درست ۱۶ آذر ماه بود که با وقت عصب کشی دندان پابه کلینیک گذاشتم🌺 بعد از سه ساعت نشستن و مشاوره های متعدد پزشکی اختلاف نظرات حول دندان ها واضح شد و من ماندم و کوهی از سوال و ترس و ابهام این روزها همه ی روزها صبح و عصر دندان پزشکی ام به اندازه فرصت کوتاه یه ربعه به خانه می ایم نوزادم را بغل میگیرم خوووب استشمامش میکنم و مجدد راهی دندان پزشکی میشوم برای من که حضور دائمی کنار نوزاد برایم بسیار بااهمیت است این دوری عمیقا ناراحتم میکند😢 ناهار را در ماشین میخورم و امروز یک دی ماه طبق برنامه ریزی پاور درسی استاد صالحی را روی گوشی مطالعه میکردم وسط شلوغی صدای منشی با مراجعین که میگفتند خانوم ببخشید بخش اطفالتون کجاست؟.. رمز کارت ۰۶۹۹ ..نوبت بعدی روکش ۱۳ دی ماه براتون ثبت کنم؟ یک حسی به من میگفت مجبور نیستی در این همهمه همت کنی و درس بخوانی همان اکتفا کنی به ذکر لاحول و لاقوه الا بالله های پنهانی کافیست نگاهم گره میخورد به او عینک زده بود یک کودک ۷ ساله با موهای بلوند بلند که دندان جلوییش افتاده بود و معصوم ترش کرده بود یک ان برگشت به من گفت تسبیحتون قشنگه یک لحظه به من میدین صلوات بخونم اخه مادر بزرگم بهم میگه وقتی یه مشکل بزرگ دارم صلوات خیلی کمک میکنه تا مشکلم حل بشه اخه من دندان دردم اخه باید دندانمو بکشم میدونین به نظر من هیچ مشکلی بزرگتر از آمپول زدن نیست اونم آمپول دندان هم درد داره هم میسوزه شما هم آمپول زدین؟ دیدین چقدر ناخوشه؟ میگویم بله وقبل از اینکه ادامه بدهم میگوید قسمت #اول 🔰 https://eitaa.com/joinchat/1722679342Cb46645e389