#محرم_و_صفر 🔆 *أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا بِمُصَابِنَا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلامُ وَ جَعَلَنَا وَ إِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبِينَ بِثَارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الإِْمَامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ* 🚩 *فرارسیدن عاشورای حسینی، روز حماسه و شهادت ارباب بی‌کفن و اصحاب و یاران باوفای آن‌ حضرت را به پیشگاه حضرت ولی‌عصر عجل‌‌الله‌تعالی‌فرجه و محبین و موالیان حضرتش تسلیت و تعزیت عرض می‌کنیم.*

#محرم_و_صفر 🏴🏴🏴🏴 💠 *«ما رَأیتُ الّا جَمیلاً»۱۰* 🍃 زینب وقتی به حسین نگاه می‌کند، فقط به یک انسان یا حتی یک امام نمی‌نگرد؛ به حقیقتی فرازمانی و فراتاریخی چشم دوخته است. برای او، حسین فقط شهید کربلا نیست؛ او در وجود حسین، نقطۀ ثقل هدایت بشر را می‌بیند؛ نه فقط آغازگر مسیر هدایت، بلکه نگهبان آن. 🔰 در زیارت ناحیۀ مقدسه، تعبیر عجیبی آمده است. امام زمان علیه‌السلام وقتی جد بزرگوارش را توصیف می‌کند، می‌فرماید: 🔅 «تَحوُطُ الهُدى وَ تَنصُرُه»؛ یعنی تویی که هدایت را در بر می‌گیری، تویی که از هدایت حمایت می‌کنی. این فقط «هدایت‌گری» نیست. این، محافظت از اصل هدایت است. ⬜️ ما معمولاً نگران از دست دادن داشته‌های‌مان هستیم. نگرانیم خوبی‌هایی که هست، نماند. نگران دوامیم، بیشتر از ایجاد. حتی در رابطه‌های‌مان، در رفاقت، در مهربانی، دل‌واپسی اصلی‌مان ماندگاری است، نه شروع. 🍃 و حال، این جملۀ امام زمان را بگذارید وسط این دغدغه، حسین، حافظ هدایت است. اوست که نگرانِ ماندگاری نور هدایت در تاریخ بشر است. ⬜️ هرجا نوری مانده است، رد پای حسین در آن مشهود است. او فقط در لحظۀ هدایت حضور ندارد؛ در استمرار آن هم حضور دارد. 🍃 و امام زمان علیه‌السلام قدمی جلوتر می‌گذارد: «تَنصُرُه»؛ تویی که به هدایت کمک می‌کنی. گویی هدایت هم محتاج یار و پشتیبان؛ و آن پشتیبان، حسین است؛ پناه آن نوری که قرار است خاموش نشود. ⬜️ و زینب، این را می‌بیند. نه فقط در کربلا. در سراسر تاریخ. زینب، به ما آموخت که چگونه نگاه کنیم. نه فقط ببینیم، بلکه زیبا ببینیم. او به ما یاد داد که اگر می‌خواهی علت هدایت آدم‌ها را بفهمی، باید یک‌بار سر بلند کنی و در سراسر تاریخ قدم بزنی. آن‌گاه خواهی دید که سرچشمۀ همه هدایت‌ها یکی‌ است: خونِ مظلومِ غریب. 🍃 *هر جا نوری هست، هر جا کسی از تاریکی نجات پیدا کرده، هر جا که قلبی تکان خورده و انسانی از نو متولد شده، رد همان خون است.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی، محرم ۱۴۰۴»