eitaa logo
مرکز مشاوره رضوی اصفهان
724 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
113 ویدیو
4 فایل
مرکز مشاوره رضوی اصفهان
مشاهده در ایتا
دانلود
وقتی کودک مرتکب خطایی شد باید با لحنی قاطعانه با او صحبت کنید: 🔸داد و فریاد نکنید ولی در قبال رفتار بد با لحنی محکم صحبت کنید. 🔸 خم شوید به اندازه ای که هم قد او شده و بلندی قامت شما، بچه را نترساند و مستقیم به چشم هایش نگاه کنید ، چرا که اگر از بالا به او دستور بدهید، حرفتان را نادیده می گیرد. 🔸اگر کودک خواست رویش را برگرداند و برود، دست های او را بگیرید تا مستقیم به شما نگاه کند. به او بگویید" لطفا به من نگاه کن" 🔸نباید در لحن صدا و حرکات شما اثری از خشونت و تهدید باشد. با لحنی آرام ، قاطع و محکم صحبت کنید. بهتر است این لحن را با عصبانیت ، تهدید ومعامله اشتباه نگیرید. وقتی با این لحن با فرزندتان صحبت کنید. 🔸به آرامی، روشنی و با لحنی آمرانه به او بگویید چه کار خطایی انجام داده است: "ازت می خوام که دیگه این کار رو تکرار نکنی" 🔸مودب باشید. اگر بچه در پاسخ به شما بر سرتان فریاد کشید، شما با صدای بلند جواب ندهید، وگرنه در این مسابقه هر دوی شما بازنده می شوید. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
خوش‌بختی یک وضعیت نیست که ما در آن قرار بگیریم، بلکه یک احساس است که او باید در ما قرار بگیرد. احساسی که در درجه نخست، معلول طرز نگرش و قضاوت‌ ماست. اغلب ما هر آن‌چه را به دست می‌آوریم، خیلی زود به صندوق داشته‌های کم‌ارزش قبلی می‌سپاریم و بی‌قرار و شتاب‌زده در پی آن‌چه که قرار است بعدا به دست بیاید می‌دویم. این که در نگاه ما همواره آن‌چه که هست، خُرد و بی‌مقدار بنماید و آن‌چه که نیست، بزرگ و چشم‌گیر جلوه کند، طرز فکری است که مانع می‌شود احساس رضایت، پا به درون ما بگذارد. «ذهنیت تردمیلی»، احساس نقص و نارضایتی را به جزوی همیشگی از تفکر انسان تبدیل می‌کند. اگر در عین تلاش برای شرایط بهتر، آن‌چه را که هستیم و داریم قدر بشناسیم و از آن بهره ببریم، مانع بزرگی از سر راه شادمانی‌مان کنار خواهد رفت. البته باید دانست که شُکر و قدرشناسی، فقط در به یاد آوردن یک موهبت و به زبان آوردن «به به!» و «خدا را شکر» نیست (به‌قول انگلیسی‌زبانان این‌ها فقط «خدمات شفاهی» است!) دانستن قدر یک چیز یعنی آگاهی از  ارزش و قابلیت‌های آن و بهره‌گیری صحیح و مفید از این قابلیت‌ها. باغبانی که خواهان باغی آباد و درختانی پربار است، خواه سالی چهار بار یا چهل بار به باغ خود، سری بزند و «به به» و «خدایا شکر» بگوید و به راه خود برود، از کشت‌زار خود میوه‌ای نخواهد چشید و از خشک‌زار آن جز علف‌های هرز نخواهد چید. قدر باغ را دانستن، در کِشتن و آبیاری کردنِ باغ و زدون علف‌های هرز از دامن آن و پرورش گل و گیاه و سبزه در خاک آن است. در آن صورت است که کشت‌زار به بار خواهد نشست و کام باغبان خود را شیرین و زندگی او را غنی و پررونق خواهد ساخت. خوش‌بختی نیز چنین است. انسان اگر خواهان شکوفایی و شادمانی است باید قدر داشته‌های خود را بشناسد و سرمایه‌های خویش را به کار بگیرد و به نحو احسن از  آن‌ها استفاده کند. 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🔻 توصیه های تربیتی برای حضور در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام : 🔸 سعی کنیم به همراه همسر و فرزندان در مراسم روضه اباعبدالله الحسین علیه السلام شرکت کنیم. 🔹به هیئت هایی برویم که زمان آن خیلی طولانی نباشد. 🔸 با روحیه نشاط و با محبت بچه ها را به مراسم ببریم. 🔹 ترجیحا در قسمت هایی بنشینیم که تاریک مطلق نباشد و بچه ها دل نگران نشوند. 🔸 ترجیحا در هیئت هایی شرکت کنیم که فضای باز داشته باشند و بچه ها احساس راحت تری داشته باشند. 🔹 فرزندان عزیز را به هایی که بچه ها را برای بازی در فضایی بیرون از مراسم روضه منتقل می‌کنند نسپارید. 🔸 به همراه خود مقداری خوراکی، اسباب بازی، مدادرنگی و دفتر نقاشی و... ببرید تا در طول مراسم حوصله بچه ها سرنرود. 🔹 سعی شود مقداری خوراکی و اسباب بازی بیشتر به همراه آورده شود تا ارتباط گیری فرزندان با بچه های دیگر تسهیل شود. 🔸 بچه ها را با کمال محبت و متانت در کنار خودتان نگهداری کنید. 🔹 ترجیحا به هیئت هایی برویم که بزرگترها بخاطر سرو صدای احتمالی بچه ها عصبانی نمی‌شوند. (اگر برای بچه ها سرگرمی ایجاد شود، سر و صدای بچه ها به حداقل میرسد). 🔸 خودمان زمانی را با بچه ها بازی بی سر و صدا کنیم و همه حواسمان محو روضه نباشد و از حال خوب بچه ها غافل نشویم. 🔹 در روضه ها از همیشه به فرزندانمان مهربان تر باشیم. 🔸 اگر بچه ها از حضور در هیئت خسته شدند، سرگرمشان کنیم و اگر خواستند به خانه برگردند، بدون معطلی و بدون ناراحتی به خانه برگردید. قطعا اجر شما در پیشگاه خداوند محفوظ است. 🔺 یادمان نرود که حضور در روضه امام حسین علیه السلام باید همراه با خاطره خوش برای بچه ها باشد؛ پس نوع رفتار ما با بچه ها خیلی می‌تواند موثر باشد.
نکاتی که والدین باید در مجالس عزاداری رعایت کنند.... 1- کودک را نباید به مدت طولانی در عزاداری نگه داشت به ویژه در تاریکی. 2- عزاداری نباید مانع بازی او شود حتی بهتر است در یک فضای مناسب بازی کند و صدای روضه غیر مستقیم به او برسد. 3- کودکانی که در سنین پایین هستند و فرق گریه بر امام حسین (ع) با انواع دیگر گریه را نمی دانند از گریه کردن مادران خود ناراحت می شوند و دچار اضطراب و ناامنی می گردند و چه بسا خاطره بد از این مجالس در یادشان باقی بماند. حتی المقدور در مجالسی که روضه ی باز خوانده می شود و یا برخی افراد با فریاد غیر متعارف به خودشان لطمه می زنند حضور نیابید و در مقابل کودک خردسال خود گریه و شیون نکنید و در این ساعات در فضای دیگر با فرزند خود بازی کنید و یا حواس او را پرت کرده و بیشتر در زمان سخنرانی و یا سینه زنی درمجلس حضور یابید. 4- وسایلی مانند پرچم، طبل کوچک، شال و کتابهای عکس دار امامان را در حد توان برای او تهیه کنید. 5- مجالسی را انتخاب کنیم که همخوانی بیشتری با کودکمان دارد و نظر او را دراین مورد ترجیح دهیم و خاطرات خوب، محفل اجتماعی و دوستی های ارزشمندی را برای او فراهم کنیم. 6- کودک باید در مراسم عزاداری هم کودکی کند؛ نباید طوری شود که از این مجالس دلزده شود. نباید انتظار داشت کودکان دراین مجالس مانند بزرگسالان بنشینند و عزاداری کنند. 7- برای کودکان حتما مقداری غذا،کاغذ و مداد یا وسایل اسباب بازی کوچک همراه داشته باشید تا حوصله کودک سر نرود.
بچه‌ها مستقیم و بدون کنایه حرف بزنیم 🔸به جای: اتاقت بوی گند گرفته 🔹 بگیم: باید اتاقت رو تمیز کنی 🔸به جای: کلاغه بهم گفته تو دیروز یه دروغی به من گفتی 🔹بگیم: سارا، فهمیدم دیروز درباره شکلات خواهرت بهم دروغ گفتی، لطفا به من راستش رو بگو 🔸 به جای: خوش به حال خاله زهرات، بچه‌هاش خیلی حرف گوش کن هستن 🔹 بگیم: یه دقیقه حواست به من باشه عزیزم! تا ۱۰ دقیقه دیگه باید تمام اسباب بازی‌هات رو جمع کنی 🔸به جای: خیلی بدم میاد وقتی یکی بهم می‌چسبه 🔹بگیم: بذار ۵ دقیقه تنها بمونم، باشه؟
نکاتی که والدین باید در مجالس عزاداری رعایت کنند.... 1- کودک را نباید به مدت طولانی در عزاداری نگه داشت به ویژه در تاریکی. 2- عزاداری نباید مانع بازی او شود حتی بهتر است در یک فضای مناسب بازی کند و صدای روضه غیر مستقیم به او برسد. 3- کودکانی که در سنین پایین هستند و فرق گریه بر امام حسین (ع) با انواع دیگر گریه را نمی دانند از گریه کردن مادران خود ناراحت می شوند و دچار اضطراب و ناامنی می گردند و چه بسا خاطره بد از این مجالس در یادشان باقی بماند. حتی المقدور در مجالسی که روضه ی باز خوانده می شود و یا برخی افراد با فریاد غیر متعارف به خودشان لطمه می زنند حضور نیابید و در مقابل کودک خردسال خود گریه و شیون نکنید و در این ساعات در فضای دیگر با فرزند خود بازی کنید و یا حواس او را پرت کرده و بیشتر در زمان سخنرانی و یا سینه زنی درمجلس حضور یابید. 4- وسایلی مانند پرچم، طبل کوچک، شال و کتابهای عکس دار امامان را در حد توان برای او تهیه کنید. 5- مجالسی را انتخاب کنیم که همخوانی بیشتری با کودکمان دارد و نظر او را دراین مورد ترجیح دهیم و خاطرات خوب، محفل اجتماعی و دوستی های ارزشمندی را برای او فراهم کنیم. 6- کودک باید در مراسم عزاداری هم کودکی کند؛ نباید طوری شود که از این مجالس دلزده شود. نباید انتظار داشت کودکان دراین مجالس مانند بزرگسالان بنشینند و عزاداری کنند. 7- برای کودکان حتما مقداری غذا،کاغذ و مداد یا وسایل اسباب بازی کوچک همراه داشته باشید تا حوصله کودک سر نرود.
💢همسرم هر کاری میکنم عوض نمیشه  !!! من خیلی سعی کردم که همسرم رو عوض کنم ولی اون هیچ تغییری نمیکنه همسرم عوض شدنی نیست نیازهای منو درک نمیکنه، بهم توجه نمیکنه. این جمله ها از طرف زوج ها خیلی شنیده میشه ولی بهتر نیست وقتی این چیزها توی ذهنتون یا روی زبونمون میاد با خودمون فکر کنیم که: من چه کار کردم که همسرم بد من همچین رفتار نادرستی داره؟ بهتره اول از خودمون شروع کنیم. یادمون نره هر عملی عکس العملی داره چه زن در برابر شوهرش و چه شوهر در برابر خانومش... #خانواده_درمانی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌
▫️ در بازی دومینو وقتی یکی از مهره‌ها به مهره‌ی بعدی برخورد می‌کند یکی یکی مهره‌ها سقوط کرده و خراب می‌شوند. یعنی عامل ریزش صدها مهره فقط افتادن یک مهره است. زن و مرد در زندگی مشترک نباید به کوچکی رفتار بد خود نگاه کنند،  اگر یک بی‌احترامی به همسر یا بددهنی و حرمت‌شکنیِ به ظاهر کوچک اتفاق بیفتد زمینه‌ای برای بی‌احترامی و حرمت‌شکنی بعدی‌ شما می‌شود. حتی بهانه‌ای برای مقابله به مثل کردن همسرتان و در نتیجه پیشروی تخریب دومینوی زندگی می‌گردد. توصیه جدی مشاورین این است هرگاه یک_خطا، بدخلقی، یا بی‌حرمتی اتفاق افتاد به سرعت جلوی ریزشِ بقیه‌ی مهره‌های زندگی را با عذرخواهی، محبّت و صمیمیّت، خوش زبانی، احترام و خدمت به همسر بگیرید چرا که این موارد، عامل بزرگی در محبوب شدن شما می‌شود و همین محبوبیت در اصلاحِ سریع روابط زن و مرد، موثر است. ‌‌‌‌‌‎‎‌‌
🔶️🔷️خوش بختی خوش‌بختی یک وضعیت نیست که ما در آن قرار بگیریم، بلکه یک احساس است که او باید در ما قرار بگیرد. احساسی که در درجه نخست، معلول طرز نگرش و قضاوت‌ ماست. اغلب ما هر آن‌چه را به دست می‌آوریم، خیلی زود به صندوق داشته‌های کم‌ارزش قبلی می‌سپاریم و بی‌قرار و شتاب‌زده در پی آن‌چه که قرار است بعدا به دست بیاید می‌دویم. این که در نگاه ما همواره آن‌چه که هست، خُرد و بی‌مقدار بنماید و آن‌چه که نیست، بزرگ و چشم‌گیر جلوه کند، طرز فکری است که مانع می‌شود احساس رضایت، پا به درون ما بگذارد. «ذهنیت تردمیلی»، احساس نقص و نارضایتی را به جزوی همیشگی از تفکر انسان تبدیل می‌کند. اگر در عین تلاش برای شرایط بهتر، آن‌چه را که هستیم و داریم قدر بشناسیم و از آن بهره ببریم، مانع بزرگی از سر راه شادمانی‌مان کنار خواهد رفت. البته باید دانست که شُکر و قدرشناسی، فقط در به یاد آوردن یک موهبت و به زبان آوردن «به به!» و «خدا را شکر» نیست (به‌قول انگلیسی‌زبانان این‌ها فقط «خدمات شفاهی» است!) دانستن قدر یک چیز یعنی آگاهی از  ارزش و قابلیت‌های آن و بهره‌گیری صحیح و مفید از این قابلیت‌ها. باغبانی که خواهان باغی آباد و درختانی پربار است، خواه سالی چهار بار یا چهل بار به باغ خود، سری بزند و «به به» و «خدایا شکر» بگوید و به راه خود برود، از کشت‌زار خود میوه‌ای نخواهد چشید و از خشک‌زار آن جز علف‌های هرز نخواهد چید. قدر باغ را دانستن، در کِشتن و آبیاری کردنِ باغ و زدون علف‌های هرز از دامن آن و پرورش گل و گیاه و سبزه در خاک آن است. در آن صورت است که کشت‌زار به بار خواهد نشست و کام باغبان خود را شیرین و زندگی او را غنی و پررونق خواهد ساخت. خوش‌بختی نیز چنین است. انسان اگر خواهان شکوفایی و شادمانی است باید قدر داشته‌های خود را بشناسد و سرمایه‌های خویش را به کار بگیرد و به نحو احسن از  آن‌ها استفاده کند.
با ترس فرزندمون از تاریکی چه کنیم؟ 🔸مفهوم تاریکی از اون دست چیزهایی هست که بچه‌ها نیاز به زمان دارن تا بتونن درکش کنن و معمولا ازش می‌ترسن. اما با راهکارهایی مثل داشتن چراغ قوه کوچیک و امنیت و اطمینان دادن بهشون قابل کنترله .
⚫️ چند نکته درباره مادران و نیازهایشان در مراسمات این روزها اگر این روزها در مراسمات مسئولیت دارید یا حتی مستمع و استفاده‌کننده ساده هستید، پست بالا رو کامل ببینید و این متن رو حتماً بخونید. هر گام کوچکی که در جهت استفاده بهتر بچه‌ها و خانم‌ها - خصوصاً مادران - برداریم، خیلی کمک بزرگی کردیم. مشکلات مادران در این فضاها عموماً توی سه دسته زیر قرار میگیره. برای هر کدوم هم چند مثال زدیم اما لازمه که ناظر به فضای خودمون روی هر مورد دوباره فکر کنیم: 1️⃣ مشکلات ناشی از برنامه‌ریزی جلسات ▪️سیستم صوت در قسمت خانم‌ها اکثر اوقات کیفیت پایینی داره و حتی همونی هم که هست خوب تنظیم نمیشه (صدا یا خیلی بلند یا خیلی بی‌کیفیت هست) ▪️ غالباً در تنظیم محتوای سخنرانی توجهی به اینکه بخش بزرگی از مستمعین خانم‌ها هستند، نمیشه. ▪️بسیاری از اوقات شکل و فرم عزاداری مناسب خانم‌ها نیست. حتی با طولانی شدن مدت عزاداری توجهی به مشکلات و خستگی مادرها نمیشه. ▪️گاهاً استفاده از محتوای نامناسب و روضه باز خواندن و خاموش‌کردن روشنایی‌ها و حتی استفاده از برخی سبک‌ها در مداحی باعث اضطراب، نگرانی و ایجاد سوالات بی‌مورد در بچه‌ها میشه. ▪️پذیرایی دیرهنگام یا عدم پذیرایی کردن از خانم‌ها و بچه‌هایی که در مراسم شرکت می‌کنند هم مشکل عجیبی بود که خیلی‌ها مطرح کردند. (بچه‌ها گرسنه هستند و طبیعتاً اولویت با اون‌هاست) ▪️ معمولاً امکان مشاهده سخنران و مداح توسط خانم‌ها وجود نداره. 2️⃣ مشکلات ناشی از مکان برگزاری مراسمات ▪️کوچک‌تر بودن فضای اختصاص داده شده به خانم‌ها در حالی که معمولاً جمعیت خانم‌ها بیشتر هست. ▪️تهویه و نظافت معمولاً نامناسب در بخش خانم‌ها. ▪️ اکثراً خانم‌ها در زیرزمین یا طبقه بالا هستند و رفت و آمد برای خانم باردار، بچه‌دار و افراد مسن سخت هست. ▪️جایی برای نگهداری کودکان وجود نداره. علاوه بر اون جایی که مادر بتونه پوشک بچه‌ها رو عوض کنه و در عین حال مزاحم دیگران نباشه هم پیش‌بینی نشده. ▪️فضاسازی در بخش خانم‌ها ضعیف‌تر هست که مصادیقش در فرش، پرده، نورپردازی و عدم دکور زدن مشاهده میشه. ▪️در برخی مساجد فصای مناسب برای خانم‌هایی که برای حضور در مسجد عذر شرعی دارند، پیش‌بینی نشده. 3️⃣ عدم تعامل اجتماعی درست ▪️تذکر دادن مداوم به بچه‌ها برای نظم جلسه و برخورد نامناسب با مادران به دلیل همراه داشتن کودک در مراسم! ▪️همکاری نکردن آقایان در نگهداری از بچه‌ها. اون‌ها هم میتونن زمان‌هایی بچه‌ها رو نگه دارند تا خانم‌ها هم از مراسم استفاده کنند. (فرهنگ‌سازی توسط مادحین و سخنرانان در این موارد بسیار موثر هست) پی‌نوشت۱: دقت کنید ما فقط چند مورد رو مثال زدیم. باقی موارد رو حتماً نیاز هست در هر فضا جداگانه در موردشون فکر کنیم. پی‌نوشت۲: حتماً طرح موضوعات به با مسئولین مراسمات می‌تونه کمک کنه، ولو اندک ...
اگر در زمانی که کودک «نه» را یاد می‌گیرد و شروع به استفاده از آن می‌کند پدر و مادر نشان ندهند که دوستش دارند و تشویقش نکنند بلکه برعکس کودک را بکوبند و تحقیرش کنند کودک چنان بار خواهد آمد که نه را، نه از روی استقلال شخصی بلکه برای نشان دادن طغیان و سرکشی به زبان خواهد آورد.
⁉️ پدر چه کند تا مربی خوبی برای‌ فرزند خود باشد؟! شرط اول این است که دل همسرش را به دست بیاورد، این سنگ اول تربیت اولاد است. هر کس توانست همسر خودش را قانع کند به اینکه خدمت‌گزار اوست، به او عشق می‌ورزد و برای سعادت او آرزوی توفیق دارد؛ آن وقت است که می‌تواند نقشه‌ی تربیتی فرزندان خودش را ترسیم کند. هر جا پدری در موفق نشد، مشکل در با مادر بود! به نقل از آیت‌الله حائری شیرازی (ره)
💢 فضای مجازی، مراسم عزاداری، و حضور نوجوانان در یک «اتمسفر معنوی» از این که نوجوان ها و جوان ها در برابر هجمه فضای مجازی به باورهای دینی آسیب ببینند نگران و دغدغه داریم ولی مهم تر از آن، لازم است بیاندیشیم که در برابر این تندباد حوادث چگونه می توان هویت دینی و شخصیت اخلاقی آنها را حفظ کرد. حضور نوجوانان و جوانان در مراسم دینی و مذهبی از قبیل محرم و عزاداری امام حسین(ع) یکی از بهترین روش ها برای این کار است. قرار گرفتن آنها در یک «اتمسفر مقدس و روحانی» برای شان یک «تجربه دینی» جذاب است که به خوب بودن و خوب زیستن تشویق شان می کند. روشن است که این خوبی در فضای فیزیکی باقی نمی ماند و در فضای مجازی هم آنان را حفظ می کند. 🔻 لازمه آنچه گفته شد این است که با نوجوانان و جوانان در مراسم مذهبی رفتاری محترمانه داشته باشیم و آنان را در فرایند برگزاری این مراسم مشارکت دهیم تا در قبال تراث دینی و مذهبی خود احساس مسوولیت کنند و برای تداومش انگیزه داشته باشند. حسینعلی رحمتی ۲۴ تیر ۱۴۰۳ (شب تاسوعای حسینی) 💥اندکی اندیشه ضرر ندارد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اینم روضه خونی یه مداح کوچولو که با ذوق ، از دل میخونه .... !
قبول دارید؟؟ بچه داري زماني سخت ميشود كه ما دانش و توانايي لازم براي پرورش فرزندمان رانداريم ميخواهيم بي نقص واشتباه باشيم و نميدانيم اشتباه كردن قسمتي از انسان بودن است آنقدر سخت ميگيريم كه هیچ لذتي نمیبریم .