✳️ خدایا از ثواب‌هايم بگذر! 🔻 من گاهى كه مى‌خواهم از خودم جمع‌بندى نمايم، مى‌گويم خدايا! گناهانم كه گناه است براى خودت، ولى تو از ثواب‌هايم بگذر. از طاعاتم بگذر! اين را بدون شوخى مى‌گويم، كه خدايا! تو از اين‌ها بگذر! چون ما مغرور همين طاعات هستيم. ‼️ به حقّ حق قسم! خوبى‌هاى ما، بد است. اين همان تعبيرى است كه «اباعبداللّه» با عرفان در «روز عرفه» مى‌گفتند: «اِلهِى مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِىَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِىَ»؛ كسى كه خوبى‌هايش بدى است، پس چطور بدى‌هايش بدى نباشد. 🔺 كارهاى خوب ما مثل كارها و خوبى‌هاى بچّه‌هاست، كه مى‌خواهند كارى بكنند، چيزى بياورند، ولى براى ما رنج‌آور است و مى‌گوييم: بس است. پس واى به بدى‌هاشان! #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب #فوز_سالک ص ۲۰۴ #روز_عرفه https://eitaa.com/mosaferanekhak

✳️ توقف! 🔻 نگوييد ما همهٔ گناهان را نداريم؛ كه هر كس گناهى دارد و همان براى توقف و ماندن او كافى است. لازم نيست كه ذنوب همهٔ عوالم را داشته باشد. 🔸 يک ماشين‏ لازم نيست همه‌جايش خراب‏ شود تا بايستد. ممكن است يك سيم از آن قطع شود و بايستد، يا باد چرخش كم شود و بايستد؛ همان‌طور كه شيطان با يك كبر زمين خورد. آدم با يك حرص زمين خورد. پسر آدم با يك بخل ذليل شد. يونس با يك شتاب ذليل شد. ما كه الحمدللّه همۀ اين‌ها را با هم داريم و احساس ندامتى هم نداريم! 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب #اخبات 📚 📖 ص ۳۲ @mosaferanekhak

✳️ رنج و عذاب هر كس به اندازهٔ توقع و تعلق اوست 🔻 رنج و عذاب هر كس به اندازهٔ «توقع» و «تعلق» اوست. توقع زیاد، تحمل را كم می‌كند و رنج را كارگر و مؤثر مى‌سازد. و تعلق و وابستگى در دنياى تحول‌ها و دگرگونى‌ها، دل آدمى را مدام مى‌لرزاند و آرامِ او را مى‌گيرد. و آدمى در متن قدرت، التهاب فردا را دارد و در بهار، رنج پاييز و هراس زمستان را به دل مى‌كشد. اين‌طور نيست كه امكانات و قدرت و ثروت، امن و آرامش را فراهم كند. آن‌جا كه احساس مى‌كنى تو يا بهار رفتنى هستيد، چه امنى می‌تواند ريشه بگيرد؟ #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب «تطهیر با جاری قرآن» https://eitaa.com/mosaferanekhak

✳ با هر کس نباش! 🔻 با هر کس نباش! با کسانی باش که تو را زیاد می‌کنند. و بدان هر کس جز حق از تو می‌کاهد و ببين هنگامی که با فلان شخص یا بهمان نفر می‌نشینی، او چه چیزی را در تو بزرگ می‌کند؟ خودش را؟ خودت را؟ دنیا را؟ و یا خدا را...؟ #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب #آیه_های_سبز https://eitaa.com/mosaferanekhak

✳️ خدایا از ثواب‌هايم بگذر! 🔻 من گاهى كه مى‌خواهم از خودم جمع‌بندى نمايم، مى‌گويم خدايا! گناهانم كه گناه است براى خودت، ولى تو از ثواب‌هايم بگذر. از طاعاتم بگذر! اين را بدون شوخى مى‌گويم، كه خدايا! تو از اين‌ها بگذر! چون ما مغرور همين طاعات هستيم. 🔸 به حقّ حق قسم! خوبى‌هاى ما، بد است. اين همان تعبيرى است كه اباعبداللّه (علیه‌السلام) با عرفان در روز عرفه مى‌گفتند: «اِلهِى مَنْ كَانَتْ مَحَاسِنُهُ مَسَاوِىَ فَكَيْفَ لاتَكُونُ مَسَاوِيهِ مَسَاوِىَ»؛ كسى كه خوبى‌هايش بدى است، پس چطور بدى‌هايش بدى نباشد. 🔺 كارهاى خوب ما مثل كارها و خوبى‌هاى بچّه‌هاست، كه مى‌خواهند كارى بكنند، چيزى بياورند، ولى براى ما رنج‌آور است و مى‌گوييم: بس است. پس واى به بدى‌هاشان! #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب #فوز_سالک صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵ https://eitaa.com/mosaferanekhak

✳️ از چشمهٔ شب سيراب شو! 🔻 آن‌ها كه روز را با خلق خدا به‌سر مى‌برند، بايد شب را با خدا باشند و از قرب او رزق بگيرند و از چشمهٔ شب سيراب شوند، تا بتوانند بار برخوردهاى سنگين و درگيرى‌هاى مستمر روزشان را به دوش بگيرند و همين است كه رسول بايد پيش از قيامش در شب قيام كند و اين ارتباط را برقرار سازد و بايد قرآن را آرام‌آرام بخواند و با ترتيل در وجودش بنشاند؛ چون مى‌خواهد قول ثقيل و رسالت سنگين را به دوش بگيرد. 🔸 اين پيوند شب و ارتباط با خدا چه با دعا و چه با قرائت و چه با قيام، تأمين‌كنندهٔ رزق روزانهٔ آن‌هايى است كه سوخت‌وساز و درگيرى و برخوردهاى شكننده دارند؛ وگرنه به‌زودى احساس مى‌كنند كه خالى شده‌اند و ديگر حرفى ندارند و احساس مى‌كنند كه دارند كم مى‌آورند و از پاى افتاده‌اند. #استاد_علی_صفایی_حائری از کتاب #انتظار #سلوک