انسان معراج باشد که همه وجودش (قلب، خیال، جسم) را به سوی خدا تنظیم کرده باشد. 13.اما بسیاری وقت ها انسان غافل از روح خودش هست وفقط جسم خودش را می بیند. نیاز این جسم هم در دنیا برآورده می شود. بنابراین در قلب خودش محبت دنیا را پیدا می کند، در خیال خودش دنیا را دارد این انسان دنیا را می خواهد و فقط چیزی که هست جسمش را به طرف کعبه تنظیم کرده است. این نماز دیگه عبادت نیست. 14.اله به معنای خدا نیست بلکه «اله» به معنای «رب» است. 15.رب به معنای هر موجودی است که دارای اثر مستقل باشد. 16. «الذی هو یطعمنی و یسقین و اذا مرضت و هو یشفین» «79و80 سوره شعراء» 17.«لا اله الا الله» آن مقامی است که اگر انسان به آن مقام برسد واسطه‌ها را دیگر نمی بیند. این مقام، مقام فنای در ربوبیت خداوند است. 18.این نکته را در قرآن دقت بفرمایید.خیلی جاها، یک فعل را قرآن هم به یک موجود نسبت می دهد و هم به خودش نسبت می دهد. 🔸ومارمیت اذ رمیت ولکن الله رمی «17 انفال» ای پیامبر! وقتی که تیر می اندازی تو نیستی که تیر می اندازی خداست که تیر می اندازد. 🔸یکجا می فرماید :شیطان انسان ها را گمراه می کند. «ولقد اضل منکم جبلا کثیرا» «62، یس» و در جایی دیگر می فرماید : «اضله الله» «23،جاثیه» «خود خدا گمراه می کند. 19.اینکه خداوند، تعلیم قرآن را یکجا به جبرئیل نسبت می دهد و یکجا به خودش نسبت می دهد. یعنی ای مردم آگاه باشید که فعل جبرئیل فعل خداست. فعل عزراییل که جانها را می گیرد فعل خداست. فعل شیطان، که گمراه می کند فعل خداست. (فتدبر) 20.اگر انسان به مقام ربوبیت رسید دیگر واسطه ها را نمی بیند. #عناوین_شرح_توحید_صدوق 1 https://eitaa.com/moravej_tohid/3215🆔 @moravej_tohid

☘مروری بر درسهای توحیدی حضرت استاد ☘ 🔶چکیده مطالب مطرح شده در جلسه دوم شرح توحید صدوق 🔶 1.نمک و آتش اثر ندارند، اگر اثری دارند از الله است. پس نمک و آتش و... اینها چه کاره هستند. اینها مثل آیینه می مانند و آیینه فقط منعکس کننده اثر موجودات است. 2.معجزاتی که انبیاء می آوردند یک مقداریش برای همین بود که به ما بفهمانند اثر مال اینها نیست. یعنی وقتی که آتش بر حضرت ابراهیم سرد می شود، اگر این گرما و سوزندگی ذات خود این آتش بود نباید از خودش جدا می شد. 3.این «لا اله الا الله» معادل فلسفی اش همان است که فلاسفه می گویند :لا موثر فی الوجود الا الله 4. توحید ربوبیت دو بعد دارد :بعد علمی، بعد عینی بعد علمی، یک وقت هست توحید ربوبیت را می داند و علم دارد که هیچ کس غیر از خدا اثری در این عالم ندارد. 5.اما عارفان الهی از راه شهود وارد می شوند، جانشان را قوت می‌دهند، تزکیه نفس می کنند، روحشان پرواز می کند و خدا را می بینند. وقتی که دید اصلا می بیند که یک رب در عالم هست. فقط اوست. 6.همان طور که تنها اثر بخش خداست تنها وجود بخش هم خداست. (یعنی همان طور که اثرشان را از خدا دارند وجودشان را هم از خدا دارند.) 7.حضرت علی (ع) :ما رایت شیئاً الا و رایت الله قبله و بعده و معه و فیه یعنی وقتی به درخت نگاه می کنم قبل از درخت خدا را می بینم. بعد از درخت خدا را می بینم. با درخت خدا را می بینم. پس خود درخت اینجا چه هست؟ 8.آن چیزی که قبل از وجود (درخت) است. چی هست؟ علتش هست. یعنی علتش را خدا دیدم. نه اینکه بگوید :علتش یک درخت قبلی بود. نه، یعنی حضرت وقتی نگاه می کند. فوری خدا را می بیند و می گوید :علت خداست. 9.و بعده، بعد از شیء چه چیز هست؟ آثار شیء هست. یعنی اول باید نمک باشد که در درجه بعد شوریش باشد. یعنی آثار و صفات این درخت، همه را از خدا دیدم. حتی می گوید :خدا دیدم، نمی گوید :از خدا دیدم. (فتدبر) 10.فیه، در یک شیء چی هست؟ وجود شیء هست. بنابراین می گوید :وجودش را هم خدا دیدم. 11.ومعه، این معیت را فلاسفه معیت قیومیه می گویند. یعنی چه؟ الان مادر همراه با فرزندش است. اگر مادر یک بچه بمیرد. بچه هست. اگر بچه بمیرد، مادر هست. اینها از لحاظ وجودی با هم ربطی ندارند. اما آیا شما با درختی که در ذهن تان ساخته اید اینگونه هستید؟ یعنی اگر بمیرید، آیا آن درخت هست؟ خیر، نیست. من، این درخت را وجود می دهم. این معیت قیومیه است. 12.خداوند آن به آن به ما عنایت دارد. 13.توحید وجود یعنی یک وجود واحد است که همه موجودات عالم در واقع وجود آنها و هستی آنها از آن وجود واحد دارد تامین می شود. 14. «الله نور السماوات و الارض» این آیه به لسان عرفانی وارد شده، اگر به لسان فلسفی وارد می شد باید می گفت : «الله وجود السماوات و الارض» 15.یک وجود است که وجود الله است. البته نه اینکه بخواهیم بگوییم الله (خدا) خورشید است. فرق خداوند با خورشید این است که خداوند بی نهایت و لایتناهی است اما خورشید محدود است. (به قول فلاسفه فرق در اطلاق و تقیید است.) 16.عارف در مرحله اول وقتی که وجودش در عالم نفوذ می کند، می بیند که باطن همه موجودات یکی است. یک وجود در همه موجودات ساری و جاری است و آن وجود الله است. 17.شرح و بیان آیه شریفه : «کسراب بقیعه یحسبه الظمان ماء حتی اذا جاءه لم یجده شیئاً» «نور، آیه 39» 🔸موجودات عالم مثل سراب می مانند. خیال می کنیم که این دریاست، خیال می کنیم که این ماه است، خیال می کنیم که این خورشید است، این منبر است. خیال می کنیم که موجودات مستقل هستند. 18.بیدلی در همه احوال خدا با او بود اونمی دیدش و از دور خدایا می کرد. 🔸عارف یک جهتش که عاشق بر عالم است به این خاطر است که در باطن این عالم محبوب و معشوقش را می بیند. 19.شرح و بیان آیه 14،سوره رعد : «والذین یدعون من دونه لا یستجیبون لهم بشیء الا کبسط کفیه الی الماء لیبلغ فاه و ما هو ببلغه و ما دعاء الکافرین الا فی ضلال،» 🔸کسانی که ملائکه را رب می دانند یا مثلا ما دکتر را رب می دانیم و وقتی مریض می‌شویم، می گوییم :ای دکتر! به دادم برس. اگر دکتر نباشه، من بیچاره هستم. «لا یستجیبون لهم بشیء» اینها هیچ جوابی نمی یابند. 🔸وقتی من می گویم :اگر من نباشم شما از کجا می خواهید زندگی کنید؟ در واقع من خودم را رب قرار داده‌ام. در حالی که آن کسی که رزق دهنده هست خداست. #عناوین_شرح_توحید_صدوق 2 https://eitaa.com/moravej_tohid/3235🆔 @moravej_tohid