🔆 سن و سال نمیشناخت. پیر و جوان نمیشناخت . دفاع از وطن ، دفاع از خاک دفاع از ناموس بود .... مردانگی می‌خواست و غیرت. کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd

🍂 آی به مقصد رسيده‌های آنسوی اروند ما مسافران اين سوی آب را دريابيد... ▪︎صبحتان در مسیر نور ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

به واژه‌ی مردانگی تو غیرت دادی .... کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd

❣زائر کربلا بودم. دست به پنجره های ضریح امام حسین(ع) فرو کردم با حالت زار از ایشان پسری خواستم که غلام ایشان باشد. ده ماه بعد، پسرم در 13 رجب، روز میلاد امیر المؤمنین(ع) به دنیا آمد و او را غلامحسین نامیدم. عشق به امام حسین(ع) از همان کودکی در وجودش شعله می کشید، چه شب های سردی که سوار بر موتور از این روستا به او روستا می رفت و برای روستاییان از امام حسین(ع) می گفت و نوحه و مرثیه می خواند. اوج این عشق در وصیت نامه اش هویداست، جایی که نوشته بود:« خدایا من خجالت می کشم در روز قیامت سرور شهیدان بدنش پاره پاره باشد و من سالم باشم. بار پروردگارا از تو می خواهم هر زمان که صلاح دانستی شهید شوم ( ضمن اینکه به تمام مقربانت قسمت می دهم که مرگ در رختخواب را نصیبم نکنی) اگر شهادت نصیبم شد بدنم تکه تکه شود تا شرمنده نباشم!» آرزویش مستجاب شد، وقتی شب 21 ماه رمضان، شب شهادت امیر المؤمنین(ع) گلوله مستقیم تانک به پیکرش خورد و تکه تکه شد! راوی پدر شهید هدیه به شهید غلامحسین( حمید) عارف دارابی صلوات- شهدای فارس کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd #اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّــکَ_الفَــــرَج

سالروز عروج ملکوتی شهید والامقام محمود کاوه 🌺یازدهم شهریورماه1365 روح این سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقیه الله الاعظم (عج) در عملیات کربلای2 بر بلندای قله 2519 حاج عمران به پرواز درآمد و دل صخره و کوه، یاد و خاطره شجاعت‌های بی‌نظیر او را در خود ثبت کرد. آن روز، کاوه مزد جهاد را دریافت کرد و به بارگاه عز الهی فرا خوانده شد. خصال و ویژگیهای درخشنده کاوه در تمام مدت خدمتش و در تصدی مسؤولیتهای مختلف، درسی است بس بزرگ. امید است با بکارگیری آنها و آراسته شدن به آن سجایای اخلاقی، خود را برای دفاع از حریم اسلام و ارزشهای متعالی آن همواره مهیا و آماده سازیم. ان شاءالله کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd

ڪولہ بارش پُر از "شهادت" بود :) #شهید‌علی‌افسر‌دبیر 🌱کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd

🍂🍂 🔻ملاصالح قاری 1⃣2⃣ 👈 بخش دوم: جنگ و دفاع خرمشهر اشغال شده بود و آبادان در محاصره بود. مسلح کردن تمام عشایر از چوئبده تا انتهای مرز آبی جزیره مینو و روستاهای فیاضیه و خط مرزی خرمشهر امری ضروری بود. باید برای دفاع و دفع حملات دشمن در تمام نقاط مرز، کاری می کردیم. در اتاقی در ستاد عشایر با آقای جمی و شیخ عیسی طرفی و برادران دیگر، حرف میزدیم. وضعیت خطرناک و دشواری پیش آمده بود. کمبود اسلحه حس می شد. تصمیم گرفتیم که هرجور شده اسلحه تهیه کنیم تا عشایر برای دفاع از مرزها مسلح شوند. آقای جمی برای این موضوع مهم نامه ای به آقای خامنه ای نوشت که نماینده امام بود و در ستاد جنگ در استانداری خوزستان مستقر بود. بعدازظهر بود که به زاغه های مهمات ارتش رسیدیم. سلاح هایی که می خواستیم از انواع تفنگ های برنو، ژ-سه و چند آرپی جی و ادوات نیمه سنگین بود. سلاح و مهمات را روی چند خودروی نظامی بار زدیم و به سوی بندر امام حرکت کردیم. در بندر همه کارها به سرعت انجام شد و ساعتی بعد، مهمات با بالگرد شینوک، به سمت آبادان رفت و در بندر چوئبده تخلیه شد. وقتی لندکروزهای پر از مهمات و اسلحه به شهر در محاصره رسیدند، شب بر همه جا سایه انداخته بود و انفجارهای مهیب و حملات وحشیانه توبخانه و گلوله هایی که بعثی ها از آن سوی آب شلیک می کردند، بندبند بدن را می لرزاند سلاح و مهمات را به محل ستاد در ساختمان هلال احمر در بریم منتقل کردیم. فردای آن روز از تمام مقرها و هسته های مقاومتی که در روستاها و مرزها تشکیل شده بود، نمایندگانی برای تحویل اسلحه و مهمات آمدند که با دادن رسید و امضا، سلاح گرفتند تا به دشمن بعثی بفهمانند که مرزها به حال خود رها نشده و در تمام مرز آبی و خاکی، دیواری از گوشت و خون انسانها، جوانان با غیرت عرب و بومی شهر و روستا روبه روی شهرهای بصره و سيبه عراق و جاهای دیگر مرز و در منطقه فیاضیه آماده دفاع اند. کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🍂🍂 🔻ملاصالح قاری 2⃣2⃣ 👈 بخش دوم: جنگ و دفاع کار بسیار مهم آوردن اسلحه و مهمات از زاغه های ارتش را چندین بار من و دوستانم به دعهده گرفتیم. بار آخر، اسلحه را از جادۂ وحدت و پل ارتباطی روستای ابوشانک روی رودخانه بهمن شیر به آبادان می رساندیم. پرشور و پرانرژی بودم و یک جا بند نمی شدم. مثل آچارفرانسه هر کاری که می توانستم، انجام می دادم. می خواستم هر کار می توانم برای انقلاب و امام عزیزم انجام بدهم. با خود می گفتم کاش میشد همه جای دنیا می رفتم و به همه حقیقت انقلاب را می گفتم؛ اما خبر نداشتم که خداوند تقدیرم را به گونه ای رقم زده بود که به موقع و در زمان خودش همه چیز به وقوع می پیوست. دلم می خواست در کنار فعالیتهای فرهنگی، این امر مهم را به شکلی دیگر، در قالب رفتن به کشورهای همجوار و رساندن جزوات و نوارهای سخنرانی و رساله امام به دوستداران انقلاب انجام دهم. تصمیم گرفته بودم و به دنبال مقدماتش رفتم. تا اینکه در جلسه ای لزوم این مسئله مطرح شد و من آمادگی خود را برای انجام این مأموریت اعلام کردم. مدتی گذشت و با چند نفر از بچه های عرب سپاه مأموریت های برون مرزی ام کلید خورد. روز موعود رسید. با همراهان برای انجام مقدمات به اهواز رفتم. در آنجا فرمانده سپاه پاسداران، آقای شمخانی، از این اقدام جسورانه من و گروه همراهم ابراز خوشحالی کرد و ما را به استاندار خوزستان معرفی کرد. آقای فروزنده، استاندار، با نامه ای ما را به فرماندار ماهشهر، آقای ملک زاده معرفی کرد و از او خواست که با اقدامات لازم، اعم از تهیه پاسپورت و آماده کردن برنج و قایق و اقلامی که به ظاهر برای فروش با خود می بردیم، همکاری کند. بدین ترتیب مأموریت های برون مرزی ما آغاز شد. **** بیشتر مأموریت ها به کشورهای حاشیه خلیج فارس و آشنایی با گروههای اسلامی انقلابی مستقر در آنجا بود که در پوشش تجارت میوه و تره بار انجام می شد و در واقع ارتباط گیری با انقلابیون دیگر کشورهای اسلامی عراق و یمن و لبنان بود. مأموریت ما، نشر اهداف انقلاب و رهنمودهای امام برای بیداری دیگر ملل مسلمان بود تا از سلطه استعمار و دیکتاتورها نجات بیابند. این مأموریتها در شرایطی انجام می شد که شهرهای مرزی همچنان در تیررس بمبهای روزانه بعثی هامی سوختند. جای خوشحالی بود که لنج داران دوستدار انقلاب، لنج هایشان را برای این مأموریت ها در اختیار من و دوستانم قرار می دادند. در عوض ما در بازگشت برایشان اجناس مختلفی می آوردیم. بدین ترتیب سفر من و گروه همراهم چندین بار به کشورهای حاشیه خلیج انجام می شد و هر بار دوسه ماه در آن کشورها می ماندیم. کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🍂🍂 🔻ملاصالح قاری 3⃣2⃣ 👈 بخش دوم: جنگ و دفاع پس از مدتی و بازگشت دوباره به آبادان، همچنان در بخش عربی رادیو آبادان مشغول بودم و با اسرایی که تازه اسیر شده بودند، مصاحبه می کردم. آنها می گفتند: ما با بخش عربی رادیوی شما متوجه شدیم که جنگ بین ما و شما بیهوده و به خواست آمریکاست. ما همه مسلمان و برادریم و برای همین تصمیم به تسلیم شدن گرفتیم. با ارتباطی که با مجاهدین مبارز عراقی برقرار کرده بودیم، از راه خورموسی و خورعبدالله، با لنج و در پوشش خرمافروش برای این مجاهدان آذوقه می بردیم. زیر موادغذایی ای مثل خرما، اطلاعیه های امام و کتاب های مذهبی و نوار مخفی می کردیم. با عملیات بسیار مهم ثامن الائمه، که فتح الفتوح عملیاتهای دیگر بود، در جاده آبادان - ماهشهر و آبادان - اهواز و شهر آبادان از محاصره یک ساله درآمد اما به دلیل تخریب پل ایستگاه هفت و پل ایستگاه دوازده، ورود از این دو پل به شهر ممکن نبود و ناچار رفت و آمدها از جاده وحدت و نهایتا از روستای ابوشانک و پل روی رودخانه صورت می گرفت. بعد از عملیات با تعدادی از اسرای عراقی مصاحبه کردم تا از رادیو پخش شود. دو روز از عملیات می گذشت که با دوست و همرزمم حبيب الله ابراهیمی و حسین زویداوی برای مأموریتی دیگر از آبادان بیرون رفتیم و به سمت اهواز حرکت کردیم. به اهواز که رسیدیم، وقت اذان ظهر بود. نماز را به جماعت در مقر فرماندهی سپاه خواندیم. آقای شمخانی، با نیروی دریایی در بندر امام هماهنگ کرد و نامه ای به دستمان داد و گفت: - برای تهیه پاسپورت به بوشهر بروید. بعدازظهر شده بود که با همراهانم با ماشین تویوتایی به سمت بوشهر حرکت کردیم. آن شب را بعد از رسیدن به بوشهر در سپاه ماندیم. فردای آن روز پس از آماده شدن پاسپورت ها دوباره به طرف بندر امام حرکت کردیم. وقتی به بندر رسیدیم، با هماهنگی قبلی لنجی از سوی سپاه بارگیری و آماده حرکت شده بود. جعبه های پر از تره بار و خرما در کف لنج تا نزدیک سقف روی هم چیده شده بود. زیر تره بارها و صندوق های خرما، سلاح هایی برای حزب الدعوه و سازمان آمل اسلامی که با رژیم صدام در نبرد بودند، جاسازی شده بود. با گروه سه نفره مان به طرف لنج رفتیم. خودم را به ناخدا صهیود مطوری و حبیب الله ابراهیمی عسکری و جاشوهایش سجیل و جواد مطوری که یکی از آنها تعمیرکار موتور لنج بود، معرفی کردم. خود را برای مأموریتی مهم آماده می کردیم. کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🍂🍂 🔻ملاصالح قاری 4⃣2⃣ 👈 بخش دوم: جنگ و دفاع اوایل صبح روز بعد بود. هوا صاف و آفتابی و نم شرجی به اندازه ای بود که نفسها در سینه سنگینی می کرد. آن قدر نم شرجی زیاد و هوا نفس گیر بود که لباس تنمان خیس عرق شده بود. صدای روشن شدن موتور لنج شنیده شد و بعد از کشیدن لنگر و باز کردن طناب های بسته به اسکله، کم کم لنج ناخدا صهیود، از ساحل جدا و سرازیر سینه پهناور آب دریا شد. مدتی از عصر گذشته بود و خورشید داشت به انتهای افق نزدیک می شد. امواج متلاطم بود و طوری درهم می پیچید که به دل بیننده وحشت می انداخت. شدتش به اندازه ای بود که لنج مثل کالسکه بالا و پایین می شد و با هر حرکتی دلمان فرو میریخت. انگار تکان امواج هم امتحانی الهی برای محک زدن ایمانمان بود. هرچند نخستین بار نبود که با این وضعیت روبه رو می شدیم، احساس غریبی مثل ترس، وجودم را یکباره در بر گرفت. لنج چون پر کاهی روی آب در حرکت بود و کم کم وارد آبهای بین المللی نزدیک خور عبدالله شد. مدتی گذشت. ناخدا صهیود پشت سکان ایستاده بود. صدای رادیواش بلند شنیده می شد. این بار صدای ام کلثوم مذاقش را خوش کرده بود. - طول عمري بخاف... من حب و سيره الحب و ظلم الحب... و عرف حکایات مليانه آهات... طول عمري بعول لانه ادی شوق... و لیالی شوق... " گره به ابروهایش افتاده بود و سکان به دست به پهنه آب خیره بود. ناگهان با دیدن قایق های تندروی گشتی عراقی که به لنجمان نزدیک می شدند، فریادی کشید و زنگ خطر را به صدا درآورد! همه سراسیمه روی عرشه رفتیم و خود را در محاصره قایق های عراقی دیدیم رنگ از رویمان پریده بود. انگار قلبم از سینه درآمده بود، دردی در فضای سینه حس کردم. وزش بادی تند به ناگاه شروع شد، با ناراحتی از حبیب پرسیدم: - اینها دیگر از کجا آمدند؟! ناخدا که خودش را مثل ما باخته بود، گفت: - لابد از جزیره بوبیان؛ بزرگترین جزیره کویت که در اختیار رژیم بعثی قرار داده، برای مخفی کردن و کمین قایق هایشان و شکار و کنترل اوضاع استفاده می کنند. با ناراحتی گفتم: - بیخود نبود از صبح دل شوره و دلهره در دلم افتاده بود. کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🍂🍂 🔻ملاصالح قاری 5⃣2⃣ 👈 بخش دوم: جنگ و دفاع لنج به محاصره قایق های گشتی درآمده بود و مسلسل تیربارشان به سمت ما نشانه رفته بود. با صدای لرزان به حبیب گفتم: - فاتحه مان را خواندند صدایی که از بلندگو دستی شنیده می شد، همه را سر جای خود میخکوب کرد. صدا در فضای باز دریا می پیچید: - انتم بالمحاصرہ! اذا دکم سلاح، خلوهه على الگاع و سلموا انفسكم. (شما در محاصره هستید! اگر سلاح دارید، بگذارید روی زمین و تسلیم شوید.) رنگ از روی همه پریده بود و به هم نگاه می کردیم. قلبها به شدت می تپید. دست ها را بالای سر بردیم و کنار هم ایستادیم. قایق ها پهلو گرفتند و سربازان مسلح عراقی بالا آمدند. خیلی زود دست ها و چشم هایمان را بستند و ما را از لنج پیاده و سوار بر قایق ها کردند. همه ناراحت و نگران بودیم، اما بیش از همه من و دوستانم نگران سلاح هایی بودیم که در کف صندوق های خرما و تره بار جاسازی شده بودند. شروع به دعا و استغاثه به خدا و توسل به امام زمان درخواست کردیم. وجعلنا میخواندم و خودم و دوستانم را به خدا سپرده بودم. می دانستم که اگر سلاحها لو برود، هم برای نظام و هم برای ما بد میشود و اعداممان حتمی است. مدام آیه را می خواندم و «دخیلک یا الله» بر زبانم جاری بود. ناگهان باد تبدیل به طوفانی شدید همراه گردوخاک شد. ابرهای سیاهی در آسمان پدیدار شدند. شدت وزش باد به اندازه ای بود که لنج مثل قایقی کوچک بالا و پایین می شد و به شدت تکان می خورد. قایق های عراقی تعادل را از دست داده بودند. مأمورانی که ته لنج مشغول به هم ریختن و بازرسی جعبه ها بودند، با دستور فرمانده وحشت زده و مضطربشان که از طوفان سهمناک ترسیده بود، به سرعت به قایق ها برگشتند و ما را نیز با خود بردند. خیلی زود از محل توقف لنج دور شدیم. از دور لنج را می دیدیم. گویا آتش گرفت و غرق شد، اما مطمئن نبودیم. طوفان و گردوغبار و باد شدید همچنان می وزید که نیروهای بعثی پس از طی مسافتی ما را به خور الزبیر بردند. (خورالزبیر، متعلق به عراق می باشد) پیگیر باشید کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd